Yok Oluş

[вσυя∂¢αη]

Bu Akşam

Seni düşündüm bu akşam.
Yine nemlendi gözlerim,
Yüreğim burkuldu…

Seni düşündüm bu akşam.
Bir ateş topu düştü gönlüme,
Yandıkça yandım.
Dayanamadım;
Seni söküp atmak istedim!
Ama,
Sana kıyamadım…

Seni düşündüm bu akşam.
Seni düşünmez olaydım her akşam…!

[вσυя∂¢αη]

Güller de ağlar sen yoksan

Çiçekler vardır dokununca dökülen
İnsanlar vardır unutulunca yıkılan
Güller vardır koklayınca solan
Umutlar vardır gelmeyince biten
Sevdalar vardır yanınca kavrulan
Dostluklar vardır darılınca biten
Aşklar vardır karşıllıksız biten
Haya vardır utanınca arda çöken
Mevsimler vardır gelir geçerler
Ömür vardır yaşanır bir gün biter
Sevgiler vardır kavuşunca güzel
Duygular vardır elini tutunca yanan
Uzaklar vardır hatırlayıca yakın
Özlemler vardır aşk gibi rüya gibi.

[вσυя∂¢αη]

Mucize

Hayatının akıntılı denizinde o berraklığa bende kapıldım
Sevgini ise köpüklerinin beyazlığında buldum
Mehtap ve yakamozun bileşiminde doğan ışık
Sadece ve sadece sana olan aşkımın doğuşuydu
Denizin yüreğin, köpüklerin ise gözlerindi
Denizine gururla yansıyan yakamoz ben
Mehtabı ise aşkımın saf göstergesiydi
Yalnızca benden sana

Rüyalarımı süsleyen sevgi
Gerçek dünyama yavaş yavaş adım atmakta
Ya da ben öyle umuyorum
Gözlerindeki parlaklığı hissettiğimde
Yüreğim yer değiştirdi beni aldatırcasına

Gözlerin ya gözlerin
Kahverengi bir gökyüzü sanki
Baktıkça ferahlıyor, nefesin serinletiyordu
Bunlar geçmişte olanlar değil
An be an yaşadığım duygu
Dakikada felakete uğratan sevgi seli
Aşk sularında akıntıya kapılan bir balık
Bunları yaşayan ben
Ama bir günde yaşattığın sevginin sahibi sensin yabancı

Bak canım;
Denizin köpüğü beni nasıl rahatlatıyorsa
Senin gözlerinde de hayat buluyorum
Belki sen beni görmüyorsun ama
Sen her an her dakika benim yanımdasın

[вσυя∂¢αη]

Hadi Vazgeçme

önünü göremediğin
puslu bir bulutun arkasında da olsan
darbeler peşi sıra gelse yaralı günlerinde
acımasızda olsa ateşle yontulmuş yalanlar
dostun yoksa yarınlı günlerinde
demir atamamışsan bir limana
hüzün cirit atsa kaf dağı gönlünde
yağmura yenik düşmüş yollarda yürüsende

bir yarın üşüyen güneş
bir yarın sönük yıldız da olsa
dürüp geçmişini
kırsalarda gözyaşlarını
paraya ibadet de etseler dost sandıkların
ihanet prangasını da geçirseler boynuna
yinede bir yerlerde bir sevgili olmalı seni anlayacak
hadi şimdi tam arama zamanı

cemreleri düşür yorgun da olsa sesin
hadi bak yeni bir gün belki oda seni bekliyor
hadi hiçbir şey için geç değil
hadi aramayı severek öğren
hadi sakın ha vazgeçme
hadi
hadi

[вσυя∂¢αη]

(Başlıksız Şiir)

ağla sevdiğim, ağla ki göz yaşların pınar olsun
pınar ki o, içinde hep umut coşsun
coşkun sürekli sevdiğinin peşinde koşsun
ağla, ağla bende ağlarım gözyaşlarım ölsemde az kalır
artık sevmesende hatıralardan gönlüme haz kalır
yaslarım yüzümü ışığa gözyaşlarım beyaz kalır
gün gelir taze derin bir mezar kazılır
ölürüm ardımda heybetli bir yas kalır..

