Halim YAZICI

[F.S.Mehmet1453]

Aşkoldum

yaşadığım halde bir balığın pulunda
kuşkuyla bakar oldum denizin ruhuna

ihanetler karşısında şaşkın sakar oldum
nasıl ölür babam, açar mı gözlerini bir daha

martının kanadında, zeytinin tanesine şaşar bakar oldum
dünyanın bütün denizlerine dalıp, ne yaşadıysam yazar

köyde yürürken kedileri, böcekleri, rüyaları kovalar
kendi kendime sorar, sorgularken aşkoldum.

[F.S.Mehmet1453]

Ben Bir Işıkkırıcıyım

ben bir ışıkkırıcıyım
küçük öykülerim var cebimde

derdim işim budur benim
kanadı kırık hercai menekşe

kekik toplarım kır çiçekleriyle
kağıt helva kar eşliğinde

beyazları toplarım
çocukların ve gözlerinden devlerin

gülümsemem bu yüzden ölürken
serçe parmağına tutunmam

mor tonlarına uçurtmalarımın.

[F.S.Mehmet1453]

Berfin



bütün yağmurlar çocuktur
bütün aşklar yağmur
yüzlü çocuk

[F.S.Mehmet1453]

Beyaz Caz / 'Can Baba'ya'

ağustos sıcağında
ardıç ağacının dalında
bi böcek

el sallar, gül sallar, aşk sallar
dudağında bir sarı klârnet

el
gül
aşk

ağustos sıcağında
tam kapı aralığında
çiftleşirken ay
komşu kızı leylayla
gece bekçisi kılığında

gül
ey
aşk.

[F.S.Mehmet1453]

Bir Varmış Hep Aşkmış


evvel zaman içinde
kalbur saman içinde
bir varmış bir aşkmış
tüketirken kendini insan
kuş dönermiş teleğinden
deve tellâl iken
pire berber iken
bir varmış hep aşkmış.

[F.S.Mehmet1453]

Bir Şehir Terkedilirken Genellikle Sigara İçilir Sayın Yolcu

dört mayıs bindokuzyüzseksendört
ört bakalım gözlerini gençliğim
yolculuğundayım insan artıklarının
ondördüncü koltukta bir dünya
ondördüncü koltukta birden kaybolan
sarışın korkunç bir çocuğun eşsiz bakışı
sarışın korkunç güzel bir dünyanın ürkekliğiydi
bir şehir terkedilirken
genellikle sigara içilir sayın yolcular
köprülere, yolda duran öylesine bir insana
kuduz bir kunduz gibi köpüren zamana bakılır
çünkü zamanı tersine çevirmek zamanıdır
bu yüzden
bir galata köprüsü terkedilirken
öncelikle ayran içmelisiniz sayın yolcular
avucunuzun içindeki atardamar
ve yüreğinizin kıvrımındaki ayrılık
son kez yoklanır
bir ölü terkedilirken
genellikle sigara içilir sayın yolcular
gözlere, kıpırdanışına tenin
ve kör olmak zamanıdır koparılan tırnaklara
ölülerin bir deniz dalgasındaki çırpıntılarına
çünkü dirilen bir şehir
eskiyen bir köprü gibidir
bu yüzden
bir ölü terkedilirken
ya şehir ya ölüm terkedilmelidir.

[F.S.Mehmet1453]

