Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Jandarma Erleriyiz...

Mevsim bizden yanadır dost olmuşuz soğukla
Sıcak soğuk demeden eğitimi yaparız.
Daha güneş doğmadan biz doğarız şafakla,
Adım adım, her yere, ismimizi yazarız.

Yorulmak ne bilmeyiz, yollar kısalır bize.
Bir kez yola çıkınca, dur denmeden durmayız.
Herkes rahat uyusun, bir sözümüz var size,
Nöbette bekliyoruz, ölsek de oturmayız.

Ay, yıldız yol gösterir, dağlar bize yol verir.
Rüzgâr ile eseriz, akarız ırmaklarda.
Kar buz kar etmez bize, bastığımız yer erir
Şehitlerin kanıyla sulanmış topraklarda.

Poyrazdan kanatlarla, sınırlarda gezeriz.
Karıncanın izinden tehlikeyi sezeriz.
Mühürlü yüreğimiz, başlarımız koltukta,
Komutan emrederse ölüme de gideriz.

Yılmayız, yorulmayız eğitimdir gıdamız.
Yüreklerde taht kurmuş, sevdası bu vatanın.
Yeri göğü inletir, marş söylerken sedamız,
Yolunda, izindeyiz Büyük Önder Atamın.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Kahrına...

Kahrına gül kopardım,
Kan akıttım bağrıma,
Kahrediyor felek beni,
Bir güzelin uğruna.
Kahrına devirdim
Dibi delik kadehleri sayısız
Göğsümü yumrukladım
Kaç kez sarhoş olunca
Ve boşuna geçirdim
Bu ömrümü, sevdasız
.
Kahrına kokladım zehirli zambakları
Kan damlattım,gül pembenin üstüne
Kahrına dolaştım daralmış sokakları
Kahrına tekme attım günahsız çakıllara
Çiçekler ezdim bakmayınca önüme
Kafa tuttum ihtişamlı dağlara
Kahrına sataştım saldırgan dalgalara
Kahrına kilitledim kapıları üstüme
Kan kaynattım nur tenli tenceremde
Senelerce kahrına..
Kahrına yaptım bunları
Kahrına..
Onun kahrına..

Kahrıma inletti beni
O en doğru sözlü yar.
Çizik attı derin derin alnıma
Ak kalemle kara yazdı bahtıma
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Kalmadı dosta ihtiyaç

Allah dost, baki yalan,
Olmam gayriye muhtaç.
Artık oldu bana olan,
Kalmadı dosta ihtiyaç.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Kurtuluş Savşında Olsaydım...

Keşke bende olsaydım Kurtuluş Savaşında,
Keşke öne geçseydim şehitlik yarışında,
Keşke sargı olsaydım gazilerin başında,
O gün bende Bandırma vapurunda olsaydım,
Atamın bir yanında bende yola çıksaydım.

Dalgalı Karadeniz Bandırma’yı taşırken,
Atamda o heyecan zirveye ulaşırken,
Kurtuluş sancısının ilk gününü yaşarken,
Keşke bende olsaydım, yol gösteren bir yunus,
Öyle Kutlu görevde kıskanırdı okyanus.

Atamla şehir şehir ardında dolaşsaydım,
Bir kuru ekmeğimi onunla paylaşsaydım,
Ona hizmet etmekte zamanla yarışsaydım,
Şehitler listesinin başında ben olsaydım,
Alnımda bir delikle Nebi’ ye ulaşsaydım.

O gün işte o günde, bir takvim yaprağında,
Bir heyecan içinde kalksaydım şafağında,
Bir hizmetkâr olsaydım yiğitler otağında,
Eriyip tükenseydim bir Allah sayhasında,
Bende bir yer bulsaydım O şeref sayfasında.

Cerha cerha kanların aktığı o makamda,
Önceki şehitlerin iki eli yakamda,
Evde hasta anamın duaları arkamda,
Gazinin tüfeğinde tek bir kurşun olsaydım,
Bir düşman yüreğini delip te patlasaydım.

