Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Uğurlar Olun...

Küskünüm
Doğru söylersen dinlenmezsin...
Yahu milletin keyfi kahyası mısın?
Boş yere ruhum sıkılır dişlerim ağrır,
Umursama bana ne acı çekermişsin!

Küskünüm
Yazmalı sanat için benlik ağacına,
Üfür tozlarını rahmetlinin keyfi tahtına,
Yansın cennetinde cehennem güller gülsün
Aldanma hıçkıran ağıtlarına...

Küskünüm
Kışa erer yeşillik soğuk can yakar,
Savurur fırtına karınca dinlenir yatar,
Onca yaz öten ağustos böceği dalgayla
Boyun büker yalvarır kapılar çalar!

Küskünüm
Ölsün gururum asla üzülmem,
Yanlış yoldaysam tokadı düşünmem,
Derviş eylerim gönlümü yalnızlık hicretinde
Amazonda ıslanır yıkanırım Akdeniz’de!

Küskünüm
Ellerim kelepçeli dost zindanlarında,
Ne güneş nede ay varmış ışıksız kalmakta,
Fikrim zikrimdir anlarsınız terazide haşr’da,
Kalp kırılır gönül yorulur uğurlar olun!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Uyumak Yok Bugün…

Kumsalına dokunur serseri duygular,
Tenimde coşar hazzın seyreder kumrular,
İçimde coşku çılgın müzik kulağımda
Düşlerimizi seyreder martılar kuşlar...

İyice sokul gir buz dağına dönmüş içime
Sarhoşluğun kokusu kalsın çılgınca tenimde
Ne içki ne sigara nede şarap keyfinde
Her şey doğal kalsın yaz günümüzde…

Dağlar aşsın beden aşsın ruhumuz sevişsin
Tutsun ellerin güneşimi ayım gözlerinde saçılsın
Tek vücut viraneleri unutsun sadece aşk sarsın
Cehennem alevlerin olsun sonsuz cennetim…

Yağmayan yağmurlar Fırat’ın izlerinde
Kurumuş dudaklarım çatlar çöl özleminde
Düşünmeyen aklım kaptan aşk seferinde
Yangınlar buram buram uyumak yok bugün!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Uyurum…

Özlem duvarlarına yansıyan ruh dalgalarını bilir misin?
Kışı başka acı, yazı başka… Aciz bırakır!
Uzaktan yıllanmış tesellinle neyi murat edersin?
Toprak bakır, deniz köpük… Yüreğime yağmıyor kar!

Donmuş bu kış suyunda aşkınla,
Uykuda sensiz Kehf mağarasında!
Yetim kâinat efendisinin gözyaşında,
Akar fıratın bulanmış sularında…

Çaresiz çöller, kervansız kalmış!
Susmuş kumlar, rüzgârsız kalmış!
At ölmüş, çadırlar toplanmış, insan uğramaz olmuş…
Tek anım yaban çiçeği ayakta, oda sahipsiz kalmış!

Gökyüzünde yakar özlem güneşin,
Yüreğim bulutsuz dudaklarım çatlar!
Mecnun toprağımda leyla anım kollarında,
Vuslat diye sözlerim inler, kefenim sararır!

Hayal bir an umut çölün serabında,
Koşar heyecanla görürde seni çok yakında!
Yaklaştıkça uzaklaşır ölüm tadında,
Kum olurum deve kuşunun başında,
Kehf mağarasında sensiz uyurum...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Üzülme…

İçtenliğimle yazdığım satırlarda saklı hüzün kiremitleri...
Şiir yazmaktan öte, bıraktım kendimi ruh aynana sevgili...
Kim de özlem yok ki, hem de neleri…
Üzülme... Acının içinde öyle bir haz vardır ki,
Çelişki bile olsa,
Bu simetri, yaratılışın içinde gizli...

Ağla,
Vur duvarlara,
Davula vurur gibi…

Her yağmurdan sonra gökkuşağı,
Gecesinde dökülür yıldız yağmuru!
Ruhum bedenden ayrılır böyle anlarda,
Cesedim yaşar bağ bozumu
Avuntu kumsalında…
Korku veren tsunami dalgaları,
Olur, duyulmayan çığlığımın sesi…

Değişimle başlayan, çıldırtan doğumun işareti
Acının son demi, yoktur aslında kıymeti
Aramak anlamsız geçmişten nedenleri,
Üzülme, inan! Benim gelen sana sevgi yolcusu…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Vay Anam...

