Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Aşk Sonra Vurur

Ben ne Venedik’te bir Gondolum,
Ne de Roma da bir aşk çeşmesi
Senin aradığın sanırım bir yaz hevesi,
Prag’da bir cafe’de bir gönül eğlencesi...

Benden kalelerimi istiyorsun....
Zaptettin sanıyorsun belki de hisar uçlarını
Hint okyanusunda bir sandal gibi,
Akıntıya bıraktım umutlarımı,

Bekleyişim sen değilsin, değilsin Alp’lerde aradığım...
Tarumar değil ordularım,
Henüz başladı aslında,
Senin aşkla savaşın...

Yıkılan kulelerim, kalbime saplanan top mermilerin yok...
Ben en çok öldüğümde, en çok dirilenim...
Ben senin o minik heveslerin içinde...
Sağır eden bir sesle aşk marşları söylerim...
Sen uyumaktasın...
Savaşın ortasında, Rüyaya dalmaktasın...
Kalbine saplandığında, barut kokulu kurşun...
Sen korkusuz korkak,
Kaybetmiş olacaksın...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Aşk Takılırdı Çatalıma

Suskunum artık,
Öylesine durgun...
Ne oturduğum yerden
Kalkıyorum,
Ne yediğimi topluyorum...
Görse gözlerin halimi,
Aynalardan kaçıyorum...

Geçmiş benden,
Biliyorum...
Sevincim takılmış ayaklarına
Giderken,
Teninde kalmış nefesim de...
Öylesine boğuluyorum..

Sabah mı, akşam mı anlamıyorum...
Perdeler hep kapalı
Sigaranın dumanı doluyor içime senin yerine
Çektikçe çekiyorum...

Yer neresi, gök neresi, yaşadım mı ben seni,
Yaşadık mı?
Sevdik mi?
Seviştik mi?
Ayırdın işte bizi...
Deli gibi geziyorum...

En güzel yıllarımdı kollarında geçen,
Aşk içerdim, aşk dinlerdim,
Çatalıma aşk takılırdı seninleyken,
Şarap suya dönerdi, su şarap olurdu bazen...
Hayat seninle güzeldi...
Kadehler boş, yemeğin tadı tuzu yok şimdi...
Gittin gitmesine, bilmez miyim?
Sen gittin de,
Aşkın hiç bitmedi o beni terketmedi...
Kör bir hançer elinde...
Hasretin geziniyor içimde...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Aşk Tanem

Umursamazım, damlasız gözyaşım,
aşk tanem, kördüğüm olmuş damarım,
dağlanan tenim,
alamadığım nefesim,
yarın yok, aşk tanem,
yok yarınlar
gün varsa bugün işte,
bak sereserpe yatıyor güneşte...

Ezip geçtiğin ben değilim aşk tanem,
ben değilim savurganlığın,
zaman, kayıp giden ayakların altından,
gençliğin çekildikçe damarlarından.

aşk bir tay gibi coşmuyorsa bağrında,
çarpan yürek değildir aslında
Yürek deli olmalı aşk tanem,
hücrelerine doldukça kan,
iliklerine kadar aşkk yazmalı,

Hayat tekrarsız aşk tanem,
Değer her nefese, her dem...
Tutunamaz toprağa
gül korksa dikeninden,

ömür dediğin bir yaz esintisi,
bir çiğ tanesi,
bir yaprak, bir diken
korkacak kadar uzun değil aşk tanem,
Bak gün doğdu bile....
SENSİZ...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

AŞK ve Arı

Ellerinde çam ormanlarının kokularıyla gel
Yüklen bulutları
Omuzlarına
Kollarının alabildiğince mavilik getir gökyüzünden
Dudaklarında daha önce hiç söylenmemiş sözlerin ağırlığı bir yandan
Bir yandan kavuşma telaşıyla gel...

