Şiirler

[GooD aNd EvıL]

geceki karanlık
yalnızım şimdi kendimle
aklımda ise sen varsın,
kapalı bir gökyüzü
sararmış yapraklarıyla bir ağaç,
sessizce sokakta dolaşan bir kedi
yoksa sensizliğim
onları da mı etkiledi?

[GooD aNd EvıL]

kıpkırmızıymış dudakların
gözlerinse yemyeşil
bunlar beni etkileyemez
zira ben renk körüyüm

[GooD aNd EvıL]

Öyle büyük adam olmak isterimki ben
Doğrularımdan dolayı herkes nefret etsin
Öyle büyük bir şair olmak isterim ki ben
Yazmayayım diye desinler sen müebbetsin...


Yeryüzünde beni nekadar çok varsa çeken
Ben söyliyeyim yüzüne,sen bir kehanetsin
Her zordan kaçıp,huzuru isyanda zanneden
Sen nihayetinde,çiğ sütler emmiş bir etsin...

[GooD aNd EvıL]

bir oyundu oynadığımız
evcilik oyunu
ben cocutum her zamanki gibi
sen ise cocugun o cok sevdiği...
sonra birgün sıkıldın oynamaktan,
halbuki cocuk,cocuktu hala hep oynamak istiyordu
bitmesini istemiyodu oyununun
anlatmaya calıstı,anlatamadı.
ağladı sonra.
ama oyun öğretmişti ya ona,
biliyordufaydası yoktu ağlamanın,değişmiyordu hiçbirsey
işte gelmişti oyunun sonu.
her ne kadar istemese de çocuk,
böyle bitti bir evcilik oyunu...

[GooD aNd EvıL]

Kendine bakan bir çift
Şehlâ göz gördün mü hiç
Serin yaz akşamlarında
Ölüme toplanmış üveyikler
Buz beyaz bir pars kılımanjeroda
Başka bir şehre gideceksin öyleyse çaresiz
Ne uğurlayan olacak seni ne karşılayan
Bozkırda bir taşsın sen
Bütün ağırlığıyla yatıp kalmış
Bir mezar taşı boylu boyunca pıtrak
Bir otel odası küçük şehrin kasvetli
Bir sabahçı kahvesi belki, buğulu
Bir yılan
Tavan arasında kendi gözlerini sokan

Unutma kargış
Tek kargış var benden sana
Arsız bir ayrık gibi bitiverme meramda
Bir sen kaldın şimdi tek hısım sana
Elveda
Ne zaman beni arasan
Evde yokum.

[GooD aNd EvıL]

gözlerin evet diyordu
ama başkaları hayır
hayır diyorlardı
ben hiç sormadım sana evet mi diye
hiç düşünmedim hayırı böylesi hoşuma gidiyordu
gözlerin evet diyordu

[GooD aNd EvıL]

başıboş tomurcuk sağanağı ile başlamıştı
ıhlamur uykulara uzandığım yaz
maviye dönüşürken gök - deniz
evet madam gözleriniz
bir darbesi ile kesip içimdeki düğümleri
-aşk deyip de alıp başımı gittiğim-
yaza hakim renk gözleriniz
ve kırlangıç fırtınası kirpikleriniz
sür atını demişlerdi
sür sevda dağlarına
kaç aşka sığar ki bir ömür

mine çiçeklerine sığındığım anlardı
göğsümdeki durağan ağrılardan
yaz ökselerle doluydu / ******* de...
siz de öyleydiniz
evet madam öyleydiniz
kirpiklerinizin çevikliği fırtına kuşlarıydı
bal köpüğü / eflatuni / ıslak
içimdeki müzik kutusuna sakladığım gözleriniz
usumun acıyla irkilişi / ya da
çeliğin akkor çekilişi yürekte
şakaklarımdaki turuncu sıcak

gözlerim madam gözlerinize adak

[GooD aNd EvıL]

Evet seni kıskanıyorum
Verdiğin huzursuzluğa
Tatma mı istemediğin mutluluğa
Paylaşmak istediğim bir ömrü
Vermek istediğim bir hayatı
Elinin tersiyle itmene rağmen
Evet seni kıskanıyorum.

