Şİİrler (4)

[mystical_waynak]

Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya


Insanlar vardır üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar ugrassanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı
İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

Insanlar vardır derin bır okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız
Yanında kendinizi içi bos sanırsınız.

İnsanlar vardır, coskun bir akarsu...
Yaklasmaya gelmez, alır surukler.
Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!
Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz
Bu tip insanla bir omur dolmaz.

İnsanlar vardır sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak baslı basına bır mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.

Insanlar vardır çesit çesit, tip tip.
Her biri baska bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.
Her seyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.

Bosa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her sey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dısı birdir cekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranısı candan...

[mystical_waynak]

seviyorum seni senden habersiz

hayalimde tutuyorum ellerini

hayalimde geliyorum göz göze

hep bende seni diyeceğin günü bekliyorum

ve o gün gelecek biliyorum

hep uzaktan seyrediyorum seni

en çokta gözlerini

her yere bakıp da

beni göremeyen gözlerini...

oysa sevgimi anlatmak isterdim sana

ne kadar büyük olduğunu

ne kadar özel olduğunu

hani havayı içine çekersin

nefes alırsın yaşamak için

hani kana kana içersin ya suyu

işte öyle birşey...

yaşamak vardı seninle bu hayatı

aynı duyguları hissetmek vardı

akşamdan kalma sohbetleri uzatıp

sabahlamak vardı günlerce

ama yoksun ki...

bekleyeceğim seni

ömrüm yettiği kadar

son nefesimi verene kadar

hatta daha ötesinde bile bekleyeceğim

elbet birgün geleceksin

adını koyamadığım sevdam...

[mystical_waynak]

Sevdiklerim göçüp gidiyorlar birer birer
Ay geçmiyor ki almayayım gamlı bir haber.

Kalbim zaman zaman bu haberlerle burkulu;
Zihnim düşünceden dağınık, gözlerim dolu.

Kaybetti asrımızda ölüm eski hüznünü,
Lakayd olan mühimsemiyor gamlı bir günü.

Çok şey bilen diyor:'Gidecek her gelen nesil
Ey sade-dil Bu bahsi hayatında böyle bil

Hiç durmadan, hayat öğütür devreden bu çark,
Ölmek sırayladır, sıralanmakta varsa fark.

İlmin derin görüşleri, aklın hükümleri
Doldurmuyor boşalmış olan hisli bir yeri.

[mystical_waynak]

PALYAÇO
Hayal meyal hatırlarım ben onu
Hafızamdan çıkmaz hala pantolonu
Sivri, upuzun ayakkabıları, şişko göbeğini
Görmüştüm onu bir köy düğünü ile.
.....
İki cambaz bir ipte oynamazmış
Bizim palyaço elinde değneğiyle,
Bir o yönde bir bu yöndeymiş
Sanki gırgıra alıyor bak, hayatıyla.
......
Acılar yüreğinden fışkırsa güler,
Belli, belli bile etmez işi güldürmekmiş
Neyse ki düşmeden denge buldu derler
Şaklabanlık yaparak kazanır, çabalar
.....
Sivri, kocaman kırmızı burnu
Sorun bakalım hayattan ne buldu?
Garibin zavallının son umudu bumuydu!
En zor meslek onunki olmasaydı.
İlhan KORUYUCU.

[mystical_waynak]

Gülüşünle başlar tüm aşkım
Sana varışım belki mahşer gününe rastlar
Kader bu kavuşamam belki bu hayatta sana
Ne ellerini tutmaya takatim kalır
Nede gözlerine bakmaya zamanım

Zamansız olur bence ölümüm
Sana doyamadan girerim kara toprağa
Ve bedenim çürür yokluğunda
Ama üzülme
Sana söz aşkım
Kabirde böceklere ezberleteceğim güzelliğini
Ve gelirsin diye bir gün
Ahiret kapısında seni bekleyeceğim

[mystical_waynak]

EĞER

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.

Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,
en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiç bir zaman duyulmasaydı eğer.

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de kalp,
göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.

Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer.

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.

Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.

Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında
bir ayrılık gizlendiğine belki de, kartvizitinde
“Onca ayrılığın birinci dereceden failidir.” denmeseydi eğer.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

Issızlığa teslim olmazdı sahiller, kendi belirsiz sahillerinde
amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya, canım ellerini tutmak isterse…

Evet sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
Kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
Mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa
tanıklık etmiş olmasalardı eğer!!