Sahiplendim!
Armut ağacından düştüm...
Bir daha armut yemeyeceğime söz verdim,
En çok armut yediğime üzüldüm!

Susmaya söz verdim,
Gülmeyi azat ettim,
En şiddetli ağrılarımda
Dura, dura aczimi seyrettim...

Şimdi sağlık akıyor damarlarımda,
Sözlerimi Amerika'ya gönderdim...
Rahmetli olduğunu işittim Irakta!
Şeytan mı, nefis mi peşinde gönül eyledim...

Ben akıllanmam ya!
Teneşir pakler, kefen nasipse!
Şimdi ağustos böceğinin konserine gidiyorum,
Vay anam... Vay halime!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Veda-Ayrılış

I.
MEKKE’DEN AYRILIŞ
Ruhumun üstüne çöktü hüzün kiremitleri,
Ayrılık zor...inerken sabrım direkleri,
Kabem penceresinden bakarken tavaf yapanları,
Ayaklarım dolaşır her yerinde,
Nasıl veda et, git derim şimdi...

Düş gibi burada yaşadıklarım,
İstemek yetmiyor, gerçekten gitmeli görmeye...
Kana, kana zemzem içince,
Havasını içime çekince
Davet etmiş yaradan evine
Unuttum her şeyi, bıraktığım geride!

Aldanmayın derlerse “kaybolursunuz, kaçırırlar...” diye
Mevla’nın evindesiniz, onun emanetinde...
Unutunca geçmişinizi birkaç gün geçince,
Gerçek huzur içinizi kaplar, tavafla dönünce!

Medine yolundayım şimdi,
Kabe çok uzakta kaldı,
Sağım solum çöl
Her yanımı hüzün, gözyaşı sardı...

Var mıydı böyle küs gibi ayrılmak
Her yanımda yara var sanki
Ruhum acıdı!

Hicret yolundayım sanki,
Bizi beklemekte Medine halkı...
Can resulün burukluğu mirastı,
Sevr’de aynı zahmet,
Dağlar, çöller der gibi sabret!
Ayrılıyorum Mekke’den
Geriye bakıyorum bir gün döneceğim der gibi!
Mevla nasip ederse görmeyi Mekke fethini...
Umuyorum!

Mekke uzakta kaldı, Kabe sende,
Tavaf yapıyorum hala,
Ruhum yemen köşesinde...
Hacer’ül Esved’e selam veriyorum “ Bismillahu Allahu Ekber! ”
Bilmem hangi şavtın heyecanı başladı dilimde...

İki deve ağacın gölgesinde serinliyor,
Kim bilir can Muhammed ve Ebu Bekir buralardan geçiyor!
Yol uzun geride Kabe’ye hasret,
İleride var yüce nebiye vuslat
Gönlüm ikisine de özlem dolu, heyhat
Mekan benim gibi faniyi şaşırtıyor...

Benden uzaklaşıyor gerçek murat,
Hüznüm şimdi kat, kat artıyor...
Şefaat nasip olursa eğer
İnşaallah, bu yolculuk cennete varıyor!

II.
MEDİNEDEN AYRILIŞ
Medine’yi Münevvere sahrasında
Dilimde salavatı şerife
Seyrediyorum yeşil kubbeyi...
Can Muhammed’in kokusu burnumda,
Hissediyorum çok yakınımda
Güzel cemalini!

Güneş yavaş, yavaş veda ediyor gök kubbeye,
Akın, akın insanlar geliyor,
Mermer avluda gürültüleri!

Elinde tespih molla giyimliler,
Film setini andıran kameralı çekimler,
Sağ yanımda susamış gibi zemzem içinler,
İstanbul hatırasını andıran fotoğraf çekenler!
Görüyorum...

Avluya çekilen bant, akşam ezanına hazır...
Oturan kadınlara son uyarı, isteksizce kalkıyorlar!
Yandı avlunun onlarca lambası şimdi!
Hangi asrı seyrediyorum, kafam karışıyor!

Kulağım akşam ezanında,
Yankılanıyor Bilal-i Habeş’inin sesiyle...
Gözlerim hala yeşil kubbede,
Birazdan can resul imam olacak önde,
Hissediyorum!

Ilık, ılık rüzgar geliyor tenime,
Sanki deniz dalgalarıyla,
Huzur buluyorum can resulün aşkıyla
Özlüyorum sahabenin görmediğim ruhunu,
Haram’ın mucizevi akşamında!
Sanki tavafta bedenim, Medine’de hazır namaza...

