WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Demek Bitti Ha
yazık neler yaşamıştık oysa neler hissetmişti kalbimiz,nasıl ağlamıştık mesafelerin uzunluğuna.
yazık aşkım sessizce gitmek yakışıyor mu bu aşka.
hayret,bakmaya doyamazdın gözlerime...
simdi yüzüme bile bakmıyorsun.
nasıl başardın bunu,nasıl yıkmaya el verdi yüreğin o hatıraları?
dinlemedin bile giderken...
demek hatırda kalmadı.
sen miydin saatlerce telefonumu bekleyen,sen miydin sesimi duymak için arayıp,sadece "seni seviyorum" deyip kapatan,sen miydin söyle?
bir gurur dağıydım ben,en ufak;bir avuç kum oldum simdi.
evet artık yalvarıyorum sana!
beni sensizliğin koynuna atma!
yabancıyım bu karanlığa,yabancıyım sensizliğe.
ben alışık değilim yok olmaya,daha hazır değilim bu ayrılığa...
bir düşün lütfen:
şarkılar söylerdik birlikte..
en güzel şarkılar ikimizindi,
en güzel besteler bizim içindi...
mutluyduk sevgilim değil mi?
bari bunu inkar etme ne olur, bir zamanlar da olsa sevmiştin beni...
bugün ayrılık yıldönümümüz...
hiçbir şey değişmedi sevgilim ben hala aşığım sana,ilk günkü gibi,hala seviyorum seni sevgilim,evet hala...
ya sen!
sen, ne çabuk unuttun beni,yıldönümünde ayrılığımızın..

[WrAtBoY]

Demek ki

Kalbinden yaralı,
Gidenlere hep ağlamaklı,
Gidenler anlamaz ki;
Gidenlerin seven yüreği olmaz ki;
Yürek taşırlar, ama
Taşıdıkları yürekler taş kesilmiş.
Seviyorum diyen diller ise yalana mahkûm edilmiş.
Oysa ne hoş geliyordu kulağıma,
O sözler. O kelimeler.
Şimdi anlıyorum ki;
Hepsi yalanmış meğer
Demek ki; yalanmış seviyorum diyen diller…

[WrAtBoY]

Demek Şimdi Gidiyorsun
Demek şimdi gidiyorsun;
Yazdığımız son şiir, öyle yarım kalacak!.
Demek şimdi gidiyorsun;
Kuşlarımız acıkacak,
Saksılarımız artık sulanmayacak!.
Demek öykümüzü bir ruj lekesi gibi yapıştırıp
Aynanın sahtekar yüzüne,
- Oy benim yaralım -
Demek şimdi gidiyorsun;
Beni böyle toz gibi dağıtıp
Merdivenlerin dibine!.

Her şey tamam, diyorsun, git...
Beni viran bir şehir gibi terket..
Haydi git!
Dışarısı ispiyon.. dışarısı ihanet..
Seni bir gören olmasın,
Dikkat et!..

Dostlukmuş.. ölüme yürümekmiş..
Üstüne titremekmiş.. Vefaymış!..
Aşk dediğin, zavallı bir kapıyı,
Duvara çarpıp çıkıncaya kadarmış...
Bana komaz deyip,
Sancını bir kilo rakıya gömsen de gece yarıları,
- Oy benim yaralım -
Asıl sancı, uyandığında
Bütün odaları boş görünce koyarmış!.

Gitmek istiyorsun, git...
Bir savaşçı asla vedalaşmaz!.
Durma git!
Dışarısı dinamit.. dışarısı enkaz!.
Şunu cebine koy,
Ne olur ne olmaz...

Eylül mağdurlarıydık,
Kimsemiz yoktu...
Yaralarımız aman vermiyordu canımıza..
Kimseye kıymamıştık oysa,
Masumduk...
Rahatsız etmiyordu bizi bu yalancı tarih!
Yırtılan bir pankart gibi,
Şehirlerin ortasına çığ düşürdüyse öfkemiz;
- Oy benim yaralım -
En az bir karıncanın yüreği kadar,
Namuslu ve çalışkandı ellerimiz!.

Artık bitti, diyorsun, git...
Kırılsın kapı-çerçeve, kırılsın bu cam!
Sorma git!
Dışarısı panik, dışarısı izdiham!.
Biliyorum, seni vuracaklar bu akşam...

Ne çok fire verdik üst-üste;
Ne çok arkadaş yitirdik
Bu tozlu yolculukta...
Kimliği tespit edilmemiş,
Ne çok ceset vurdu,
Zeytin güzeli akşamlarımıza!.
Büyük ütopyalar ve büyük dağlar gibi
İçerden çürümüşüz meğerse..
- Oy benim yaralım -
Her gelen ölüm yazmış,
Her giden ayrılık işlemiş,
Bu talihsiz gergefimize...

Kendini arıyorsun, git..
Aptal bir hayat kur,
İçinde beni barındırmayan..
Kalma, git!
Dışarısı barut, dışarısı gardiyan!.
Yine bir tek ben olurum, sana parçalanan...

