Hamdi Oruç

[GooD aNd EvıL]

Gül Gibiydi Ölüm

Yeni çekilmiş resmimde
Tozlu bir yol gibisin ölüm
Ölüm görüldün her eşyada
Vaazeden dil gibisin ölüm

Ölüm bu hayatın nesi
Ölüm altın hazinesi
Ölüm üstümüze yağan kar
Hayatın başlangıcında

Gördüm seni rüyamda
Rüyamda acaip bir gül gibisin
Buldum seni özümde
Özümde ışıktan bir el gibisin

[GooD aNd EvıL]

Gül Gülücükler

Bir bebek beşiğinde büyüyorsa
Şiirler yarım kalabilir artık
O evde o beşikte
Mutluluğun mısrası yazılsın şimdi

Evin her yerinde
Saat gibi yüreği
Tık tık çalışır hep
Dinleyin hele

Gül gülücükler ile
Aynalar gülüyor
Beşik gülüyor
Ev gülüyor
Görün hele

Evin duası
Büyüsün bu bebek
Büyüsün bu bebek

[GooD aNd EvıL]

Gül kokulu

Adı dilime çiçek o rasul’ün
Teri gül kokulu o rasul’ün


Şemsiyesi buluttu
Köleler için tek umuttu
Bir devesi vardı adı Betül
Hayvanlar içinde en gül
Sahabesi yıldız o rasulün
Ümmeti inci
Ümmetler içinde…

Asrı en altın asır
Çöller güldü o asırda
Yetimler güldü o asırda
Köleler güldü o asırda
Dağ taş güldü o asırda
Aşk güldü o asırda
Gece bir güldü gündüz bir güldü..
Zaman bir güldü
İnsan bir güldü….
Doğdu ilim güneşi o asırda.

Sevgiler o asırda
Arkadaşlık kardeşlik…
Toprağı aşk kokan o asır

[GooD aNd EvıL]

Gül kokulu bir mendil

Bir kadın yatakta
Gözleri soluk yapraklar gibi
Ölümü bekliyor

Baş ucunda kederli bir koca
Siliyor hanımının göz yaşlarını
Ker*** evin duvarlarına sessizlik sinmiş...
Bir sevgi baharı bu
Bu gül kokan bir fotoğraf

Koklanacak bu mendil
Unutulmayacak sevgili...

Yıkılmayacak bu ker*** ev
Yıkılmadıkça bu sevgi...

[GooD aNd EvıL]

Gül ölüm

Bana yazıldı mı gül ölüm
Zindanlarda ölürüm
Beyaz dut lezzetli bir ölümle...

Bana yazıldı mı gül için ölmek
Gülden kefen giymek...

Gül bahçesinde ölsem
Gülün ülkesinde
Bana yazılsa
Nisan ayında ölmek
Ölsem yağmurlarla yıkansam
Bülbüller ağlarken ölsem

Ölmem
Ülkemin dağlarına cemre düşerken
Erirken karlar ölsem
Dağ bilinse mezarım
Ölsem
Dedemin seccadesi
Bedenimin hamuru
O toprakta ölsem
İster kar yağsın ister sevgi kefenime

[GooD aNd EvıL]

Güller Gülü Yunus

Yunusun sofrasında
Ballar balı gönlüm

Gir Yunusun yoluna gönlüm
Işık dolu
Yunusun yolu


İlahileri Yunusun
Susuz gönüllere
Şerbet çeşmesidir
Yunusun bülbül dili

Girmiş bir dergaha Yunus
Taptuğun derğahı bu
Eğriler doğrulur
Bir bahçedir bu
Yunus bu bahçede
Güller gülü…

[GooD aNd EvıL]

Gülücükleri Güneş

Bir bebek güldü yüzüme

Uykusuz kalsın şu çiçek için annesi
En güzel ninniler ona söylensin
Gülücükleri güneş
Hangi bebekte var
Onun güneş gülücükleri …

[GooD aNd EvıL]

Güneş batınca

Galip dede caddesinden geçtim bu gün
Hala onun ışıkları vardı
Onun ruhu vardı caddede
Güneş batınca yıldızlarda görülür ya ışıkları güneşin...

İyi ki yolum düştü bu caddeye
Çiçek gibi bir gün oldu günüm
Hatırlanacak ömrümce

[GooD aNd EvıL]

Güneş Gülücükler

Bir bebek güldü yüzüme

Uykusuz kalsın şu çiçek için annesi
En güzel ninniler ona söylensin
Gülücükleri güneş
Hangi bebekte var
Onun güneş gülücükleri …

[GooD aNd EvıL]

Güneşimsin İstanbul

İstanbul’um
Her saatim sularında
Minareler elif sende
Rüzğar elif diye ağlıyor sende
Penceresin kıbleme
İğnedir zaman
Yataklarıma yasak uykular
İbreler seni gösterdi İstanbul
Seni ve elifi bende
Bulutlar siyah saçlar olmuş sana

Kaç şehidin avucunda yıldızların
Sevmezsem seni cennet küser
Kaç kapının anahtarısın bende
Dilimde türküsün

Aşığın oldum İstanbul
Anahtar sesinde kulaklarım
Leyla kokulum
Yedi tepe kaç renksin İstanbul
Sislere bürünme yüzünü göster

Boğazına tıkandı mı hıçkırık
Son bir gül mü?
Toprağında açan
Dün yüzüme gülüşün…

Ağlama İstanbul aman
Gökler mest olsun her sabah seni görüp
Konuş güneş güneş

Suçlusu ben miyim bu aşkın
Aklımdan çıkmıyor bulutların
Mavi göz gibi denizlerin
Ne o martılar gelinlik tellerin mi?

Topkapı elmas gibi parlar
Yıldızlar gibi camilerin
Sislere bürünme İstanbul aman

Kuyulardan derin kollarda Zeliha mısın?
Anla hangi kitabı açsam seni işaret ediyor İstanbul
Okunla vurgun olduğum için

Ölümden öte sevdanın oku
Bir yangındır sensiz saatler bende
Türküm kalacak semalarında
Cennet kapılarını açtı tutkuma


Gül kadar ömür biçilmiş mutluluğuma
Denizini alsam sırtıma
Dağları koltuklarıma
Yedi tepen yedi çiçek İstanbul’um
Bütün çiçekleri yüzünde toplayan Leylam

İsminin yağmurlarında yıkanışım
Osmanlı kokulusun İstanbul’um
Fatihin atının yelesi denizinde
Taşında –toprağında okunur o devin tarihi
Yiğitliği izzeti
Koca çınarsın kuytunda kardeş ağaçlar

Öyle bir yarsın ki İstanbul
Yedi düvel gelse verilmezsin ellere
Güneşimsin dönüyorum etrafında
Bir yanağım gündüz
Bir yanağım gece



Denizlerin anne kokulu
Boşalt içime öyle susuzum İstanbul
Canımsın Annemsin