Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

Işık

kırık bir kiristalden
düzensiz yansıdı işık
kesilmiş elmastım oysa
hatta işlenmiş bir pırlanta
kırık bir kristalden dağınık
yansımasın
ısık
yakomazlar yaratırken
engin sularda
altın altın parladı sular
bir güneş kavuşmasına
takıldı anlar
bakıştık
yansısın ışık
ışık

16.06.2004

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

Işıklı Yol

gün doğumundan az sonraydı
gün ışıklarının çağrısına uymuş bir ruh
uçurumlarından sızıntılar göklerde
beyazdılar

azdılar
çok azdılar
acıların içinde birikmiş hüzünler vardı
uçuşan bir kaç bulutun üstünden parlardı sabah
yol izlerinde bin bir çilekeş sabahlar vardı
zavallılardı

gün sonlarında kızıl olurdu gök
yolun sonundan gülerdi güneş yaşanmışlıklara
biteviye bir telaş
biteviye bir savaş
çığlık çığlığa
insan insan seslerine dalardı us

susardı

yol bitsin mi bitmesin mi demekliğin mi vardı gönül
özgürdün
salınmış tutsaklıkların vardı aşk gibi
yollardı seçtiğin
yalnızlıklara

koş şimdi gök mavi deniz mavi dağlar mavi
sen kızıllıkların ruhu
mordun
yaşamdı yolun
buldun
elinde sevgiyi taşı gökler bembeyaz gibi
aşk bir gül yaprağı bibirosanın
kenar cizgisinde al
içinde ak sevgilin
yaşa biraz

merhaba ışıklı yol
astral bir rüyaya kaydığında yaşam
sar kollarına yaşamımı aşk gibi
varolmanın anlamında
hoş geldim biraz sana sevgili

nevin kalafatoğlu

yaşamak güzel

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

Izinli Ruya

Soylemistim sana
Beni gor diye ruyanda
İzin verdiğimi
Acı olan sitemim
Haklıyım
Sana izin verdim, beni gordün
Ama ben seni goremedim
Demek ki ya sen beni,
ya ben seni
Sesimin rengi erguvan
Duymak istersen
Arada sırada ara beni...

07.03,2003

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İçimden Dökülen Satırlar 1

Çok yönlü bakmak dünyaya ne kadar cok sey öğretiyor insana...Hergün yeni birseyler keşfediyorsun her keşfettiğim sey bin türlü yol açıyor ve bir serüven içinde yaşıyorum sanki
Güzellikler sanki üstüme üstüme geliyor hatta kaçıyorum..
Bazen kendimi yalnız hissetmemin ana nedenlerinden biri bu herhalde diye düşünürüm... paylasım olmuyor bu noktada..herkes böyle bakmıyor..dünyaya

Bugün onca yogun işlerimin ve stresli calışma tempomun içindeyken bir mucize daha yaşadım..Genelde hep paylaşırım konuşabildiğim üç beş dostumla.. bunları,ama bu anları kaybetmek istemedim sizlerle paylaşmak için duygularımı işimi bırakıp yazmaya başladım..
İçimden gelen ses anlatmalısın diyordu.. onun için yazıyorum su an.. garip olan şiir yerine bu sefer satırlar döküldü... belki hiç sevmeyeceksiniz belki coğunuza saçma gelecek.. bazılarınızın dudağındaki o hoş gülümsemeyi görür gibiyim.. seveceksiniz belki.. İşte ben o gülümsemeyle olan dostlarla paylaşmak istiyorum.. belki birkaç dudak izinde de gülümsemeler oluşur kim bilir..Bende mutlu olurum...Neyse lafı uzatmayayım..benim bugünkü duygu serüvenim işte böyle birseyler...

