Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Ateş benim yıkayan, yuyan, emzirem annem!
Bir arınma kurnası olsa gerek cehennem...

[GooD aNd EvıL]

Cehennem dedikleri şey mi?
Yaşarken gördüm sayende
Sen sakın sensiz kalma
O zaman görürsün sen de!

[GooD aNd EvıL]

kaderimdir yalnızlık değişmeyecek sen dönmeyince
özlem duyarım sevgine seni her gördüğümde
yaş döker bu gözler sensiz geçen her güne
cehennem ateşi gibi yanıyor bu yüreğim...

unutulur diyorlar neden kimse anlamıyor
zor gelir ayrılık kalbim dayanmıyor
unutamam seni gözbebeğim anlıyorsun değil mi
cehennem ateşi gibi yanıyor bu yüreğim...

toprak olacak bu beden seninle ya da sensiz
geçmeyecek bir günüm düşünmeden sensiz
gideceğim bu dünyadan kimse duymadan sessiz
cehennem ateşi gibi yanıyor bu yüreğim...

[GooD aNd EvıL]

Saçlarından bir tek teli

Koparsaydı sevda yeli

izin alıp Allahım´dan

Ben koparırdım kıyameti



Şimdi ise gidiyorsun

Anladım ki sevmiyorsun

Bari bırak bundan sonra

Senin adın yalan olsun



Hayalimi kaç yağmur ıslattı benim

Gözlerimde bir bilsen kaç güneş battı

Ben severken vurgunu kalbimden yedim

Sen bilmem ki kim bilir hangi düştesin



Beddualar ruhumu sardı

Beni gören hep sen sandı

Söylesene ne olursun

Senin günahından sonra, cehennemde yer mi kaldı

[GooD aNd EvıL]

Unutmak başarabilen için kolay derdin sevdiğim,
Ben ne unuttum ne de başardım;
Gözlerimde kendini bulamadığını söylerdin,
Ama seni gözlerime yaktırdım.

Şimdi ateşlerdesin, her yer sisli,
Burası cehennem hoşgeldin sevdiğim,
Yüreğimin sana en çok yanan yeri,
Kalbimdeki bir korsun sen sevdiğim.

Senin gerçek olduğuna inanmıştım,
Meğer gerçekler hep yalan söylemiş
Gerçekleri bana gözlerin anlattığını sanırdım,
Birer birer silinmiş gözlerin nerde sevdiğim.

[GooD aNd EvıL]

Mahşer yeri gözlerin
Değdi gözlerime
Ve düşünmeden ben
Attım kendimi
Cehennemin dibine..

Kdz.Ereğli

[GooD aNd EvıL]

Ah öyle yanmışım ki sana
Ateşime katırlar taşır odunu
Hep yüzü gizli mi olur celladın
Şafak vaktimi son bulur ömrü insanın

Seni öyle çok sevdim ki
Seve seve çıktım darağacına
Ve yağlı ilmeği
Geçirdim ellerimle boğazıma
Ne denizler yarılır artık bize
Ne Nuh un gemisi gelir kapımıza
Kolomp yeniden mi keşfeder Amerikayı
İstanbul mu fethedilir milenyumda

Gorki çalışır mı artık ekmek fırınlarında
Çar,Dostoyevskiyi koyar mı namlunun ucuna
Shakespeare hangi kraliçeye
Yazar bir sone daha
Sahra çölünde yakalanır mıyız aşk fırtınasına
Robinson artık düşer mi yalnız bir adaya
Yeniçeriler kazan kaldırır mı bir daha
Attila İlhan yazar mı bir şiir daha

Engizisyon mahkemesi yargıçları gibi
Sorgusuz sualsiz,astın beni insafsız
Kalbim hala durmadı
Seni öyle çok sevdim ki
Nerden bilirdim
Beni böyle asacağını

[GooD aNd EvıL]

depremler bende başlarken enkazlar da raksım
kendime sığmıyorum kaynadım da akıp taştım
secde ettiğim topraktaki ellerimi sana açtım
cemreler toprağa düştü sen yoksun

sensizlik başlarken yarınlarımda aklım yine bozuldu
harman yerindeyim yeller küllerimi sana savurdu
perçinlenmiş elveda havasındasın sabrım soru sordu
cemreler havaya düştü sen yoksun

adını kükreyen kumsallarda yazarken bir çılgınım
kendi denizimde boğulurken korkunda her tarafım
S.O.S verdiğim kırık dalgalardaki sahillerde bıkkınım
cemreler suya düştü sen yoksun ben yoksul