Tüm varlığını topla geçmişten, geride bıraktığın tüm izleri getir bana
Göz yaşlarımızı dolduralım seninle kadehlere,
çoğaldıkça azalır acılarımız yudumlarımızda..
ne kadar kir yapışmışsa bedenine derini yüzercesine sıyır hepsini
yeni doğmuş bir bebeğin ilk nefesindeki acısı gibi...
dökelim derilerimizi, soyalım birbirimizi
ölecek olsak bile kelebek gibi ölelim en güzel renkli beneklerin külleriyle
yazalım tüm şiirlerimizi ve tüm şarkılarımızı...
Bilirsin tırtılları,
o külleri bekler uçmak için, sürünürken ağaca yalnızlıkları...

hiç aşık olmadığın kadar, hiç sevmediğin kadar sev şimdi
bir kartalın kanatları altında titreyen minik bir serçeyim ben...
sonbahar gibi soyacağım seni geldiğin vakit,
sararmış tüm yapraklarını üfleyeceğim üzerinden
en sıcak nefesimle dolacağım damarlarına
yaşamadığın başka bir bahar olacak mevsimlerden...
tüm tomurcuklarına dokunacağım güneş olup,
ve ılık bir yağmur olup akacağım iliklerinden
çiylerim tutunacak kirpiklerinden...

Ellerinde çam ormanlarını getir bana gelirken
Bahar çiçeklerini konduracağım dikenlerine
Ve hiç bilmediğin renkte çiçekler olacak,
Dökülecek dikenler
daha batamadan parmaklarına
Arı hep aynı ağaçtan hep aynı çiçekten yapacak balını,
Doğa sarhoş olurken, değişecek bildiği tüm doğruları.
Kış yok, sonbahar yok sana, bana...
Öyle bir bahar ki yalnızca sen bileceksin
Ve yalnızca ben bileceğim...
Biz bilmediğimiz bir mevsimi yaşarken,
Gerçekleriyle dönüyor olacak evren
Caddeye vuracak gölgemiz karlar üstümüze düşerken..
Ama avuçlarımızda o çam ağaçlarının dikensiz çiçekleri olacak...
Kimse göremeyecek kaynaşmış gözeneklerimiz petek petek
Ve o arı bal yapıyor olacak terimizden
Ta ki ölünceye dek sen ya da ben...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Aşk(TREN)

Biriktiriyorum her şeyi
Atamıyorum
Şu elimde tuttuklarım
Tren bileti
Kaçırmıştım vaktinde pek çok seferi....

Kiminde erkenden gara götürdü ayaklarım
Seferi bile yoktu belki aşkın
Bekledim sesini vagonların
Henüz üzerinden ışık bile geçmemişti rayların

Kimin de gecikmiştim çoktan
Bir iki yere uğramıştım hiç yoktan
Ve yetiştiğimde gara
Karşılardı beni trenden geriye kalan
Gri bir duman

Bıktım gecikmişliğimden,
Ve vakitsizliğimden
Yer ayırttım bugün gelecek seferden
Arada trenler geçiyormuş şehrimden
Aşka giden...
Belki de kaçırmama sebeptir
Bir başka binen
Belki....
Bu tren
Gitmez bu kez
Beni de götürmeden....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Aşkı Bilen Bir Ressam

Git sende, karış dünüme benim.
Fazlaca kaldın yanımda.
Yüküm ağırdır,
Yollarım dik, yollarım çıkmaz...
Yok benden başka benim bir şeyim....

Vereyim sana kendimi istersen,
Tükenmişliğin içinden,
Palette boya kalmamış siyahtan başka
Fırça taş kesmiş, kim bilir kaç zaman geçti üstünden
Tuale hiç değmeden...
Unutulmuş bir resim gördüğün
Fırlat at artık beni elinden...

Daha çok karışıyorum şimdi, darbelerinle
Alışık değilim fırçanın sert çizgilerine
Yumuşak dokunuşlarla başlamıştı bu resim,
Aşkın renkleriyle bezenmekti o zaman tek hevesim...

At beni ne olur en yüksekten, bütün gücünle
Boşluğa savur beni,
Arkana bile bakma, ardından kapa pencereni
Üzerim çamur olsun artık,
Hatlarım, yüzüm, gözüm görünmesin....
Kalın örtüler ört üzerime ya da
Sat beni üç beş kuruşa bir eskici dükkanına
Belki aşkı bilen bir elde
Canlanır her darbede tekrar o ilk hevesim...
Ancak aşkı bilen bir ressamla tamamlanır bu resim...
At beni...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Ay Kalem

Senin düğünün,
Gül bugün, eğlen...
Şeytandır allah bilir
Sana şahitlik eden...

