...::: WwW.CaKaL.Net & VaGrAnT_AdAnALı Özel Şiir Arşivi :::...

[VaGrAnT_AdAnALı]

sana ilk kez rastladığımda bir ürperti kapladı bedenimi yüzüne birdefa bakmak için herşeyi göze aldığım o zaman senin için ölmeye bile razıydım
ilk bakışımda söylemek istediğim ilk kelime seni seviyorum demekti
ama dikkate almadığın şu yüreğim seninleyken öyle çok ezildiki yokluğun karanlığında öyle çok beklediki artık öylesine ölmek istediki...

karanlık bişey ifade etmiyor artık isyankar yüreğime...
tutunamıyorum hayata,zaman geçtikçe kayıyor ellerim, ölüme doğru sessizce gidiyorum artık.

şimdi düşündüğüm tek şey ölüm benim için...kalbim de artık ölümü bekliyor sessizce...

pencereye yapışmış seni bekleyen yüzüm yok artık...
belki geçer diye beklemiyorum artık seni...
ama ölüm gelirken bile seni düşünüyorum her gece...
yokluğunda artık yoklukla değil, ölümle savaşıyorum...

kalbim bıktı artık benden...seni sevmekten bıkmadığım için bıktı aslında...
yerinde durmuyor artık çıkmak istiyor yüreğim,sensizliğe, ölüme gitmek istiyor adeta...
gelmeyeceğini bildiğim halde seni bekledim sensizlikte...
usanmadım bekliyorum seni mahşere ama gelmeyeceğini biliyorum
benimkisi bir umut sadece, belki gelirsin... hep o belkiler vardı hayatımda sen olduğun zamanlar hep o belkiler ayakta tuttu beni

tek dostum, arkadaşım o belkilerdi benim için...

şimdi o belkilerle yaşıyorum ve seni bekliyorum belki gelirsin diye...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Hepimizin aradigi huzur!!
Etrafina huzur sacan, gözlerinin ici gülen insanlar istiyoruz yani basimizda. Hani su eskilerin tabiriyle öyle dostlar arkadaslar ariyoruz ki, ömrümüze ömür katsin. Onlari yalniz bu dünyada degil, öte dünyada da isteyelim, yani ahretligimiz olsun...


Bir gün bunalirsan ve sikintini paylasmak istersen beni ara...
iki elim kanda olsa gelirim, sikintini yok ederim...

Bir gün aglayacak gibi olursan da beni ara...
Seni belki güldüremem ama, söz veriyorum seninle birlikte aglayabilirim...

Bir gün uzaklara kacmak istersen beni aramakta cekinme...
seni belki durduramam ama, seninle birlikte kosabilirim...

Bir gün yüksek bir köprüden atlamaya kalkarsan da ara beni...
seninle birlikte atlayamam ama, asagida bekler seni tutabilirim...

Bir gün herhangi bir konuda kararsiz kalirsan ara beni...
seni senden fazla düsünür sana fikirler verebilirim...

Bir gün kimseyi dinlemeye karar verirsen de ara beni...
agizimi acmayacagim, söylemediklerini bile dinleyecegimi bil...

Bir gün beni üzdügünü düsünürsen de cekinme yine ara beni...
göreceksin sana kiyamam, kizamam, üzemem seni...

Bir gün beni ararsan ve benden karsilik alamazsan söz ver
o zaman sen ulasmalisin bana!

Cünkü o an bir melege gereksinim duydugunu bilemelisin...

Seni seviyorum DOSTUM...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Beni dinlermisin ey! su... Su damlaları bıçağa dönüştü tenimde, rengim karaya çaldı, ruhum elmaya uzanan elin ruhu gibi mağrur ve cennetin dışına atılmış olmanın şaşkınlığı içinde... Kimlerde kaldı o tadını bile hatırlamaktan güçlük çektiğim gülüşleri! ... Kayalara kendini bırakan yosunlar gibi yapa yalnız, ürkütücü ve kaldırımlara düşen yıldızlar gibi sönük duruyor tenim.. Bir tek yalnızlığım duruyor oturduğum masada... El verdiğim kağıt kalem sözlerine gidip geliyor, bir başıma sürgünde gibiyim... Yabancısıyım aldığım nefesin, nefesim ıslığında kaldı...Toprak ve su ayrı yamaçlarda durmuş, çatırdayan bedenime ve ruhuma ağıt yakıyorlar....