Keşke mendil olsaydım terlemiş yakasında,
Ya da küçük bir düğme yamalı hırkasında,
Sekerek koştursaydım Gazinin arkasında,
Vatanımın bağrında öyle garip yatsaydım,
Bu kutsal topraklarda mezarsız uyusaydım.

Keşke birde olsaydım Çanakkale Harbinde,
Keşke şehit olsaydım ilk şehidin önünde,
Keşke silah olsaydım bütün Türk tarihinde,
Bayrağımın uğrunda vursaydım, vurulsaydım,
Bin kez daha dirilip, bin kez şehit olsaydım. 11.05.2004
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Mahkum

Perde dar kıldım yâri hak ile aramıza,
Mecbur etti gönlümü sırlarını vermeye.
Lokman’dan derman aldım kanayan yaramıza,
Mahkûm etti merhemi dikenlerle sürmeye.

Onsuz geçen günleri çıkardı hayatımdan,
Mecbur etti dilimi ney gibi inlemeye.
Geçtim artık dünümden, gün çaldı yarınımdan,
Mahkûm etti yüzümü yerlerde sürünmeye.

Gün be gün karanlıkla sarıldım dört bir koldan,
Mecbur etti her gece beynimi erimeye.
Kendi atlı ben yaya, koşturdu taşlı yoldan,
Mahkûm etti diz üstü ardından yürümeye.

Okudum avuçlarla isyan dolu günlerde,
Mecbur eti sevgili bilinmezi bilmeye.
Simsiyah bir atlastan çekti gözüme perde,
Mahkûm etti bakmadan öteleri görmeye.

Bir sevdalı ozanım düştüm ardına yarin,
Mecbur etti baktıkça, ölüp de dirilmeye.
Bir can kaldı tenimde, bir beden gayet narin,
Mahkum etti görmeden, onun için ölmeye. 11.01.2004

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Mehmetçik...

Rütbe yükseldikçe, büyür komutan,
Onların emriyle korunur vatan.
Düşmanı ezdiği gün otağında,
Bir kuzu postuna bürünür aslan.

Candan sevdalıdır O vatanına,
Yürekten bağlıdır komutanına,
Daha şafak atıp, gün doğduğunda,
Koşar kışlasına, evlatlarına.

Yürek taş sanılır, ipek gibidir,
İçinde Atatürk aşkı gizlidir,
Vatan ve bayrağı koruduğunda,
Her Türk bu dünyaya bedel biridir.

Askeri liseden sonra harbiye,
Asker ocağından alır terbiye,
Başımı yastığa her koyduğumda,
Ben rahat uyurum onlar var diye.

Böyle bir ordu yok bütün cihanda,
Gülerek vatana olur can feda.
Cevabım işte bu, sorulduğunda,
Şerefli Mehmetçik tektir dünyada.

Her asker Atamın bir vekilidir,
Asker ölse bile, ölmez diridir.
Sadece bir değil, benim Ordumda,
Her Türk komutanı işte böyledir. 27.01.05

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Mevlana

Hakikat dünyada bir sırlı perde,
Anmış gece gündüz, Hakkı her yerde.
Ağlarken niyazla, her gün seherde,
Gerçeği ilimde bulmuş Mevlana.

Sıra sıra yollar çokmuş Mevla’ya,
O sevgi yolunda koşmuş Mevla’ya.
Dünya gurbetiymiş, dönüp sılaya,
İnsanlığa bir yol sunmuş Mevlana.

Tasavvuf mektebi ufkunu açmış,
Yıllarca ilimle, aşkla çalışmış.
Marifete erip, Hakka ulaşmış,
Allah’ın aşkıyla yanmış Mevlana.

Hak bildiği yoldan asla ayrılmaz,
Dilinden, ırkından insan kayırmaz.
Kim olursa olsun asla ayırmaz,
İnsan sevgisiyle dolmuş Mevlana.

