Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şiir amatörlüğü

Şiir his bonkörlüğü,
Bilmez fikir körlüğü.
Hisle fikir yürütmek,
Şairin şoförlüğü.

Her sözcük bir dişidir,
Söz de duygu şişidir.
Şiir gönül işidir,
Var mı bir müdürlüğü?

Gönül bu, sanma bakır,
Yazdırır takır takır.
Şairi aç bırakır,
Şiirin nankörlüğü.

Şiire verdim meyil,
Eğil dik başım eğil.
Benimki şiir değil,
Şiir amatörlüğü.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şiir defterim

Umutlarım, hayallerim var benim,
Yazılacak çok dertlerim var benim.
Bu dünyada en kıymetli hazinem,
Şiir dolu bir defterim var benim.

Çilem, cefam, eziyetim var benim,
Yâr dedikçe meziyetim var benim.
Beş yüz sayfa oldu şiir defterim,
Bin sayfalık bir niyetim var benim.

15 Eylül 2005

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şiir içelim

Bu gece seninle şiir içelim,
Güzeli seçelim, düzden geçelim.
Kadehler şiirle dolsun, boşalsın,
Şiirle yıkanıp, özden geçelim.

Şiirli dilberim, şiirli zillim,
Şiirli dudaklım, şiirli dillim,
Şiirli zikirlim, ince fikirlim,
Bir daha okunup, gözden geçelim.

Şiirde hislerim, şiirde aklım,
Sözlerim yürekten, yok ki bir saklım.
Ey şiir yanaklım! Ey baldan tatlım!
Sözcükler bulalım, sözden geçelim.

Gel şiir bakışlım, gel şiir başlım,
Gel şiir kirpiklim, gel şiir kaşlım,
Gel zülfü şiirim, gel şiir saçlım,
Sözleri ekelim, şiir biçelim.

Şiir ya çocuktur, ya da bir ana,
Aşkın yönü bile şiirden yana.
Şiirsiz yaşamak haramdır bana,
Gelirse, şiirden gelsin ecelim.

23 Eylül 2006

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şikâyet

Selâm sabah kalktı artık aradan,
Hitap şekli küfür oldu kardeşim.
Her şey mubah, sen haber ver paradan,
Küfre cevap, şükür oldu kardeşim.

Gelenek yıkıldı, ahenk bozuldu,
Mısranın ilk harfi küçük yazıldı,
Tüm sözcükler boncuk gibi dizildi,
Düzyazılar şiir oldu kardeşim.

Uyak uyutuldu, hece yutuldu,
Coşkulu koşmalar hep unutuldu,
İkinci Yeni'ye çanak tutuldu,
Saçmalıklar fikir oldu kardeşim.

Hiç yanar mı gönlünde aşk olmayan?
Ne bilir ki gözüne yaş dolmayan.
Şairlikten nasibini almayan,
Bu devirde meşhur oldu kardeşim.

Ne ateşe gerek kaldı, ne küle,
Her şey kolay, eskidendi o çile.
Şiir yazdığını sananlar bile,
Şimdi, usta şair oldu kardeşim.

Zeki Çalar der ki: Sınır zorlandı,
Kalem tutan, serbest vezin kullandı,
Halk şiiri küçümsendi, horlandı,
Altın sözler bakır oldu kardeşim.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şu ev kirası

Allah kiracıya kolaylık versin,
Yoksulu ezdirir şu ev kirası.
Yemezsin, içmezsin 'Al sen ye! ' dersin,
Canından bezdirir şu ev kirası.

Her türlü yokluğa göğsümü gerdim,
Zam geldi, katlandım, kirayı verdim,
Ev bulup taşınsam, bitmez ki derdim,
Ruh gibi gezdirir şu ev kirası.

El gülüp oynarken, ben mahzun baktım,
Şansıma hüzünlü türküler yaktım,
Verdiğim parayı aklıma taktım,
Fikrimi bozdurur şu ev kirası.

Ne dikili bir taşım var ne yerim,
Bir ev hayaliyle yanıp tüterim,
Öyle bir dert ki bu, sabır çekerim,
Bazen çok kızdırır şu ev kirası.

Ne eğlence bildim, ne sefa sürdüm,
Çilem yumak oldu, dert ağı ördüm,
Nice ev sahibi,nice ev gördüm,
Destanlar yazdırır şu ev kirası.

Zeki Çalar der ki: Şansım gülmedi,
Anam, babam bile kıymet bilmedi,
İki yakam bir araya gelmedi,
Derdimi azdırır şu ev kirası.

