Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İlacım Sende Sevdiğim

Biliyor musun aşkım ellerin kaldı giderken.
Bakmaya doyamadığım o güzel ellerin.
Bin kere öpsem bıkmam yine öperim.
Sevgiye susamış, bana hasret ellerin.

Gittiğinde tüm ümitlerim de seninle gidiyor.
Öyle bir yara açılıyor ki taa kalbimde.
Kâbus gibi geçen *******, bitmiyor aşkım.
Derdimin dermanı, ilacım sende sevdiğim.

Bir şarkı söylüyorum buram buram aşk kokan.
Özlemleri katık ediyorum ekmeğime herzaman.
Gözyaşlarımı su gibi içiyorum hep boğazımda.
Ya bitmek bilmeyen sevdam, daima aşkınla.

Bir sarmaşık gibi, sarsan beni kollarınla.
Aşkını hissettirsen yalnız benim dünyamda.
Sıcacık nefesin, herzaman bende kalsa.
Hiç doyum olmaz o zaman vallahi bu aşka.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İlk Aşkım İlk Sevdiğim Sendin--Hikaye

Maziye zincirlenmişti birzamanlar kaderim. Kalbime de zincir vurulmuştu sanki. Fırtınalar hep içimde dolmayan bir boşluk ise benimleydi hep. Suna'nın gözyaşları durmadan akıyordu. Oturmuştu bir banka, gelene geçene aldırmıyordu hiç. Biraz evvel bir holding binasından çıkmıştı. İlk aşkı, ilk sevdiği birzamanlar komşusunun oğlu olan Ahmet'i ziyarete gelmişti. Senelerdir görmemişti onu. Öyle bunalımdaydı ki.. Yeni eşinden ayrılmış sanki bir iki laf edecek birini aramış ve Ahmet' i görmeye gelmişti. Sevinçle girdiği yerden ağlayarak çıkmıştı. Ahmet'in bir sene önce öldüğünü öğrenmişti.
Oysa lisede birlikte okurken üniversiteyi bitirip evleneceklerini söylüyorlardı birbirlerine.
--Bu ağaç bizim olsun Ahmet
--Tamam canım
Hemen kalemini çıkarıp ağaca bir kalp çizmiş ve içine isimlerini yazmıştı Ahmet.
Düşüncelere dalmıştı Suna. Apartopar banktan kalktı. Edinekapı Mezarlığına
gitti. Ahmet'i görememişti ama mezarına gidecekti. Bulacağına inanıyordu. Arkadaşları tarif etmişti.
Mezarlığın kapısında ki çiçekçiden, ençok sevdiği, birzamanlar sevdiğinin verdiği kırmızı gülleri aldı. Kapıda ki görevliye sordu. Birlikte aramaya başladılar.
İçinden durmadan
--Hadi Ahmet neredeysen bulayım diye dua ediyordu.
Sonunda buldu mezarı
--Ben kapıyı boş bırakamam hanfendi.
--Tamam siz gidin dedi Suna.
--Ahmet ben geldim.
Gözyaşları durmuyordu.
--Bak canım sana kırmızı güller getirdim. Birzamanlar sen alırdın hep bana.
Şimdi ben senin için aldım.
--Nekadar seviyorduk birbirimizi. Neden ayrıldık biz. Mutlu olacaktık oysa..
Nişan yüzüklerimizi bile almıştın. Gençlik işte mantıklı düşünemiyor ki insan.
Hem ağlıyor hem konuşuyordu Suna.
Evliliğinde çok acılar çektirmişti eşi. Devamlı aldatıyor ve manevi işkenceler yapıyordu. Sonunda dayanamayıp kızını da alıp annesinin yanına gitmişti. Aslında Ahmet'ten bir beklentisi yoktu. Çünki Ahmet'te evli ve iki kızı vardı. Yalnızca arkadaş olarak görmeye gitmişti. Trafik kazasında öldüğünü öğrenmesi onu geçmişe götürmüştü.
--Hani hatırlıyormusun canım pencereden işaretleşir önce sen çıkardın dışarı. Sonra da ben çıkardım. Önceleri kimse anlamasın diye. Otururduk çay bahçesinde.. çok güzel sohbetlerimiz olurdu. Nezaman iş ciddiye bindi. Evlenme kararı aldık. O yengen yok mu. Bizi ayırmak için yapmadığı kalmadı.
Ve bizi ayırdı. Belki sen de mutlu olamadın eşinle. Bense hiç olmadım. Bazen seni düşünürdüm. Seninle evli olsaydım mutlu olurdum. Sen beni anlıyan sevgi dolu biriydin.
Yine gözlerinde ki yaşlar sicim gibi iniyordu Suna'nın. Keşke bugün hiç uğramasaydım. İçimde ki aşk kırıntıları kalsaydı yerinde. Ama mazimin saf ve temiz aşkı köz gibi yanacak bundan sonra içimde.
Elinde ki gülleri mezarın toprağına tek tek bıraktı.
--Bundan sonra hep güllerle geleceğim. Mekânın cennet olsun Ahmet
Birzamanlar aşık olduğu deliler gibi sevdiği arkadaşını, gözü yaşlı olarak bıraktı. Hayat herzaman süprizlerle doluydu. Bazen böyle acı süprizler de insanın karşısına çıkabiliyordu.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İmkansızlık Aşkımıda Çaldı