[вσυя∂¢αη]

Son Vapur



Hadi git son vapur kalkmadan
Gözlerim gözlerine dalmadan
Sevgin yüreğimi sarmadan
Hadi git, ardına dönüp bakmadan

Git belki gönlün uslanır
Git yağmurda durma öyle, yüreğin ıslanmasın
Git ama gönlüne hasret dolmasın
Üzülme, yüzün hep gülsün

Biliyorum gidişin zor ama; gerçek
Bu ayrılıktaki ateş, beni eritecek
Senin gidişin hayatım da yeni bir sayfa açacak
Hadi git, yoksa son vapur kaçacak

Şimdi çiçeklere bakıyorum sensiz
Şimdi çiçekler kokusuz
Yine üşüyorum, rüzgar acımasız
İnan sensizlikte her şey anlamsız

Güneşin sıcağında öğrendim sevmeyi
Demek ki sevgide anlamlıymış, ayrılık isteği
Sevmekte ayrılık demekmiş
Ayrılıkla sevgi eşleşmiş.

[вσυя∂¢αη]

Serencamım

Kara kış dondursa ne olur ki?
Bahar çiçeğini gözlerim sular,
Hasretim yandırsa ne olur ki?
Vuslatı bekleyen gözlerim dolar,
Serencamım ütopya olur ki,
Güneşi görünce gözlerim dalar,
Ayrılık günleri de son olur ki,
Aydınlığı görecek dikenler solar.

[вσυя∂¢αη]

Akıllı Aptallara

kilometre taşının başında olsak
yeniden teorisizce projesiz
duygu aşısına yanıt vermeyen vücutlar
olmuş türünün bir çok örneği
günahlarımızı burada çekiyoruz yorumsuz
terbiyesizlik asaletsizlik adı olmuş bu gün sinirliyim
halbuki hiç bir şeyi duymasak antensiz
ses çıkarmasak yankısız ekosuz
isanın yolunda neredeyim eleştirselerde
bunlarda kim nerelere gömüleceğim
ye sen nereye yarım okunan ilahilerle
kimsenin şekillendiremediği sevgilerle
beklenen ama olmayan mucizelerle
her anı yaşasak sümbülün canlandığı yerde
evcil, fiyaskosuz, vahşi ritimsiz, renk cümbüşüyle
şaşmayan biyolojik saatlerle
küçük insanların masal filizlerinin estetiğinde
tırmanıyoruz devamlı aşağısı kırılan merdivenlerde
egolarımızla ruhsuz hareketli vücudumuzla
sahnede acımalı romantik kuliste realist rolle
yok aslında bunların bir çoğu ot oğlu ot
sohbetleri bende var sende yok akıllıyım denizde bot
orhan veli,aziz nesin,opera,gör ki nedir; pantolonu levis kot.

[вσυя∂¢αη]

Sularım Yükseldi-Taşmam Haylazlık






Bilmiyorum hangi çağ Müstezaflarından,
Şu garip bendeliğin, şu garip sesi,
Kentler pusudadır, eller havada,
Tutuklu mu yüzyıllardır?
Onunçün aranmıyor,
Dilekler, rüyalar, temenniler.

Yoksa ölmüşükte ayaklarının dibine düşmüşük,
Tahta sandaletli-mütekebbir bakışlı,
Duyarsız ilahların-ayaklarının dibine,
Ne işi var ensemin, kulaklarımın, dilimin,
Zarfım zarf atıyorum,
Dilekçem imzalı, pullu,
Sözüm açık, anlaşılır,
Bir diyen yok ki;”Kaybettin kavgalarını!”,
“Derin büzüştü,
çağurun kırıldı,
kanatların düştü”,
Meğer ne zormuş ozan olmak,
İlkin delilik durağına uğramak gerekmiş,
Sonra istediğin durağa giderken,
Yolda sonsuzluğun kucağına,
“Hadi ordan Kerata”,
Diyebilmek arsızlık,
Sularım yükseldi-taşmam haylazlık,
Zafer bana ne yakın ne de uzakta kalkan,

Oklarımda kırılmış,
Alnımı küt küt burkan,
Ya dayak hakedildi,
Ya sürgün ya da ilmik,
Soyca fukaralığı görülmemiş bizde umudun,
Hep dolu tarafa bakar öncüllerim,
Oysa şimdi atılmış hayaller ırmaklara,
Yalandır diye satılmış tüm gerçekler,
Ya terzi diye tanıtmış, -kefen bezcisi-,
Ya kasap diye soyunup, -ölüm çizgisi-,
Yumruklarım sıkıntıda, gözlerimde mil,
Ozanlık yaya kaldı,
Yaya tüm özgüvenim...

[вσυя∂¢αη]

Telaş

Yaşamak degil,
Beni bu telaş öldürecek.