Sabit İnce

[F.S.Mehmet1453]

Ya Resulallah

Alemlere rahmetsin,
Nursun ya Resulallah.
Şefaatkani sensin,
Birsin ya Resulallah.

Evliyanın rehberi,
Pirsin ya Resulallah.
Kainatın önderi,
Sensin ya Resulallah.

Her dertlerin dermanı,
Emsin ya Resulallah.
Yaradanın fermanı,
Mim'sin ya Resulallah.

Gönüllerin sultanı,
Sensin ya Resulallah.
Mü'minlerin hayranı,
Gülsün ya Resulallah.

Şu İNCE'nin mahbudu,
Olsun ya Resulallah.
İnsanlığın umudu,
Yolsun ya Resulallah.

[F.S.Mehmet1453]

Yakîn Gelinceye Dek

Ruha açılan kapı,
Ötede sırlı yapı;
Çileli yolun sonu,
Yolların en uzunu...
Her yanda mavilikler,
Her köşede şenlikler,
Üstüste göğe doğru,
Yolda ışık ve buğu.

Şimşekler oynar yer yer,
Rüzgâr öfkeyle eser...
Nurlar yağar ardından,
Nurlandırır Yaradan.
Bulutlanır semâlar,
Zikzaklaşır düz yollar.

Kararında kalmaz hiç,
Ne keder ne de sevinç:
Elemler, zevklere denk,
Yakîn gelinceye dek.

Bedenin yüzü yerde,
Rûhunki tâ göklerde...
O büyük gün ilerde,
Doğmakta perde perde...

[F.S.Mehmet1453]

Yananlar

Yananlar yanar durur, tıpkı ocaklar gibi,
Ateşi rûha vurur, her dalgası bir tipi...

Muzdarib olan ağlar, çağlayanlar utansın;
Dertli sînesin dağlar, ruhsuz ne sanar sansın!

Bahis açma gamsızdan, içime sis saçılır;
Nefes et kardan buzdan, gözüm gönlüm açılır...

Çoklarda yürek paslı, ölmeden ölüp gitmiş...
Bedende ruhlar yaslı, sanki işleri bitmiş.

İnâyet ola Hakk'tan, nabızda teklemeler;
Şapa oturduk çoktan, ruhlarda eklemeler...

Azme kemend vurulmuş, yiğitlikten yok eser;
Yorulmazlar yorulmuş, diri ölüden beter...

Başını yere koyup, inlesin inananlar;
Gönlünde Hakk'ı duyup, ağlasın uyananlar..!

[F.S.Mehmet1453]

Yanarım

Senden selam gelmiş edna kuluna,
Kurban olam o Ahmed'in yoluna.
Sakın üzülmeyin dostlar halime,
Yitirdim Leyla'yı ona yanarım.

Ben bir zaif kulum O da yaradan,
"Kün" emri gelince yüce hüdadan.
Ademi horlayan o lain şeytan,
Kandırdı beni de ona yanarım.

Bilin geçen devran geri gelmiyor,
Yanıp kül olmadan insan olmuyor.
Korkak olan her deryaya dalmıyor,
Dalamam deryaya ona yanarım.

[F.S.Mehmet1453]

Yara Geldim

Yara geldim, yara geldim,
Denizleri yara geldim.
Dağlar aşıp, çöller geçip
Bilmediğim yar’a geldim.

Zâra geldim, zâra geldim,
Dü beş atıp zar’a geldim.
Dertlerimi yazsın diye,
Güçlü bir yazara geldim.

Sur’a geldim, sur’a geldim,
Aşılmaz bir sur’a geldim.
Halimi arz edem diye,
Hakime ku-sur’a geldim.

İnce koşup yâra geldim,
Ciğerimi yara geldim.
Bir leyla’nın aşkı ile,
Şu çölleri yar’a geldim.

[F.S.Mehmet1453]

Yaslı Dudaklarda Tebessüm

Her lâhza bir ayrı bahardır gönlüm
Sen’inle,Yüzüne nûr saçtığın gökkubbenin altında...
Güneşlere tâc giydiren o Kutlu Elinle,
Sır kapısını açtığından beri katında...

Yeryüzü tıpkı bir Cennet varlık harmanıyla;
Tekmil bezmine ermişlerin başları tutkun.
Dünkü şu köhne cihân dahi dörtbir yanıyla,
Sunduğu kadehin sermesti olmuş Sonsuz’un...

Yaslı dudaklarda beliren tebessümlerden,
Artık gök kapılarının açıldığı belli.
Meltemler esiyor amber kokulu günlerden;
Ay kadehini toprağın bağrına dökeli.

