Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Aşkı Nefret Trenlerinde Bıraktık

Heyecanlarımdan başka hiçbir şey yok elimde
Sahillerin suyunda yürümekten başka

Sevmek varken sevmemekte direnen aşklarımızla
Ne kadar krokiler karaladık buruşuk kağıtlara

Aşkı nefret trenlerinde bıraktık çaresiz
Zaman ödemelerinde kadere ilmekler attık

Beni bulmak ve beni anlatmak olmalıydı sözüm
Hep sende kırık bir plak gibi takılıp yattık

Tanıyor muydun yeryüzünü ve beni bilmiyorum
Geçmişin bahçelerinde üzümler tattık

Her anafor ters bir piramit gibi durur
Bazen de birbirimize birer sırattık

Gece yarısı ve sabah düşünceleri bir olmuyor
Hayallerimizi uçurduk, belki de böyle battık

Yine seni anlamaya çalışmam hep nafile
Ebruli bir renk katamıyorum su üzerinde aşka

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ay'ın Gümüş Gözyaşları

Ay gümüş gözyaşlarını yaydı
Karanlık dünyasına insanların
Ay niçin şahidi olaydı,
İnsanların saklandığı karanlıkların

Yıldızların parlamasında suçu yok
Kaç yıldız olduğunu bile bilmez gökyüzünde
Yeryüzünün yörüngesinde bir ok
Bekçiliği için bir şey yok elinde

Ay'ın gümüş gözyaşları aynamda
Bana hüzün sunuyor tas tas
Ay suçlu değil bu sevdanın sonunda
Benimdir sana duyduğum ihtiras

Ay'ı ben ağlattım bu perişanlığımda
Benim için ağlıyor desem yeri
Ay her gece bulutların ardında
Gözyaşlarıyla seyrediyor sevenleri

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Aylardan Kasım

Aylardan kasım
Bu ilk değil aksırışım
Düşen her bir yaprak
Parçalanan aşkım
Kocaman leylekler sıcak iklimlerde
Ben serçelerle
Başbaşa kalmışım

Yağar biteviye yağmur
Şehir sisli
Hayat kavisli
İçimde bir dişli
Sıkar ha sıkar

Ey sevgi dediğim umut
Gel...
Beni bu karanlıkdan çıkar

Aylardan kasım
Yağmur yağmur aşkım
Ağlar

Sevmek
Karakışa
Emanet

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Başlangıçta Vardı

Ayrılık başlangıçta vardı
Gün ışığı süreli olsun isterim
Karanlıkta tohum korkarak bekler
Son, yorgunlukların bırakıldığı kadehtir

Kavuşmak bir ateş gibi sarar
Çatırdar kemik eklemsi
Krallar taç töreninde tükenirler
Irmak, suyun ağlar görünüşüdür

Sakın beddua muskalarıyla dolaşma
El ele hayallerinle tutsak
Serüven dediğin kara kutu
Oyun ve yosun içinde yorgun

İşte uçtu içindeki güvercinler bir bir
Gelincik çiçekleri kuşattı anıları
Eridi taşlara sarılıp yatan kar
Ey Nisan, Ey Yalnızlık, Ey Aşk Çiçeği Bahar

Uyanmaz ninnilerle uyuyor sevgi
İçini kemiren kurtlar besleniyor hücrede
Yürüdüğün adımlar hep iz yapardı
Ayrılık başlangıçta vardı

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Vuslat İçindi Hani

Ayrılık vuslat içindi hani
Hani gözlerinin içindeki yıldızlar
Kış sonu ayazlarla gelecekti hani
Hani ayrılık rüzgarında ki uçan tohum

Boşuna mı damladı gözyaşı dediğin yağmur
*******e yapıştırdığın ah lar karton muydu?
Boşuna mı bunca döktüğüm şiir
Suskunluğun kuru bir pardon muydu?

Gelincik çiçeği bir kalp de demlenecekti
Cemre cemre ağır ağırdı aşk
Yalan sevdanı kim bilecekti
Ayrılık rüzgarıymış meğer yeşeren başak

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Baba

Seni nasıl kaybettim
Nerelerdesin
Özlemin burnumun ucunda sızı
Alınyazı

Gün, güneş, çiçek, kuş
Sensizliğin farkında değil, sessiz
Dalga oynuyor
Rüzgarla

Hücresine atom bombası konmuş
Ben miyim hedefte
Beni avut
Unut

Herkesin sevgilisi yanında, sımsıcak
Bir dağ gibi sırtını yasladığı
Hasretin çarpanlarıyla zorluyor
Babam

Seni düşünmemek istiyorum, yok saymak
Seni girmemiş kabul etmek dünya haritasına
Zamanı sıfırlamak, bütün rakamları yakmak
İsterdim büyük adam

Seni nasıl kaybettim
Bir fincan kahve içemeden karşılıklı
Kavgaları durduramadan
Diyemeden 'Babam haklı'

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Bahar Benim Dersen

Bahar benim dersen
Anlarım rüzgarların niye estiğini
Gökyüzünün niye darmadağın
Mavinin arabalarını çektiğini

Bahar benim dersen
Çığlıklarımı yamarım çiçeklere
Ela gözlerimi arılara verir
Gönlümü kanat yaparım kelebeklere

Bahar benim dersen
Tabiat daha bir güzelleşir bu mevsim
Firari bir yürek benim dersen
Gelir elbette hayatı sevesim

Bahar benim dersen
Bütün delilikler sensin demektir
Bütün havalar,bütün aşklar,yapraklar
Tohum çatlasın,sevsin demektir

Bahar benim dersen
Başımı döndüren hava sensin
Ciğerime çektiğim sabah sensin
Sevi,hayat,mutluluk sensin

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Baş Düşmüş Kırık Omuz

Su susar ayna olur
Yüz düşer sessizliğe
Beşgen beşiklerde yıldız

Bütün enerji kovulur
Bürünür ıssızlığa
Ne kadar sakin sonsuz

Yüreğe aşk oyulur
İlkel ilkeler buzluğa
Kokuşmayı savmak için tuz

Sürahi camı çevre bulur
Su özenir özgürlüğe
Yürek camı tuz buz

Müzeye müzmin konur
Sevda suyu süzmeğe
Baş düşmüş,kırık omuz

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Başıboş

İşte bir artık zaman
Kararsızlığına kararsız
Zararsız
Hiç kimseye yararsız

İçimde bahardan çıkmış bir duman
Ne umudumu dolduran biri
Ne ileri, ne geri
Ölü gibi bir diri

Hiç tüketilemiyecek bir an
Belki iyi,belki hoş
Buruk bir hüzünle çoş
Başıboş

Yüreğimi yoruyor kan
Gülün rengi kırmızı değil
Tatlı sözlerle omzuma eğil
Hem öv, hem övül

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Başlangıç

İçimde yatan kelime
Sonu istememe arzusu

Direnç gösterdiğim sıradanlığa
Yaşamayı duymanın sezisi

Devredilmeklerden kurtaran beni
Pırıl pırıl bir eşiğin kuzusu

Uygar soyunmalarda ön söz
Antik ilişkilerin mazisi

Sabahları onun için seviyorum
Işığın, rengin, aşkın tazesi

Oğulcuk Otu gibi olacak
Öncesiz oynamaların gözesi

Başlangıç tadında bir evren
Gariban gönlümün mezesi

Akıl can derdinde insafsız
Başlangıç, hayallerin müzesi

Ertuğrul Şakar