Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

**Aruz denemelerim-2**

Beher hicrân acar olmuş sinem dağlıyor,
Duyan yok hâlimi feryâd etsem nâfile,
Gönül deryâm suya hasret dertler çağlıyor,
Gelip geçmiş meğer ömrüm dost eyvâh ile.



* * *



Mevzû hasret olunca dil ağlar kelâm ağlar,
Hançerdir şu kalemde sitem yüklü mısrâlar.

Mânâlar da kesildi hüküm sıyrılan kından,
Harp başlar hecelerde kağıt kanlı bir meydân



* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

**Aruz denemelerim-3**

Aşka ömür biçmek dilin harcıysa,
Vakti ebed sansın gönül merciyse.

* * *

Nice âlem gezdim bir başıma,
Yedi mesken darmış göz yaşıma,
Dediler hâl hasretten sorulur,
Seven ol mecnûn ol can taşıma.


* * *


Mevzûdur yaşam kader dilinde,
Şükret ki yaşın senin elinde.


* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

/*\Hayranlığı var edene Hayranım /*\

Ben güle hayranım,
Güzelliğinden dem vurmayan güle,
Ben göğe hayranım,
Kendini yüksek görmeyen göğe.
Ben,
Yandım demeyen güneşe,
Başa kalkmayan toprağa hayranım.
Denizi,pınarı,gölü
Damla damla süzüp,
Adilce dağıtan buluta hayranım.
Ecelin övünmeyen haline,
Tehdit etmeyen Azrail’e hayranım.

Ben
Hayranlığı var edene Hayranım.

* * *

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

_ Nesin _

Nesin?
Bak,İyi bak,
Neredesin?

Bir ayıbın ortasında mı,
Yoksa insanlığın yasında mı?
Neredesin söyle,kimlerlesin?
----------bulamadım seni.
Deki,vaktim yok dostluğa/anlarım,
Anlamadığım/gönlünde mi yok üstâdım?
..
..
Nesin?
Kendine gel,gel ki
Kimim diyesin.

Âna esir düşen birimi,
Yoksa mert bir gönül eri mi?
----------bilemedim seni.
Yaşarsın amma sevip sevilmeden,
Neden şu bencillik kalp kırmak neden?
..
..
Mâdem ki sözler beyhude,
Oku o vakit,boşsun dese de.

/Arzın hiddeti Arşa karşı değil,
Sallar kendini ancak arşı değil./

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

_Kâmil_

‘’Gel! Şu dünyâyı yıkta gel,rûhunu aşkla yakta Gel,
Seni sana veren benim,benliğini bırakta Gel.’’


_Kâmil_


Uzun ve sırlı bir yolda kaderine boyun eğmişti,
Çâresiz,yapayalnızdı lâkin isyân da etmedi,
Her nereye adım atsa ona kırağı değmişti,
Yetişemedi hayâta,umut yaşama yetmedi.

Cândan vazgeçtiği anda,bir ses belirdi o cânda,
Uyân dedi,artık Uyân! Hak’tır seni derde koyan.
***
Nutku tutulmuştu sanki,sözlerden medet bekledi,
Çorak bir topraktı dili,Eyvâhlar bile bitmedi,
Yâ Rab diyebildi ancak,hayât dedi ve ekledi,
Ben kaderimle geldim de bahtım çilesiz gitmedi.

Sitem huzûra varmadan,ilhâm eyledi Yaradan,
Uyân dedi,artık Uyân! o çiledir seni ayan.
***
Bî tâkat kalınca dizi,yere doğru çöküverdi,
Yoluna çıkan gölgesi,sarp dağları aratmadı,
Bir başka göründü artık,beyhûde buldu kederi,
Beni ve dedi her şeyi,Hak’tan başkası yaratmadı.

Kim ne umarsa cihândan,onu seçmiştir ziyândan,
Elbet mahşerde uyanır,cihândayken uyanmayan.
***
Adına büründü Kâmil,kendine misâfir oldu,
Yalan dünyâda sefilken,her âleme sefir oldu.

*****

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

‘’Aşk’’ sözü

‘’Aşk’’ sözüne kulak verin,
Eğri dilden medet ummaz,
Her harfine bir bir sorun,
Eğri yoldan medet ummaz.


Can bulmadan bağrı yakar,
Gönülden dosdoğru çıkar,
Ruhun özünden hoş kokar,
Solan gülden medet ummaz.


Her çeşitte her lisanda,
Hem gayipte hem insanda,
Onu,canla bir sansan da,
Garip halden medet ummaz.


Kaç çeşit sofra aşında,
Var olan onun peşinde,
Yedi kat üstü düşün de,
Cennet,çölden medet ummaz.


Dünyanın dönme sebebi,
Ateşin yanma sebebi,
Hak için,inme sebebi,
Fani kuldan medet ummaz.


Ahrazi her kelam bir mi?
Her göze gelmeyen sır mı?
‘’Aşk’’sözünün dengi var mı?
İpek,çuldan medet ummaz.,

Dostlar;

Can-ı gönülden ''Aşk'' derseniz,dilin geriye çekilip
nefese yol verdiğini göreceksiniz.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

‘’Ben’’kelimesi kaç hece?

Ay güneşe dost olsa da,
Gündüzüm geceye düşman.
Gönlüm dili dost bilsede,
Manalar heceye düşman.


İki göz ayrı nazarda,
Hal halayda,can mezarda,
Ruhum nefsime kızarda,
Tatlılar acıya düşman.


Han susturdum köy buyrettim,
Gah şevklenip gah kahrettim,
Tek oturup çift seyrettim,
Kardeşler bacıya düşman.


Ahrazi isminden başka,
Gölgen var cisminden başka,
İç yüzün resminden başka,
Kabuğun inciye düşman.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

a.b.d-î İsrâil*

yıktın fakat en yıkılmaz kalesini Irak’ın
inşâ eden millete,ey gâfil! oldun yakın.


* * *
*(abd:kul,abd-î isrâil:isrâil’in kulu)

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Acar gönül gerek bana

Miadını dün doldurdu,
Acar gönül gerek bana,
İsyan edip baş kaldırdı,
Acar gönül gerek bana.

Dertlerimi almaz oldu,
Can halini bilmez oldu,
Göz yaşımı silmez oldu,
Acar gönül gerek bana.

Dile gelmiş yeter diyor,
İçim senden beter diyor,
Dostluğumuz biter diyor,
Acar gönül gerek bana.

Duy Ahrazim haklı sözü,
Sararıp da solmuş yüzü,
Çıkaramaz belki güzü,
Acar gönül gerek bana.

Ahrazi

[GooD aNd EvıL]

Acep beni bulan var mı?

Gölgem varda cismim yok,
Acep beni bulan var mı?
Hak nurundan kısmım yok,
Acep beni bulan var mı?

Yanan ışıklarım söndü,
Ruhum bir köşeye sindi,
Bana tekrar tenim döndü,
Acep canı bulan var mı?

Başla diye ferman geldi,
Gönül bana yoldaş oldu,
Yolculuğum yılı buldu,
Acep sonu bulan var mı?

Dönsem, geriye sefer yok,
Yoruldum amma eser yok,
Soluklanacak bir yer yok,
Acep hanı bulan var mı?

Ahrazim bak sen yarına,
Sabır gitmesin zoruna,
Aldanma günün karına,
Acep dünü bulan var mı?

Ahrazi