Aşk şiiRLéRi.

[KoJiRo]

Aşk bazen karşılık görmeden sevmektir...

Sana uzaktan bakıyorum. Sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni. Sen gidince aklım da senin peşinden
sürüklenip gidiyor, yüreğim de... Yanında biri mi var, ona bir şey mi söylüyorsun, onunla gülüyor musun...
içim yanıyor. Ama senden sonra gördüğüm o insan birden senden biri oluyor. Senin baktığın her yer
artık güzel, senin konuştuğun her insan, özel oluyor.
Sen evine şu yollardan gidiyorsun. Ardından yürüyorum. Beni fark etmiyorsun. Önünden geçtiğin
evlere, gölgesinde yürüdüğün ağaçlara, her gün bindiğin otobüse bakıyorum. Senin gözünle bakıyorum.
Sen yokken de o yollardan defalarca geçiyorum. Senin kokun, senin havan, senin auran sinmiş
havaya.. Sanki seni soluyorum.
Akşamları ne yaparssaın acaba? Sofraya oturduğun zaman yanında kimler var? Hangi yemeği severek
yersin, neyi sevmezsin? Kitap okur musun? Hangi kitapları seversin? Ne tür filmlerden hoşlanırısn?
Televizyon izlerimsin? Gece sokağa çıkar mısın? Arkadaşlarınla en çok neye gülersin? En çok kim
kızdırır seni.. Hangi futbol takımını tutarsın?
Bilmeliyim. Senin hakkında bütün ayrıntıları öğrenmeliyim. Çünkü ben de o filmlere gideceğim, ben de
o dizileri izleyeceğim, ben de o yemekleri seveceğim ya da nefret edeceğim. Bilmeliyim. Baştan kuruyorum dünyamı.
Seninle yaşamaya başlıyorum.
Onca kalabalığın içinde, karmaşık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi
çırpınmaya başlıyor yüreğim. Bir ışık çarpıyor yüzüme, bir sıcaklık yürüyor göğsümde. Anlıyorum
ki sen varsın. Sen ordasın. Sen gelmişsin. Bakamdan, başımı çevirip seni görmeden varlığının
farkındayım.
Ey uzak uzak baktığım.. göz göze gelmeden, saçını okşamadan, değil bir rüyayı bir cümleyi
paylaşmadan sevdiğim sevgilim. Bir aşk filiz verdi, fidan verdi, kök saldı içimde. Onu sana
göstermek için ömrümü veririm.

[KoJiRo]

Hadi gidiyorsun
Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun
Herşey gidiyor
Gökte bulut, dağda kar, düzde kervan gidiyor
Solgun bir gül oluyor insan
Bir demet kar çiçeği ölüyor, sen gidiyorsun
Ne ucuz yaşıyorsun, ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun
Bakma öyle
Ben kanıyorum sen üşüyorsun

Kolay değil bir yalan bu
Yaralayan koca bir yalan
Yalan işte
Sevdiğim yalan
Şarkılardan arta kalan ve sabah buğusu
Ve tarla faresi ve ekmek derdindeki işçi kalbi gibi
Yumuşacık sıcak bir yalan

Islak gözlerimle geçiyorum
Yaralı bir ceylanın kalbinden
Ceplerimde kül var
Bir yangından arta kalan

Sorduğum adreslerde kimse oturmuyor
Ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman
Herşey bir yalan gibi yandığı zaman
Yalnız olduğunu anlıyor insan
Anladım ve geçtim
Yaralı bir ceylanın kalbinden

Aynamı kırdım, fotoğraflarımı yaktım
Nasıl da acımasızdım tafralarıma karşı
Nasıl da umarsız

Su gördüm düşümde
Karanlıktı ve gürültüyle çağlıyordu
Ceplerimde kül vardı ve yanıyordu
Sonra sabah oluyor
Ve bir ceylan kalbinde alem ağlıyordu

Hayır, diyordu bir dağ köylüsü
Hiç bir şey için geç değil
Ve geç değil
Birşey için hiçbirşey
Birşey vardı öyleyse, birşey
Beni çeken
Güneşin dağdasından uzağa
Kocaman çayırlara çeken birşey
Gümrah ırmaklara
Sonra sıcağa sonra acıya
Sonra yaralarıma merhem olmaya kapıma dayanan
birşey...

Tutsana beni bırakmasana
Olsun, yaralasana
Olsun, ağrısada
Yalan da olsa kalsana

Dağ köylüsü aşkın olduğu yerde ben varım
SEN OLMASAN DA ben varım
Yağmur yağar, saçlarım filizlenir
Bir yıldız düşer omuzlarıma
Islık çalar, ıslanır, şarkılarımı söyler geçerim kapımdan
Camların buğusundan ve yağmurun kokusundan

Tanırlar beni
En iyi YALANLARINI alırım onların
Adresler sorarım kimseler oturmaz orada
Ve kimseler olmaz ben sordukça

Dağköylüsü
Şimdi gidersen
Şimdi git
Kalırsan şimdi...

