Sabit İnce

[F.S.Mehmet1453]

Rûhun Râbıtaları

Taptâze bir bahar tütüyor az ötelerde,
Kokusuyla her rûhu tentene gibi sarmış.
Güneşi hiç batmayan o eski tepelerde,
Meğer bir başka gündüzün şafağı ağarmış!

Ürperten girdaplarıyla hassas yüreklerde,
Birer doldurulmaz derinlik oyan *******;
Aydınlığa açık gönüllerde, perde perde,
Gündüz gibi ağarır, Cennetleri heceler...

Her akşam inançlarında tüllenen emeller,
Rüyâlarla en tatlı arzular gibi çağlar.
Rûh bu hülyâ içinde düşer, kalkar, emekler;
Hep Sonsuz için inler, hep Sonsuz’a dil bağlar.

Ufuklar kararsa da onun ziyâsı sönmez...
Bir renkler dünyâsına doğru coşar, şahlanır...
Erilmezlere yelken açar, geriye dönmez;
Meleklerle koşar ve ışıkla kanatlanır...

Burada, yer göğe, dünyâ ukbâya dönüşür;
Ve bu hisle varlık bitevî baygın görünür.
Rüzgâr kahkahalarla eser, renkler gülüşür,
Bu duyguyla insan ebediyete bürünür...

Artık ne hicranlı akşam, ne ağlayan hazan...
Rûhun râbıtalarıyla dörtbir yan masmavi.
Her seste bir ölümsüzlük nağmesi nümâyân...
Ve bu iklimde her fânî âdetâ semâvî...

Aşk ve vuslat ihtiyacıyla var olan insan,
Ömür boyu hep bu hislerle yoğrulur durur...
Gönlünde buğu buğu billûrlaşan manâdan,
Öteleri duyar ki, bence murat da budur.

[F.S.Mehmet1453]

Sana

Okyanusda dalgalar
gönlüm kadar coşmadı
kalbimde fırtınalar,
bir sana ulaşmadı...

binbir geçit aştımda,
bir sana ulaşmadı
uçarak yaklaştımda,
bir göz atıp bakmadı.

dağlar denizler geçtim,
aşk sinemden çıkmadı,
birtek ben onu seçtim,
dönüp bile bakmadı

yaralandım yar deyi,
yaram açıp bakmadı
Al İNCE bir gül deyi,
Verdim amma kokmadı

[F.S.Mehmet1453]

Sana Doğru

Hep ümitle hep hayalle
Gidiyorum sana doğru
Sonu gelmez bir emelle
Gidiyorum sana doğru

Ne ilk ne de sonuncuyum
Sonu gelmez bir yolcuyum
Bu sürüde kavalcıyım
Gidiyorum sana doğru

Yaşadım mı ölü müyüm?
Aşkın akan seli miyim?
Akıllı mı deli miyim?
Gidiyorum sana doğru

Dağ mı yüce ben mi yüce?
Gündüzlerim sanki gece
Çözülemez bir bilmece
Gidiyorum sana doğru

Katar olsam kervanım yok
Ciğerimde kanlı bir ok
Yüze gülen dostlarım çok
Gidiyorum sana doğru

İNCE sızı hep içimde
Herkesin derdi geçimde
Yenildim ben bu seçimde
Gidiyorum sana doğru

[F.S.Mehmet1453]

Sapmadım Şükür

Kula kulluk etmeyince,
Çile çektim bu dünyada.
Azım çoğa yetmeyince,
Aç da kaldım bu dünyada.

Atım yöğrük gitmeyince,
Yaya kaldım bu yollarda.
Bahçemde gül bitmeyince,
Gül aradım şu dağlarda.

Un edipte buğdaylarda,
Ezdi değirmen taşları.
Çıkarcı büyükbaşlar da,
Götürdüler milyarları.

Hak bildiğim yoldan birgün,
Sapmadım şükür yaradan.
O yüzden ettiler sürgün,
Dolandım ta Urfalardan.

İNCE, uzaydan mı geldin?
Sen mi seçildin aradan ?
İlmi siyaset bilseydin,
Gemin yürürdü karadan.

