Çiğdem Çimen

[GooD aNd EvıL]

Hatırana Saygı
Bana ilk gönderdiğin,
Kartını hatırlıyormusun?
Unutmuşsundur herhalde,
Üzerinden çok yıllar geçti,
Nereden hatırlayacaksın.
Ama ben unutmadım,
Hatırlıyor ve saklıyorum.
Biliyormusun?
Ön yüzünde küçük bir ev,
Birde dere vardı,
Gözlerin belki de suyun,
Maviliğinde dalardı,
Belkide söyleyemediklerin,
Resimde donardı.
Arkasında anlamlı bir kaç söz,
Belki de ağlamaklı iki göz.
Tekrarlıyorsun her şeyi içinden,
Lakin! Belli ki yazmaya bulamıyorsun,
Yada seçemiyorsun,
Anlamlı bir kaç söz?
'Merhaba' diye başlıyorsun,
Anlatamadıklarınla, Anlattıklarına,
İkinci kelimeyi belliki
Belliki çok aramışsın,
Tüm duygularına mihenk taşı,
Mihenk taşı yapmışsın,
' Sevgili '
Hem sevgi, hem hoşgörü,
Her şeyi bir kelimede anlatmışsın,
Belkide bu kelimeyle,
İfadelere çağ atlatmışsın.
Onca güzel sözden sonra,
'Hoşca kalé diye,
Mektubu, hisleri, duyguları,......
Bağlamışsın.
Bu bir ayrılık mı?
Yoksa başlangıç, kavuşmak mı?
Sen mutlaka anlatmışsındır,
Ama beni ağlatmışsın.
Gözyaşlarımla silinmiş bazı yerleri,
Gizlidir o yaşta o günün eserleri,
Sen ne dersen de,
Bu gönül hem seviyor,
Hemde serseri.


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

İnce ve Sessiz
Güvercinleri posta, bulutları kağıt yapsam
Akan gözyaşlarımı mürekkep yapıp,
Sana sevgilerimi, sitemlerimi yazsam
Okumak için sen ne yaparsın bilemem.

Saçlarımdaki beyazlığı kar diye alsam
Onunla gözlerimdeki kızıllığı kor diye sıksam
Avuçlarımda bulutlaşan hüznü sana yollasam
Ne söylediğimi anlar mısın bilemem

Yılların verdiği yorgunluğu, mola diye yollasam
Bu molada gördüklerini değil yaşadıklarımı sorgulasan,
Birde buna içimden gelenleri katsam,
Halimi arz edebilir misin bilemem


17.08.2007 Cuma


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

İstanbul
Bir yolculuğa çıkmıştı bir zamanlar
Bir zamanlar bu garip kul.
Dedikleri gibiymiş, yazılanlar gibi,
Büyülü bir fener İstanbul
Gündüz bir başka,
Gece bir başka,
Sevmedim diyene inanmam
İstanbul'da aşk bir başka
Karadan bir yol,
Sudan biryol
Kaybolursun, kaybedersin kendini
Burası İstanbul.
Bulursun kendinde kendini
Burası İstanbul.
Sular kuçaklamış karaları
Sarar en derin yaraları
Uzak tutma burda araları
Çünkü burası İstanbul.


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

İstemiyorum
Aşkı bilmeyen,
Gönüle girmeyen,
Candan sevmeyen,
Sevgili istemiyorum.


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

İstanbula dair
Bir nefes çekiyorum bir nefes sigaramdan,
Bir nefes çekiyorum boğazda İSTANBUL' dan.
04.07.2000 Selimiye


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

Kararsızlık
Halâ karar vermiş değilim,
Neyin güzel olduğuna.
Ölümmü hayatı güzelleştirir,
Yoksa hayat mı ölümü?
Bazan olur deli dalgalar,
Kör dumanlar misali,
Coşar coşar dururuz.
Bazan olur sığ denizler,
Engin ufuklar misali,
Susar susar dururuz.
Bazan olur küseriz,
Kırılırız en çok sevdiğimize,
Kahrederiz hayata, kahroluruz,
Ararız ölümü işte o an.
Bazan olur kuşlar gibi,
Konarız daldan dala,
Sevinç şarkıları söyleriz,
Ölümü unutur hayata sarılırız.
Karar veremiyorum halâ,
Hangisinin hangisinden önce,
Ve daha anlamlı olduğuna.
Sadece diyorum ki ben,
Ölümsüz hayat,
Hayatta ölüm olmazsa,
Yaşamanın anlamı kalmaz.

31.08.2007


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

Kendimi Kandırmaktan
Kendimi Kandırmaktan

Artık sofraların bitik mezesi olmaktan,
Dumanlı ortamlarda pembe düş görmekten,
Deve kuşu gibi kafamı kuma gömmekten,
Bıktım bıktım usandım artık.

Efkarların dağıtıldığı meyhanelerin, barların,
Karısına kızamayan adam olmayan adamların,
Parasıyla her şeyi satın alacağını sananların,
Kaprisinden bıktım usandım artık.

Kendisini dev aynasında görenlerin,
Olduğu gibi değil istediği gibi görünenlerin,
İçmesini bilmeden içerim deyip içenlerin,
Sarhoş olmasından bıktım artık.

Karanlık kuytu köşelerde yaşamaktan,
Yaşadığımı sanıp kendimi kandırmaktan,
Yüreğim kan ağlarken gülmekten,
Gülerken ağlamaktan bıktım artık.

Bıktım artık yalanlarla dolu bu hayattan,
Ya yaşamalıyım geri kalanı yeni baştan,
Ya da bırakıp çekilmeliyim bu yarıştan,
Bıktım artık kendimi kandırmaktan.

09.06.2008


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

Kendimi arıyorum
Bir ben vardı bir zamanlar bende
Bu ruhta, bu nefeste, bu bedende,
Şimdi çok arıyorum, ben o beni
Bu dünyada, bu hayatta, bu vucutta.

Ankara

[GooD aNd EvıL]

Kim bilir
Halâ kulaklarımda seslenişinin yankıları duruyor,
Ah, bilemiyorum duygularıma aklım neden gem vuruyor,
Sev sev diye bir ses içimden bir coşkuyla dilime gelirken,
Neden gönlüm halâ hareketsiz, çaresiz öylece duruyor.

Korkunun faydası yok ki anlatmalıyım biliyorum, ancak,
Bu suskunluk, bu hareketsizlik acaba nereye varacak
Belkide alevlenmeyen sevgi, karşılıksız bendeki bu aşk,
Kimbilir belkide kalbimde benimle sessizce son bulacak.

16.08.2007


Mehmet Dumanlı

[GooD aNd EvıL]

Kimine göre
Kimine göre


Bir yol ki bu kimine göre uzun
Kimine göre ise mevsimler güzün.
Kimi zaman neşeyle güler gözün,
Kimi zaman ise sadece hüzün.

Bir yol ki bu kimine göre hep yalan,
Var diyorlar birazda sen oyalan.
Kimine göre bahçe güller açan,
Kimine göre ise mevsim hep hazan.

Bir yol ki bu kimine göre çile,
Kederden ötüyor diyorlar bülbüle.
Kimine göre ise lades bile bile
Kimine göre ise taklit yada hile.

Bir yol ki bu kimine göre kısa,
Akıl daneliği değil, hisseden kıssa.
Kimine göre ise ömür hakikaten kısa,
Kimine göre ise akıbet, ilahi yasa.

03.06.2008





Mehmet Dumanlı