Duygu Tuncel

[GooD aNd EvıL]

BEN HAYAT
gözlerimi açtım
anlamadım nerdeyim...
sürüklendim peşinden
ama anlamadım kiminleyim
ellerim nerde
gözlerim!


derken bir ses uzaklardan...

''ben hayat''
''ben hayat''
sen?
hayat...

[GooD aNd EvıL]

BENİM GECEM
gece tuttu ellerimden...
düşerken ben
ardıma bakamazken korkudan
tam dağılacakken ruhum
gece geldi
ve tuttu ellerimden...


dolunaydı gecenin adı
yakamozdu ışıltısı
dennizle de dosttu
gökle de
benım gecem...


gecem gıttı sonra
gunesi bıraktı bana..
ve gıttı
ama hiç bir güneş
beni
onun kadar ısıtmadı...

[GooD aNd EvıL]

Bile Bile
Ayrılıklar bizim için biliyorum
Özlemler…
Özlemek yakışıyor sevdalara
Onu da biliyorum
Ve silemiyor zaman yaşananları
Sadece örtüyor üzerini saydam bir toz bulutu
Ve şimdi o bulut ağlıyor benim yerime
Kuruyan gözlerimden
Senin hatırına akıyormuş gibi akan yaşlar
Islatıyor
Geçtiğimiz yolları
Uğradığımız kavşakları
Ve seçim yaptığımız dönemeçleri
Yanlış yoldu belki saptığımız
Ama dedim ya
Ayrılıklar bizim için
Ve onun acısı bile
Vız geliyor yüreğime
Seni özlüyorum
Sevdamızı özlüyorum
Faydası olmadığını
Bile bile…

[GooD aNd EvıL]

Biliyorum
Kaybedişlerimi buldum sonunda
Hayatın derin çukurunda
Tamam buldum ne olacak sanki,
Kaybetmişim bir kere.
Giden geri gelir mi,
Umutlar bir daha yeşerir mi?
Sevdalar yine küllenir mi?
Artık onlar sadece kaybedişlerim değil,
Kabullenilmiş yenikliğim…

[GooD aNd EvıL]

BÖYLE
zamansız dünya
umutsuz hayat
ağaçsız orman
sensiz bir ben...

[GooD aNd EvıL]

Bu Yürek
Ne çok badireler atlattı bu yürek
Bunu da atlatır elbet.
Renklerinin siyaha döndüğü
Çiçeklerin kan kustuğu
Tomurcuklara hasret baharlar gördü.

Serin bir yaz akşamının
Kavurucu sabahına uyandı şaşkın.
Gözlerini açacak olsa
Kör olmayı yeğleyecek dostluklardan geçti bu yürek

Sevdayı bilirim diyen sahte gönüllerde
Geçici kurulu tahtların sultanı oldu bilemeden.
Her defasında aynı saflıkla kandı aynadaki aksine
Oysa ne kadar içtendi…

Sonraları bir sahnede buldu kendini
Aslında en iyi arkadaşı hayat denen tiyatro oyunun başrolü…
Sevgilim diye kazıdığı en derinlerine yönetmen olmuş…

Dedim ya ne badireler atlattı bu yürek
Bunu da atlatır elbet.
İki damla gözyaşı,
Sessiz çığlıklar
Ve ömür boyu kanayan
Ama bir süre sonra acıtmayan yaralar…

[GooD aNd EvıL]

Burcuma

Uzaklık lafta özletir
Özünde ayırır kalpleri birbirinden dediler
Bahaneler uzar gider mesafelerden öteye
Geç kalırsın kaybedersin onu dediler..
İnanmadım
Dostuma güvendim ben
Onun sevgisine
Şimdi bana öyle diyenlere inat
Daha yakınım ben uzaktaki ile…

[GooD aNd EvıL]

Değişiyor...
Hayal kırıklıkları çiziyor yolumu artık
Cebimi deniz kıyısından topladığım taşlarla değil
Yaşarken akan nehirden
Arta kalanlarla dolduruyorum…


Masum değil olanlar
Etrafımdaki insanlar
İlkokuldaki gibi çorbama kaşık atmıyor
Mehmet,Ayşe…
Tabağımı alıp gidiyorlar..

Arkama dönüp bakamıyorum korkumdan
Daha ne kadar çok şey değişti acaba?
Demekten korkuyorum
Korkuyorum yalnızlığımı yüzüme vurmasından zamanın


Öğreniyorum bilmemem gerekenleri
Beni üzüyor bazı duyduklarım
Kapatamıyorum kulaklarımı
Acıtıyor içimi sonra
İçimde yaşadıklarım
Yağmur olup üşütüyor sonra da…


Ben böyle yaşıyorum
Yaşıyor muyum;bilmiyorum…
Belki bir gün uzatırsın elini
Çekersin beni kendi hayatına diye
Bekliyorum…

[GooD aNd EvıL]

Deniz Gibi
Biliyor musun?
Bir deniz gibisin bende.
Kalbimin en derinlerinde sakladığım,
Bir türlü çıkarıp bakmaya kıyamadığım.
Tıpkı gelinlik kızların sandıklarındaki çeyizleri gibi.
Bir an içimi dökmek istiyorum sana
Ruhumu yoldaş edip ruhuna ,
Yağmurlara inat,
Onları kıskandırırcasına ağlamak istiyorum.
Yeniden ve yeniden yaşıyorum sana aşık olduğum ilk anı.
Sen hala haylaz bir çocuksun,
Bense sana sevdalı.
Bİr rüzgar esiyor uzaklardan,
Yanağıma dokunan her meltemde ürperiyorum,
Sana bir adım daha yaklaşıyorum.
Hüznün sarıyor etrafımı hanımelleri gibi...
Ve ben bir kez daha söylüyorum şarkımızı;
Ne kadar acı olsan da sen ,
Ne kadar hüzünlü,
Bir o kadar mavisin,
Mavimsin...
Uçsuz bucaksız bir gök,
Ağlayan bir bulut,
Dedim ya sen bende bir deniz gibisin...

[GooD aNd EvıL]

DENİZ ve BEN
kaşlarını kaldırdı gökyüzü
hazırlanıyor fırtınaya bulutlar
yıldızlı
yağmurlu
gece bekliyor yolun sonunda bizi..


deniz köpürecek
gezecek insanlar yalnayak kumsalda
anlaşılmayacağız biz
deniz ve ben
dalgalanacağız yine...


bu gece mezarımız kazılacak
orada bile olmayacağız rahat
yıne uzak gibi görünecek adlarımız
ama olacağız biz el ele
bizi ayrıldı sananlara inat...