[mystical_waynak]

Gözyaşları söylenemeyen sözlerdir… Öylesine akar giderler sessizce… Sessiz akar gözyaşları avaz avaz…

Göz yaşlarım hazinemdir benim..Kimse yokken saymalıyım onları,hiç kimse görmemeli! Öylesine çoklar ki,nasıl saklayacağımı, nerelere sığdıracağımı bilemediğimden, döküp saçıyorum çoğu zaman.....

Gözyaşı insan kalbindeki yağmurdur.
Bu değişik anlamlara çekilebilecek bir yargı. Bazen bereket ve bir ödül!
Bazen ise baş belası kesiliverir. Ne olursa olsun vazgeçilmez ve tıpkı bulutlar gibi kalbimizin de ben burdayım deyişidir gözyaşı !

Damla damla dökülür hayatın kalbine..
Sabahın çiğ taneleri misali.

Kendimi güçsüz hissedecek kadar güçlü olduğumda, gazabımdan kaçan küçük sıvı taneleri…

Dünyadaki canlılardan sadece insan ruhsal nedenlerle ağlar. Aslında gözlerimizdeki gözyaşı sürekli koruma amaçlı olarak salgılanmaktadır. Fakat ağlama ruhsal bir boşalmadır. Bu konuyu ilk inceleyen Darwin'dir. Daha sonra yapılan deneyler sonucu görülmüştür ki soğan doğrarken akan gözyaşlarının kimyasal yapıları farklıdır. Ruhsal gözyaşları daha çok protein içermektedir. Fakat henüz bu farkın nedeni açıklanamamış..

Neden ağlıyorsun diyorsun bana,göz yaşı dökmeye değer mi?

Göz yaşlarımı saklamam için bir neden yok, şu acımasız dünyada var olduğumu anlatan, hissettiğimi hissettiren tek şey onlar.

Bazen bir haykırış olup dışarı yansıyan yanım olurlar. Geçeklerin ne kadar acı ve acımasız olduğunu anlatırlar bana. Korkularım ve kaygılarım olur süzülürler. İçimi açar ve sonra dindirirler beni.

Gözyaşlarım beni sana bağlayan en kuvvetli bağdır. Çünkü onlar beni hayatta tutarlar ve onlar beni mutlu ederler.

Onlar benim hiç bitmeyen sevgililerim. Ben onları senle ne kadar aldattıysam sen beni aldattığında,onlar da beni asla reddetmediler. Sen beni affetmesen de onlar beni affetti.

Yazmak istiyorum Kağıda boşaltmak İçimdeki derdi, tasayı Dizelerimden taşsın Öylesine dökülsün istiyorum Sevgim,özlemim, hasretim Olmuyor ama olmuyor işte

Arzularım kadar coşkun
GÖZYAŞLARIYLA akıtılamayacak kadar engin
Bir sarılmayla giderilemeyecek özlem kadar derin değil
BENİM DİZELERİM …

[mystical_waynak]