Ne *******e yazdık aşkı seninle,
Yıldızlardı tüm harfler
Ay elimizde kalemdi...
Karanlığın koynunda
Bize bizi çizerdi...

Kendimden sakınırdım,
Öpüp koklarken seni,
Nasıl sıkı sarardım, hatırla bedenini,
Üşürsün bensiz diye her gidişinde ben..
Duaları gönderdim, meleklerdi getiren...

Sen yıldızları döktün bir gün gökyüzünden
Ayrılık yazıyordu ay o aşk kaleminden
Şeytan girmişti bir kere kanına
Dualar karıştılar, yürek ahlarına...

Yüreğimde;
Acı yüklü vagonlarıyla kara bir tren! ! !
Gittiğinden beri vazgeçti seferinden...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Ayna Dedi ki!

Ellerime krem sürdüm bu sabah,
Saçımı taradım,
Biraz ruj biraz allık
Hiç de fena olmadım...

Bırakmışım kendimi,
Senden sonra anladım.
Küsmüşüm, darılmışım hayata
Duyulmuyor duvarların ardından
O eski çılgın kahkaha

Eziyetler etmişim kendi ellerimle,
Kendime,
Uyumuş kalmışım işte...
Ellerime krem sürdüm bu sabah uyanınca...
Çizgiler derinleşmiş uyku gibi
Yoksulluğum bir sendin oysa ki
Kendimi de kaybetmişim senin ardından...

Ayna, bu sabah
Acımasız bir tokat vurdu bana,
Bak dedi kendine! Uyan da bir bak şu haline
Ona niye kızıyorsun böyle! ! !
Sendin kendini terk eden; ONDAN ÖNCE....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Bağrımda Tekmelerin

Eksilmek nedir bilmezsin,
Eksilmezsin hiç,
Ana rahmine düşmüş bir döl gibi
Yüreğime düşmüşsün
Öyle büyütüyorum seni,

Gözyaşlarımla besleniyor gibisin...
Acıdıkça yüreğim hızlanır bağrımda tekmelerin
Yine de çıkmaz sesim
Dertlenmem sana, dertlenemem,
Hani nasıl ana gururlanır tekmeden
Canımı yaksan da vazgeçemem ki senden...

Zor öyle zor ki seni sensiz büyütmek,
Yüreğimde kıvranırken
Bir bebek gibi habersizsin ettiğinden,
Doğumun bile bir zamanı varken....
Sen hiç doğamayacaksın benden...
Yine de dertlenmem,
Hangi ana dertlenir ki bebeğinden.
Senin de yok farkın gözümde
Doğmamış, doğamamış nice bebekten...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

BaHAr BİtmeDEN

Bir gün çalacak kapıyı
Gizemli kokular tutunacak saçlarına
Ve ellerinde kızıl bir ateş
Düşecek koynuma

Bir gün çalacak kapıyı
Ansızın
Apansız yakalayacak bacaklarımdan
Teslim alacak beni kuytularımdan
Ve teslim olacağım yarını sormadan...

Bir gün çalacak kapıyı
Güneş doğarken
Batarken belki
Hissediyorum nefesini
Ağacı üflemiş az önce
Tomurcuk dalların hepsi
Rüzgar olup vuracak yüzüme yüreğime
Açtığım gibi dolacak
Akacak içime
Aşk yavaş yavaş
Tohumlarını dikecek her hücreme
Hissediyorum ayak seslerini
Yakıcı nefesini
Acıtırken mutlu eden ellerini
Az zaman sonra
Baştan çıkaracak yüreğimi
Titreyecek ruhum gezdikçe bedenimi
Biraz hüzün biraz zevk
Yoğuracak acıtacak etlerimi
kuruyan tüm dallarımı
Çiçekle bezeyecek
Ve bir böcek
Çiçekle sevişecek...
Aşk yavaş yavaş
Tenime işleyecek...
Bahar bitmeden
Belki bugün belki yarın
Çıktı yola
Gelecek...

Gül Yazganarıkan