İki taşın arasına sıkıştırılmış, bütün yolları kapatılmaya çalışılan, katlanılıp aşağı indirilen bulutlar gibiyim... Ağlasam yaşlarım kalır,bağırsam sesim!..
Ellerim; yıllarca cebimde taşıdığım, bazen de koltuk altlarıma sakladığım ellerim hafifliklerini nasıl da yitirmişler.. Kanadıkça kapanan bir yaram, inandığım şey uğruna bastığım ateş, bir de sözcüklerim yok mu; yeter... Gözlerinin ışığı kin çukurunda öylece duruyorlar...

Dilimin ucunda duran yılanları zehirlerinden arındırıp, kalbimin tasından damıtıp da konuşuyorum... Acıyan bir yüreğin ağırlığını, ancak ağlayan bir gönül kaldırabilir ...Bıçak değse parmağına, parmağım kanar dediğim dostum,yoldaşım,sevgilim ne çabuk düştü adres defterimden...

Yanıldığım, kandırıldığım, göz yaşlarıma dokunun demediğim zamanlardaki gibi, şimdi de yalnız ve kırgınım... Onarmaya zaman kalmadı bile..
Tamam susuyorum ey su!Ona olan nefretimdi bunlar..Kızma!
Çağlayan, bağışlayan ve dağlayan aşkla yıkayıp yüzümü, damlalarınla kilitleyip ağzımı gidiyorum... Kapanan benim, lal sesiyle arayan sensin... Eşikte kaldı tüm sözleri!..

Lal damlalar düşer yüreğime
Çığlıklar çağlar ağıt sesiyle
Yılanlar ıslığına yuva olan gülüşüm
Karalar bağlar lal sesinde...gidiyorum...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Herkesin yaşamında "O an..." vardır...
Hem de bir kez değil bir çok kez yaşanan...

Aydınlığında ne olduğunu bilemediğiniz karanlık bir kapıdan girersiniz ve işte "O" karşınızdadır!.. Başlar yaşanmaya "o an..."

Sonra;
bir sonun başlangıcı,
ya da bir başlangıcın sonu olan "o an..." lar vardır...
kahreder...

Bir tarih yaşanır ve "o an..." başlar, tanık olursunuz geleceğin mirasına...

Yumuk yumuk gözleri ile kollarınıza avaz avaz ağlayan bir bebek verilir...
Yepyeni bir hayat başlar her ikiniz için de "o an..."

Sonra bir sevgili gider...
bir sevgili gelir...
bir yük sırtlanılır
bir yük boşaltılır "o an..."

Çok sevilenin yitirildiği - ruhunuzun ona eşlik ettiği - acısı dillere destan "o an..." lar vardır ki, hala kanar...

Ya da
bir müzik sesi ile,
bir ayak sesi ile,
bir beden dili ile anlatılan
"o an..." lar vardır; “hiç bitmese” dedirten....

Bir çok kez yaşanır...
Bir çok kez yaşatır...
ve
bir çok kez öldürür o an'lar...

Ve
ne garip bir tesadüftür ki,
herkes için tek bir "an" vardır aslında, türlü türlü öykülerde paylaşılan...

Herkesin yaşamında "O an..." vardır...
Hem de bir kez değil; bir çok kez yaşanan...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Aklımdasın yine...
Hala kokunu hissediyorum üzerimde.
Ve hala seviyorum seni delice...
Biliyorum ben mayın tarlasında yürüyorum,
Herkese rağmen ilerliyorum.
Kurtuluşu yok.
Sonunda ölüm var biliyorum,
Ben ölüme koşuyorum...
Uzaksın bana,
Uzak olduğun kadar yakın...
Ölüm gibisin,
Belkide benim ölümüm...
Kurtuluşu yok.
Seninle yada sensiz,
Ölüme koşuyorum...
Senin istediğin gibi
ÖLÜYORUM...

Ama Ölümde bile seni çok seviyorum...
Hoşçakal Bitanesi...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Öyle uzak kaldim ki senden, sana ulaşabilecek gücüm kalmadi.. Hırçın yanımı görürdün ya hep, artık duruldum.. Haykırışlarım bile kendi karanlığımda kaybolur oldu..Gecelerim öylesine uzun, öylesine karanlik ki, bir tek ışığı dahi bekler oldum senden aksedecek olan.. Yorulduğumu hissediyorum.. Beklemenin bu kadar canımı yakacağını hiç düşünmemiştim..


