Ahmet Tığlı

[GooD aNd EvıL]

Ayrılıkçı
Sen;
Mızıkçılık çıkardın gitmek için
Nifak soktun sevdamıza gizlice.
Sen;
Başka sevdaları yeşertmek için
Böldün aşkımızı orta yerinden
Parçaladın sevdamızı gönül atlasından...

[GooD aNd EvıL]

Bağdat Yanıyor
Bağdat yanıyor;
Zebanilerin ateş toplarıydı
Semada yükselen.
Esenlik kentinin üstünde
Cehennemdi yanan.
Kudurmuş ihtirasların
Gözü dönmüş yuvalarında
Ölüm sustu ölüme saygıdan.

Bağdat yanıyor;
Alevler içinden
Yükselen ezan sesleri
Uygarlığa bir isyandı.
Uygarlığın ayak altında
Çelik yığınlarının potasında
Eriyen gözü yaşlı uygarlıktı
İnsanlığı kahreden.

Bağdat yanıyor;
Yanan insanlık değerleriydi
Fırtınanın göbeğinde büyüyen
Çocukların korkulu gözbebekleriydi.
Kara suların esiriydi Bağdat
Sırtlanların iştahını kabartan
İlâhların şansıydı Saddam.
Böyle bir vahşete izni yoktu
Kara delikleri yaratan Tanrı'nın.
Bağdat yanıyor;
İnsanlık seyrediyor,
Zalimleri terbiye eden ilâhın
Hesap saati değildir bu,
Yazgısı değildir,
Böyle bir zulme boyun eğen halkın
Ey insanlar insanlık için ayağa kalkın.

Bağdat yanıyor;
Dünya seyrediyor,
Ölçüsü değildir erkin
Bağdat yolundaki Fırat
Geçilmesi gereken Sıratın.

Tanrı'nın gücüdür iktidar
Buna karşı duranların
Sonuna koyar noktayı
Önüne koyar hesabı
Bir gün mutlaka,
Bu vahşet saltanatın...

[GooD aNd EvıL]

Bağışıklığım Çöker Sen Gidersen İçimden
Sen yoksan yıldızlarım söner bir bir
Üşür gökler
Mavi şarap dökülür üstümden
Ters çevrilir kadeh
Kozmik bir uğultu sarar bedenimi
Dokunulduğu yerden
Sen yoksan yalnızlığım ayrılır bedenden
Dinleyemem kendimi koparım senden
Sen yoksan düşerim yollara
Bırakırım anıları
Sefilliğim çoğalır
Azaldıkça azalırım
Bağışıklığım çöker
Sen yoksan bir kadeh rakı
Yarım kalmış peynirle tükenir
Ellerinden sarhoş olurum
Kafesimden bir kuş uçar tutamam
Ellerin bir varmış bir yokmuş olur
Sen yoksan alıp giderim başımı
Gözlerimde derinleşir yokluğun
Yüreğimde tükenir en son zerren
Meçhulün olurum
Sen yoksan tutamam saçlarından
Donar tebessümlerim
Şarkılarda boynu bükük bir çiçek ağlar
Köklerinden kopar anılar
Zamanı durdurur ufukta
Bir sarıgül inler ellerimde
Yüreğimden vurulurum
Sen yoksan
Her doğan güneşin doğuşunda
Doğmayan güneşine ağlar
Hıçkırıklara boğulurum.

[GooD aNd EvıL]

Baharımı Gönlümden Siliyorsun
Dudaklarına ödünç verilmiş gülüşlerin
Vurdu beni
Gözlerinde sahte ışıltılar
Uçuk bir bahar telini savururken
Yalnızlığın yıldızı sökülmüş general gibi
Sokaklarımı arşınlıyor
Itırlı bir bahara ermeden düşlerim
Kokun baydı beni
Karların ırmak ırmak bahara akıyorken
Saksılarda güneşe hasret bırakılmışlığım
Yaprak yaprak soluyor
Gideceğini söylemeden gittin içimden
Gizli firarın yıktı beni
Damarlarımda izini silmeye çalışırken
Yüreğimde tortunla kalmışlığın
Mermi gibi vuruyor
Sokakları bomboş üşüyor ruhumun
Kışa dönüşün donduruyor beni
Bahara birlikte ermeyi düşlerken
Bahçemizde çiçek çiçek solmuşluğumuz
Baharımı gönlümden siliyor.

