Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Senin İçin

Bugün oturmak istemiyor canım
İster kalem ister kitap tutsun elim
Ne şu kadar yayını televizyon kanallarının
Ne de dışarıda hasretine yağan yağmur
Artık durduramaz beni
Çıkıp ıslanmak istiyorum sırıl sıklam
Ve yalnız başıma
Ne sokakların gürültüsünü kaldırabilirim bu saatte
Ne de yolumu kesip kimliğimi soranları.

Bugün oturmak istemiyor canım
Ne odanın sıcaklığı - soğukluğu
Ne de koltukların yumuşaklığı - sertliği
Yerimde tutamaz beni

Çıkıp koşmak istiyor canım
Terimin kokusu yağmurla buluşuncaya kadar
Sonra kıvrılıp kuru bir ağacın altında
Üç sarımlık kaçak tütünü, aynı seninle beraber
Tüttürdüğümüz gibi rüzgara karşı
Tüttüre tüttüre acımı içmek istiyor canım.

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Serçeden Öğren

civciv yumurtadan, yumurta civcivden
öncelik kimdeydi, siz tartışadurun

serçenin bir yuvası, içinde beş yumurtası
insan eli değdi diye uğramaz oldu
yumurtalar soğudu, yuvası dağıldı
serçe görünmez oldu.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sesin Duyurmaz mı Çektiğin Acıları

Zaman prangalara vurulmuştu
Acıya durulurdu
Kamburun tokuşurdu eldeki kadehle
Acın tutuşurdu tutuşmasına
Nedendir, bilinmezdi de
Ayağının sarp yollara düşmesi.

Konuşamaman zamana kurulmuştu
Uzun uzun kahır çekilirdi
Ayaklarının üzerinde taşıdığın beden
Karşı duramazdı zalime
Ürperirdi insanoğlu.
Karanlığa yükselirdi ezeli yüklü komut
Dirhem dirhem kazınırdı bedenin,
Sesin duyurmazdı acını
Boğuktu
Bitmezdi, tükenmezdi açlığın
Çilen bitmezdi...
Köy köy
Mahalle mahalle
Ev ev
Sokak sokak
Gizemidir devranın kendi
Bundandı karanlıkta boy vermesi...

Midede tutuşurdu kadeh
Açlık
Acı içinde sürüklenirdi özü
Demiyorsan bir süre daha eğer
Al kadehi vur yere...

Zaman prangalara vurulmuştu
Karanlıklar içinde acının gizemi
Beyinlere oturtulmuş bir yelkovan
Eldeki kadehle
Tokuşurdu emeğin
Çaresizliğindir
Yükündür
Kamburundur.
Ayağın sarp yollara düşerdi
Konuşmamanın
Konuşamamanın ölçütü
Duyuramadığın
Çığlığındı
Karanlığın gizemi...
Katledilen doğacındı damar damar
Yayılmış
Acıların bileşkesi,
Tarihin o acılardadır senin
Sallanır
Kazınır dirhem dirhem.

Konuşamaman zamana kurulmuştu
Zaman prangalara vurulmuştu
Ürperirim ki
Boğuk sesin duyurmaz çileni
Acını
Açlığını gidermez.
Karanlığın gölgesi yükselirdi
Ağırdır
Vurunca da sırtından vurur
Uyan
Uyan ki
Kendinin olman için...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sesine Vurulduğum Keklik

Sesine vurulduğum keklik,
Gelen ben
Kandığım keklik ölen ben,
Öldüren ben
Birlikte ağıtlar yaktık arkalarından
Yine geldik.

Türümüz yayıldıkça denendik
Keko, peko dedik guguk kuşuna
Dağ-taş düştük yollara
Ağaçlara yaslandık, ağladık yapraklara
Gizledik ağlamaklı yüzümüzü
Sesimizi verdik rüzgarlara
Efsanelerle geldik her bahar
Öldük, öldürdük.

Nasılını bilmem,
Geldik yan yana
Sesine vurulduğum keklik,
Ötmemeyi deneseydin bir kerecik
Kanmamayı bir kerecik

Kandırmamayı...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevda Sıcak Olur

Sevda nerede
Kimin hangi sınırında
Telörgülerle çevrelenir de
Zincire vurulur
Yorgun mu düşer sanırsın
İçinde büyürken devrimin
Yolun neresinedir pusuların
Kimin fermanıdır ki
Boynunda taşırsın
Yıllardır
Hücrende asılı durur
Hangi kapının anahtarı ki
Durmadan uslanmadan
Sürgünlere yol verir
Sevda sıcak olur
Bilmez misin
İpe mi gelir sanırsın
Kurulu düzenine mi.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevdada Kökleşirsin

Emeğini yoğururdu
Kan tarlasında
Ekmek, su için
Hürriyet için yıkanırdı
Kendi kanıyla
Temizlenirdi.

Öyle bakmayın,
Bu sevdanın kendidir.

Sevdanın şarkısını
Düşürmezdi dilinden
Kor ateşte de olsa
Yaşamın içinde büyürdü
Emeğini yoğururdu
Sevdada kökleşmek için.

Bilirdi, sevdalı yaşamanın
Dakikası bile
Alanlarını daraltırdı
Kan emicilerinin
Sonu olacak kadar da
Derinliğine
Emeğin yoğrulmasında
Tarihi yaratılırdı...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevdam Benim

bir bahar daha geldi baharların üstüne
dimdik ayaktaydın sen çiçeğe durduğunda doğa
doğa büyütüyor ya aşkını, sevdamın yüceliği ondan
dimdik ayaktasın ya, yaşıyorsun ya dimdik
bu kaçıncı sözümdür sana sözlü sevdamın
ölüm geldiğinde bana dimdik ayaklarımın üzerinde
dimdik durmak isterim son nefesimde de olsa
kimseler olmasa da yanımda
güneşe bakıyor olacağım
senin baktığın gibi de umutla...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevdiceğim

Elindeki nasır olaydım yüreğindeki neşe,
Bastığın toprak olaydım ayağının altında
Boyundan kopmayan gölge
Sevdiceğim, ne diyeyim ki daha
Şimdi sevdiğimi söylesem sana
Takibe uğrarsın diye öyle bir korkuyorum ki...
İyisimi sen gözlerime bak
Ve dinle yüreğinin sesini.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevgi

Ben ben olalı
bu karadenizin
sıcak
akyüzlü insanlarını
sevmeye doyamadım.

Oldum olası
bu akdenizin
soğuk
yüzükara insanlarını
sevemedim gitti.

------

'denizi kurutursanız
balıkları yakalarsınız'

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Sevgiye Dair

ben bir sevgi ağacıyım
dallarımla güneşi, damarlarımla suyu
toplar, toplar içerim

güvercine de kartala da açıktır kapım

toprağıma bağlıdır özsuyum
rengarenk çiçeklenişim bundan
birbirinden görkemli
meyveye dönüşüm bundan

ben bir sevgi ağacıyım
yan dallarım, ana dallarım var benim
sizin atar, toplar damarlarınız gibi

bir can taşırım, can damarıma bağlı
toprak ananın bağrındayım
çatlamışsa gövdemdeki kabuğum
o da benim derdim

ne rüzgarlar gördüm, ne tipiler atlattım
tozu duman içinde
neler çektim neler
bir ben bilirim


(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz