Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Can acıdı yürek kanadı...

Belki sade bir cezaydı,
Belkide masum bir korkutmaca.
Unutup gitmekti biraz.
Belkide sıkılmıştı artık.
Alıp başını bir süre uzaklaşmaktı,
Ondan ve hayattan.
Garip bir his vardı için,de
Bırakmaya dair.
Kafası karışıktı,
Ve git dedi hayatımdan git.

Can acıdı yürek kanadı...

Sonra duydu bunu sevgili.
Aceba söyledikleri gerçekmiydi.
Bu kadarmıydı sevgisi,
Ve herşey bu kadar kolaymıydı hayatta.
Bir ilişkiyi bitirmek bukadar ucuzmuydu,
Ve mutu olmak bukadar zormuydu.
Birden bunları düşündü ve
Bunu ondan isteyebilene,
Artık hiç iltimatı kalmamıştı.
Ve bir gitte o dedi sen git

İşte bir hikayede böyle bitmişti

BİR HAYKIRIŞ VE KIRIK BİR KALP....

[GooD aNd EvıL]

Ne zaman başımı yastığa koysam
Yanımda yokluğun üzüyor beni
Düşünürken seni, uykuya dalsam
Hayalin rüyamda vuruyor beni

Ayrılık olsun hiç istememiştim
Tek suçum var seni sevmiştim
Aşkın bile sahteymiş bilemedim
Yine seni terk edip gidemedim

Sakın arama beni unut gitsin
Nefretim acıdır bunu bilesin
Varsın eller ne söylerse söylesin
Artık benim için sen bir hiçsin

[GooD aNd EvıL]

Ayrılıkların puslu aynasındadır
bekleyişlerin solgun yüzü
Bekleyişler ki demlenişidir sabrın
damıtır sessizliği ve üzüncü
damıtır gurbetin kavruk memesinden
ve emzirir
hasretin yanık yüzlü çoçuğunu

Sen ey sabrın ve üzüncün dervişi
başını zamanın göğsüne koy
ve dinle yalnızlığın iç çekişlerini
Yalnızlıklar ki suskun bir akşam üstüdür
usulca örtülecektir gecenin sessiz tülünü
ve düşecektir ince bir rüzgarla
hüznün harmaniyesi

Ey yenilgilerin bezgin kuşu
suskunun sarı sıcağındasın bunca zaman
bataklıklardan sızan sinsi ve pis
bir kokudur içinde tortulaşan kuşku
Ve bulutsu bir ağırlığın yüküdür
gittikçe ağırlaşan
gittikçe yüreğini zonklatan

Sen ki şafağın göğü müsün
imbikle göğsünde göğün sütünü
ve emzir sönmekte olan yıldızları
sonra başını solgun bir demet gibi hasretin kuru dallarına koy
dinle köpüklü kıyıların çağlayanını
imbatın serin elidir yüzünü okşayan

Güneşi kopar dalından ellerine al
ve durmadan canını yakan sözü
bitir şiirin kalbine
akıt artık umudun billur ırmağını
kavruk çölüne yüzümün
ve bir sevda gibi yanaş
hayatın kıyılarına

Yoksa ey kalbim
tel bile olamazsın şiirin sazına

[GooD aNd EvıL]

Bir hüzün yarattım kendime
Yaşadığımı anlamak için her nasılsa
Yaşıyorsam acı ve hüzünde olmalı
Baktığım zaman göreyim istedim
En uzaklardaki küçük yıldızları
Gökyüzünün aydınlığından ileri
Karanlık dan bakayım istedim
Gerçek aydınlığı derinlerde aradım
Aydınlık dan karanlığa bakamadım
Denedim bir çok kez
Bu seferlik de böyle olsun
Hüzün,acı yarattım kendime
Karanlıktan baktım ilk kez
Gün ışığından,görememişim
Evrendeki küçük meteor taşlarını
Gecenin karanlığında yağdılar üstüme

[GooD aNd EvıL]

Leyla-mecnun birbirinden cayarsa,
Dünyadaki açlar, her gün doyarsa,
Ve galaksimiz yerinden kayarsa,
Ben senden o zaman geçerim gülüm...

Ölümcül hastalar şifa bulunca,
Denizler, deryalar hep kuruyunca,
Bütün kainatın sonu olunca,
Ben senden o zaman geçerim gülüm...

Lügattan haksızlık sözü, silindiği gün,
Bütün haklar eşit bölündüğü gün,
Mazlumların öcü alındığı gün,
Ben senden o zaman geçerim gülüm...

Eğer güneş bir gün olur söner se,
Yaşadığım dünya terse döner se,
Beni senden ayrı ecel alırsa,
O zaman ben senden geçerim gülüm...