İZMİR , 23. 10. 2004

[GooD aNd EvıL]

Sensizlikte,
Kah ******* üzerime yürüdü,
Kah ayazlar zorladı kapılarımı..
Ama her zorlukta gözlerine sığındım.
Her solukta ismini haykırdım.
Yalnızlığınla savaştım durdum.
Belki de en gururlu savaştı benimkisi.
Silahım yoktu;
Sadece seni seven yüreğimdi savaşan.
Kazanan hep hasretin olsa da
Ben seni " sensizlikte " bile yaşatandım..

Rüzgarlarla savruldum karanlıklara.
Düştüm hasret çukurlarına,
Ezildi gözlerimde büyüttüğüm cicekler.
Pes etmeden,
Cocuksu düşlerime yenilerini ektim.

Sensizlikte kör kuyulara itildim.
Yaralarımı gözlerindeki ışıkla sardım.
Yüreğimi söktü arsız yalnızlıklar.
Yıkılacak gibi oldum,
Seni beklediğim sokaklarda.
Ama pes etmeden,
Her zorluğa senin sevdanla karşı durdum.
Ayrılık tepelerine tırmanırken yüreğim,
Hep baharımsı nefesini soludum.

Heybeme erimez karları,
Yüreğime" sevda bilmez" ayazları doldursalar da,
Vazgeçmedim senden, yüreğinden.
Azmettim kazandım sevdamı
Davacı olmadım hüzünden, kederden.

Uzaklarda olsan bile,
Bir nefes alışını bahar bildim ömrümde.
Bir gülüşünü mutluluk addettim yüreğimde.
Seni severken hic durmadım.
Hep sana, sevdana yaşadım.
İlaç bilmez acıların için,
Siper ettim gögsümü, fakir ömrümü.
Üzülmedim seninleyken,
Hep mutluluk bildim gülüşünü.
Aldırmadım, karanlık *******e.
Üşüdüğümde, bir yorgan misali
Gülen gözlerine sarılıp,
Mutluluklarına uzandım.

Yanında aldığım solukları,
Hep kâr saydım mutluluk envanterine.
Kalem olup gözyaşlarımı akıttım.
Ağladım, hasretinle ıslandım.
Ama yüreğimde hep seni yaşattım.

Yalnızlığınla savaşıp,
Seni " sensizlikte " yaşatan
Bir fakir yürek oldum ömrümde.
Bir gözyası bile düşmedi hüznümde.
Neden diye sorma canım,
Gözlerimden düşen her gözyaşı
Sana idi, ölümsüz sevdana idi.

Şimdilerde,
Sen, bende yokken bile
Seni ölümüne sevmekle meşgulum.
Olur da acıların sararsa yüreğini,
Karanlıklar boğarsa düşlerini
Bir nefesini ver ne olur,
Yüreğimi siper eder bu can sana

[GooD aNd EvıL]

cenana taşladın testimi kırdın
kırıklar bir testi etmiyor artık
savaş atlarını şaha kaldırdın
gönüllerde yaslar bitmiyor artık

sen gittin ayılar ballarda şimdi
yılanlar çıyanlar dallarda şimdi
kuşlar yuva yapmış yollarda şimdi
hiçbir şey yolunda gitmiyor artık

sazı mı seversin sözü mü bilmem
şaşırdım yokuşu düzümü bilmem
armudu elmayı üzümü bilmem
gülşenler de bana yetmiyor artık

melami gözlerin bir ümit versin
dizlerim dermansız ellerim mefluç
beni suçlu sayar mahkum edersin
ilahi bu halle işlenir mi suç

bir denizim ölümler kadar derin
yüce dağım başım gönlümden serin
cenana uzansın artık ellerin
akıl sana muhtaç kalp sana muhtaç

şaşırdım geceyi gündüzü bilmem
aynaya bakarım yüzümü bilmem
baharımı bilmem güzümü bilmem
mevsimler zemheri topraklar kıraç