[KoJiRo]

Yüreğime bir gül çizdim kanlı yaş ile,
Yaktın beni küle döndüm dumana döndüm,
Nasıl edem nere gidem dertli baş ile,
Bilemedim teli kırık kemana döndüm.

Canım aldın, can evimden vurdun ya sende;
Küstüm sana, faydası yok, geri dönsen de.
Sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın,
Sen de vicdansız çıktın adın batsın.

Zaman ola devran döne sen de çekesin,
Yitiresin umudunu heder olasın,
Aşka düşe kahrolasın candan bıkasın,
Ömrün boyu bir kez olsun gülmeyesin.

Sen ki beni rezil ettin yedi cihanda,
Yalan oldum talan oldum senin sayende.
Sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın,
Sen de vicdansız çıktın adın batsın.

Beni özleyince bir nehir yatağını bulsun,
Kor düşsün dağlarına, ceylanlar suya insin.
Sesime bakıpta ağlıyorum sanma,
Seni özleyince böyle olsun birazda.

Ayrılıversin yaprak dalından,
İnsan sevdiğinden ayrılıversin,
Kan damarımdan can pazarından,
Adam baharından ayrılıversin.

Dağda dört mevsim erimeyen kar varya,
Yokluğum öyle erimesin.
Sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın,
Sen de insafsız çıktın adın batsın.

[KoJiRo]

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim.
Ama gitme Lavinia.
Adını gizleyeceğim,
Sen de bilme Lavinia

[KoJiRo]

Kapı ağzı boş bavul yığınlarıyız,
Sarı fotoğraflar yolculuğundayız şimdi.
Ayrılıklara acemi aşıklarmışız,
Ne barıştan anlarız, ne mütareke biliriz şimdi.

Daha çok sevmek isterdik belki,
Daha çok tanımak o iki yabancı sevgiliyi.
Biz seninle susmayı başaramadık,
Yalancıyız, biz barışmayız artık.

Ağlarım, ağlar açılır denizlere,
Her şeyi bıraktım gidiyorum ben de.
Yağmurun derman değil kurak gönlüme,
Bu şehirde karşılaşmayız bile...

Kırk parça olmuş hatırın bende,
Sustuğun sözler kanar içimde.
Ne güven kalmış, ne sevda bizde,
Biz bu şehirde bir daha karşılaşmayız bile.

Ağlarım, ağlar açılır denizlere,
Her mevsim biraz daha ayrıldık.
Acemi aşıklarmışız, çabuk darıldık,
Yazık sevdiğim biz barışmayız artık.

Acemi aşıklarmışız,
Ne çok kırıldık, ne çok üzüldük, ne çok darıldık,
Yazık sevdiğim;
Biz barışmayız artık...

Hiç bitmeyecek gibi gelmişti önce,
Herşeyi tüketmek için başlamışız oysa.
Bu sevda için doğru isimler değilmişiz meğer,
Ne çok yandık böyle, ne çok yanıldık.

Yeteneksiziz sevgilim, biz barışmayız artık,
Aynı yatağın iki uzak ucunda uyuduk.
Her gece biraz daha ayrıldık.
Daha çok sevmek isterdik belki birbirimizi,
Daha çok tanımak bu iki yabancı sevgiliyi.

Sevmek biraz da bağışlamakmış,
Biz seninle susmayı başaramadık.
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara,
Hiç konuşmadan kaçak yaşadık odalarda.

Aynı çatı altında iki yabancı,
İki dilsiz aynı yatağın iki ucunda.

Ağlarım şimdi, ağlar açılır denizlere,
Herşeyi bıraktım gidiyorum ben de.
Hiç olmazsa son kez mutluluk dile.

Bir yatağın iki uzak ucunda,
Her geçen gün biraz daha darıldık.
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara,
Dönüş yok, biz barışmayız artık...

Güller artık günlere kanmaz,
Sanma bensiz güneşler doğmaz.
Hep unuttun sevmeyi beni,
Bende artık sabahlar olmaz.

Kırk parça olmuş hatırın bende,
Sustuğun sözler kanar içimde.
Ne güven kalmış, ne sevda bizde,
Biz bu şehirde bir daha karşılaşmayız bile.

Ağlarım, ağlar açılır denizlere,
Her geçen mevsim nasıl biraz daha ayrıldık?
Acemi aşıklarmışız, çabuk dağıldık.
Korkma sevgilim, inan, biz bu şehirde karşılaşmayız,
Biz barışmayız artık...

[KoJiRo]

Bugün hiç olmadığım kadar yalnızım,
Ne rüzgar okşuyor saçlarımı
Ne de yıldızlar göz kırpıyor artık bana..
Düşün dağ başında yalnız bir taş,
Ya da yangından sağ çıkmış bir ağaç
İşte öyle...

Bugün hiç olmadığı kadar yalnızım,
Suyu zehirli bir kuyunun başındayım.
Susuzluktan çatlasa da dudaklarım,
İçmeyeceğim...