20.02.2004 Taşkışla/Taksim

[GooD aNd EvıL]

Bir ihtiyar yürüyor Beşiktaş'ta
öylesine kederli
öylesine mahcup
öylesine biçare adımlarla
Elinde sarma bir tütün
Boynunda parçalı bir kaşkol
Kafasında kederli kasketi ile
Yavaş yavaş savuruyor adımlarını
Menzili boş bir kurşun gibi

Bir ihtiyar yürüyor Beşiktaş'ta
yapayalnız
tek başına...
Sokak lambaları eşlik ediyor ona
Vuruyor kesik kesik
Çizgiler dolu suratına.

Bir ihtiyar yürüyor Beşiktaş'ta
seyrediyorum o giderken
yüksek bir yokuşun ardında
bir an nefesim duruyor
Geleceğim vurmaya başlıyor
Hüzün dolan ruhuma


Bir ihtiyar yürüyor Beşiktaş'ta
sessizce gidiyor karanlığa
Oysa karanlık gömüyor onu,
Bu garip yalnızlığa.

[GooD aNd EvıL]

Bir ikindi vaktiydi gittiginde
Gözlerin hüzünlü bulutlu
Gülüslerin donuk ve sönük
Kirkikindi geçti,dönmedin
Dönemedin gelmedin
Günler *******i kovaladi
Hasret korateslere dönüstü
Uykusuz ******* geçmez *******

Bir ikindi vaktiydi gittiginde
Kol kanat kirilmisti o anda
Dönerim gelirim demistin
Kaç ikindi geçti gelmedin gelemedin
Dertler çekilmez olunca
Anilara kaldi gündüzüm gecem
Kisacik görüstügümüz anlarda
Gözlerinin karasina takilirdim
Gülüslerin aklimi kamastirirdi

Bir ikindi vaktiydi gittiginde
Gözlerin hüzünlü bulutlu
Yüzün solgun ve umutsuz
Ardindan el salladim umutsuzca
Gözden kayboluncaya kadar
Gözlerim nemlenmis hüzünlenmistim...
Kirk ikindi oldu gelmedin gelemedin
sormadim soramadim soramiyacagim
Neden gittigini! birtaneme!

[GooD aNd EvıL]

Ben ne inim ne de cinim
Ben senin sevincinim
Gönül yolunda birinciyim
Gerdanındaki bir inciyim.

[GooD aNd EvıL]

O gün çıktı alnımız karanlıktan aydınlığa
Gördü düşman alın yazımızın akını
Bir güneş doğuyordu o dağlarda
Göründü ilk büyük Türk orada
''İleri''diye inledi memleket
''Hücum'' diye haykırdı millet
Durmadan, usanmadan
Bu vatan bu hürriyet
Savaştı herkes bir bütün uğruna
Bırakmadı canı, malı uğruna
Çekilmedi korku yoluna
Bir inanç vardı o insanlarda
Sevinç vardı göklerde
Mutluluk vardı yüreklerde
Doğum günüydü o gün
Şanlı ata'nın kalbinde.

[GooD aNd EvıL]

Büyüleyici şehirler gibisin sen
Caddelerinde santim santim gezilesi
Sokaklarında adım adım
dolaşılası
Hudutlarında yaşandıkça
yaşanası
Efsunlu şehirler gibisin sen
İstanbul kadar özel
Bir İstanbul kadar da güzelsin

İnsanı içine çeken şehirler gibisin sen
Nefes nefes teneffüs edilen
Yüreklerde sevdâ olup taşan
Hep gönülden gönüle dolaşan
Efsunlu şehirler gibisin sen
İstanbul kadar çekici
Bir İstanbul kadar da arzulanansın

Sevildikçe sevilen şehirler gibisin sen
Tutkusu yürekleri bir bir kuşatan
Unutulmaz pek çok aşklar yaşatan
Hasreti nice sıradağları
aşırtan
Efsunlu şehirler gibisin sen
İstanbul kadar sevilen
Bir İstanbul kadar da özlenilensin

İhtişamlı şehirler gibisin sen
Anılarda silinmez izler bırakan
Gönüllere hayatın renklerini katan
Bir anne şefkatiyle her an kucaklayan
Efsunlu şehirler gibisin sen
İstanbul kadar görkemli
Bir İstanbul kadar da muhteşemsin

Emsalsiz şehirler gibisin sen
Eşi benzeri hiç bulunmayan
Ruhları sevdâ şerbetleriyle sulayan
Ufkunda altın rengi güneşler doğan
Efsunlu şehirler gibisin sen
İstanbul kadar benzersiz
Bir İstanbul kadar da aranılansın

(7 Ekim 2006/ İstanbul)