WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Dert Hırkası
Ağlayıp dururum, o günden beri
Gündüzler bir yana tüm *******i
Seni görmek için özlemle geri
Keşke gelmeseydim, gelemeseydim

Hani söz vermiştik, birbirimize
Yuva kuracaktık, sözde biz bize
Sadık kalmamanı, yeminimize
Keşke görmeseydim,göremeseydim

Yağıp kaplasaydı kar yollarımı
Sulara verseydim anılarımı
Bir gün değil, sana tüm yıllarımı
Keşke vermeseydim,veremeseydim

Ben garip çekerken ucuz aşkını
Nasılda bulmuşsun bir başkasını
Sana inanıpta dert hırkasını
Keşke giymeseydim, giyemeseydim

[WrAtBoY]

Dertli Pınar
Bir garip sesin var çözemedim sırrını,
Sanki bir destanla coşuyorsun.
Anlasam belki çekemem kahrını,
Öyle dertli dertli nereye koşuyorsun.

Zamanı anlatıyor akan suların,
Sanki dönüşü yok bu zamanın,
Elden düşmeyen bir kitap gibi,
Belki de ölümsüzlüktür amacın.

Çağladıkça beni düşündürüyorsun,
Bende bir garibim biliyorsun,
Öyle dertli ağlama ey pınar,
Her an derdime dert katıyorsun.

Yağmurdan farkın yok şu sineme,
Herşey ecel olurken bu gönlüme,
Yağmur üzerime düşer sen gönlüme,
Bırak akma artık dertli pınar.

[WrAtBoY]

Dertli Sevgim


Dertlere cilelere bin son verilsin
Yuregim yanmasin gozlerim durulsun
Yanan yuregime bir damla su serpilsin
Bitsin artik cileler bulanik sular durulsun

Hayatin zincirleriyle bagli olan ellerim
ªu son nefesimde bayri cozulsun
Bagrimda yanan ateªe yuregimde kanayan yaraya
Senin ellerinden bir merhem surulsun

Yeter artik cektigim dertler yeter
Ben seni sevdiysem
Seni sen oldugun icin sevdim
Yuregim de kanayan yarariyi dindirirsin diye
Beni sevgen magrum eylemessin diye sevdim

[WrAtBoY]

Dertliyim Dostlar
efkar doluyor her gece ciğerlerime
nefessiz kalıyorum dertlerin içinde
sönüyorum senin yarım kalan sevginle
Dertliyim dostlarım dertli

ağlıyorum tan yeri ağarana kadar
yüreğimi dertlerin karanlığı sarar
sigaram buram buram acıları yakar
Dertliyim dostlarım dertli

nasır tutmuş çakmağı çakan ellerimi
içimdeki aşk değil tasaların seli
özledim hayata sensiz gülümsemeyi
Dertliyim dostlarım dertli

bana bıraktığın sadece üç beş satır
sevdamız bu döngüye ve hayata kısır
üzgün şarkılar bana seni hatırlatır
Dertliyim dostlarım dertli

[WrAtBoY]

Derviş Türküsü
Şimdi adım yok mezartaşımda
rüzgar savurdu harflerimi
utandımda gelen geçenden
toprakla kapladım bedenimi.

[WrAtBoY]

Deryam
Ah yarim diye diye
vay başım bile bile
yalan sevdalar gide gele
beni mi bulur?
Dönemem geriye,sevemem bir daha
en son sevdiğimdin Deryam bunu da unutma!
Özlemimsin, dayanılmaz hasretimsin
Özelsin dön desem de dönmezsin.
*******i ay olur izlerim seni,
kuşlardan alırım haberini
bilirim sen de özlersin benim gibi.

[WrAtBoY]

Deryam Bi Ateş Gönlümde


D illere düşmüşüm dikenli yürekler kanatmış ruhumu
E llerimde sevdam pusulam geliyorum O'na doğru
R üzgarda kokusu içime doluyor her solukta Gülümün
Y anında olsam amade emrine her günü ömrümün
A ma kader aşka düşenleri karşılar çile buketleriyle
M ahrum eder beni de avunurum ceylanımın hayaliyle
B ir gurbet dar gelir bin diyara duyurur beni hasretin
İ smini anmaktan harap yorgun kanar dudaklarım
A llah'ın verdiği en büyük nimet senin beni yakan ateşin
T esellisi yar sende hem zehirimsin hem de dermanım
E fkarlanır güneş gözlerinin buğusu perdeledikçe zihnimi
Ş avkın vurur geceme ay çekemez senin güzelliğini
G iden ben değilim sadece beden gizli canım cananda
O da yaşıyorsa mutlu ben divane de onun kulu
N e var ki vuslat beklenilen ******* uzun sarılmadıkça
L eyla bile kıskanır çekemez seni ey güzel ahu
Ü zülme bebeğim tasalanma geçmiş aşkların hicranından
M adem sevmişim bırakamam seni bu dünyada kavuşmadan
D önsün alem dönsün diller sen benimsin her akşam
E lbet eğer gidersem ben ölmüşüm ayrılığın ardından.