Gecenin kıvırcık saçları darmadağınık,
Aklın dizginleri semânın eline geçti...
Sözü Başbuğlar Başbuğu söylüyor uyandık,
Sevinin bir kasvet dolu devir daha geçti!

Geçti geçiyor bir bir önü-sonu olanlar;
Sonsuz’un boyasıyla boyananlarda huzûr...
Ölüm diyarında ölümsüzlüğü bulanlar,
İçlerinde aydınlık ve çevrelerinde nûr.

Onların hiç solmayan baharları yanında,
Sönük bir masaldan farksızdır irem bağları...
Ve gidip sonsuzla bütünleşen ruhlarında,
Birden duyar ve yaşarlar aydınlık çağları.

Eskiyen eskiyip gitti söz eskimeyende,
Ölenlere merasim kalanlara ta’ziye...
Ve artık boynunu kaptırdı ilhâd kemende,
Muştular geleceğe, selâm şânlı mâziye!

[F.S.Mehmet1453]

Yavru Vatanım

Yüreğimin parçasısın canımsın
Sensiz olmak ölüm yavru vatanım
Damarımda akan taze kanımsın
Sensiz olmak ölüm yavru vatanım

Tarihim şerefim her şeyim sensin
Güzeller güzeli nazlı gelinsin
Ayyıldız bayrağım hep dalgalansın
Sensiz kalmak zulüm yavru vatanım

Şehit kanlarıyla suladım seni
Aşkınla Mecnuna dönderdin beni
Hatırla unutma şehit dedeni
Sensiz sormaz halım yavru vatanım

Akdenizde fenerimsin ay’ımsın
Ağbeyim kardeşim emmim dayımsın
Ecdadımdan denizlerde payımsın
Sensiz geçmez yolum yavru vatanım

Beş parmak dağlarım ovam yaylamsın
Sonsuza gidecek kutlu sevdamsın
İNCE bir sızımsın bitmez kavgamsın
Sensiz açmaz gülüm yavru vatanım

[F.S.Mehmet1453]

Yaşıyor O

Veysel dünyada gülmedi,
Benzeri aşık gelmedi.
Bilin ki Veysel ölmedi,
Canda, tende yaşıyor o.

Aşkın deryasında gezdi,
Maddeyi, manada sezdi.
Kalp gözünden bade ezdi,
Bardaklardan taşıyor o.

Veysel çekilip oturmuş,
Ötelerden sır getirmiş.
Dertlere derman yetirmiş,
Telde şifa taşıyor o.

Her çiçekten balı almış,
Dünyaya bir Veysel gelmiş.
İnce'de gönülü vermiş,
Çağdan çağa aşıyor o.

[F.S.Mehmet1453]

Yesevi'de

Yesevi de Yesevi de,
Sevgi çağlar Yesevi de..
Pirim Hacı Bektaş Veli,
Pişti geldi Yesevi de..

Ahmed Yesevi nurunu,
Saçtı gitti Yesevi de.
Yüzyılların gururunu,
Taşıdım ben Yesevi de..

Türk alemi kültürünü,
Arar bulur Yesevi de...
Yüce İslam gururunu ,
Arar durur Yesevi de..

Yesevi'de, Yesevi'de,
Benliğim var Yesevi'de.
İNCE seller akar durur,
Bizim eller Yesevi'de..

[F.S.Mehmet1453]

Yetmez Mi?

Halk müziği diye halka sunulan,
Saçmalardan usandık biz yetmez mi?
Allanıp pullanıp cama konulan
Özgün deyip özümüze el atan,

Söz bilmeyip sözümüze söz katan
Kazanç amacıyla klipler yapan
Uçmalardan usandık biz yetmez mi?


Arabeskle türklüğüme yan bakan
Kültürümü yakıp ocağım yıkan
Türküme çeşitli isimler takan
Picmalardan usandık biz yetmez mi?

Barağım, bozlağım, halayım barım,
Türkümde söylenir çilem efkarım
Gözlerimden çağlar o ağıtlarım
Tasmalardan usandık biz yetmez mi?

Fırat kenarında munzur dağında,
Ağıtlar yaktım ben Gesi bağında
Kopuzlar çalardım Tanrı dağında
Saçmalardan usandık biz yetmez mi?

İNCE ince karlar gibi yağardım
Yaylalarda gezer koyun sağardım
Veysel idim her gönüle sığardım
Coşmalardan usandık biz yetmez mi?