Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Adının İlmihali
beklemek ******* çözümsüzlüğü dönmemezlik
nağmeler pes tiz salgın gibi sen vebası ömrümün
bal çalınmış sayıklamalarımda adının ilmihali italik
alevlerimden geçtim hakkını veremem közümün

kırgınım papatya göçüğü nasılsa suçsuzum feleksiz
imlası bozuk aşk deyince nedense müsaadesizlik
çıkar yollara kürek sallasam yazgı kısmet gereksiz
ahhh bitmez bu sessizlik bağbozumu bu sensizlik

[GooD aNd EvıL]

Aforizma Zamanı
ağır ithamlar baharla tazelenir titreyişinde yüzünün
acılar kıymık kıymık engeller sözcüklerin alışmasını konuşmaya
herşey seyrinde giderken başlar ölüm ben mutsuzluk konuşkanı
tertip düzen düşmandır şiire ve aşka farkettirmeden

[GooD aNd EvıL]

Ağaçlar Karanlık Güler
ağaçlar karanlık güler
ben yüzündeki şuleye tütsülenmiş içkin
yapraklar sobasız kış evi
yıldızlar kaydırak olur yüreğime
ay ışığı bozkır uykusu sert iklim
çisil çisil çocukluğumla gelir konarım selamının anlamına
mahşer yanışına dayanır yürek bir bilmez olan biten
keskin sır perdesi takvimlerde yuvasız yara
yara yara akar kanım sanki damarımı
sokaklarda kalmışım ayaz yemiş güneş yanığı
çelişkisiz çekilemem inime sen ki badem çiçek
damağımda kararsızlığının tadı kaldı
gelişini yedir bana aç açık kaldım biteviye
kanser hinliği bu mecrada uğunamam anla benzi yüreğim
çabalayarak da olsa ıskaladım hayatı hayta toy acemi
sıkım sıkım hava cıva ağar tenime varlığının yokluk sızısı
tan yeri gibi tınmazsın ey yar sabırsız
bezmez çiçeklenişi ölümüm sonsuz durak
anlamadığım kendimi sunak yaptım gözlerine
vız gelir tırıs gider harman yoksunluğumun sağır kör cesedi
şaha kalkmış zarif bekleyişsizliğimde
sancır aşkım sana
seviyorum seni

[GooD aNd EvıL]

Ağır Serenat
bak şimdi
durupdururken sabah oldu

durduk yerde
sustu ağustos böceği
son ağustosunu yaşar gibi ağaçlar eylüle öfkeli

gecenin yorgun düşen yanıyım
yalan sevişmelerden üstelik
ağaçlar unutmuş yağmurda dinlenmeyi
damağımda tan yerinin ağaran tadı senin gelmeyeceğinin hayatsal anlamı
kaldırım taşları da biçare gözümde
ne de olsa ezip geçtiğindir o da yürekdaş ölümüme
azgın anaforların ortasında
ateşten bir can simidi ölmek
tanrıdır şiir
o sevilen kadın
imgesini her an özlediğin

ben
kendi sularında
sevimsiz bir ıslık
sensiz bir unutkanlık ah ne zavallı

[GooD aNd EvıL]

Ağıt
türkü yanığı bakışında gurbet çığlığı
nere uzansan yaralanmış ayrı bir yol
kesin yolları aşın dağı bahçeyi bağı
kınalanmış yıllarda biçare ağıt her kol

[GooD aNd EvıL]

Ağlama
yaralıyım derinden şairane
bulamadım acılarımın kökünü gömecini
sorularım cevapsız
acılarımda benim gibi gurbetçi dünyaya
nerde bu derim
bakarım orama burama
bulamam peşinden koştuğum
yalnızlık yastık yorgan yıldız altı
açmamış çiçekleri sor derim ayrılığıma
hayat be gülüm
biter eğleşir e mi ağlama

[GooD aNd EvıL]

Ağlaşırdık
ağlaşırdık kümülüslü
sen poyraz kırgını
ben şimşeklerle yanmış çıplak gün yüzü
dalyanlarda ölüm kalım savaşı iç sıkıntısı
yaşama çırak ölüme usta aşk sarımsı güz kalıntısı ellerimde çizgi
ayaklarım göğe ererdi bahar yansıması saçlarında
yağmur damlası kokuşlu

[GooD aNd EvıL]

Ağustos Kuşluğu
en uzun tatilim ne zaman diye düşünsem
çocukluğum gelir aklıma eskimocu
şans kader kısmet de çektiririm
abim oyuncak tabanca alır mı gene
çukulatalı fabrika eskimüsüüü vaaar
mahalle maçında maradona kim olur
asfalt dökülürken okuldan kaçan kim
grayderler toprağı kaldırdı ömrüm boyunca
kabimde kalkamayan sen
silindirler ne ağır yıllarımda
kalbimi ziftleyen senin ağırlığın
babam sürgünde polis amca solcu
sürgünde senliliğim ağustos kuşluğu
fareli evimizden seni keserdim
sanki seni değil ömrümü keserdim
hurma ağaçlarında aradığım sıcaklığını
hala arıyorum özlemler yorgunu çivit hülyalı

[GooD aNd EvıL]

Aklımda
davetkar maskedir gülmek dışarı o tutamadığın
kaçamak ölgün geç kalmak sıradışı
toprağa yaslanamayan bir haldir ayrılık

[GooD aNd EvıL]

Aklımda Hep O Uykulu Gözlerin
elimi uzatsam tutacak gibiyim
kırağı düşmüş saçlarıma yabancı yanaklarını
aklımda hep o uykulu gözlerin
gözlerin belki tutkularımın hayli olgunlaşmışlığı
erik ağacı dut yaprağı
ve hala oynaşıp durmuşluğu bahar kuşlarının
bakışının anlamında gözlerinin
yoksun hem de yoksunluğumda sırnaşık
yokluğun kadar yaşıyorsun acemi hatıralarımda

kapılarını sürgülemediğin acılarım nasıl da sonradan görme
söylesem inanmazsın

oysa bilmedin
hayatımız tepeden tırnağa çalıntı bir senfoniydi
suç arkadaşım
dolu yağmış ömrüme çocuk şarkıları sığdıramadın
hiç bilmedin

bıraktım kendimi
kendime ve sana
ölümün yanında çaylak kaldığı
sensizlik denen akşam ormanlarına
yalnızlığımla kimseciklerin aşık atamadığı şehrin
ayrılık solgunu ışıklarına

evini kaybetmiş çocuklar gibi ağlıyorum
hayli yıpranmış bu romanın kör kuyularında
hasat zamanında ömrümün