[F.S.Mehmet1453]

Sarı Lale

Sarı lale gibi açmışsın güzel
İçime bir ateş saldın da gittin
Sanma ki bu bağa düşmüştür gazel
Kalbimi eline aldın da gittin

Ürkek ceylan gibi bakan gözlerin
Yüreğimde şimşek çaktın da gittin
Baldan tatlı geldi şirin sözlerin
Bahçemdeki gülü yaktın da gittin

Gönlüme bir sızı düştü yanarım
Damarımda kanı yaktın da gittin
Gece gündüz durmaz seni anarım
Kalbime zehirli ok soktun da gittin

Yeminim var O’ndan başka sevemem
Gözlerin küpemdir taktın da gittin
İNCE bir kalbim var değme diyemem
Gönlüme bir kurşun sıktın da gittin

[F.S.Mehmet1453]

Sebât

Çarkedip durma öyle, maksûda eremezsin;
Yerinde kalmayınca, meyveyi deremezsin!

Varan sebâtla vardı, gidip menzile erdi,
Sen sebât etmeyince, dost yüzü göremezsin!

Yollar uzun ve yaman, yolcuya azık îmân,
İnançla gerilmezsen, Cennet’e giremezsin.

Köprü yıkık, yol bozuk, elden tutan kimse yok,
Hakk’a gönül vermezsen öteye geçemezsin!

Derin dere, sarp yokuş, Hak-erine hepsi hoş,
Hak’la hemhâl olmazsan yayını geremezsin!

Varanlar vardı çoktan, varlığa erdi (yok)tan,
Yok olmayınca sen, huzûra yüz süremezsin..!

[F.S.Mehmet1453]

Sen

Bakıp seni gören âşık
Başka cemâli neylesin?
Dostluğuna eren sâdık,
Başka visâli neylesin?

Kulaklar duymuşsa sesin,
Duyar mı ağyâr nefesin!
Gönüllere Sultan Sen’sin,
Gayri âmâli neylesin?

Ağızlara şerbet-şeker,
Zikrinden var ise eser,
Sevgini tadmışsa eğer,
Kaymağı-balı neylesin?

Gönül Seni sevmiş ise,
Her emrine ivmiş ise,
Varıp sana yetmiş ise
Mâl u menâli neylesin?

Fakirler Seninle ganî,
Âcizlerin tek güveni
Şevk ile ananlar Seni,
Derd ü melâli neylesin?

[F.S.Mehmet1453]

Seni

Şu dilimi kesseler,
Paramparça etseler,
Adını kaybetseler,
Seni söyleyeceğim.

Gizleyip saklasalar,
Kokusuz bıraksalar,
Yanına sokmasalar,
Seni söyleyeceğim.

Mansur gibi assalar,
Nesimi'yi yüzseler,
İsmini gizleseler,
Seni söyleyeceğim.

Dağları eritseler,
Öldürüp diriltseler,
Tüketip bitirseler,
Seni söyleyeceğim.

Sahralarda, çöllerde,
Bilinmedik illerde,
Açılmamış güllerde,
Seni söyleyeceğim.

Cemalini görmesem,
Adını hiç bilmesem,
Hep ağlasam, gülmesem,
Seni söyleyeceğim.

Tüm alemler yok olsa,
Bir tek canlı kalmasa,
Kimse adın demese,
Seni söyleyeceğim.

Biran bile durmadan,
Usanıp yorulmadan,
İNCE güller solmadan,
Seni söyleyeceğim.

[F.S.Mehmet1453]

Seni Yazmaya

Kaleme boya yetmiyor
Seni yazmaya, yazmaya.
Sözcük kifayet etmiyor,
Seni yazmaya, yazmaya.

Anlatmakla bitmiyorsun,
Hayalimden gitmiyorsun.
Toprak olup yetmiyorsun,
Seni kazmaya, kazmaya.

Saydıkları günah mısın,
Taptığım o ilah mısın?
Kalbim vuran silah mısın,
Beni üzmeye, üzmeye.

Sen ayrısın, sen başkasın,
Tüm dillerdeki “keşkesin”
İnce’sin sevmem başkasın,
Çıkma gezmeye, gezmeye...

[F.S.Mehmet1453]

Sensin Sen...

Sevgin içimdedir unutmam seni,
Mevlam kararımda koymuyor beni.
Kimi över bizi, kimi der deli,
Gönül sarayımın sultanı sensin.

Senin gibi yoktur ulu bir veli
Hem ebedi gördüm, hem de ezeli
Ben de şu alemi gezdim gezeli,
Onsekiz bin alem nişanı sensin.

Ehli Beyt soyudur efendim neslin,
Gece gündüz demez zikir edersin.
Yolun belli Hak yolunda gidersin,
Dört yolun üstadı rehberi sensin.

Garip oldum senden aldım nefesin.
Dünya, ukba senin ağyar nidersin,
Ehli beyt yolunda ulu bir ersin.
Muhammed yolunun çerağı sensin...