Selam veriyorum can Muhammed’e kabri başında
Madde bağımlısı gibi burada
Görüyorum yangınlık çeker insanlar...
Gözler ince deliklerden kabrini arar
Sanki ruhsuz demirden onu sorarlar!

Gerçekten anlamak lazım,
Görüntüden uzaklaşmak lazım,
Can Muhammedi yaşatmak için
Sünnetine sarılmak lazım!

Ah...ah! özledim, yine çok özledim,
Ayrılmak zor... dumanlı gözlerim!
Kabe’den ayrılmak,
Can Muhammet’ten ayrılmak,
Onlardan uzakta yaşamak
Daha Medine’deyim ama özledim.

Hoşça kal, Ey nurla yaşamış peygamber
Sahabenden birisi olmak isterdim, sana er...
Cemalini görerek yaşayan, yaşlanan
Duymak isterdim senden gerçek haber...

Nefes aldığın her anda olsaydın bana rehber
Olsaydın ruhumu saran kadife her an aklanan!
Çökseydi deven evimin önünde, olsaydın misafir
Varlığımda, ay nurunla her an parlayan!

Ah...Ah! ayrılmak çok zor!
Perişanım, gözlerim yaşar bu geceyi uykusuz sabahlayan...

Ya gelmeseydim demek teselli şimdi,
Gördüm ya yaşadığın yerleri...
Elhamdülillah!

Ruhum geçmek üzere başka tür yaşama
Yanımdasın, gidiyorum seninle Ankara’ya!
Sünnetlerini yaşarım umuyorum
Gerçek sevgiliye uçuyorum, Allah’a
İnşallah!





III.
ANKARA’DA
Bedenim yorgun,
Ruhumda hüzün,
Sanki her şey yabancı!
Yaşadığım mekan, insanlar... sanki edilmiş gibi sürgün!

Alışkanlıklarım ölmüş gibi,
Televizyon kumandası bana yabancı,
Cazip değil seyretmek dünya şampiyonası finalini
Unutmuşum sanki alış verişi...

Sanki sevgilim, sevdiklerim ölmüş gibi..
Yabacıyım kendi şehrimde yaşıyorum son matemi!
Ruhum Kabe’de,
Can peygamber şehrinde...

Ayrılmak istemiyorum bırakın beni!
Bağlamayın zincirlere yeniden ne olur...
Sarmasın dünya kabuğu bedenimi
Hevesler, karanlıklar, şeytan bırakmışken beni ne olur...

Ne olur....

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Vuslat Döngüsü...

Senelerden bin dokuz yüzler,
Atım üzerinde, Darüşşafaka’nın önünden geçerim.
Beyaz ipek elbise içinde süzülür,
Saçları demet, demet şapkasından uçuşur,
Narin güneşine ayım tutulur...
Atım şahlanır ben yularını bırakamam.
Şaşkınım, şok olmuş gibiyim.
Yanına gelemem,
Utangaçlığımı affet bir tanem!

İstanbul o gün başka yüreğimde,
Volkanik lavlarını akıttı ruhumda,
Savaşları unuttu acı çeken gözlerim
Aşkın sihrine kapıldı, düş havuzunda!
İlk kezdi bu başımda kavak yelleri…uçar gibi bulutlarda,
Koymadı aklımı başımda
Sanki hayallerimdeki efsanem…

Ankara’ya gidecekti o, öğrendim,
Sakarya’da savaşa dönecektim,
Ölmekte var dönmekte...
Tüm ayıpları unuttum, aşkımı söyleyecektim,
Elektrik direğinin altında!
Saatin saniyelerini sayıp seni gözledim
Körpe yüreğimde...

Yürüyüşünü izledim, ne kadar doğaldın,
Başın öne eğik süzülerek geliyordun...
Hey diyecek oldum... Sıkıldım, sen sıkıldın!
Gözlerimiz buluştu, okyanus sularında,
Seviştiler sanki temmuz sıcağında,
Mumyalandık firavun mezarında,
Heykelimiz dikilecek kadar ayakta kaldık sanki kutuplarda,
Neyse ki mendilin düştü yere ve gittin...
Bakakaldım, kokusunda burnum
El sallayamadım... Bunaldı ruhum!
Kim bilir ne zaman bir daha vuslat... Ne zaman!

