Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kadıköy

Eski isminle hitap etsem
Beni deli zannederler
Sen de kızar mısın bilmem?
Ey 'Körler Şehri...'
Asırların,senelerin getirdiği
İyiliklerle,güzeller
Artık şevk vermiş gözlerine.
Bilmem ne kadar zaman önce
Bir Paşanın kurbanı olup gözlerini oydurduğu
Günahsız körler
Yaşarken üzerinde,
Şimdi boy atmış yer yer
Fidan boylu güzeller.
Ben onları görünce
Utancım beni yendi,
İsmini koydum kendimce:
Kadıköy:'Güzeller Şehri...'

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kadın Ve Para...

Olaylar tesbih taneleri
İplere irili-ufaklı dizilir,
Düğümlendiği noktada
Ya kadın ya para belirir...
Görünmezdeki gerçek sebep bunlar
Diğerleri görünüştedir,
Dünyadaki bütün sorunlar
Bu iki anahtarla açılır,çözümlenir...
Akılsa çoğu kez bunların emrindedir...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kadir Gecesi

' Oku...' ilk âyetiyle bu gecede başlayan
İnip inip yirmi üç yılda tamlandı KUR'AN...

Ayet âyet iniyor muhteşem Kitap KUR'AN
ALLAH lûtfuna erdi aylar içi RAMAZAN.

' Bin aydan hayırlıdır...' der ki sûre bundandır
Çünkü bu ay içinde KADİR GECESİ vardır.

CEBRAİL ve MELEKLER hayır için inerler
Gün doğumuna kadar hayır dolar gökler,yer.

Güvercin kanadında açılır can yarışa
Melekler şahit olur yakarıp, yalvarışa.

Bu gecenin affıyla günâhlar erir bir bir
İşte mübarek gece emsâlsiz bir gecedir...

Hûşû ile okuyup her âyetten ders alan
Müminlere sen şahit ol Yüce Kitap: KUR'AN...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kahpe

Bir sensin kahpe
Bir de Felek...
Kahpe derlerdi de Feleğe
İnanmazdım.
Şâhit olmasaydım kahpeliğine
Elime kalemi almazdım
Başıma geleni yazmazdım.
Sana gelince
Biliyorum senin de ne mal olduğunu
Bir gece şunun,bir gece bunun olduğunu.
Şimdi de fikrince
Aklımı sulandıracaksın.
Çekil git karşımdan
Açma göğüslerini
Gösterme baldırlarını.
Onlarda
El-âlemin eli var.
İstemiyorum senden olmanı
Bana bir gece yataklık yâr.
Gülüşlerin bile geçici
Adı üstünde:kahpe gülüşü...
Öyle bir yola çıkmışsın ki
Ne yazık yok dönüşü.
Artık boş yere durma karşımda
Kadınlığına asla imrenmeyeceğim
İntikam alacağım Felekten
Eğer tükenmezse sabrım.
Ne yapayım
Sütten ağzım yandı
Ayranı üfleyerek içeceğim...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kahve Falı

Fallar bakılmak için kapanmış hep fincanlar
Falda çıkan sevgiden fal bilmeyen ne anlar?
Kâh kabarmış yürekler,kâh ferah bulmuş canlar
Canların hâllerinden hâl bilmeyen ne anlar?

Fallar gerçek olsaydı çoktan benim olurdun
Ümitlerim fincana girip de sığınmazdı,
Ben fincanları değil sen hep beni okurdun
Dünyada senin gibi bir falcı bulunmazdı...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kalem

Kalemin dost olabileceğini
Bilmezdim bu kadar,
Her dediğimi dinledi bir bir
Usanmadı
Ama biraz boşboğazlığı var
Sır tutmuyor hiç,
Söylediklerimin hepsini kâğıda
Anlatmaktan utanmadı...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kalp Atışları

Gel,kalbimin üstüne şöyle başını bir koy
Atışlarını değil,isyan edişini duy.

Tik taklarıyla her gün gönül kapını çalar
Tek atışına bile başkası kapı açar.

