Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aşk Olmaz
aşk
yeminlerin sınavına vuruluyorsa
ve her pişmanlık
arınıyorsa
gözyaşında timsahın
o sularda
bir daha yıkanılmaz

tut ki
yeniden yangınlardasın
tut ki
alevlendi yüreğin
uzak dur
yalan suların serinliğinden
yorulan kollarda
aşk olmaz


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Sularında Yalnız Bırakma
debisi yüksek sular
erken varır ummana
alır altımızdan toprağı
beni aşkın sularında
yalnız bırakma

düşler düşleri kovalar
dokunur
mutlulukla hüznün teline
ve her defasında sürülür
kıldan ince bir köprüye
geçeni hiç yazılmamış olsa da

vurulmak asıldır
her düşüş
yeni bir destanıdır aşkın
kaç tövbenin
köpüğü kurur yürekte
fallara düşer umut

aşk
yerçekiminin hışmına rağmen
başımızda taşıdığımız
iki yürekli
mavi bir kristal
ölümleri göze aldıran
ölümcül tadı
macerasının zorluğundandır
sürgün kıyılara atılsak dahi
beni aşkın sularında
yalnız bırakma


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Aydınlık Umduk
varsıl ülkemin
köyünde doğduk
kentinde bulduk kendimizi
biraz aç biraz toktuk
yitip gitmemek için
*******inde memleketimin
sönen yıldızlarından
aydınlık umduk


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Barışı Getiren Kuşlar
dağların dağların çokluğu
eğlemez şafakların sökümünü
uyanır menekşelerin moru
kıpır kıpır uyanır
son kanatlarını vurur geceye
barışı getiren kuşlar

bir günde
dört mevsimi yeşerten yurdum
verir göğsünü çoğalan ırmaklarına
başaklarıyla yükseltir ovalarını
şimdi madendedir
hayatın zulmüne kazma vuranlar

yükselen dumanlarıyla fabrikalar
emeğin öyküsünü işler
göğün mavisine
oturup bir düşünceye varır bizim de insanlarımız
elleri umutlarına ersin diye çocuklarının

dağların dağların çokluğu
eğlemez şafakların sökümünü
erir açlığın ayazı
ılgıt ılgıt ısınır
son kanatlarını vurur geceye
barışı getiren kuşlar


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Baharda
uçuşan saçlarıyla gençler
düşlerinin cennetinde gibiler
uyur sevgililer
sevdiklerinin dizlerinde
içiçe geçer bakışları
dudaklarında dudak izleri
buluşmalar ayrılmalar
fındık kabuğunda sohbetler
ve baharı anlamlı kılan
pikniklerin vazgeçilmez rengi
çilingir sofraları


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Bedrettin
yürür
hükümet konağı önünden
eli yüreğinde akşamüstleri
düşleri rakı mavisinde
nedendir bilmem

gurbetten türküler alır
şiirler verir
yakın eder sılayı hasretlere
mevsim mevsim
çıkar meydanlara
yaylalara
tarihin tünelinden geçer
umutlar eker sevince
------ böyle bilinir Bedrettin

ince bir dal gibi
yürür
kendi gölgesinden ilerde
Bedrettin bir öğretmen

hep gülümser
seyrek bıyıkları arasından
çoğalırken
Kelkit vadisinde özgün sesiyle
tüketir kendini bir yandan
Kuyucaklı Nuri’nin yerinde
gönlüne gam biner
akşamlarına kasvet

hey gidi Bedrettin’im hey
Reşadiye
iki dağın arası bir şehir
altın olsan eritir
demir olsan erirsin
çaresiz akarsın Kelkit’e
sevincine arkadaş durulsa da
hüzünlerinin rengini
------ kim bilir


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Beni Beni
gün değil ay değil
yıllarım geçti
bulutlu dağlarımdan
mevsimler göçtü

ıslatmadım hatırını
koynumda resmin
kış günü yollardan
sor beni beni

karlı gündüzlerim
geceleyince
yelip hayalinle
içim yanıyor

çırpınan yüreğim
parelenmeden
gel de yakınıma
sar beni beni

sevda harmanında
savruldum durdum
ne üşüdüm ayazlarda
ne de yoruldum

kışlarda baharım
kardelen gibi
Ferhat ol sularda
bul beni beni

yiğidim al yanaktan
rengim geçiyor
yürek isyanlarda
ömür biçiyor

gözlerim toprağa
açık girmeden
yarim ol yanına
al beni beni

buraları dün gibi
değişti sanma
garibim diye
herkes biner dalıma

görmeden sormadan
döner isen kavlinden
dağlara çöllere
sal beni beni

haram yollara hiç
meyletmedim
sevdamızdan öteye
adım atmadım

senden başkasında
muradım varsa
iki kaşım arasından
vur beni beni


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Bir Sesin Gelsin
sinemi vuruyor
dağların yeli
gözümden uzaksın
gönlümün gülü
yosunlu taşlardan
sabır süzerim
tazele yüreğimi
bir sesin gelsin

başımda dönüyor
alıcı kuşlar
fırsatın bulsa
ciğerim işler
düştüğüm dertlerin
dermanı sensin
tazele yüreğimi
bir sesin gelsin

çayır çimen diye
ezdiler baharı
turnalar gözüne
yazdım ahvali
geçtikçe günlerim
ben de eksildim
tazele yüreğimi
bir sesin gelsin

[GooD aNd EvıL]

Böyle mi Olmalıydı
ellerim sayfalarda yürüyor
gözlerim geziyor fotoğrafları
ve garip bir özlem düşüyor yüreğime

öptüğüm dillerinde
dikenli sözler şimdi
nerde kaldı
saçının her teline rüzgar oluşum
gönlüm gidip geliyor
dikenlerle gülün arasında
bir yana yaş düşüyor
bir yana umut
seni seviyorum dediysem
yürüdüğün yolları da sevmişimdir

baharı sensiz düşünmedim hiç
gelecek günlerimi de
“söz yiğidin borcudur” bilirim
yiğit öldüğünde sözün hükmü ne
arkamda ihanet yürüyüşü
alnımda güneş
böyle mi olmalıydı


Ünal Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Bulutunu Al Da Gel
yalnızlık uğuldayan yollarda
neredeyse
karın tokluğuna taşınıyor
--- tütün balyaları
hesabı kesilen işçiler çıkıyor
gözyaşıyla fabrikalardan
herkes bu sıkıntıları tanıyor
---ben tanıyorum
astımlı öksürüğü varsılların
kirletiyor onurları
hep alacaklıyız bahardan

hani benim hayallerim
--demiyorum
ateşler içindeysem de
yüzümü
soğuk sulara vurmadan önce
seni dolanıyorum
biraz dayan
sana
gözlerin kirletemediği
bir gökyüzü getireceğim
yıldızlar divana dursun
emret dizinde uyusun
seyredeyim
kızıl bir kayanın tepesinden seni
içimi kemiren korsanlar
ölsün acından
--sarhoş uykularında şimdi
varsın dayansın kahrına
ıssız denizler

yeni umutlar devşiriyorum
baharın elinden
saçlarımda ıhlamur kokusu
bunları ben söylüyorum
-- bulutunu al da gel
tükettim ayaklarımdaki çamuru
üstümde karanlığın son damlası


Ünal Yıldırım