Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün

Bir damladan geldin, et-kemik oldun
Kafesindeki can, ayrılır bir gün.
Helal yoldan geçtin haramla doldun
Hesabın divanda sorulur bir gün.

Sıdk ile bağlan bir güzel cemale
Bağlan ki eresin her dem kemâle
Sofranı açarsan yoksul bêmale
Gönül evine rızk verilir bir gün.

İnsan-ı kâmil ol, cana kin gütme
Öne çıkmak için komşunu itme
Bilmediğin yola cahille gitme
Vakıf olduğun sır yerilir bir gün.

Kul hakkına meyil verenden isen
Mazlumu çarmıha gerenden isen
Anneyi, babayı yerenden isen
Akıbet başına sarılır bir gün.

“Benim” diyen hani, şimdi nerdeler
Işıksız, karanlık derin yerdeler
İnmiş göz üstüne kara perdeler
Benlik duvarları daralır bir gün

Güvenme bindiğin mevki atına
Şan ile şöhrete, süslü yatına
Çıksan gökyüzünün en son katına
Cismin toprak ile karılır bir gün.

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bir Karagöz Beni Aldı

Beden hancı, can emanet
Sevdası hediye kaldı.
Felek nedir bu alamet
Bir karagöz beni aldı

Bağım solgun, bağban yorgun
Gönlüm bir güzele vurgun
Yürek hücrelerim durgun
Bir karagöz beni aldı.

Yandı bağrım öze düştü
Sönmeyen bir köze düştü
Öz vakitsiz göze düştü
Bir karagöz beni aldı.

Ömür mevsimlerim hazan
Çıkmadı bu aşkı bozan
Aşkımı kalbime kazan
Bir karagöz beni aldı.

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bir Sen Gelmedin

Bugün bayram, sevgi görüş günüdür.
Sevenlerim geldi, bir sen gelmedin.
Dost ile muhabbet, yarış günüdür
Gönül kapım açık, bir sen gelmedin.

Aşık, maşukunu aldı buluştu
El ele, kol kola gezdi gülüştü
Sevgileri harman yaptı bölüştü
Yüreğimi verdim, bir sen almadın.

Yalnızlığı çeken hasreti bilir
Aşkın sancısını verenler alır
Seven, sevdiğinin yanında kalır
Ben hep yanındaydım, bir sen olmadın

Bayramlar neyime sen yoksan eğer
Varlığın dört mevsim seyrana değer
Mansur’un gönlüne kızıl kar yağar
Baykuşlar tünedi, bir sen kalmadın.

Mansur Ekmekçi 13.12.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Böyle Bil

Umarsız dünyama nur ile doğdun
Derdimi bitirdin, acımı boğdun.
Dindirdin sancımı, sevincim oldun
Damarımda kansın, böyle bil bunu.

Yolunu şaşırmış kervan misali
Terki diyar idim, insanlık hali
Yetiştin imdada ol Hızır, Ali
Canımda bir cansın, böyle bil bunu.

Kadir kıymet verdin, emek besledin
Kalp yaralarımı sardın, süsledin
Nakkaş yüreğine alıp işledin
Bacamda dumansın, böyle bil bunu.

Gah yoluma toprak gahi rehberim
Hem cariyem oldun hem de serverim
Yaşama umudum, gönül rençperim
Başımda sultansın, böyle bil bunu.

Hayatın tadını, özünü verdin
Çorak yüreğimden sevgiler derdin
Mansur’un ruhuna, gözüne girdin
İnsanda insansın, böyle bil bunu.

MANSUR EKMEKÇİ 17/12/2003

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bu Demde

Sararmış yapraklar düşer yerinden
Kim bilir, kim nerde düştü bu demde.
Ömür, acıları deşer derinden
Kaç yürek, közünde pişti bu demde.

İnsanlar gölgedir gelip geçici
Kimi ahret, kimi dünya seçici
Biri zemzem, biri ağu içici
İçmeyen, özünde şişti bu demde.

İnsanım diyenler çok hayal kurdu
Zalimin yanında mazlumu vurdu
Şeytanla bir olup sağında durdu
Canlara, mezarlar deşti bu demde.