Bütün yakınların en uzağındayım şimdi..
Hani diyorum ki bir kez gelipte tutsan ellerimi..
Sarılsan sımsıkı..
Belkide bütün çaresizliğim o an dağılacak..

Söyleyemediğim ve içime attığım tüm cümlelerle haykırmak geliyor içimden sana..Sen yinede sus ve sessizliğin ardında saklan bütün çabalarıma rağmen.. Görmeyeyim yüzünde hazan solgunluğunu.. Bilmeyeyim yaseminlerin gülüşlerine ortak olduğunu.. Bir tek tebessümününde kalsa senden geriye, içimin titremesine yeter...

Gülüşlerinde ömrümü bulduğum..
Gülümseki kalksin kalbimin efkarı..
Yüreğime bahar, ömrüme can gelsin..
Hadi can dediğim gülümse..
Ben görmesemde hissedeyim..

Bilmelisin ki kaybedilmiş gülüşlerin bir değeri kalmadı artık..Bir bebek yüzündeki gibi masum değil.. Bütün saflığı yok oldu...

[VaGrAnT_AdAnALı]

Sensizliğe attığım her adım, ben benlikten çıkıyorum ben, ben olamıyorum, senin esirin oluyorum, gecelerin kör karanlıklarında.Şarkımızı mırıldanıyorum sana,ve ben yine sen oluyorum.

Ben neden sende özlemlerimle sevgimle tutuklu kaldım.

Sensizliğe attığım her adım da görmek istiyor gözlerim seni. Baktığım her yerde,hep seni görmek için bakıyorum boşluklara..

Gerçeklerin gün ışığına ihtiyacı yok artık. Yeni yüzler de sunma bana, usandım senden. Usandım yaşar gibi yapmaktan, usandım gözü yaşlı günler yaşamaktan...

Sensizliğe attığım her adım da, okunaksız izini sürüyorum mutluluğun ve terkediyorum seni.

Sensizliğe attığım her adım,Her adres, her yol, sana çıkıyor kaç kişi birden yaşadığımı bilmiyorum artık. Sanki her biri bir çoçuk. Biri benim yerime kalabalıkta sevilen, neşeli birini oynuyor.Bir başkası tıpkı çocuk gibi aklına eseni..

Hissettiği her şeyi yapabileceğini, herkesin onu sonsuza dek seveceğini, kimseyi yitirmeden, kimseyi kırmadan böyle hep mutlu, sonsuza dek yaşayabileceğini sanıyor.

Bir başkası hep mutsuz herşeyin kötülükle dolu olduğunu,bu yalan dünyanın bu acımasızlığının ne yaparsak yapalım değişmeyeceğini çok iyibiliyor.

Biri ise durmadan ve hiç yılmadan seni sayıklıyor suç bendeymiş gibi isyanlar ediyor bana,sadece beni suçluyor.

Bütün bunlar benimle birlikte.
Bazen onları taşımaktan yoruluyorum.
Beklemeler senden uzak kalınmaya çalışılan günler.

Sensizliğe attığım her adım. Bilsen ne isyanlar ne nefretler taşıyor gecelerime.

Oysa sen susuyorsun,
Ve ben hep uyanığım zamansız ölümlere. Bilsen,ne dayanılmaz. Kendimi hiç bir yerde bulamamak.Yapanyanlılığımda da olsa haykıramamak ne zor !
Şimdi söyle , nerede o gül ektiğimiz umutlar?Hayal bululutlarında bitirdiğimiz yağmurlar?
Ve kana kana içmeler susuzluğu?
Yıldızlı göklerdeki suskunluklarımı?

Sensizlik ateşlerimi Kutuplar'a sürdüğüm ve kendime yandığım o "düş" nöbetlerindeki özgür zamanlar. Nerde !

Oysa yaşamak vardı göğün erişilmezliğini.
Her attığım adımda biraz daha geri gitmek. Her intiharda yeniden dirilmek.

Ölümümü diriltmek istiyorum yokluğunla. Kendimi diriltecek kadar ölü, seni ölümüne sevecek kadar deliyim ben.

Mutluluk bile sensiz çekilmiyormuş geç anladım, gözlerinde bir anda dört mevsim. Her mevsimin güzelliğinde sen.. Yemyeşil nehirler çizsem zamanın yüzüne adını sonsuzluk koysam ve her saniyesini o sonsuzluğu seninle yaşasam.

