Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dilsiz Mehmetçikler Destanı

Mohaç'tan Viyana önlerine
Yürüdü Kanunî Süleyman,
Bir kez de Türk kılıcından
Tiril tiril titredi Alman...

Bir çarpışmada düşman
Kahpece kurdu pusu,
Esir verdi beş arslan
Kahraman Türk Ordusu.

Bir esir getirene
Ömre yeter hazine
Vadetmişti kumandan.
Getirdiler beş eri
Hepsinin başı gökte
Ve göğüsler ileri.
Bilgi alırım ümidiyle
Kurmuştu kumandan hayâl,
Türk eri esir iken
Ölse de çıkmaz ağzından
Bir kelime değil bir harf
Sanki hepsi doğuştan lâl.
Kumandan sordu:
'Siz hangi Paşanın erisiniz?
..............................................
Lâl misiniz,nesiniz?
..............................................
Ordunuzda kaç top var?
..............................................
Kaç bin asker?
.............................................
Dilsiz Mehmetçiklerin
Bu çocuksu sorular
Hoşlarına gitti ki besbelli
Kumandanın yüzüne
Hepsi alaylı bakar,
Kumandan olmuştu deli.
Aklına geldi bir hile
Tatbik ederse onu
Belki, birisi gelirdi dile.
Soydular herbirini anadan doğma
İşkenceye başlandı,
Parça parça,oyuk oyuk oyuldu etleri,
Vücutları ezilirken
Yine de ses çıkmadı hiçbirinden.
Yüzlerinde hep aynı alaylı gülüş...
Beş çuval getirdiler birden
Koydular Mehmetçiğin birini
Attılar kalenin üstünden
Tuna kıyısı kayalığına.
Çuvalın ağzı bağlanırken
Onların da ağzı kapandı iyice.
Bu yapılan işkence
Yine çözemedi hiçbirinin dilini.
Her soru tekrarlanışında
Cevap diye alıyordu kumandan
Bir ölü sessizliğini...

Dördü atıldı teker teker
Artık dayanamadı
Beşinci asker
Haykırıp söyledi nefretini
Ve düşmanın gafletini.
Dedi:konuşacağım...
Çözün bağlarımı
Çok fena sıktı bağım.
Bana bir yudum da su verin....
Verdiler suyu
Çözdüler bağlarını.
Tahammülü yoktu bağlanmaya.
Başladı gözlerinde
Şehitlikle karışık
Bir hürriyet kıvılcımı yanmaya.
Haykırdı ansızın:
'Ey gafil düşman
Biz olsaydık ölümden korkan
Eğik olması gerekti başımızın...'
Bir ara durdu
Ve bağırdı o an:'İşte geliyor Ordu...'
Bir yaralı arslan
Uçtu sarp kayalıklara doğru
Dört şehidin arkasından...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Diye Geldim

Beni saldın ezelden sen gurbete
Gönlüm doydu bunca zaman hasrete,
Birlikte biz veda edip zulmete
Peşimsıra benimle gez diye geldim.

Ezilmiş âşıkın âhı var bende
Sendin,o aşk ilahı,şu gönlümde,
Aşıkım,yalnızım bugün de dün de
Bir daha kalbimi ez diye geldim.

Seni çok istettim ana-babandan
Ayrlık acını çektim bir yandan,
Öyle bağlandım ki ben sana candan
Sen benim olasın tez diye geldim.

Kışın bile burcu burcu gülümsün
Hem hayatsın bana hem de ölümsün,
O gül benzin her mevsimde görünsün
Kış olmuş mevsimin,yaz diye geldim.

Düğün dernek edip baş-göz olmuşsun
Sevgi değil,sade koca bulmuşsun,
Dul adınla tekrar eve dönmüşsün
Bana kız dediler,kız diye geldim...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Doğaya Dönmek

Kulak verip de çıplak yalnızlığın sesine
Doğa,ben ve hava beraberdik yine.
Havayı kirleten yalnızca benim nefesim
Tüm kalabalıklar benim
Doğada yankılanan tüm sesler benim sesim.
Ruhum gündelik safrayı attı
Doğaya kendini boşalttı.
Şimdi kuş kanadında hafif,yüksek...
Hergün hergün şehirde
Yaşadığımızı zannedip ölsek de
Sanki yeniden doğmak için keşke
Hergün hergün doğaya dönsek,dönebilsek...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Doğrusu Bu Ya...