Bitmeyen Şiir

merhaba baba
evimden yazıyorum sana

biraz mutlu muyum ne sanırım
sanmıyorum yorgunum. karım
geçen ayın yirmisinde
saat onaltıotuzbeşte
bir dolunay doğurdu bana

dolunay'ın doğduğu gökte
doğduğu gece sen mi istenmiştin ne
melekler bir dolunay yerleştirdiler gökyüzüne
kızım çatık kaşlı ve çıkarken ana rahminden
gözleri açık ve gülümsüyormuş büyücüye öcüye

sanki bu sevi götüresi dünyaya
mutlulukmuş gibi gelmek

kızma bana e mi koca zeytindağ'lı
seni birdenbire özledim
ihtiyacın olursa bak ha
'önce bana yazacaksın'
demiştin ya

senin koynuna, kucağına
yüreğine ve kafana ihtiyacım var

köydeki o duvar
hani o doğduğun beyaz yüzlü
evin kerpiç beyaz dumandan duvarı
yıkılıyordu az daha seninle beraber
saçakları ağlıyordu hafif oynak kalçalarıyla
yağmur dallarını çıkarıp çırılçıplak öylece
yıkanıyordu ki o gece bütün bunları gördüm

o güzel babacan fransızcan
o şarkıyı dinlediğimde her seferinde
yüreğimde bir kıpırtı bir fırtına
yüklü kalyonlarımla sana geliyorum

gözlerini yum
gözlerini gençliğim

o kadar açık ve gerçek ki
o akşam tutamamış olmam ellerini

anlatılamayan, hissedilen şeyler de vardır
diyordun ve genellikle suskun ve bir zeytin
tanesini çatlatırcasına gururluydun. şimdi de
suskunsun. ya da ben göremiyorum. körüm belki

çandarlı ovası, aç öldüren kimsesiz
yöresi artık aç öldürmüyor kimseyi
hayır, muhakkak görmelisin buğdayı
öyle güzel ki ve öylesine hayatın
kan damarlarından dolaşan o güzel
sevdayı ve tutkusunu yaşatıyor ki

sanırsın bu yazın hüzün
nazlı bir kızın hazin
gözleridir dolunay

senden sonra köyün küçük bir sokağın adını
biliyor musun yazıcı sokağı koydu köylüler
küçük temiz bir de tabela astılar beyaz
hani kahveyle kasabın arasındaki sokak
hani çay içip, tekrar çay içip tekrar
yağmurun altında tarlaya gittiğimiz
o sokak şimdi beni görünce korkak
ve yapayalnız adımlarla gözlüyor
ellerini arkasına bağlamış
taklit edercesine seni
arkamdan dolaşıyor
köy boyunca
usulca

ve ben farkında değilmişim de
bu fırtınanın, tarlaların ve usul
güzel kimsesiz yoksullukların
daracık çatıları çatık kaşlı
sokakları geçerek getirdim
onu tuttum oturttum
dolunay'ın kucağına

malum oyuncaklar
pahalı mı pahalı
ben de bir sokak
hediye ettim ona

koca zeytindağ'lı
sana hasretiz
yüreğine.

[F.S.Mehmet1453]

Bob Dylan


geçerken yavaşça savaşın treni
aşkla yorumla beni

mızıkayla büyür ve kanla esmerleşirdi
çünkü dünyanın teni.

[F.S.Mehmet1453]

Bu Şiir Bi Yere Götürmez Beni

bu şiir bi yere götürmez beni biliyorum
hangi şiir hangi yere götürdü ki beni biliyorsun

dönüp dolaşıp durduğum yer
bin yıl önce su içtiğim sunaktan yer

usta amcam demişti de inanmamıştım
bu yüzden yıkanıp durduğum yer
hep aynı aynadan yer

ya mehter kovaladı düşlerimi
ya da çok sevdim çok sesli kedileri

işte diyorum a bu yüzden
bi türlü karar veremiyorum

oturup döşemesine baksam taştan aşkın
dönüp yeniden kendinden aşk ki aşkın.

[F.S.Mehmet1453]

Bütün Babalar Ölür

ölür...

bütün babalar ölür
biraz ebemkuşağı
yeşil zeytin gözlerinde hüzün

incir ağacının altında yatan narin/
kaşlarının kıvrımı çandarlı körfezi

bin yıllık zeytin ağacının kırılan dalları
kırılan bir ömrün yapraklarıyla öylece durur

ölür
bütün babalar ölür.