Umudun olacak ki, inanacaksın. Umut su'da boğulmuşsa; nehirlerin suçu ne.
Öğreniyorum sevdiğim. Umudum yeşil akarsularda boğuldu ama o nehirlerde hayat'ta kalmayı, o nehirin mahkumu olmayı ve o nehir de seni sevmeyi öğreniyorum.

Sensizliğe attığım her adımda. Ben sana özlemlerimle

Yanıyorum. Yanarken; öğreniyorum. Öğrenirken; Seni Seviyorum!

[VaGrAnT_AdAnALı]

Dar gelir artık bana bu şehrin sokakları
Gözlerime son kez bak, ne olur aşk bitmeden
Sen gidince kaybolur bu aşkın şafakları
Eğer ki gideceksen, kafama sık gitmeden

Emanetimdir sana, gözlerindeki güneş
Başkasına doğarsa, vicdanınla helalleş
Seni sevdim her daim, aşka olmadım kalleş
İhanet edeceksen, kafama sık etmeden

Senden bana kalanlar, benle mezara gider
Nerde bir cam kırılsa, yüreğim talan eder
Bir daha sevmem inan, bana yeter bu keder
Nefreti güdeceksen, kafama sık gütmeden

O güneş gözlerine, asla hüzün dolmasın
Yüreğin huzur dolsun, acılarla solmasın
Olmasan da yanımda, başka aşkla dolmasın
Başka aşk tadacaksan, kafama sık tatmadan

Yokluğuna dayanır, bağrıma taş basarım
Şiirleri yargılar, kalemimi asarım
Sen üzülme bir tanem, ilelebet susarım
Lakin aşkı satarsan, kafama sık satmadan

[VaGrAnT_AdAnALı]

Hayat,
Nefes
Ve bilinmez kapılar
Her sabah
Yeni bir kapı
Hayatın bize ait
Bilemediğimiz anlarına açılan
Kapılar…
Hızla açıp
Koşuşturduğumuz
Günün bitimini
Anlamadığımız
Geri dönüşü olmayan
Hayat anlarımız
Her akşam kapanan
Kapılar…
Her sabah umut
Açılan, her kapı
Eşikten atılan her adım
Hayatın anlamını
Yakalamak
Nefes almak
Ve yaşamak…
Kendi çizgilerimizle
Yön verdiğimiz
Hayat kapılarını
Açmak,
Her sabah
Ve asla
Unutmadan yaşamak
Kapanan kapının
Arkasındaki
Elimizde kalan
Bize ait olan
Hayatlarımızı…

[VaGrAnT_AdAnALı]

Bir an, sadece bir an bile bir ömür gibi yaşanmalı aşkta. Ya da bir ömür bir an gibi. Bir an için bir ömrü feda edilebilenlere özel değil midir ki zaten aşk...

Bir an, sadece bir an. İşte o anı bir düşünün. Belki de hayatımız boyunca beklediğimiz ama bir daha asla yaşayamayacağımz bir andır o. O hep özlenen bahar gözlü sevgili yanı başınızda ve siz neler sığdırabilirsiniz ki o ana, neler yaşanabilir ki o kısacık zaman içerisinde...

Bir an, sadece bir an. İşte o anda sözcükler anlamsız, kelimeler yetersizdir. O kısacık zamanda aklımızdan geçirdiklerimizi, yüreğimizde biriktirdiğimiz özlem dolu, sevgi dolu, aşk dolu duygularımızı hangi kelimelerle anlatabiliriz ki, hangi sözcüklere sığdırılabilir ki?

Bir an, sadece bir an. İşte o anda susacaksınız inanın. Konuşamayacaksınız. Konuşmaya kalktığınızda cümleleriniz yarım kalacak, kelimeler anlamsızlaşacak. Siz de bırakacaksınız kelimeleri bir yana, gözlerinizle konuşacaksınız. Ayırmayacaksınız gözlerinizi onun gözlerinden. Bir masala dönüşecek bakışlarınız...

Bir an, sadece bir an. Gözlerinizi açacaksınız, belki de sevgili yok olacak. Ama geriye tek bir saniyesi boşa geçmemiş bir ömür kalacak. Bir daha tekrarlanmasa, bir daha asla yaşanamayacak olsa da ne farkeder ki. O andan sonra yaşanacak her şey o ana adanacak. Bir bakış, belki bir dokunuş ve içinizde yaşattığınız sevdanız hep yaşayacak sizinle.