son mektuptu sana ulaşamayan,
karaladığım aşkımı, sana anlatamayan,
gözyaşlarımla sulamıştım her satırını,
içimde ki özlemleri, sığdıramamıştım
kağıda.
oysa ne çok şey yazmak isterdim
kalem elimdeyken sana.
ne istedin ben den yaktın bu kadar.
gittin bir öpücük bile kondurmadan.
hataların arasında kalan ben,
sana doyamadım
kollarının arasında sabahlamadan.
gittim bugün gezdiğimiz yerlere,
dolaştım yalnız,
belki kokun sinmiştir diye.
bir hayaldi ama karşımdaydın işte.
sana sarılmak istediğimde,
kayboluyordun sessizce.
İstanbul bomboş sensizdi.
belki benimle ağlıyordu şimdi.
heryerde ayak izlerimiz,
ağaçların arasında sevgimiz,
dudaklarını uzatırken bana,
öyle kaynamıştı ki içim sana.
İstanbul yorgun, aşka hasret bugün.
kaybettiğim seni, kattım sarhoşluğuma,
kırık kadehler kesti elimi,
kanayan yüreğimi,
imkansızlık aşkımı da çaldı.
heryerde anılarımız, şiirler de kaldı.
yokluğunu sığdıramadığım şehir,
beni sensiz bıraktı.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İrmak Gibi Sana Akıyor Yüreğim-Deneme

Sevgine hasret yüreğim, yine kaldı bir kenarda hazan yaprağı gibi.. Ne senden öncesi oldu ne de sonrası olacak hayatımda. Sevginden bir yumak ördüm kendime. Ben hep o yumağın içinde seni beklemekte.
Hep de bekleyeceğim ömrümce. Ne kara kışlar tesir ediyor bana, ne de sonbaharın şiddetli yağan yağmurları. Dünyanın sonu bile gelse umurumda değil. İçimde taşıdığım sevgin, yaşamaya değer. Dünyaya yeniden gelsem hayatımı dolu dolu aşkla, seninle geçirmek isterim. Sen ben de solmayan baharsın. Kurumayan dalsın. Sen var ya canım ben den bir parçasın.


Giderken döktüğüm gözyaşlarım, ne ilk ne de son olacak. Her gidişinde sana yağan yağmurları, bir yara gibi, kanayan kabimde ki sızıyı hatırlatacak. Bir şiir di bizleri birbirimize aşık eden, belki de gizemli esen bir rüzgardı. İçinde efsun olan bir hava, harika ve coşkun denizde kaybolan gözlerimiz. Belki de ekzotik bir çekim. Bitmek bilmeyen, her birlikteliğimizde doya doya yaşanan bir aşk. Bu aşk hep bizde birtanem. Gün geçtikçe daha da aşık ediyor ikimizi birbirimize.


Güneşin yedi renginde sen varsın. Yağan yağmur tanesinde hayalin.. Köpük köpük denizde coşan aşkımız. Her bahar mevsiminde yeni doğan kuzular gibi sevgimiz. Kara kışlar bile üşütmüyor beni. Ruhumu, bedenimi, yüreğimi yakıyorsun çünki. Olmadığında bile bende kalan sevgin, yetiyor bana. Ama bu özlem yok mu bebeğim mahvediyor beni. Seni de tabii.


