Nurettin Durman

[F.S.Mehmet1453]

BEYLERBEYİ İSKELE MEYDANI

Cahit kardeş; ey Zarifoğlu kardeş

Bu rüzgâr neyin nesidir nasıl da keskin

Birazdan üşüyeceğim çınarın gölgesinde

Ben burada oldukça şişman

Asaf Halet Çelebi gibi duramam

Fukara bedenimde titremeler olacak

Tamam mı.



Halatları sıkıca dolasınlar

İskele babalarına

İş dönüşüdür yorgundur bu insanlar

Birazdan akşam olacak.

[F.S.Mehmet1453]

BOĞAZKESEN

Biz şehrin sevdalı kaçakları ikindi isyancıları

Dururuz kocaman çınarların gölgesinde

Bir tebessüm bir darbe bir kırmızı gül olarak

Yedi iklim yedi diyardan kardeşlerim

İnsan, peki nasıl insan olmaktır

Çılgınlık nöbetleri kanlı pençeler

Boğaziçinden akıp giden dalgalı sular

İstanbul aşkımız oluyor yıldızlara bakıyorum.



Gül yorumcusu deniz feneri ey kızgın çöl

Bu vahşi atlar gibi çözülen kalabalık

Dağılsın saçları kırılsın elleri kara ölümlerin

Çömezim bir daha kapansın topraklara

Yarın başka bir gündür artık davullar

Yıldızlardan militan şiirler kopartarak

Bir yanı daima Leyla olan sevdalarda

Budur işte “boğazkesen” hayatım benim.

[F.S.Mehmet1453]

BOĞAZİÇİ ŞİİRİ

Ey duru zaman ya da görünen öyle

Gökyüzünde süzülürken yıldızlar

Zihinlerden o güzelim küheylan aktı mı uzaklara

Günahı yatağında aşk gibi taşıyan tarih

Ağrılar doğurabilirmiş

Halbuki nişabürek bir şarkıyla

Kanadı bile hışırdasa o hakir kuşun

Konar da sarayın gölgeli güneşli odalarına

İnzibat yazılabilirmiş.



Daha Le Sultan Rouge olamamışken Abdülhamit

Filistin’de toprak istememiştir o vakit Yahudi

Doğuda Ermeni isyanları başlamamıştır

Saçlarında Paris’in serbesti havaları

Sisli Londra yılları

Kağıtlara nakış gibi işleniyorken mürekkep.



Tarih önemi nisbetinde tarih olarak

Kuzguncukla Çırağan arasında

Boğaz içinin havasıyla dalgalanarak

O muhayyer o uzak o şehla saltanatın

Denize inip çıkan küreklerin sesleri arasında

Zincirleri kopartılarak daha

Gür bir nara ile padişahım çok yaşa

Muhafızdır o vakit çünkü Beşiktaş’a.



Göksü *******inde bülbülü şeyda

Küçüksu’da alafranga hayatlar

Nazenin parmaklar uzanıyorken şiire

Bir rüzgârdır aşağı dalgalarla boğazdan

Bestenigâr kürdili hicazkâr çalınırdı ince sazlar

Düşerdi boğaz içinden yıldız gölgelerine

Düşerdi piyano tuşlarına meşruti çığlıklar.

[F.S.Mehmet1453]

BU İSTANBUL VE BAĞDAT

Bu İstanbul ve Bağdat gidemedim ah Mekke

Wallahi olmaz, kırık hayatım olmaz, kan olmaz

Gözyaşı olmaz.Bu iş düzensiz olmaz.

Kamyonlar gitmez sonra

Uçmaz dahi uçaklar, roketler varmaz

Beni böyle durmadan yoruyor bakışların

Üsküdar’a yol olmaz.

Sultanahmet Ayasofya yeniçeriler caddesi

Ne zamandı yürüdüm

Artık durulmaz.



Bir Cuma gününde ve kalabalık ve yorgun

Ben bekliyorum ben umuyorum bu hasret

Baktım yüzündeki esmerliğin arabistanı

Bir o kadar öfke bir o kadar kamçı oluyor

İşte kitap işte nizam beylerbeyi sayfiye

Daha neler neler olacak bir bekle

Bir adam bir adamı kanadına bağlamıştı da kazın

Bu İstanbul ve Bağdat gidemedim ah Mekke.

[F.S.Mehmet1453]

BU ŞEHİR ÖLDÜ DİYORUM

Birden somurtuyor halk

Bu şehir öldü diyorum

Kalbime vuran mızrak

Minarelerinden akan nefes ayartıyor beni

Tutuyor kuleler kuruyorum aklımda

Bir ıslanayım bir ıslanayım

Şehir kurtulsun diyorum

Islanıyorum, halk ağırdan alıyor.



