Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Yıllar acımasız dostum.
Umutlar,
Zamanın harmanında belki.
Ama zaman inan,
Kendi mezarlığında.
Rüzgar;
Yürek çatarken anılarımızla,
En namuslu isyanlarımızın anıları
Hala Karşıyaka sokaklarında.
Gün,
Bir başka gün
Her şey gibi biz de değiştik bu ülkede.
Acıları katık edip yürürken,
Yüreğimize;
Zaman zaman,
Sulusepken gözyaşlarına bulandık.
Pimi çekilmiş kardeşlik türküleriyle,
Kalabalığın içinde,
Yalnızlığa demir attığımız günlerde
Kaldı özlemler.
Yüreğimizde umutlar hala;
Bir de her şeye rağmen,
Sayfalarımızda
O yaralı gülüşler...

[GooD aNd EvıL]

Karanlığıma bir ziya
dil ucuyla bir dua

dilencine nefesinden bir nefes ver sultanım…



Kulunum sultanım, umudum kapın

Hiçbir şey diye bir şey kaldı göçenlerden

Hicabımdan affıma bahane arıyorum…

Karanlığıma bir ziya

dil ucuyla bir dua

kapında bekleşen göze nazar et sultanım.



Ömür değil bu bir sürgün

Yarın umutlu, dün bu güne küskün

Ceset arzulu, ruh üzgün…

Karanlığıma bir ziya

dil ucuyla bir dua

gönlümün hazanını sen ısıt sultanım.



Siz, cennette ufku süsleyen buğu,

İnsan, çok şey olduğunu zanneden hiçlik

Ömür, çamurlu bir oyun akşamının sonu…

Karanlığıma bir ziya

dil ucuyla bir dua

dilencine ruhundan bir nefes ver sultanım.



Senin yüreğine olsun bu dehlizlerden düşüşüm

Sultanım ne olursun, senin yüreğine olsun bu sürgün

Sultanım ne olursun, senin için olsun ölümüm…

Karanlığıma bir ziya

dil ucuyla bir dua

dilencine ruhundan bir nefes ver sultanım.( S.A.V)

[GooD aNd EvıL]

Anlamsız bir aşk değil,
Benim hayata duyduğum.
Korku dolu bir yaşam değil,
Benim hayatım.
Mükemmel bir insan değil,
Benim görünüşüm.
Belki bir amacım yok,
Ama bir hayatım var.
Küçükte olsa,
Kapalıda olsa,
Bir dünyam var benim.
İçinde ağladığım,
İçinde güldüğüm,
Bir dünyam var benim.
Renksiz bir tablo değil,
Benim gözlerim.
Kötüde olsa
Bir dünyam var benim.

[GooD aNd EvıL]

Ellerim uzandı pamuk ellerine,
Saçını okşadım, büyük özenle,
Tam yanağını öpecektim ki,,,
Gülerek dedi ki, "bi dur yaa!".

Tutmayı başardım ellerini,
Hem öpüp kokladım saçlarını,
Şükür öpebildim yanaklarını,
Tam gerdanını öpecektim ki,,,
Gözleri kapalı dedi ki, "bi dur yaa".

Bıkmadan öptüm yanaklarını,
Elleri elimde yapışmış gibi,
Tam sıra dudaklara gelince,
Bir tanem kızarak dedi ki, "bi dur yaa! bi dur yaa!"

[GooD aNd EvıL]

Bir gün bana gelip sevmediğini
Güzel günlerin çoktan bittiğini
Nasıl söylersin Allah aşkına
Bir erkek ağlıyor biten aşkına

Hasrete koyduğumuz saatleri
Çılgınca seviştiğimiz *******i
Unuttun yazık, dön de bak ardına
Bir erkek ağlıyor biten aşkına

Evlenip de bir yuva kuracaktık
Bir ömür boyu mutlu olacaktık
Kimsenin sözüne kanmayacaktık
Verdiğin sözleri unuttun artık

Ayrılmak kolay mı,kalmaz yanına
Bir erkek ağlıyor biten aşkına
Umudum yıkıldı döndüm şaşkına
Bir erkek ağlıyor biten aşkına

[GooD aNd EvıL]

Geçer buralardan bir kar tanesi
Senin rüzgarında,
Ağlar doymak bilmeyen bu beden
Sana yokluğuna,
Vurulur yok olur,
Beş para etmez düşler,
Çılgın rüyalar.
Umurunda olmadığım gelir aklıma
Karamsarlık ışığını görürüm az ilerde
Elimi uzatırım sen diye
Mağmum bir karamsarlık ve
Yansıması kocaman bir şua
Bir koku alırım senden
Ellerine dokunamadım ya
Ellerini alırım
Saçlarına saramadım ya
Sarılırım saçlarına
Karamsarlık tekrar bastırır
dışarıda yağan kar gibi içime
yeter derim feryat ederim her akşamüstü
feryadım sanadır be gülüm
senden uzak olunca
duymazsın bunları biliyorum
ama durduramıyorum kendimi
kendimi adam yapamıyorum
seni düşünmüyorum
hep kendim diye kendimi yiyorum
sende yaşıyorsun bunu hep unutuyorum

[GooD aNd EvıL]

Yaşları ne olursa olsun; ‘’Bir kere gelinip,bir kere geçilen dünyadan’’ 2003 yaşam çemberine rastlayanların anlatacakları çok şey vardır gelecek kuşaklara…Dünya milenyum çağında olsa bile…

O günleri,yani 2003 mat ve nisan ayını yaşayan çocuklar anı güçlerini muhafaza edemeseler bile;Irak’ta ki olayları biraz büyüklerinden bir masal gibi dinleyecekler...