Demek şimdi gidiyorsun;
Sonunda bizi de çökertiyor
Bu kancık zelzele!.
Demek şimdi gidiyorsun;
Yıkılan bir duvar gibi
Ömrime devrile-devrile...
Demek mecburi istikametlerin,
Ayrılığı gösteren o adaletsiz kavşağında;
- Oy benim yaralım.. maralım! -
Demek şimdi gidiyorsun,
Ve bana bir tek seçenek kalıyor:
Güle-güle!.. güle-güle!..

Beni öldürüyorsun, git..
Kalmasın sende kahrım, kalmasın derdim..
Bakma, git!
Kafamı yumruklayıp
Ardın sıra ağlarsam, namerdim...

[WrAtBoY]

Demek Şimdi Gidiyorsun
Demek şimdi gidiyorsun,öyle mi?
Hani karşılaşmasak,
Bir veda bile etmeden çekip gidecektin,
Dur!
Sakın,sakın elveda deme,
Nefret ediyorum bu sözcükten,
Kahrolası,sölüğe neden konulmuş bilmem ki,
Buram buram hasretlik kokuyor işte...

Dizlerimin bağı çözüldü, kıpırdıyamıyorum,
Hani bir şey söyleyesim geliyor ama,
Söyleyecek laf da bulamıyorum,
Söylenecek herşeyi önceden söylemişiz,
Tüketmişiz kelime dağarcığımızı,
Kör cahik olmuışuz,ne diyelim.
Söylenecek bir tek cümle kalmış,
Hani söylemeye dilim de varmıyor ya,
Sağlık olsun,haydi git,güle güle...

Biliyor musun?
Yeni fidanlar diktim,
Kahrolası bu şehrin dört bir yanına,
Hani ismini kazımadığım ağaç kalmadı ya ondan!
Yeni bebeler doğmuş,
Bir tek onlar duymamıştı aşkımızı,
Onlara da anlatacağım,
H,ç kuşkun olmasın,
Haydi git,
Bu yaşlı ve yorgun yüreğimin
Tomurcuk melegi,git...

Demek şimdi gidiyorsun öyle mi?
Hani gelecek bütün zaman birimi yanlız bize endeksliydi,
Hani yüreğimizden de sıcak bir yuva kuracaktık,
Hani bir kızımız olacaktı,
Adını Dilara koyacaktık,
Doktor olacak,
Bizi hayata bağlayacaktı,
Hani boy boy torunlarımız olacaktı,
Sen nine olacaktın,
Bense ak sakallı bir dede,
Bilsen nede yaraşırdı bize...

Biliyor musun?
Bütün dağlarda; Hala ismin yankılanıyor,
Bütün kır çiçekleri; Hep sana kokuyor.
Sana açıyor güller,karanfiller,
Deli taylar sana koşuyor,
Bütün papatyalar; Bize açıyor fallarını,
Seviyor diyor her şeye rağmen,
Ama sen gidiyorsun.
Haydi susma nazlı bebeğim,
Yüreğimin kınalı kuzusu,
Bu sessiz ve nedensiz çekip gidişin neden?
Neden susuyorsun,söylesene?
Hem bu kalabalık neden toplanmış böyle?
Neden herkes ağlıyor?
Neden kimse sana gitme demiyor?
Neden sen hala susuyorsun?
Konuş bir şeyler söyle,
Hani beni de çağırmayacakmısın?
Almayacak mısın yanına?
Beni bu kahrolası şehirde,
Bu lurtlar sofrasında,
Yapayanlız mı bırakacaksın?

Demek bu sessiz gemide,
Yolculuk sırası sende öyle mi?
Haydi git öyleyse, git.
Bütün umutlarımı,
Bu kahrolası şehrin topraklarına göm ve git.

Hani yazılmışsa alınyazımız,ne çare,
Bil ki teslimiyet gerektirir o an,
Haber bile verilmeden yare,
Azrailin ardı sıra,gitmek gerektirir o an..

[WrAtBoY]

Demek Şimdi Gidiyorsun
demek şimdi gidiyorsun
yazdığım son şiir öyle yarim kalacak
demek simdi gidiyorsun
kuşlarımız acıkacak
saksılarımız artık sulanmayacak
demek öykümüzü böyle bir ruj lekesi gibi yapıştırıp aynanın sahtekar yüzüne
ve beni toz gibi dağıtıp merdivenin dibine atıp gidiyorsun
o zaman bir dakika durma hadi git....N

[WrAtBoY]

Demektir
Deniz manzaralı evlerde
Maviyi göremiyorsan
Bir problem var demektir.
İki yüz metre karelik eve sığamıyorsan
Gönlün çok dar demektir...

Sana büyük sahra genişliğinde bir ev verip,
Önüne okyanusu çekseler yine mutsuz olursun,
Duvarları altın , tavanı yakut evlerin
Pencere kulpuna kusur bulursun...