Ben hep böyle düşünür,daima böyle derim:
Bindiğin araç değil,gittiğin yol çok mühim,
Bir de önemli olan varmak istenen erim,
İşte hayatın özü,aksinisöyleyen kim?
Güzellik ve de para değil makbulüm benim,
Aklını sergileyen,mert insanı severim...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Doksan Derece Düşüş

Hepsine hamdolsun diyoruz
Hamdetmesek elimizden ne gelir?
Şu günahkâr ömrümüz içinde
Kâh düşüp,kâh kalkıp
Geçinip gidiyoruz.
Şİmdi düşsek de hiç olmazsa
Bir el uzanır kaldırmak için,
Ama ömrün
Bizi doksan derece yatırdığı gün
Dünya elini uzatsa
Gömülür toprağa gömülüp giden...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dostluk

Bir dağ başı uykusunun mutluluğudur
Dostluğunda bulduğum huzur,
Böyle bir uykuda haşre kadar uyunur
Belki de bu mezarlıklarda bulunur...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dostluk Üzerine

Unumu eledim astım eleği
Yenemedim bir kez olsun Feleği,
Düşeş attı kuvvetliymiş bileği
Bükmediğim eli öpmem gerekir.

Kırktan sonra bu saz çalmak neyime
Beğendirmek zordur gönül beyime,
Bir koşum var o deyimden deyime
Yüz akıyla bundan çıkmam gerekir.

Hayat yalnızlıkla gelip geçmiyor
İnsan uygun bir dost bulup seçmiyor,
Arkadaş olmaksa cana yetmiyor
Dostluk için eller sıkmam gerekir...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dört YapraklıYonca

Evimiz vardı yoncalığın yanında,
Evleri vardı yoncalığın başında,
Sabah-akşam oynardık
İkimiz yoncalıkta.

İnanırdım efsanelere
Ki inanç hakikat yolunun kılavuzudur,
Derlerdi dört yapraklı yoncayı bulursan
Çıkarmış altından
Çil çil,sarı sarı altınlar...

Dört yapraklı yoncayı
Beraberce aradık...
Günler,aylar geçtikçe
Birbirimize bağlandık.

Büyümüştük de artık...
Yoncaların köküne takılı kalmış
Eski anılarımızı söküp çıkarmak için
Bu kez gittik onunla
Hayalimizin yoncalığına...
Yine aradık...
Sarışın kız dört yapraklı yoncayı buldu...
Ben dibinden altın çıkacak sandım
Ama birşey yoktu...
Fakat ne çıkar?
Sarışınım benim oldu....

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dua

Seni dünyama sokan
Duamı yapıyorum,
Rüyamda bulmak için
Gözümü kapıyorum.

Başka şey yapamıyor
İnan kahroluyorum,
Ben sana yaklaşmayı
Duamda buluyorum.

Ne saçını okşuyor
Ne de elin elimde,
Yalnız ismin dilimde
İnan mahvoluyorum.

Başka şey yapamıyor
İnan kahroluyorum,
Ben sana kavuşmayı
Rüyamda buluyorum.

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Dua De Beddua De...

Öyle bir susuzuk bu harareti dinmiyor
Onsuz bir nefes çeksem ciğerime sinmiyor.

Sevgi paylaşmak demek...anladım meğer buymuş
İki can tek bedende başka bir can olurmuş...

Sevgi susuzluğunu hiç bir su gidermiyor
Emsâlsiz lezzetini ki hiç bir tad vermiyor.

Sevginin ateşinden çiğ kalmadı bir yerim
Ham kalmış gönüllere bu kor düşsün dilerim...

Alper Kürük