SaÇlarimda Bİr ÇİÇek Kokusu Yazin GetİrdİĞİ

GÖzlerİmde Gelecek Kara KiŞlarin HÜznÜ Var

DÜnyanin Renklerİ Yok Sen GİttİĞİnden Berİ

Heryer Sİyah Beyaz Ve Bİr Yas Var Sen Yoksun Dİye

Nefes Almammi DeĞİŞtİ Yoksa Kalbİmmİ Bİr BaŞka Atiyor

Bİrİ SÖylesİn Bana Ben YaŞiyormuyum

Bakiyormuyum DÜnyaya Sen VarmiŞ Gİbİ

AldiĞim Bu Nefes Benİmmİ

GÜlÜŞÜn GÖzlerİmde Hep Ayni Sahne

GÜlÜŞÜnle YaŞiyordumya Ben

Şİmdİ Hasret KaldiĞim GÜlÜŞÜnÜn Hayalİyle YaŞiyorum Sevgİlİm

Bana ArmaĞan Olan VarliĞini Gerİ Ver

Çikip Gel BİrgÜn AŞkim Dİyerek Eskİsİ Gİbİ

Sariliver Boynuma Yarim KaldiĞin Yerden

Her Çalan Kapinin Izdirabi ,her Çalan Telefon Sesİnde Sen Varsin

Bİrde Hep Senİ Anlatmiyormu Bu Şarkilar

Sensİz Yapamiyorum Mavİ Okyanusum

Bahar GÜlÜŞlÜm ,Şİİr GÖzlÜm

Benİ Ayakta Tutan Senİn Sevgİn Ve KavuŞacaĞimiz GÜnÜn Hayalİ

Hanİ Gİderken SÖz VermİŞtİkya Bİrbİrİmİze

Şİmdİ Bİr Yemİn Gİbİ Sakliyorum Senİ İÇİmde

Bİnlerce Kez SÖz Olsun Senİ Sonsuza Dek SeveceĞİme.....

[mystical_waynak]

O seni düşünmek yok mu
******* dolusu seni düşünmek
Sarılmak karanlıklara sen diye
Sen diye kucaklamak yorganı okşamak, öpmek

O seni beklemek yok mu
Her gün sabahlara dek uykusuz beklemek
Ahh, ayak sesleri, kapı gıcırtıları bilemezsin
Bir defa yaşamaktır o, bin defa ölmek

O seni özlemek yok mu
Saçlarını, ellerini, dudaklarını özlemek
Uzun uzun gözgöze gelmek seninle
Seninle bir olmak, beraber olmak, sevişmek

O seni gizlemek yok mu
Kuşlardan, çiçeklerden bile kıskanıp gizlemek
Seni saklamak içimde delice, divanece
Öylece yaşamak seni, öylece sevmek

Ve seni kaybetmek yok mu
Bulduktan sonra seni kaybetmek
İşte o beni yakan, yıkan, solduran
Ses versem de duyamazsın artık
Yüreğimde kan, gözlerimde kan, dudaklarımda kan

[mystical_waynak]

Hayallerle yan yana,mesafelerle uzak”




Bir şiirin ilk mısrası olabilir

Bir şarkının nakaratı

Bir filmin konusu veya bir kitabın son parağrafı…

Yada hayatın arasında birbirine tutunan,
iki sevgili ayrı ayrı...

“Hayallerle yan yana,mesafelerle uzak”
Neresinden bakarsan bak bir ince sızıyı saklar içinde,
Sen bir yanına düşersin gölgenle beraber,diğer yarım dediğin dünyanın bi başka yerine …
Hep eksik yaşarsın hayatın bir kaç rengini,en basitinden sabah uykularını bir düşünsene
Hani şu sevgiliyle aynı güne uyanılan sabah uykularının o güzel rengi varya,

İşte o eksıktır hep,hayatının bu soğuk döneminde..


“Hayallerle yan yana,,mesafelerle uzak”
Neresinden tutarsan tut yorgun bi çaresizliği gizler içerisinde…
Sen takvimlerden fal tutmaktan bıkkın,takvimler sana umut vermekten ırak,

Akreple yelkovan küçük anların takipçisi
Sense kaybolmuşsun çoktan,geçmeyen ayların arasında…


“Hayallerle yan yana,,mesafelerle uzak”
Sayfalara sığmayan şeyleri anlatır aslında belki…
Belki harflerden çok şey beklemeyi,belki de cümlelere iki kat fazla yüklenmeyi gerektirir ki zordur yazmasıda,yaşamasıda...

Aynı yastıkta görülen rüyaların kokusu,Camlardaki iki kişilik buğusu,


Sarılınca birbirinize karışan “işte bu an çok güzel” duygusu …

O kadar çok şey kalır ki bunların arkasında söylenmeyen,ve bazen insanın payına hayattan öyle çok şey eksik düşer..

Ki birikir,
Ki dağ olur,sen gölgesinde kalırsın..

Ve bazen o uzaklar,
Ve bazen o özleyişler öyle yerleşmiş olur ki içine...

Kimbilir belki sonra kapamaya yetmez o açığı hiç bişeyler..
Ve sıkı sıkı sarılmalar...
Ne de uzun uzun kavuşmalar...

Belkide uzak mesafeler arasında,hayaller bile dayanamaz usulca silinirler…

Hayatın başka başka ucunda

İki sevgili ayrı ayrı...