Her sabah cocukluğumdan beri kalkınca ilk işim güneşe bakmaktır..Her zaman olmasa bile ben onu bulutların içinden keşfetmek için gülümserim..Işık en güzel ve büyük enerji olmalı... Çok hareketli birisi olmam belki güneşimdendir.. kim bilir..
İşte böyle duygularla Antalya'lı oldum ben birgün
Güneş en güzel oradaydı benim için...Sanki gök yüzü daha yakın gibi bir duygu taşırım bazen, uzun uzun bakarım..alabildiğine
Ufuk çizgisindeki menevişler, o muhteşem renk değişimleri bakışlarımı yumsattı benim..sanki.
Öyle güzelki. Sanki her mevsim bir başka renk.. başka bir ambians..Hep o anlarda içimde başka şarkılar çalar... O kadarla da kalsa neyse, ya o doğanın kokusu...sarhoş eder beni ve şiir olurum...O kadar acı, o kadar hayal kırıklığı yaşadığım halde hala mutluluğu ararım.. içimde biryerlerde,bulurum nerde mi? ...Muhteşem bir renk cümbüşünde..vehayatın renklerinde..inişlerinde cıkışlarında..
Portakal rengi bir grup.. bey dağlarının ardını aydınlatı bugün gene..Delliğim tuttu hemen...Bu gunki gibi..gözüm takıldı kaldı...Bende herseyi bırakıp arabamı kenara çekip sizin için seyrettim...
Serüvenim başladı...kocaman bir portakaldı güneş...Ben neden Antalya'da portakalın en güzel ve neden potakal çiçeklerinin kokusunun bütün şehri sardığını, neden ay'ın güneşi kıskandığını.. kocaman bir mehtabın neden denizden doğduğunu.. ve neden en güzel muzun Alanya'da olduğunu mis gibi koktuğunu,bir hilal olduğunu aslında, keşfettim.. Şu an o güneş kızıllığının rengini resmedebilmek için ressam olmayı ne cok isterdim..Bilseniz... neden ressamlarında deli olduğunu biliyorum artık.
Bir portakal çiçeğine dokunmuş olmanın mutluluğunu ve sabahları kokladığım o güzel kokuların zevkini..denizin neden bu kadar berrak olduğunu, onca örselenmeye karşı muhteşem Beydağlarının asaletini neden hissettiğimi daha iyi anladım...
Nar çiçeklerinin açtığı günlerin güneşin en kızıl olduğu günler olduğunu, portakal çiçeklerinin açtığı günlerde ise Beydağlarının zirvelerinde kar olduğunu keşfettim...Antalya Antalya'ydı bu yüzden..
Sevdiğim için mutluyum hemde cok..ve bana herseyi sevdirdiği için..
Bana en güzel seyleri gösterdiği içinde Allaha şükrettim..birsürü sey yanında..yaşamanın ne güzel olduğunu hissettirdiği ve bana verdiği yeni hayat için..
Ya bircok insan gibi kör, sağır ve dilsiz olsaydım..Yaşayamazdım dostlarım yaşayamazdım..ruhum ölürdü bedenim neye yarar..

İşte dostlar en kötü anlarımızda bile görülecek güzellikler var..Yeterki dudağınızın ucuna minik bir gülümseme kondurun..ve derin bir nefes alın..Sonra açın gözlerinizi BAKIN..ve içinize akan o hazzı hissedin...Sevgilinizi düşünün..olmasa bile öyle farzedin.. mutlu olun...ki gelsin...Hem mutluluk hemde duygular.. sizi hiç terketmesin...

Sevgiyle kalın..

İçimden dökülen satırlar

Nevin Kalafatoğlu
12.06.2004

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İçimden geçenleri bir bilsen

anlatamamak satırlarda duyguları
susmak çaresiz
içimden gecenleri bir bilsen
nasıl bir ızdırap
sessiz kalmak
bağırıryor gözlerim ufuklara
dalıyor şiirlerin satırlarına
özlemek ne berbat bir şey
bu kadar yakın yakından ırak
bağırmak özgürcesine
içimden geçenleri bağırmak
ölü aşklarımdan kalan ruhumu
yaşattığım seslerimi anlatılarımı
sevgilerimi
içimden geçen gökkuşaklarını
bir bilsen

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İçinden Resim Geçen Şiir

keşke sokak kumrusu olsam
uçsam gitsem
hiç dönmesem
ölsem
herşey bitse
eski soyadım bile
uçsa gitse
bir daha hiç dönmese
dönmesem
sen kumrulara ekmek içi versen
sabahlar erkenden olsa
ben bir sokak kumrusu olsam
yemyeşil parklarda
yürüsem
Sen bir ev kumrusu olsan
soğuk denizlerde
yüzsen
hiç unutmasan..
sabah resimleri olsa kumru kanatlarından
gözlerinde cocuk şaşkınlıkları
şaşsan bu hallere
şaşıranlara baksan hani şöyle bir baksan..
anlamasalar.. ben anlasam.
sevmesen bu halleri
uslu uslu sevsen.... balkon ayılmalarını
kuşlara merhaba desen uslu ve sen
ilk öten
sen ******* tuvallerine karışırken
somon balıklarının memleketini
düşlesen
odun evler kursan düşünde...
alsan bir tane
bir tane de beni
bir tane de uslu
bir tanede kumru
ve çizilen suratların peşinde...
resimlerin içinde
dans etse kalem
çizsen...sabahlara dek...
çizsen
sonuç
sen büyük bir estetisyen
içinden resim geçen
keşke sokak kumrusu olsam
uçsam gitsem
hiç dönmesem
ölsem

08.01.2004

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İçli Ezgiler Gecesine Ağıt

içli bir ezgi düştü yüreğime
*******den *******e yolculuktayım
içimde bir sarhoş müzik
ağlamaktayım

bu gece mor
yağmur damlalarının sesi
ezgi içimde, yaşamın yırtılan hikayesinde
bihaber bir aşığım

sorulardan insan manzaralarını
şiir yapmaktayım
gel, sazımın tınısı ol bu gece
sarsın nefesi sevinin beni, rüzgarlarımdayım

deniz deniz kokmakta anılarım
ak efkarlardan ağıt yakmışım
bu gece İçli bir ezgiyi
yaşamaktayım

içimde bir sarhoş müzik
ağlamaktayım


5.01.2005

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İki Damla Kandı...