Tüm resimler sana benziyor
Tüm aynalarda sen varsın
Sigara dumanlarında da sen
Yalnızlığa itilip de
Dört duvar arasında kalmama rağmen
Evet seni kıskanıyorum.

Sabırla biriktirip sevgimi
Sevgi cenneti yaptım senin için
Bu cennette ilkimdin sen
Bundan daha değerli ne olabilirdi
İnsanı bezdiren doyumsuzluğuna rağmen
Evet seni kıskanıyorum.

Gökyüzü güneşli olsa da
Sensiz karanlıktayım
Beslediğim hisler kurudu amma!!!
her şeye ama her şeye rağmen
Hala aklımdasın, hala seviyorum
Duymak isteğin buysa
Hala evet seni kıskanıyorum.

[GooD aNd EvıL]

Demirden sağnaklar altında uyur sevdiğim
göğsünde hazin ayak izleri eski Şubatların
onu yaralar kıpırdatıyor
ve o sertelmektedir yaralardan
kasıklarına boşalmaktadır nal sesleri
saçları bukleli bir çocuğu öperek uyandıran
içimize güneşler bırakan nal sesleri.
Keserle yontulmuş bir ağzı var sabahın
varınca bayrakları, marşları duyuyorum
başım çılgınca sarsılan dallarla uğraşıyor
durup dineliyorum bütün taframla
bütün taframla, bütün yumruklarım, bütün
hantal yüreklerin olduğu orda.

Kesik kolları var aşkın
döl ve inat barındıran.
Hırpanî bir okşayışla akşam
yanaşınca çocuklara
ben karakavruk yüzümün arkasında
kırbaçlayarak büyüttüğüm ağrıyı bırakıyorum
bana ne çerçilerden, çerilerden, kullardan
halksa kal-am onu kal-a kılan benim
boşanır damarlarıma yılların kahraman gürültüsü
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim.

Ay vurunca çatlatır göğsümdeki mahşeri
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim
canlarım, kollarında Parti pazubentleri
dik başlar, erkek haykırışlarla
göndere, en yukarlara çekiyorlar
en yukarlara çatlıycak kadar aşkî yüreklerini.
Yıllardır çocuk başları akıyor yamacımızdan
yıllardır balçıklı bir hayvan çeperlerimizde
kentlimiz cebinde cinayet fotoğraflarıyla sofraya oturuyor
köylü -biraz sessizlik- ne tuhaf bir kelime?
Asfalt yakıyor genzimi
asfalt adamlarını topluyor aramızdan
yıkılıp omuzdaşlarının seslerine
yıkılıp bir boran içinde toplayarak çiçeklerimi.

Ben merd-i meydan
yani toprağın ve kanın gürzü
güllerin bin yıllık mezarı bendedir
yukardan bakarım efendilerin pusatlarına
insanların bütün sabahlarını merak ederim
gök hırpalanmaktadır merakımdan
ıtır kokan benim yumruklarımdır
benim kavgamdır o, aşk diye tanınan.

Alanlara çok bilenmiş yüreğim alanlara
vurulsun kösleri şu gâvur sevdamızın
vursun isyanın bacısı olan kanım karanlığa
Zülküf de vursun.
Yüzüne ay kırıkları çarpıp uyansın sevdiğim.

[GooD aNd EvıL]

Bir ev yapmaya çalışıyorum dostum.
Temelini saygı ve sevgiyle kurduğum bir ev.
Harcı gözyaşı,kan,tutku olan bir ev.
Duvarları düşünceden ve azimden inşa edilmiş,
Damı gurur,çatısıysa mertlik olan bir ev.
İşte dostum.ben böyle yapıyorum,ya sen?