4 Haziran 1999

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şu hâlimiz

Ne vaat ne yalan dindi,
Dert üstüne dertler bindi.
İşsiz kalan iş bulamaz,
Şu hâlimiz harap şimdi.

Otuz dokuz yıldan beri,
Vatandaşın döndü nevri.
Bu devir üçkâğıt devri,
Her dert bir ıstırap şimdi.

Kırk yıl masal anlattılar,
Anamızı ağlattılar.
Rakıya da zam yaptılar,
Tesellimiz şarap şimdi.

Bunlara dur diyemedik,
Yiyemedik, giyemedik.
Borç yaptık, ödeyemedik,
Ak yüzümüz arap şimdi.

Hani oy veren elimiz?
Hüsran oldu hayalimiz.
Ne olacak şu hâlimiz?
Ne olacak ya Rab şimdi?

Zeki der ki: Kal sağlıkla,
Hasta oldum kolaylıkla.
Geçinmek zor bu aylıkla,
Her duygum bir mızrap şimdi.

2 Kasım 1999

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şu Milas'ın gülü müsün?

Şu Milas'ın gülü müsün?
Sodra'nın sümbülü müsün?
Türkülerle şakıyorsun,
Alaçam bülbülü müsün?

Halı, kilim dokuyorsun,
Nergis gibi kokuyorsun.
Yanık türkü okuyorsun,
Bir yangının külü müsün?

Dağları yıkar eyvahın,
Bir vefasıza mı ahın?
Güzel yaratan Allah'ın,
Sevdalı bir kulu musun?

Sesin yanık tenin gibi,
Dertli misin benim gibi?
Ağlatırsın bu garibi,
Kız bu kadar dolu musun?

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şükriye

Konaklar camsız olmaz.
Bacasız, damsız olmaz.
Güzeller nazlı olur,
Bu kadar gamsız olmaz.

Kız Şükriye! Şükriye!
Kalk oyna bu türküye.
Gözüme uyku girmez,
Gamsız yârim var diye.

Fitili döndürürsün,
Lâmbayı söndürürsün.
Evhamlı bir annen var,
Kahrından öldürürsün.

Dar etek tez büzülür,
Düğmesi zor çözülür.
Kız giyme demedim mi?
Annen görse üzülür.

Ekmekler fırında mı?
İşler tıkırında mı?
Hep aynaya bakarsın,
Dünya umurunda mı?

Annen seni süslesin,
Kuş sütüyle beslesin.
Bir hoca getirelim,
Okusun da üflesin.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Şüphe

Şu gönlümün nesi var?
Yanıp da tütesi var.
Manken şarkı söylüyor,
Ne berbat bir sesi var.

Pop sağımız, solumuz,
Gitar çalar oğlumuz.
Düz değilse yolumuz,
Her yolun bir tersi var.

Türkü söyleyen kimdi?
İçimize pop sindi.
Çağdaş olduk biz şimdi,
Teşekkür yok, mersi var.

kadın kadına uymuş,
Lezbiyeni kim duymuş?
Demek çağdaşlık buymuş,
Erkeğin küpesi var.

Bulanık sudan içme,
Yel ek, fırtına biçme.
Çağdaş deyip de geçme,
Asrîden ötesi var.

Ben nasıl yaşamışım?
Çağ dışı mı kalmışım?
Hormonlu mu ki aşım?
Zeki'nin şüphesi var.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Tanıdığım kadınlar

Tanıdığım kadınlar hem güler, hem de ağlar,
Hayat denen oyunda her kadının rolü var.
Bizi doğuran onlar, sofrayı kuran onlar,
Nedense hep çileli tanıdığım kadınlar.

Tanıdığım kadınlar bazen sert, bazen uysal,
Şairlerin dilinde kimi şeker, kimi bal,
Kimi gül, kimi peri, melek gibi her biri,
Seviyorlar şiiri, hepsi de çok duygusal.

Tanıdığım kadınlar bazen şehit anası,
Ah o şehit anası anaların en hası.
Ağıt yakar, yaş döker, bitmez ki evlât yası,
Binbir beladan korur ananın her duası.

Tanıdığım kadınlar titizdir, düzenlidir,
Nakış işleyen eller daha da özenlidir.
Erkeğin kusurunu hep kadınlar düzeltir,
Yaşlısıyla, genciyle tüm kadınlar güzeldir.

6 Temmuz 1997

Zeki Çalar