Her türlü tören yasaklansa da;cansız can olmuş yaşıtlarını düşüncelerinde belli etmeden anacaklar…

Uzaklardan,çok uzaklaran Irak’a gelen yok edici bir gücün,yok edici bir gücü yok ederken yok olan yaşıtlarını hayallerin de yaşatacaklar…Tıpkı unutamayacakları bir film gibi…


Bir film oynadı
Uzakta,
Çok uzakta…
Ekranda bir film oynamakta

Bir elma soydum
Bunu kendimce oyundan saydım

Bir dilim çocuğa,
Bir dilim bana…
Bir dilim çocuğa,
Bir dilim çocuğa…

Ben uzanmışken yatakta
Uyandım ki sabah olmakta
Uzakta
Çok uzakta
Baktım film hala oynamakta

Çocuk ağlamıyor
Çocuk elma yememiş
Çocuk cansız can olmuş
Uzanmış yatıyor toprakta
Çocuk Irak’ta

Bir film oynadı
Uzakta
Çok uzakta
Çocuklar hala ağlamakta

[GooD aNd EvıL]

Çile yolunda bir garip gördüm,
Bana gülden bahset dedi.

Kırmızı en sevdiğimdir dedim,
O benim kanımdır dedi.

Dikenide var unutma dedim,
Hırpaniliğim bu yüzden dedi.

O suyu çok sever dedim,
Gözyaşlarım emrindedir dedi.

Onu herkes kokluyor dedim,
Yalnızlığım bundandır dedi.

Sonu yok, gel vazgeç dedim,
Ferhat sabret, dayan dedi.

Peki derviş sen kimsin dedim,
Aşk bahçesinin bülbülüyüm dedi.

[GooD aNd EvıL]

Bir garip duygu bu pişmanlık.
Anlat desen anlatamazsın derdini,
İçini dökemezsin sevdiğine.
İçine atarsın,kaybolduğunu sanırsın pişmanlıklarının,
Ama yanılırsın.
Her şeyin güzel gittiği sırada çalar kapını.
Utanırsın yaptıklarından.
Sevdiğini düşünürken gelir mesajı,
Geçmişini anlatır,pişmanlıklarını.
Önce sevdiğin gider,
Sonra sonra ruhu.
Anlarsın belki doğruyu,
Anlarsın belki yaptığın hataları,
Yalnızlığınla başbaşa kaldığında.
İstedim ki sevdiğim üzülmesin,
Kalbi kırılmasın.
İstemeyerek en çok onu üzdüm,
En çok onun kalbini kırdım.
Ama şimdi anladım;
Artık ne eski ben varım,
Nede eski sevdiğim.
Dedim ya bir garip duygu bu pişmanlık.
Ben kayboldum geçmişimde,
Ben kayboldum,kaybolan sevgimde.
Pişmanım şimdi geçmişimden.
Pişmanım şimdi sensizliğimden.

Mavi artık gökyüzü.
Adını okuyamıyorum artık yeşilde,
Sesini duyamıyorum artık bana her seslenende.
Umudu göremiyorum kalbimde,
Ruhunu duyamıyorum kaybolan benliğimde.
Pişmanım şimdi bir hata uğruna,
Kaybolan her bir şiirde ve mektupta.
Bir gün unuturum belki pişmanlığımı,
Ama bir hiç uğruna kaybettiğim seni asla...

[GooD aNd EvıL]

Gün biterde karanlık çökünce hana
başlarmış ağlamaya bir garip hancı
halini bir soran gören olmazsa
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Umutla çıkmıştı bu uzun yola
Yürüdükçe dermansız vermişti mola
Bir gün gelip düştüğünde bu küçük hana
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Karanfiller gibi bir yari varmış
her zaman onu öpüp koklarmış
Gün gelip gurbet bağrını yakmış
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Son sigarasını koyduğunda kora
Çektiği her nefes olurmuş dost ona
Gurubun rengi vurduğunda cama
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Yaz bitipte sonbahar başladığında
Yapraklar sararıp savrulduğunda
Arabalar bir bir yol aldığında
Başlamış ağlamaya bir garip hancı

Uzak diyarlardan bir mektup gelir
Uzatır postacı zarfı verir
yazar ki mektupta yar size ömür
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Günler geçer odasında çeker bin elem
doktorlar söyler olmuşsun verem
Söylenir kendine ben şimdi neyleyim
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Anlamış artık son duraktadır
Yanında sadece duvarlar vardır
Dışarıda mevsim kış her taraf kardır
başlamış ağlamaya bir garip hancı

Kahve gözlerini usulca kapatmış
Bedenine derin bir ağrı saplanmış
elleri güçsüz bir çare kalmış
başlamış ağlamaya bir garip hancı.