Gönlünün kulakları bana karşı kapanmış
Cümle âlemi duyar,bana ise yabanmış.

Kalbim çırpınışlarla bir gün gelip duracak
Farkına vardığında vakit geçmiş olacak...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kalpler

Bir doktorunki kadar
Acıyla delik deşik olmuş,
Bir kadınınki kadar ürkek,
Ananınki kadar yufka,
Çocuğunki kadar sâf,
İnsafsızınki kadar pek,
Katı,yumuşak,yaralı kalpler
Çarpar çeşit çeşit...

Aşk olmasa kalpleri
Birbirine ne ekler?

Yıkılır mı insafsızın sur gibi kalbi
İncecik merhamet oklarıyla?
Esir eder tabiat şair kalbini
Sonbahar yapraklarıyla...
Yavrum diye çarpar
Ananın yufka kalbi,
Dolaşır damarlarında kan kan
Al kandan da sâf yavrusu.
Aşıkların kalbini burkan
Kavuşamamak korkusu.
Vicdanı deler insaf.
Yumuşatır yufka kalbi
Acındırıcı bir lâf.
Namus diye çarpan kalpler
Değişmez cana namusu.

Bütün bunların yanında
Geleceğe ilk açılışında
Uykulu gözlerle bakan,
Herşeyden temiz ve kaygısız
Yeni doğan yumurcağın kalbi var
Hayat...Hayat...Hayat...diye atar...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kanije'nin Esir Mehmetçiği Destanı

Macaristan'da Balaton Gölü...
Gölden çıkar Berk Irmağı
Karışır Drava'ya.
Irmağın ortasında
Dümdüz bir adacık
Adacık ortasında
Bütün görkemiyle 'Kanije'...
Adanın kıyıları
Sazlık,bataklık.
Türk'lere Macaristan
Yetmiş-seksen yıldır
Ederken mallık
Kanije Alman elinde
Bırakılamazdı artık...

Kaleyi almak için
Ardı ardına
Yapıldı çok seferler.
Esir düştü her akında
Nice Türk askerler.
Yine denendi talih
Bin altı yüz yılında.
Güvenliydi kale...
Uzaktan uzağa birkaç topla
Elbet geçmezdi ele.
Topların açtığı gediklerden
Saldırmak gerekti hemen.
Ama sazlar olmuş çengel,
Öte yandan bataklık
Yürüyüşe oluyor engel.
Kaledeki zindanlarda
Çürüyen Türk erleri
Çıkarılıp zindandan *******i
Kinle,nefretle
Örüyorlardı delikleri
Zincir kamçılar altında.
Bu zoraki çalıştırma
Ne de olsa geciktiriyordu zaferi.
Ama zafer gecikirken
Onların da içinden
Parlıyordu isyan alevler....

Yine karanlık bir gece
Uykuya dalmış Kanije...
Tatlı bir öç hissi geliverdi
Esirlerden bir gence.
Sabah zindana dönerken
Yolları geçti esirlerin
Barut mahzeni kulesi önünden.
Kapı aralıktı
Cephane çıkarılıyordu içeriden.
'Allah! Allah! 'dedi fırladı öne
Tuttu nöbetçiyi gırtlağından
Sürükledi mahzene.
Önce hıncını aldı ondan...
Kaya gibi dayandı
Demir kapının arkasına.
Karanlıkta bir kıvılcım yandı
Parladı iri bir kav,
Kin,intikam,özgürlük
Sanki olmuş bir lâv
Birdenbire boşandı.
Ateş aldı bin kantar barut
Sarsıldı koca kale
Ve göklere uçtu kule...
Bütün kaleyi kapladı
Tam iki saat bir duman,
Mehmetçiğin şehit ruhu
Çıktı açtığı gedikten
Artık dileği olmuştu
O koskoca delikten
Şimdi giriyordu Şanlı Ordu.
Göğe uçan kumandan
Seyreyledi kalesini havadan...