Onca insanın gözlerini kör eden...acılardı...
....................................
İstanbul sen....uçurduğun beyaz güvercinlerinden
sevgi ve dostluk mektuplarını dağıtırken...
martılar çığlıklarını atarken boğazın sularında..
yaşanan......................acı... terör... seni kirleten...
ömürler geçti...ne gençlikler tükendi...yaşanamadı aşklar...
doğamadı sevgi dolu çoçuklar...
yüzyılların beşiği...çağların eşiği...kıtaları buluşturan sen..
o kutsal atmosferin...den yükselirken dua sesleri..
camilerinde okunurken ezan sesleri..
eller kalkmışken semaya... sevgi ve barıştı nidalar..
oruçtu o anlarda nefislerin terbiyesi...
vicdanların muhasebesi yükselen.. tepelerinden...
yedi güvercinin havalandığı anlarda...
iki damla kandı...
kanatlarını kirleten...ölüm tuzaklarında...
nice kederler yaşamış kocamış şehir
nankörlükleri hapsettiğin ölüm topraklarından...gelen inlemelerdi..
İstanbul acılar şehrisin....sen
gene temizler nurlar beyaz güvercinlerinin kan lekelerini..
ak pak gene uçar martılarla güvercinler mübarek semalarında..
bizde bu sabır ve hoşgörü varken
kiliselerinden...sinagoglarından... camilerinden...
sen....barış ve sevgiyi dünyaya dağıtırken Atam'dan miras...
selam durur...şehitler...evliyalar...tekrarlanır zamanlar...

19.11.2003

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İkilemli Diyaloglar..

İkilemli Diyaloglar..


hayatı hep sevmeyeceksin...
dostum
hedefin asla senden aşağıda olmayacak...çünkü.

'bunu yapma...
sev ve kabul et dostum
şimdi yaşadığın gerçek...
ve sen gerçeklerde yaşayan bir gezgin '

beni düşün,
düşün... izlerimi..
senden daha çok bir ömür hayallerle geçti.
gerçek hiç gelmedi...
suni döllemede değildim ki ben...
aşk vardı mayamda...
bitmeyen
neden sanal yaşadım o zaman
sanallar bilinmezken..

dünden önceydi
o bana hedefi gösterdi..
ve dedi;
''''sen orada olmalısın.. büyük şeylerde
ve hakkın bu.. ''''
oysa ben bir demet menekşeydim...
vermedi bana;

'''' sen diri dipdiri
yaşam dolu
ruhuna hakim, güzel, olgun deneyimli
seksi ve de rüya kadınsın öğren...
menekşeler küçük kızlar için
artık büyü (sevgilim) '

dedi... ve acele gitti..
dönmedi...
yediğim en büyük tokattı...bana
sarsıldım dağıldım duygularda
canım yandı...
ağladım...
cok ağladım ve ağlıyorum..
hala..
iki şeye;
hep vermek uğruna
sevmediğim hayatı yaşadığıma.

bunca sene menekşellerdi beklenen..
oysa
sevdiğim
hayatın verdiği mor irislerdi...bana
duygularımda kokan
gercek yaşam gerektiğini
iki mutluluğuma.

'söyle şimdi bana
evet söyle! ne istediğimi
içimdeki küçük kızın katili!
gerceğimi bildin... '
oysa saklamıştım
onu irislerin topraklarına gömüştüm, mordu
ne yapayım şimdi! .. onu da söyle
hadi söyle bana

''''bir dal kırmızı gül..
güllerin en güzeliydi..
verdiğin....
güzeldi olgunluk yıllarıma '

güller kadınlığıma...
doğurdun beni
artık yetmiyor güller...

''''ama söyle! ... söyle ama...
beni artık bekletme...'

dedim ona...
'ikilemlerimle boşlukta... '

23.12.2003

Nevin Kalafatoğlu

yeniden düzenleme
08.08.2005

Nevin Kalafatoğlu

[GooD aNd EvıL]

İlkay

inceciktin.....
bir mavimsi eflatunda asılı
tam ucunda bir yıldız parlayarak
kızıllıklar pembelere çalarken
ağlayarak
sen vardın tam oradaydın
dağların siluetine sığınmaya başlamıştı
gölgeler
içinde sırların izleri asılı
bulut gölgesine sığınmışlığı
sensizliğin ilk günü
anımsayarak
kulağıma fısıldarken alodaki sesin
özlemlerinin
sözlerde sıcaklığı *******in
bağlanmayarak
özgürlüğümün mart'ındayken duygularım
girdaplarına kapılırken yolların
orta çizgisinde dansın
her kıvrımında bir ses
her dokunuşunda çığlıktım
ilkaydım

21.03.2004

Nevin Kalafatoğlu