Yaram acıdı inlerken karyolada,
Kaç ay geçmişti hatırası soluğumda,
Her iniltimde,
Dalgaların ittiği sessiz gemide…
Kuruyordu dudaklarım özlem acısından!
Hayaller, *******i gel git sesleri, yakamozlar…
İniltimi duyan yok, binlercesinin yanında!
Yalnızlık ve çaresizlik... Birde küllenen aşkından
Soluyordum günden güne!

Ölmezsem diyordum
Ölmezsem!
Ayaklarım yere basarsa diyordum
Koşarsam!
Seni göreceğim cennetinde diyordum
Esaret zincirimi çözersem…
Her saniye hayalinle,
Kesilmiş bacaklarımla,
Yaşama, sana... Bağlandım!
Sanalına bakıp, bakıp ağladım!

Benlik düşmeden yunmuş suyun üzerinde,
Göz kamaştırır hala güneşin yüreğimde!
Gölgeler aldanır…
Güneşler aldanır…
Düşler canlanır…
Neden kar yağmıyor ki yüreğine?
Belki erirdi baharımda,
severdi çiğdemini bir mart gününde…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Vuslatımı Beklerim....

Sevgi gerçek-ilahi aşka uzanan ince yoldur
Sevmek dediğimiz her şey hep semboldür
Mecnu'nun çölünde Leyla olmuştur
Sezar'ın gönlünde Kleopatra doğmuştur...
Acıdır, özlemdir, haykırıştır her solukta yeniden yoğrulmadır
Balçığın çömleğe-testiye dönüştüğü yumuşaklıktır yürekte!
Sabır ister bir temmuz güneşinde yakarken...
Titretir bir zemheri ayı ocak hava kararırken
Sararır başaklar ikindi güneşiyle kurşini renk alırken
Kan damarları dağlanır aşığın ozanın sevdalının bam telinde...

Ölüm kavuşmadır
Bir mevsim biter başkasına zaman gebedir
Yılanlar gibi sevgi gömlek değiştirir
Son aşka varana kadar!

Bende sevdalıyım, Allah yarim
Her gördüğümde o var...
Bu yüzden ne görsem sarılırım
Rahim Rahman dedikçe hazzın içinde zevkten bayılırım
Toprağa sarılırım
Vuslatımı beklerim...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Yağ Yağmur…

Gözlerim yağmur bekler
Bulutlara seslendim haykırdım
Estikçe rüzgâr haber verir derler
Gözlerimi kapadım derin derin nefes aldım…

Yaz gelmeden sararmaya başlayan ekine,
Suları çekilen barajlara göllere nehirlere,
Çöl ateşi yakan güneşin sitemlerine,
Boynum bükmüş, üzülüyorum…

Yağmur gözlüm yoksa sen mi ilk önce dökecektin damlayı
Eğer sen kurursan dünyanın bir anlamı kalır mı?
Yozlaşan,
Tozlaşan,
Horlanan,
Henüz din değil ayaklar altında kıyamet habercisi…

Heyecanda var içinde yaşanan da, Allah aşkı
Kevgirden süzülür nur yüzlüler klonlayan
Ak’lara bürünür gül kokulu mehdi müjdesi…
İsa(A.S.) bir rivayet iner Şam’da Emevi camisine
Anlar huzur nedir ona sokulan!

Kirler,
On dört asırdır biriken pislikler
Din yıkmak adına şerli niyetler
Yıkansın yağ ne olur yağmur…
Yere insin her yıldıza sarılmış sahabeler!
Her yer Medine her yere kardeşlik yağar
Ebrehe perişan bir bir ölür güç sembolü filler
Tufan ol ruhumuza Nuh’un gemisinde misafir…
Rahmetinle ne olur yağ yağmur…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Yağmıyor...

Kar yağsın istiyorum
Ankara'ya,
Bizim gibi günahkarların üstüne
Lapa, lapa,
Uykum bölündü gecenin
yarısında,
bekliyorum yağmasını pencerenin
kenarında,

Ama yağmıyor...

Uykum gelmiyor bir türlü uzandığım
kanapede,
Ruhumu saran sıkıntı sürüyor televizyonda açtığım
her kanalda,
Aldığım kilolara yenisi ekleniyor içtiğim mercimek
çorbasında,
geçmişim gözümün önünde... çocukluk
yıllarında,

Yarım metre kar, ellerim üşüyor!

Safet Kuramaz