Sırf sana inat olsun diye yaşayacağım,
Dört elle sarılacağım hayata.
Boş vermeyeceğim işte,
Yüreğim acıların kını olsa da...

Hasretlik bir bıçak gibi kemiğime saplanıp
Debelendikçe acı verse de,
Duymazdan geleceğim acıları...

Yasaklı bir şiir gibi kaçırsan da gözlerini,
Ben ki o şiiri ezbere bilirim.
Ve hiç olmadığım kadar yalnız olsam da,
Tüm açık kalplere ilan veriyorum;
"Aşkımı kaybettim, hükümsüzdür."

[KoJiRo]

Ne zaman elime bir kalem alsam
Sana seslenmek geliyor içimden
Güzelliğini hatırlıyorum bir yaz günü
Yine gemiler geçiyor uzaklardan
Biz yosun kokulu rıhtımlarda el ele
Şehirlerden İstanbul, aylardan temmuz

Ne zaman elime bir kalem alsam
Geçmişi seninle yeniden yaşıyoruz
Ne zaman elime bir kitap alsam
Hep seni okuyorum inanır mısın
istiyorum seni anlatmalı bütün romanlar
Sevilen kadın hep sen olmalısın.

Ne zaman elime bir kibrit alsam
Yine İstanbul'u yakmak geçiyor aklımdan
Bu sensiz sokakları, bu evleri
Bu plajları bu denizleri
Sensiz kaldığım bu şehri tüm yakasım geliyor
Yine alev alev bir istanbul düşünüyorum
Ve çaresiz yaktığım bütün sigaraların
Dumanlarında seni görüyorum.

Ne zaman elime bir fırça alsam
Yüzünü çiziyorum kapılara, duvarlara
Bir bir hatırlıyorum bütün hatlarını
Gözlerini dudaklarını saçlarını
Baktığım her yere gölgen düşüyor
Dokunduğum her şeyde senin sıcaklığın
Sonra dağlar, denizler giriyor aramıza
Gitgide büyüyor uzaklığın
Ne zaman elime bir kadeh alsam

Delicesine sarhoş olmak istiyorum
İçkiler seni hatırlatıyor yine
Kırıyorum birbiri ardınca kadehleri
Artık hiç bir şey kâr etmez biliyorum
Ne dost, ne içki, ne aşk, ne kadın
Gözlerimde yıllardır eşsiz olan
Değişmeyen bir sen varsın

Ne zaman elime bir ayna alsam
Gözlerimden korkuyorum, bakışlarımdan
Bu seni unutamayan benden korkuyorum
Uçurum çizgiler, kara gölgeler
Bir sonun belirtileri yüzümde yer yer
Karşımdaki yüz sefil bir akşam
Hep sana sesleniyorum duyuyor musun
Ne zaman elime bir kağıt alsam.

[KoJiRo]

Gittiğin yer bir yağmur damlası kadar yakın
Gittiğin yer bir uçurum kadar uzak

Herkes yeniden yazgısına kanacak
Gittiğin yer kalbimde hep kan kadar sıcak

Gittiğin yeri anlamak
Gittiğin yeri ağlamak

Bir çerçevede yarım bir gülüş
Ve yalnız bir fotoğraf bırakarak

Yine bahar açacak, güvercinler uçacak
Gittiğin yerlerde sana kimler bakacak?

Gittiğin yer bir yağmur damlası kadar yakın
Gittiğin yer bir uçurum kadar uzak

Seni benden zaman, seni ölüm alırdı ancak
Gittiğin yer hasretimin kavalyesi olacak...

[KoJiRo]

artık gelecekler


yüzyıllardan yirmi birincisinde imişler

dine sırt dönüp ülkeme sinmişler

ilim yuvasını yıkıp mini giyinmişler

tarihe yazın artık gelecekler



kalbim temiz deyip geçinenler

halkın şerefini beş kuruşa verenler

kendim deyip davasından dönenler

gidin buradan artık gelecekler



kendi kanununa göre hükmedenler

Ömer’in rabbini hiç mi bilmezler?

özgürlük deyip örtüneni hapsedenler

görün adaleti artık gelecekler



Fatih’in kılıcından geçen kafirler

Allah’ım onlar yine içimizdeler

anaların duası ile yola çıkan nesiller

Anadolu’yu aşıp cihana hükmedecekler

[KoJiRo]

aynı yer


yaşadığım en ilginç gün bugündü

çünkü içinde sen yoktun

yine aynı yere dokundu canım

kalem yazmaz sen duymaz oldun



yine aynı mürekkebe muhtaç kağıt

sevmese de resmedecek damla damla

deseler gel şu efkarı dağıt

yine aynı yere dokundu canım



yine aynı adlı kandırılan hikaye

bu serüvende hiçbir şey bilinemez

bunun gibileri nice oldu

akıl olmayan gözle görülemez