Kimseler görmemiş üzüldüğünü,
Yeryüzünü sarmış onun bu ünü.
Düğün günü saymış, öldüğü günü,
Konya’da kabire konmuş Mevlana.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Meyve veren Gül ağacı, kadın...

Kadın ana kadın bacı.
Meyve veren gül ağacı.
Gül ve diken bir arada.
Ana kalplerin ilacı.

Kadın hayat, kadın sürur…
Gönül tahtında oturur.
Sultan aşkın sarayında,
Kadın insanlığa gurur…

Kadın erkek bir bütündür.
Ana ise çok üstündür.
Hayat dolu bu dünyada…
Gün kadınların günüdür.

Kadın güzel, olmaz çirkin.
Bazen mutlu, bazen bitkin…
Galip gelir hep sonunda,
Erkek üzerinde etkin…

Kasım KAPLAN
(Belirli Gün ve Haftalar)

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Ondokuz Mayıs

Özgürlüğünün sevdası, yakıp dururken onu,
Dehası cesareti getirdi mutlu sonu.
Yeniden hayat verdi, yorulmuş bedenlere,
Sönmez bir ışık ordu ardından gidenlere.

Küçücük bir adımla değişti kaderimiz,
Mutluluğa dönüştü, bitmeyen kederimiz.
Taşıyorken Atayı Bandırma bir gururla,
Korkunç bir savaş verdi denizde dalgalarla.

O masmavi gözleri dalarken ufuklara,
Çoktan yelken açmıştı, gemisi umutlara.
Ardı sıra bir avuç, yürekli vatansever,
Kimisi gür silahlı kimisi dua eder.

Yürek yürek birleşti tek vücut oldu millet,
Elbet böyle olacak yakışmaz bize zillet.
Adım adım hedefe, yürürken kutsal birlik,
Toplandı Anadolu, yeniden doğdu dirlik.

İstiklal savaşımız, işte o gün başladı,
Silahtan yoksun ordu dağda taşta kışladı.
Gece gündüz demeden, kutsal savaşımızda,
Birer birer yok oldu haçlılar karşımızda.

Zafer ancak kendine inanlara koşar,
Kendisine güvenen, aşılmaz dağlar aşar.
İşte böyle sevdayla kucaklandı hürriyet,
Gazi ve şehitlere kuruldu Cumhuriyet.

Ey büyük Türk gençliği! emanet artık sende,
Onu koruyacaksın can durdukça bedende.
Dik durun, çok çalışın, onlarla gururlanın,
Tüm dünya devleriyle, yarışa hazırlanın.

Kasım Kaplan

[GooD aNd EvıL]

Öğretmenim ben...

Kendini vatana adamış olan,
Geleceği yazan eğitmenim ben.
En güzel sevgiyi okulda bulan,
Canlara can katan öğretmenim ben.

İşim eğitimdir can pahasına,
Hiç bakmam az yada çok parasına,
Dermanı olurum her yarasına,
Dilsize derdini söyletenim ben.

Hem anayım hem baba tüm çocuklara,
Cevap bulmalıyım tüm sorulara,
Beşikten mezara tüm insanlara,
Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.

Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,
Bazen bir yönetmen,bazen aktörüm,
Hazine arayan bir detektörüm,
Sevgiyi,şefkati gösterenim ben

İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,
Bu vatan uğruna fedadır canım.
Çileyi işleyip,dert dokuyanım,
Öğretmek aşkına inleyenim ben.

Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,
Beynim sermayemdir,silah dilimdir,
Kalemim kitabım tek sevgilimdir,
İlimden başka yol bilmeyenim ben.

Örnek bir insanım tüm çocuklara,
Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,
İyi yada kötü, olacaklara,
Kendimde bir hisse arayanım ben.

Eğer bu vasıflar yok ise bende,
Çok eksik var demek eğitimimde
Kimse bana bir şey söylemese de,
Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.
Kasım KAPLAN

Kasım Kaplan