Alıştım sensizliğe, yalnızlığa desem de inanma sakın. Seni yanımda hissetmek, ellerine dokunmak,
bıkmadan seyretmek öyle harika bir duygu ki. Sen yaşıyorsun bende, yüreğimde, bedenimde. Seni seviyorum sözü az gelir bu aşka bu sevgiye. Bir ömürdü bize biçilen, içinde aşkla bize sunulan. Harika bir yaşamdı değeri ölçülemeyen. Şu an bile gözümde ki yaşlara dur diyemiyorum. Bir ırmak gibi sana akıyor yoreğim. Seni seviyorum bebeğim.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İsmi Aşktı

Bir keskin bıcaktı dağladı yüreğimi.
İsmi aşktı iz bıraktı yaktı bedenimi.
Ruhuma işledi bazen aldı sevdiğimi.
Bu aşkta yanan yalnız ben miyim.

Özlemleri körükledi çılgına çevirdi.
Hasretle yaktı koca çınarları devirdi.
Hüzünle hep yüreğimizi mahvetti.
Bu aşkta çıldıran yalnız ben miyim.

Kara sevda oldu sardı bizim içimizi.
Lâvlardan beter yaktı şimdi ikimizi.
Fırtınalarla esti mahvetti hep bizi.
Bu aşkta seven yalnız ben miyim.

Eyvah dedim neler oluyor bana.
Aşığım deliyim bir de sevdana.
Geçti yolun yarısı ömrüm sana.
Bu aşkta yaralı yalnız ben miyim.

İsmi aşktı sevdim doyamadım ona.
Nasıl dayanırdı bu yürek, yangına.
Küle çevirecek beni artık baksana.
Bu aşkta tutuşan yalnız ben miyim.

Bir menekşeydi yazık büktü boynunu.
Hep gözler oldu umarsızca yolunu.
Keşke görseydi olacağı ve sonunu.
Bu aşkta bekleyen yanlız ben miyim.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İsmi Mazi Olur

dokunmak istiyorum artık ellerine,
değmeli tenim, tenine..
aşkı istiyorum sevgi istiyorum
ama nerdee.
yüreğimde ki sesi artık duymuyorsun.
ağlıyorum gözyaşlarımı silmiyorsun.
bir yabancı gibisin sanki..
kuşlar, çiçekler anladı beni,
anlatamadım sana, hiç kendimi.
güneş yakmak istedi kaçtım.
dağlar, engeller koymak istedi
aştım.
sevgi bir tomurcuk hep yüreğimde,
gül olması ise senin elinde.
ismin zalim mi olsun istiyorsun.
bukadar yanarken aşkla,
seni bir kenara koyacağım
inan sonunda.
çok naz aşık usandırır.
belki usanacağım ben de yakında.
koşmaktan yoruldum artık,
yetmedi mi zulmün, sen nasıl aşık.
mumlar yanıyor masa da
sofra hazır şerefine, bu akşam da
yine boş mu kalacak kadehler,
sensizliği mi içeceğim tek başıma.
hayat çok kısa birtanem,
gelmeyeceksen söyle bana,
birgün sevgi de unutulur.
anılarda kaybolur.
geriye baktığında ise
ismi mâzi olur.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İsmini Kalbime Yazdım

gitmek istiyorum gidemiyorum.
kaçmak istiyorum kaçamıyorum.
vazgeçmek istiyorum vazgeçemiyorum.
nasıl bir sevda bu, anlayamıyorum.
ismini kalbime yazdım silemiyorum.
bir aşk çıkmazındayım sanki.
gecem, gündüzüm seninle dopdolu.
ismini ise, dilime doladım bir şarkı gibi.
şarkılardan fal tutuyorum, senin için.
gözyaşlarımla, şarkılar birbirine karışıyor.
ağlıyorum, ağlıyorum içimden atamıyorum
hiçbirzaman seni.
öyle derin bir iz bıraktın ki kalbimde.
ismini kalbimden silemiyorum bir türlü.
aşkından deli divaneyim ben şimdi.
nereye baksam seni görüyorum
karşımda.
unutmak istiyorum unutamıyorum seni.
ismin dudaklarımda bir nâme gibi.
her anımda seni sayıklıyorum,
kalbime girmiş bir hançer gibi.
belki göremem seni,
ömrüm boyunca.
ama ismini yazdım kalbime..
kalacak herzaman aynı yerde.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İsmini Koyamadığım Sevgim-Deneme

Seviyorum seni, bir dost, bir arkadaş, ismini koyamadığım bir sevgiyle.. Canımı iste ben den veririm bu nasıl sevgiyse. Bazen düşünüyorum harika bir yüreğe sahipsin. Bir o kadar da sevgi dolusun. Karşındakini kırmamak için, büyük çabalar sarfedersin.. Hassas ve kırılgansın ama, benim için özelsin. Belki de özel bir dost, özel bir arkadaş..