Alper Kürük

[GooD aNd EvıL]

Kanije'nin Savunma Destanı

Kanije denince gelir akla
Koca 'Tiryaki Hasan'
Ki yerleşmişti saraya
Delikanlıyken 'Sultan Süleyman'.
Kılıçtan keskin zekayla
Herkesi bıraktı kendine hayran.
Türk'ü temsil etmek için gelmiş dünyaya
Cesur,zeki ve kahraman...

Macaristan'a bir seferde
Toplar çamura saplandı.
Samurunu çıkarıp sırtından
Salıverdi çift mandayı boyunduruktan
Koşuldu onların yerine...
Bu fedakârlık üzerine
Kahraman erler toplandı
Koşuldular onlarda bir bir
Ağızlarında TEKBİR
Çıkardılar topları çamurdan.
İçten sevdi herkes Paşa'yı
Seçmişti asker o an
Kendine yaraşır 'Baba'yı.
Birgün Paşa gönüllüce gitti
Kanije'ye kumandan.

Avusturya'lı Ferdinand
Emrinde elli bin düşman
Kış çatar çatmaz
Fırsat bu fırsat
Geldi dayandı kaleye.

İçtiler and
Kaleyi vermemeye
Başta Tiryaki Hasan
Ve kendisi gibi bir avuç kahraman.

Yardım ümidi kesildi bir yandan,
Topladı önce eratını
Yükseltti mâniviyatını.

Kale önündeki söğütler ile
Yaptırdı barut,
Baş vurulacak son çare idi hile...
Türk Serdarına güya
Yazdığı gizli mektuplar
Geçtikçe düşman eline
Sardı kâfiri tatlı bir rüya...
Tam yetmiş gün Hasan Paşa
Nâil oldu emeline
Kaleyi vermedi düşman eline.

Rastlamaz mektupların
Böylesi güzeline.
Bir mektubu şöyle:
'Askerim haddinden fazla,
Depolarım dolu cephane,erzak
Bizi etmeyin merak'.
Bir diğeri böyle:
'Cephanem,erzakım yok,
Çarpışmam diyor erat
Çabuk yetişin,imdat! '
Çılgına döner sevinçten düşman
Kafası karışır kumandanın.
Getirilir bir mektup daha o an
Yine Tiryaki Paşa'nın;
'Erzakım,cephanem yok dedim
Kandırdım düşmanı
Kale önüne çektim.
Yola çıktığınız haberi geldi...
Dileğimiz Vatan için ölmektir,
Düşmanı iki ateş arasına
Artık kıstırdık demektir...'

Paşa'nın emrindeki
İki dönme hıristiyan
Kaçmıştı kaleden.
Haberdar ettiler düşmanı
Kalenin feci hâlinden.
Birkaç gece geçmeden
Ele geçti bir mektup:
'Muvaffak oluyorum hilemde
Güya kaçmış gibi benden
İki casusumu soktum
Düşman arasına sezdirmeden.
Onları kandırmak için
Kalemi kötüleyecek,
Düşman da bu karda,kışta
Kalemizin önünde
Gafil,gafil bekleyecek...
İç yüzü budur işin
Aman çabuk yetişin! '
Ertesi sabah iki hâinin
Mızraklarda kesik başı
Bağırdı kale önünde bir Alman:
'Hasan Paşa...Hasan Paşa...
Hilen meydana çıktı,
İşte adamlarının hâli,
Çıktık say senle başa...'

Yetmiş gün böyle geçti
Hep mektup uçurarak.
Yapılan birkaç hücumda
Topçubaşı 'İncekara Ahmet Ağa'
Atış yaptı sola,sağa...
Attığı her gülle tam hedefini buldu
Etti düşmanı perişan.
Karlı bir kış gecesi
Koca Tiryaki Hasan
Bir huruç yaptı ansızın
Bozguna uğrayan düşman
Gelip vurdu zannetti
Türk Serdarı arkadan.
Kimi nâmert öldü
Kaçtı canını kurtaran.
Harp meydanı sanki
Kâfir kanından bir göldü
Suladılar atlarını bu gölden
En önde Tiryaki Hasan
Ardı sıra bir avuç kahraman.
Kanije duvarları değil
Sarmıştı onları Vatan
Ebediyyen ve gönülden...

Alper Kürük