[WrAtBoY]

Demem Artık Yara Bana
Şaşırttırdın feleğimi
Gözün aydın ey sevgilim
Ne yaptım ki yüreğimi
Parçaladın dilim dilim

Sevda diye sevgi diye
Yara oldun yara bana
Yaram beni öldürsede
Demem artık yara bana

Ben bu derdin sancısını
Artık sensiz çekeceğim
Dünkü aşkın şarkısını
Dinledikçe içeceğim

Sevda diye sevgi diye
Yara oldun yara bana
Bu aşk beni oldürsede
Demem gel aşkıma yara

Acımadan aldın gittin
Beni benden nefes gibi
Görüyorsun işte bittim
Gülemeden herkes gibi

Sevda diye sevgi diye
Yara oldun yara bana
Yaram beni öldürsede
Demem gel yarama yara

[WrAtBoY]

Demir Atmak Zamanı


Bastığım topraktan utanarak yürüdüm yollarında
Şehrimin bütün gizemli kapılarını sana açtım,
Hasretler çektim içime, sonra
Firakın gelip çöreklendi en senli yanıma bir gece,
Dağ olup üstüme üstüme yürüdü gidişin
Acılar görmüş yüreğimin takati bir tek hayalin
O da heyula, can kavgası, en acılı ölüm armağanı..

Yokluğunun en tenha yerinde
Kırmızı plakalı matemler birikir gözyaşlarımla,
Seyrine tutulduğum yeşil dalgalı özlem
Ve yürüdükçe en onmaz yerime özlemlerin gelip oturur,
Süt mavisi düşler yanaşırken içime
Karanlığa göz kırptım nedensizce!

Seni sözlerden, cananı cansızlardan öğrendim!
Ham umutları kovdum kapımdan pervasızca
Asra yeminler olsun ki
Lal arzularım olmadı sana dair,
Köhne ciltli ama yaldızlı yüreğimin sahibi
En cimri yanımdı seni şiire yazmam!

Senden mülhem şiirim, şuurum
İlmi kalemle tahsil ettim
Bengisu tadında bir dirhem mürekkepte buldum cinanın yolunu!
“Siyahnur”un rahmetin huzmesi oldu,
Gülistanlığımın şehremini!
Gittiğin “kün” emriyle gel,
Kalelerimizin içindeki devşirme subaylar
Keçe külahlıların esiri şimdi!

Vakit yaklaştı
Kutlu bir doğumun sancısını çeker insanlık
Artık güneşten bile daha aydınlık umutlarımız,
Yüzümüzde yusufî bir tebessüm
Gönlümüzde davudî sesli çağlayanlar fışkırır,
Demir almak değil
Artık demir atmak zamanı!

[WrAtBoY]

Demirdir Gönlünün Kapısı

Yar gönül kapısını yapmış demirden,
Uğraşman nafile geçer ömürden,
Ya hayattan vaz geç, ya da o yardan,
Pas tutmuş kilidi de, yerinde bırak...

Ne sözüne inan onun , ne bakışına,
Bir kibrit çak anılarının her nakışına,
Aldanma sen onun ağlayışlarına,
Yarana tuz bas, acını derinde bırak...

O bir kumarbazmış, hem çok hilekar,
Oynadın kaybettin saysan ne çıkar,
Sevdası büyüdür de içini yakar,
Koy kendini yaksın, onu narında bırak...

O aşktan anlamaz, o sevmeyi bilmez,
Adı vefasız olsun, ondan yar olmaz,
Boş koy kalbin, bil ki onunla dolmaz,
Zor olsa da unut, onu günün birinde bırak...

[WrAtBoY]

Demiştim Aslinda


Demiştim aslinda...
İnanmiyorum rahat uyuyacağina,
Çünkü biliyordum
Okudugum herbir şiir,
Gelip konacak yanaklarina
Islanan yanaklarin döndürecek seni
Bir o yana
Bir bu yana

Kalktiğinda bir kabus göreceksin
Çünkü, uyanmiş olacaksin.
........
Ben yaninda değilim artik
Öpücüklerim bitmiş olacak.

Binlerce şiir yazarim bu akşam
Haydi sen git!
Geri getirecek melekler seni
Kürdili hicazkar makamindan bir gazelle
Sen Zeybek kizina
Sen uykulu olacaksin Zeybek dillim.

Onlar seni taşiyip şiir kollariyla
Bana serpecekler
İşte, o zaman uyanirsan eğer,

Hayır!..

Uyanma!

Çünkü istemiyorum bir ayrilik daha...
Zaman, bitecek...
Uyandiğina ve ayrilacağimiza
Üzüleceğiz.

Üzülmek düşmesin bize sevgili...
Boğulsun denizler ortasinda
Dalgalara yem olsun
Kapişsinlar köpek baliklari
Biz onlari, seyrediyor olalim gökyüzünde.

Ve bu akşam, uykulu haline bakarak
Bir kitap yazabilirim
İçi şiir dolu
İçi seni uyandiran.