Bu ara vazgeçilmezim oldun. Her üzüntün içimi yakıyor. Senin için hep dua ediyorum. Çünki sen herşeyin en güzeline lâyıksın. Sanki benim ruh ikizimsin. Düşüncelerimiz aynı, sevgimiz de aynı. Bir ömür, böyle yüreğimizde ki sevgiyle yaşayalım. Hiç ayrılmayalım. hep sevelim, hep özleyelim ismini koyamadığımız bu sevgiyle.

En kötü huyum ne biliyormusun? Sevdiğim de arkadaşım, dostum, eşim olsun, tutkulu sevmem. Belki kimi dostlarım, yanlış anlıyor bu sevgimi. Ama ben buyum. Sevgi dolu yüreğim, bazen severken aşırıya kaçıyor. Engel olamıyorum elimde değil. Seni ne kadar çok seviyorum biliyormusun. Bazen akşama kadar birşey yemediğini söylüyorsun ya.. İnan ölüyorum karşında.
Sanki kabahatli benmişim gibi üzülüyorum. Yanıyor yüreğim o an, öyle yanıyor ki..

Bu değişik bir aşk, sevdiğim zaman sahipleniyorum karşımdaki kişiyi. Üzüntüsü, sevinci hep benimle oluyor. Onunla yatıyor yüreğim, onunla kalkıyor sanki. Bu kadar sevgi, iyi mi bilmiyorum. Ama şu an bana zararı yok. Karşımda ki rahatsız oluyor mu onu da bilmiyorum. Ama sevdiğimde çok seviyorum. Ölümüne seviyorum. Yüreğimde ki aşk böyle işte.

Seni seviyorum canım hem de çok. Başımı yastığa koyduğumda bile, acaba uyudu mu? morali düzeldi mi? diye hep aklım sen de. Tüm sıkıntıların bir an önce geçsin. O güzel yüreğinle mutlu ol. Senin mutluluğun benim mutluluğum. Sevdiğim, arkadaşım, dostum, ismini koyamadığım sevgim..Herşey gönlünce olsun.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Ağladı Benim Aşkıma

sisli bulutlar çöktü istanbul'a
senin yokluğun hep ruhumda.
nehirler gibi akıp giden günler,
aşkı da karıştırdı sulara.
tüm şehir küstü bana.
martılar sessiz bağırmıyor artık
yalnızlığa.
geminin biri gidiyor biri geliyor
denizde.
gözüm hüzünle hep seni beklemekte.
İstanbul ağlıyor benim için bu gece.
sevdiğimi aldı götürdü nereye.
bir hüzzam şarkı da buldum seni.
gözyaşlarıma karıştı şarkının nâmeleri.
yollar mı ayırdı sevda mı bitirdi bizi.
engellere takılan aşk, yaktı bu gece beni.
bir yıldız kaydı gökyüzünde,
cız etti yüreğim, sızladı bedenim,
yokluğuna ise hiç alışamadım
sevdiğim.
eşyalarınla kaldım evde yalnızca.
hep kokladım yastığını sindirdim
ruhuma.
bana dokunuşların hâlâ aklımda.
bitsin bu özlem bitmeli bu sürgün
sevdam da.
inan sensizlik bir ölüm,
İstanbul ağladı benim aşkıma.

Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Gibi Güzelsin Gönlümde

İstanbul bizimdi dün gece.
saatlerce dolaştık yüreğimizde ki sevgiyle.
ellerin ellerim de saadet ise bizimle.
bazen kayboldum
bana bakan aşk dolu gözlerinde.
bu gece bizim, bu gece aşkımızın bebeğim.
seni ruhum da taşıyorum
kalbimde yaşıyorum
benliğim de ise, aşığım sana.
İstanbul bir başka güzel bu gece,
gökyüzü yıldızlarla dolu..
bahar vurdu bize, sarhoşuz yüreğimizle.
güneşin doğuşunu seyrettik Marmara da.
motorla gezdik martılar yanımızda.
mutlulukları gözlerinde, bakışları ise
aşkla.
bizde ki aşk onlara da vurdu belli.
bütün gece senindim İstabul bizimdi.
hayat seninle güzel bu şehir de.
sevgimiz bir şiir dizelerde.
seni öyle seviyorum ki
İstanbul gibi güzelsin gönlümde.

Menekşe Gülay