[GooD aNd EvıL]

Baharın Yeşermediği Gün
Yağmur palam palam üşüyordu
Dudaklarında beyaz pamukçuklar
Öpüyordu toprağı hafiften
Şehir susmuş uyuyordu
Beyaz gövdesiyle
Yeniden uyanabilmek için
Sevdanın yeşil baharına
Karıncalar faşist bir yazdan
Dolan ambarlarıyla huzurlu
Ve gönlüm yaralarını sarmakla meşgül
Yeniden gülebilmek umuduyla
Yeni bir aşkın ilkbaharına
Bahar göz çukurlarında ıslak yosunlarıyla
Yemyeşil gülümsüyordu
Yeni aşkların infazına
Irmaklar doğanın damarlarından
Çekilen kan gibi akıyordu
Küresel bir yazın intiharına
Yaprak yaprak dökülürken
Sararan umutlarımız
Güneş bir hışımla çatıyordu kaşlarını
Ömrümüzün sonbaharına
Dört cinayetinin kanlı gömleğini
Seyrederken insanlık
Ağlıyordu yürekler hüzünle
Şarkıların akşam serenatında
Yeşilin uğurlandığı ebedi yolculukta.

[GooD aNd EvıL]

Bana Ne Kaldı
Bir hüzün akşamından
Yüreğinin taa içinden
Dokunduğum yerlerinden
Acıların girdabından
Korkuların gölgesinden
Soruyorum,
Senden bana ne kaldı?

Bir umut gecesinden
Sevgi sönmüş yüreğinden
Kor söndüren küllerinden
Erişilmez güllerinden
Soruyorum,
Bana ne kaldı?

Bir yaşamın enkazından
Nasır tutmuş yerlerinden
Zulüm görmüş yüreğinden
Yaşanmamış yıllarından
Soruyorum,
Bana ne kaldı?

Çaldırdığın yaşamından
Sana uzak sevdalardan
Bırakmayan kaderinden
Öldürdüğün sevgilerden
Soruyorum,
Bana ne kaldı?

[GooD aNd EvıL]

Bana Tek Bir Söz Söyleyin Gönüller Onunla Dolsun
Bana sihirli bir söz söyleyin
İçinde sevgi olsun,
Kasvetli bir yüreğin
Sıkıntısını,
Susamış gönüllerin susuzluğunu
Gidersin,
Dağlar saran sisler dağılsın.
Bana öyle bir söz söyleyin ki;
Açmayan çiçeklere tomurcuk,
Kurumuş dallara can versin,
Bir yaşam iksiri gibi
Ruhlara kan versin...
Bana öyle bir söz söyleyin ki;
Başka hiçbir söze gerek olmasın
Gönüller onunla dolsun
Büyüsün,büyüsün,büyüsün
Ölümsüz olsun.
Bana tek bir söz söyleyin
Tüm sözlerin yerini tutsun
Bütün canlılar duysun
Evrenin dili olsun...

[GooD aNd EvıL]

Barış Adına Dökülür Kanlar
İçimizde yalnızlık vardı
Güllerde özlem,
Yürek hüznü toprağa düşer
Güz sabahları yaprak yaprak.
Dağların zirvesi görünmez sisten
Kardelenler baş kaldırır zirvesinden
Denizlerin öfkesi,sahilde köpürür
Ufuklar kızarır geleceğe utançtan
Bir yıldız kayar mavilikte
Usanır mutsuzluktan
Kararan *******in ürkütücü sesi
Gölge gibi düşer sabahın aydınlığına
Güvercinler ağlar yalnızlığına
Barışın hiç susmayan çığlığında.
Zaman acımasızlıkta bi-pervâ
Kimi arkasında kalır zamanın
Kimine yetişemez zaman,
Uygarlıkların kesiştiği noktadır an.
Barış adına dökülür kanlar
Silahların hiç susmayan sesinde,
Savaş otağını kurmuştur vicdanlara
Sokaklarda sefilâne yalnızdır barış
Yoksul ve uykusuz...
Savaşın suçsuzluğu için
Yargılanır barış,
Ay'dan atılan uygarlığın
Savaş meydanında.
Barış adına yapılır savaş
Karanlığın koynundaki kirlilikte,
Ve ölüm savaşı indirir tahtından
Barışa yakılır ağıt,
İnsanlığın bu anlamsız serüveninde...