Birden daracık merdivenlerden çıkıyorum

Vapurlar iskelede

Motiflerine baktığım tarih

Hülyalar içinde duruyor

Birden secdeler görüyorum.



Birden somurtuyor halk

Birden akşam oluyor

Dolaştığım çarşı gördüğüm esnaf

Kadın erkek kırmızı ışıklar

Kımıldıyor gibi her şey

Bu şehir öldü diyorum

Kalbime vuran mızrak

Işıklarını saçıyor

Birden akşam oluyor

Bismillah diyorum.

[F.S.Mehmet1453]

BİLİR MİSİN

IV

Bilir misin sevdiğim

Çağ kahırla oynaşmaktadır

Bakıştığımızda kaçak

Kanlı senaryolar yazılmaktadır

Bir sarışınlıktır çağırsam

Alnımızda çizgiler

Alnımızda toprak kokusu

Öylece durmaktadır.



Bilir misin sevdiğim

Aksın boğazın suları bildiğince aksın

Benim hayatım gurbettir zaten

Ben ağladım mı tekmil ağlarım.

[F.S.Mehmet1453]

BİR FANİYE DAİRDİR

Kâl-a sında oturan adam, zırhını, kalkanını ve

zehirli oklarını

büyük bir iştahla parlatıyor.

Uykusuz bir dev olmuştur artık.

“Güç bende” sanmıştır kendini, lâkin zaman

kanatıyor hayallerinin içgüdüsünü.

Kâl-a’sında oturan adam; fetişin hani?



Kâl-a sında oturan adam, uçkun avazlar salarak

gökyüzünün muhteşem armonisi içinde

ağır zehrayin korkulara atıyor kendini.

Güngörmezken özdensizliğini döküyor ortaya

şişiniyor ve yukardan Haman gibi bakıyor.

Kâl-a sında oturan adam; Firavunun hani?



Kâl-a sında oturan adam, kâl-a’sında oturan adam

saklambaç oynayan çocuk bas bas bağırıyor

yek taaa! yek taa! Ayva dersem çıkma; emi!..

[F.S.Mehmet1453]

BİR MASANIN ETRAFINDA

/ ve

yıldızı yok gecenin

kandilleri ile yaşıyor şehir.



Artık nabzını tutmalı vaktin

Birde seni ey kaçak imge seni

Bu gürültülü kesif duman ortasında.



Tam o anda söz ustalarından

kitabı konuşanı

boyu uzun olanı

söyle ve bırak

göster ve seyret diyeni

mazinin mahreminde

gonca güllerin kırılgan zarafetlerini

derin ve elzem olan bir rüya gibi

mecburen

kabul edeni.



Karşı tez ise

Kaf dağında Anka kuşu.



Hamiş:

Cigara dumanı, ellibir, maça kızı

Okey taşlarının şıkırtıları arasında

Tarihten Düşünceden Fikirden

Üsküdara yakışan ey mübarek yağmur

giderken yalı yalı

derin

ve

elzem

olan

bir masanın etrafında

tıkış tıkış

- Çay?..

- İçeriz.



Birde haberin başında

Limuzin. Bir miktar goril.

Başkadınefendi

ve New York

ve Prezidan ve munis gölgesi.



İyi mi?..

[F.S.Mehmet1453]

BİR SABAH İSTANBUL

Sis çöktü, deniz kayboldu; martılar

Hangi yağmur açmaya gidebilirdi çiçekleri

Hangi zalim kurşun ayırabilirdi

Kara sevdaları şarkılardan.



Üsküdar Eminönü arasında bir vapur

Tuzunu öğütüyordu denizin

Aşklardan korkulardan ayrılıklardan

Sorulmamış sorulara kadar.



Bu sokaklar böyle değil

Süleymaniye eski Süleymaniye değil

Servilerle oynaşan ey ılık rüzgâr

Kim söyleyebilir bana kalbinin şiiriyle

Değişen iklimlerin tarihi macerasını.



Artık bakır üstüne işleniyorken mavi

Kurşuni işaretlerle biraz

Bir sabah İstanbul

Yıldız karayel sonra da poyraz.

[F.S.Mehmet1453]

BİR ŞEHRİN FOTOĞRAFI

Dışarıdan gelenlere

İçerde yer yok

Kartal kanatlarına yapıştık gecenin

Gökyüzünde şenlik mi var ne

Bir vuruşla çarpıyor yüreğe

Aşk oluyor aniden.



Uçaklar evlerle insanlara

Tanklar evlerle insanlara

Harami yüzlü bir adamın

Günahlarını bırakıyorlar:

-Taş kalmasın taş üstünde Hama’da.



Buyursun başı ak yazmalı bir kadın

Dökülen kanları toplasın yerden

Bismillah...