İnsan kıble gâhtır, Hâktır geçilmez
Hâk kulunda hata, kusur seçilmez
Tecelli olmadan kefen biçilmez
Mansur, hainlere şaştı bu demde.

Mansur Ekmekçi 22.11.2004

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bulamadım

Usandım canımdan, kendi kendimden
Yarına çıkar bir yol bulamadım.
Ben beni unuttum namert bendinden
Candan saracak bir kol bulamadım.

Bu günden vazgeçtim nerede dünüm
Yarınlar yol vermez kayboldu yönüm
Pişmanlıkla doğar batan her günüm
Gönül gözü tok bir kul bulamadım.

İnsanlar lal olmuş kendi içinde
Herkes çıkarında, yalan peşinde
Kalpler kalıplanmış buz biçiminde
Gönlümden sıcak bir çöl bulamadım.

Mansur’um sevdalı cahil bir kulum
Dünyada kırıldı kanadım, kolum
Gönlüm Hâkka düştü arşadır yolum
Bu yoldan doğru bir yol bulamadım.

MANSUR EKMEKÇİ 30/05/2002

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bulasın

Uslan behey deli insanım uslan
İnsanlığın doğru yolunda paslan
Himmetinle gel sol yanıma yaslan
Yaslan ki gönlümde, bir yer bulasın.

Ne çirkinden geçtin nede güzelden
Suyun neyse huyun kalmış ezelden
Fikrin bozuk, zikrin çürük temelden
Doğrul ki başlarda, bir er bulasın.

Yol, yolak bilmezken şehirli oldun
Soğana muhtaçtın bal, kaymak buldun
Nefsinde gark oldun, haramla doldun
Boşal ki ayarda, bir ser bulasın.

Mansur’um yağımda yanan miskinim
Vücutta tefekkür buldum pişkinim
Doğru yolun yolcusuna düşkünüm
Yol ver ki alında, bir ter bulasın.

MANSUR EKMEKÇİ 10/10/2002

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Bunu Bilesen

İçini çekme ey gönül sultanım
Ne dilersen dile benden dile sen.
Bağladım gönlümü sana sultanım
Kapında köleyim bunu bilesen.

Güneşim tutuklu talihim kara
Kurudu pınarım sol yanım yara
Beni ele sorma kalbinde ara
Ne olur aşkıma katma hile sen.

Dermanım sendedir tabip kar etmez
Zincire bağlasan sevdam ar etmez
Gam kasavet çöktü bülbül zar etmez
Sevgimi bağlama acı dile sen.

Can içinde mihman etmişim canı
Kaldır kalbindeki şüpheyi zanı
İnat atından in Mansur’u tanı
Ölmeden öldürme bile bile sen.

Mansur Ekmekçi 24.05.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Cano Büyük

Cano dağların maralı
Avcılar vurmuş yaralı
Bahtı gözünden karalı
Gel cano etme bu nazı

Gel de gönlümün yarı ol
Ben petek sen de arı ol
Yanan yüreğin karı ol
Gel cano etme bu nazı

Oy cano canda cananım
Aşk ateşinde yananım
Çeşmi zülfünde kananım
Gel cano etme bu nazı

Mansur Ekmekçi 15.05.2006

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Çıksın Aradan

Gönüldeki gülün suyu sevgidir
Hançerler, silahlar çıksın aradan
Barış sunan insan sevgi selidir
Arkadan vuranlar, çıksın aradan.

Gelin canlar, gelin birlik olalım
Birlikten güç alıp dirlik bulalım
İnsanlığa sevgi, barış sunalım
Kavgalar, savaşlar, çıksın aradan

Neden bu zulümler, işkence bitmez
Ruhani şeytanlar kalbi terk etmez
Canları yakmayla ocaklar tütmez
Dumansız ateşler, çıksın aradan.

Bakın çocuklara, solan yüzlere
Yaşlı, dul perişan vurur dizlere
Bizden başkası dost olmaz bizlere
Yüze dost olanlar, çıksın aradan.

Mansur ölümlüdür, dünya da fani
“Ben gibi yok” diyen nerdeler hani
Ölümün nefesi ensede yani
Hâkkı bilmeyenler, çıksın aradan.

MANSUR EKMEKÇİ 06.01.2002

Mansur Ekmekçi