[GooD aNd EvıL]

Barışı Bekleyen Ada
Mavi gözlerinde yaş vardı Akdeniz'in
Yüreğinde yılların hüznü
Kaç kez doğdu üstüne güneş
Kaç kez battı...
Yaklaştı yaklaştı umutlar
Sonra kayboldu ufukta.
Mavi gözlerinde yaşlar kurudu,
Acılar ülkesine yaklaşırken barış,
Alıp götürdü bir rüzgâr umutlarını...
Bu sefer başka dendi
Bu seferde geldi;
Birikti birikti umutlar
Kıbrıs'ın gözlerinden taştı.
Yılmadı Kıbrıs'ın gözleri
Ufka bakmaktan,
Yorulmadı bitmeyen umutları taşımaktan,
Yüreklerinde sevgi ve barış
Ateşi yananlar özlemle bekliyorlar
Gelir diye birgün ansızın barış.
Ağrıyor nemli rüzgârlardan dizim
Biliyorum terkedemeyiz onlar bizim.
Bir gün değil,bin gün değil
Yüzyılların hesabını görmeye geliyorlar,
Kırık bir kolun diyetini almaya geliyorlar,
Yağma yok kesilecek bir seferlik sakal değil
Yağma yok terkedilecek
Emanet bir ülke değil.
Hangi hak ve adalet
Böyle bir işi hakça çözer
Kanayan vicdanlar böyle bir çözümü
Sabırsızlıkla bekler.
Kaldıysa insanlığın barışa giden nefesi
Durulur denizin dalgalarının ürküten sesi...

[GooD aNd EvıL]

Baykuşlar Gene Unuttular
Baykuşlar kızıl gözlerini diktiler
Birhayli sarhoştular
Sırtlarında gün ağarmamış karıncalar
Kocaman ayaklarıyla yürüdüler
Ve uzun bir yolculuğun sonunda
Karanlığın tam ortasında
Yapayalnız ve çıplaktılar.
Baykuşlar çıplak karıncaların
Gözlerine vuran gün ışığını çaldılar
Birhayli baygındılar.
Burası güneşe sırtını dönmüş bir ülke
Şatoların burçlarından kirli sular akar
Karıncaların üstünde yükselen
Karanlıklar prensinin mağrur gözlerinde
Kağıttan kulelerin mutlu saltanatı var.
Zihinlere mayın döşeyen
Kültürün altında sahte bir çağdaşlık yatar
Özgürlük dil olur ihanetin paylaşımında
Özgürlüğün yeni sınırlarına çekildiği topraklarda.
'Güvercin kanadına'yazılan mektup
'Kartal kanadında'susturulur
Barış birkez daha ihanete kurban edilir
Baykuşların kırmızı gözlerinde ululanarak.
Kanla yazılan mektuplar unutulur
Kağnı gıcırtıları unutulur
Unutulur ihanetin beyaz bayrağı
Unutulur İstanbul un 'çelik ormanları'.
Gece öyle sessiz gelmedi üstümüze
İhanet gecenin koynunda kuluçkadaydı
'Kuş yumurtaları'çatlamaya hazır
Lanetli ağular gibi toprağımızda
Sinsi bir yolculuğa mahkûm gibiydik
'Ahmakların seferi'nde ilerleyen.
Bağımsızlığın mavi gözleri
İhaneti kan uykularında yırtar
Korkular cehennem kuyularını aratmaz
Korkular kasabın bıçağını yalayan kuzu.
Münevver Saime hanım söyledi:
'Ağlamakla kazanılacak hak
Hıçkırıklarımızı dinleyecek kalp yoktur'
Rasattepe ye dikilen ağacın adı
Özgürlük ve bağımsızlıktır
Her dalında bir yıldız parlar
Her yıldızda çağdaşlık yanar
Ülkemin kararan ufuklarını aydınlatır.
Hesaplar hep yanlıştı 1919 öncesi
Gene yanıldılar
Alt alta yaptıkları hesaplarda
Unuttular ülkemin halkını
Gerçek sahiplerini
Baykuşlar gene unuttular.