[WrAtBoY]

Desparesido ( Kayıplar )
Ah o doyasıya yaşayamadığım ''yıkık duvarlar'' ardındaki güzelliğim
sakallarımda bembeyaz aklar olarak yaşayan tertemiz sevda masallarım benim
sakallarımda çocukluğum yüreğim hep bir çocuk yüreğimde hep bir çocuk
hep çocuğum hep çocuğum hep çocuk
önümü görmek için hep arkama döndüm ben
yüreğimde hep düşler ve aşklarla
ayrıntıların yataklarından hayata yalınayak yürüdüm
acılar ve hüzünler birer ölümdü bedelini ödedim

insanlar sevmesinler insanlar sevmesinler
sevdikçe öldürüyorlar insanlar sevmesinler
bilmeye görmeye duymaya çalıştıkça öldürüyorlar

keşke sakallarımda saklamasam
keşke gözyaşlarım esmer tenimde üşümese
keşke geri gelse
o ''kül rengi yıkık duvarlar'' ardındaki o tertemiz sevda masallarım
bir şiirin nasıl yazıldığını öğrenemedi bile çocuk ömrüm
''bir mendil'' değil, bir gül, bir çocuğun yüreği niye hep kanar

akşamları kirpiklerime ölüm ağır ağır gölgesini düşürür
ay buluta boğulur, gece saçlarıma yaslar suskunluğunu, gözyaşlarım üşür
nereye dokunsam keder, nereye yürüsem yalnızlık
kimlikler düzmece, eğlenceler arabesk, mutluluklar yalancı
sevinçler sahte, gülüşler içtenliksiz, ilişkiler inceliksiz
silik kimliklere her şey eksik, her şey yarım ve üstelik yanlış yazılmıştır
yoksa neden her gece yıldızlar kanayarak kaysın ki
yoksa neden her sevişme sonrasında ağlasınlar ki

kentlerin kalabalıklaştıkça tenhalaşan sokaklarında usulca kanarken düşlerim
bir ürpertiydi suratıma iğreti yapışan buruk gülüşlerim
her geçen gün ******ları daha çok seviyorum
onların da düşleri kanatılırken gülüşleri ağlatılmış
ömürleri ipotek altında, duyguları haczedilmiş
bir uçurum yalnızlığında tertemiz gülüşleri

dereler ırmaklara
ırmaklar denizlere
denizler okyanuslara....
oysa biz çoğul yalnızlıklara aktık
bir uçurum yalnızlığında gülüşler
y en la hora de nuestra muerte*

bir gül dikenini içine büyütmez
ama ben büyüttüm usulca kanayarak
''bir mendil değil'', bir gül, bir çocuğun yüreği niye hep kanar?

[WrAtBoY]

Destan
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:
Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
Çatırtılar geliyor karanlık kubbemizden,
Çekiyor tebeşirle yekun hattını afet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!
Durum diye bir laf var, buyurunuz size durum;
Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodrum!
Bir şey koptu benden, şey, Herşeyi tutan bir şey.
Benim adım bay Necip, babamın ki Fazıl bey,
Utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.
Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet, tramvay arabasında zina!
Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil;
Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil!
Ve ferman, kumardaki dört kralın buyruğu:
Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu!
Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!
Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!
Allah'ın on pulunu bekleye dursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!
Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.
Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilaç;
Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilaç.
Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan;
Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!
Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde!
Mezarda kan terliyor babamın iskeleti;
Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?
Ah! küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap!

[WrAtBoY]

Destan Ölü
İşte zamanın karanlığı, gece gibi,
Geçer bir gölge komadan.
İşte Tanrı nefesli sahiller,
İşte Bizans kopmuş Romadan.
Sakalları uzamış keşişler sırtında,
Bahar halinde bir yük:
Sur örülmüş kıyılarda yokluğa taraf,
Taşlarla, kıskançlıkla ağır ve büyük.

Eski İstanbul, ruh kadar eski,
İnsan daha fazla eskiyemez ki.

Bir boşluk ki göller tadında uzun,
Ya hiçe uzanmış vaktimiz, ya hepe.
Yedi meçhul üstüne açılmış,
Yedi tepe.
Haliç, dünya öküzünün boynuzu, hiç kımıldamaz,
Kımıldar bir kapalı su.
Geçer, asırlar gövdesine, aydınlık,
Uyumayanların uykusu.

Eski İstanbul, hatıralardan eski,
Göresin usul usul gez ki.

Tarumar olmuş,
Daradan, Sardanapaldan anlar.
Gemilerle, kervanlarla dolmuş, çırılçıplak,
Aşkı kaybedenler, bulanlar.
Devir devir kapılarında durmuş,
Nesilleri Asyanın, bu bakış ahu diye.
Sormuş sıcak rüyasını,
Peygamberin orduları, Hu, diye.

Eski İstanbul, eski,
Geçmiş günleri kimse söyletemez ki.

Saz nameleri gelir, din uğruna çarmıha gerileceklerden,
Belki çarmıhsınız, belki sazsınız.
Ölümlerden hangisi gerçek,
Anlıyamazsınız.
Farkedilmez Doğu ve Batı.
Hayaller dolusu cenaze, düşüncelerden.
Ayaklarınızın, ayaklarınızın,
Ayrılışı yerden.

Eski İstanbul, yakın ve eski
Öyle bir ses ki.

Can ile ten susamış, susamış,
Geçmiş de nice güzeller aradan.
Osmanlı padişahı Sultan Mehmet,
Bir seher, kadırgalarını yürütmüş karadan.
Aşk ile dizdiği topları bir bir dizmiş.
Çevirmiş hülyanın her yanını.
Lale gibi vermiş, bir akşam güneşinde,
Yiğit yeniçeri canını.

Eski İstanbul, çok eski,
Rüzgar, şahadete varasın, es ki.

Dil farkı, din farkı iyice azalmış o demlerde,
Bir sis ki bahçeleri, yüzü, cihanı kaplar.
Tekrar güne çıkmış, tekrar hayata, mahzenlerden,
Nur ve hayal ölmüş ellerin yazdığı kitaplar.
Yürümüş yürümüş hilalleri Türklerin,
Allahın havalarına, yalnız ve tek.
Serdengeçtilerle, akıncılarla
Buradan başlamış dünyayı sevmek.

Eski İstanbul, hem rahat, hem eski,
Yaşaması öyle tez ki.