Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Tıpış Tıpış

Arap atı zincirini kopardı
Arap atı çayırı da bıraktı
Arap atı elinizden kaçtı
telaşlanmayın hemen canım
kaçıyorsa kaçsın
bırakın biraz da o oynasın
dört nala koşup yorulsun
arada bir çifte de atsın
oynamak onun da hakkı
sizinle oynamıyor ya.

Siz, bir avuç tuza kıyıp yaygan bir tabağa koyun
tabağı sallaya sallaya arkasından sallana sallana
tasalanmadan gidin.
Arkasından gidin dedimse kastım hedi hedi demekti
koşmanıza da gerek yoktu
tuz deyip geçmeyin
Gandi'den kerametini öğrenin
Arap atının damağında tuzun tadı hala duruyorsa
ya da o tadı siz verdiyseniz zamanında kendine
kaygılanmayın boş yere.

Sizin için olmasa da damağındaki tadın aşkına
-yeşil otun üstüne de ne de hoş gidiyor ya-
tuzun hatırına da olsa
o şanlı bir Arap atı
oynaya oynaya dörtnala
arada bir çifte de atsa
burnundan da solusa
tıpış tıpış kendi ayağıyla da olsa
ayağınıza gelecektir.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Timsah

şu timsahın ettiğine nasıl da örnek oluyor diğerine
bir sürüngen mi, hayvan mı
suyun başındaki nöbetçi mi...
dişlerini geçirdiğinde avına aldırmıyor can telaşına
o kadar güveniyor ki kendine
yuvarlana yuvarlana
ne sağına, ne soluna dönüpte bakmıyor bile
sindiremediği ne ola...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Todı Fındero

Mı destra bigi, todı fındero
na sellaqa fiqrê mına
seronau peştiya mı derê
nı tıfang esto ortıdı
nı qi qurese perı...

Ortıdı helbêsti este
te wer - te pi fındenê
gıraniya xo esta jübini serdı
gıranina inora me tersı
pelgi, qute jübini ayrau beqi
vacımı heni bo
hento qı qudrete to esto
şikinay herdra waderesa...

roce ena
neşqinay berê sa peştiya xodı
ze mı
waxto qı asmendı höyri nebi sa
a waxttı feqe canti yaqı beso inore
haadı qı tenê vaye hetê ma estosa
ina qi zane
raya mı xelle düriya
heta ica mıronı, monnı kam cızano...
sere xo genê sone raya xo dımıra
tedinira raver inore mı vatibi xora
ina qı helbêsti, ina qı destê mıra weci
sene hala bo raya xo wecene
seyr qenay mıra röy sone
cayo qı ma pers do cı
ouqa zelalı, asmeno paq, astari
roşta dina...
heta ica sone
domani niyi ya...

K-27

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Tohum Acı İçinde, Aç Kalırsın

Tohum kavrulurdu acı içinde
Bir başka mevsime girerken,
Filizlenir de, sofrana kadar gelip
İşlenir de, yüreğine parça parça.

Toprağın sancısı bu
Tohuma düşerdi
Bundandır, acı olurdu ekmeğin
Aç kalırdın
Acıdan uzak her şeye...

Düşmeye görsün tohum
Sancının üstüne,
Filize durur ki acısı
Yutamazsın
Yüreğine düşer ki
Kor ateşi gibi.
Bırakmaz seni, seninle,
Kavurur
Sessiz ve sakin,
Ölesiye...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Tokat

meşe ki bir gün seslendi baltaya
'sen beni kesemezsin
kesemezsin amma
sapın benim soyumdan'

eğildim meşenin önünde
eğildim, eğildim, eğildim
öyle bir tokat vurdu ki bana
sonunda
hala kendime gelmiş değilim...

gelirsem eğer kendime
bir daha da eğilmem
meşenin önünde bile...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toparlanma

Bir yaprak gibi
oradan oraya
savrulup duruyorsun

olanları kuruttun
dikili
bir ağacın bile yokken

ahh şu yapraklar
sen de görüyor musun
hala üstünde duruyor
kurşun ve parmak izleri

hava öylesine ağır ki

kendini kaptırmışlar
deli bir rüzgara
nasıl da havalanıyorlar

merak ta mı etmiyorsun

rüzgar birazdan dindiğinde
tekrardan
toplanacaklar mı dersin
düştükleri
o kuru dalların üstüne...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toprağa Sarısını Verirken Üşüdü

Karanlığın dehşetidir, çilenin pençesi
Kara bir bulut yapışırdı
Toprağın yüzüne.
Çaresizlikti köylünün elinde
Babasından kalan miras
Açarak ellerini allaha yakarırdı.
Yağmur yağacaktı
Yağmur yağacaktı
Yağmur,
Serpilen kımıldı oysa
Deli bir rüzgarla
Çoktan sarmaladı ekini.

Gün hesabındaydı hamile bir kadın
İlk bebeğine
Düşüyorken aydan
Gün be gün
Bir yaprak daha duvar takviminden
Koparırdı akşam vakti.

Zamansız tutulut sancıya
Doğuramazsa Anası gibi
Ana olamamak vardı,
Beyninde kurt kemiriği
Benzi soluk
Karıncalanırdı teni...

Titreşimi neydi yarı kentlinin
Pamuk üretirdi,
Üşürdü ekin başakları
Sarısını verirken toprağa.

Kaplumbağa sabrıyla bir demirci
Yapardı sipariş gelen orağı,
Hava karardığında ikindi vaktiydi
Bedenini saran karanlık,
Sırtından girmişti
Soğurdu bedeni
Kara bulutun ardında...

İklimi değildi bu ülkenin,
Bu coğrafyanın iklimi değil
Bir yanda düşünürdü
Ak saçınan
Kor ateşe damlardı
Soğumuş teri...

Bir ömür gelip geçerdi
İnadına
Çile yüklenirdi sanki,
Kendi toprağında ağzı dolu
Gülemezdi insan...

Bir ömür geçerdi
Babadan kalma miras
Bir adım büyütmez,
Bir gün götürmezdi
Babadan bilme yaşardı
Bir ömür
Sınır geçmez
Yol geçmezdi
Çilesini yüklenirken omuzlarına...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toprağım Gökkuşağı

Bilinmeyenin bilineninde dolaşırım
Rengimle, emeğimle
Görülmeyenin görüleninde gökkuşağıyım
Toprak benim alınterimde öyle
Boyu nesiller boyu
Oynanır üzerimde.

Toprağım benim, gökkuşağım
Bir can daha koparıldı bugün
İnsan pazarından
Yüzünü görmek istemediklerin hem de
Tetiği sırtından düşürdüklerinde
Gökkuşağım benim
Kurşunlar yağdı Çınar ağaçlarına
Kendi renklerinde halaydaydılar
Kana boyananda...

Kıyamete durulduğunda, yatıldığında kıyamette
Büyüdüğün asi, büyüttüğün asidir senin
Belki de bundandır kimin neyine
Gökkuşağım benim, toprağım
Damarların aşınır nesiller boyu
Karanlığın karası sarmışken dört bir yanını
Nasıl uyulur kulak tınlarken
Sokaklarında boy boy ihanet dolaşırken.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toprağın Koynuna Girdiler

Bir uçtan bir uca, kenetlenir birbirine
Toprağın ezgisiyle düşenler
Düşenler ki kanlarıyla yarını gösterdiler
Seyit Rıza, Alişer...
İbrahim, Deniz, Mahir...
Mazlum, Hayri, Ağit, Kemal...
Bütünleştiler
Çarkın dişlilerinden kopan ezgilerle
Munzur'da, Fırat'ta, Dicle'de
Maltepe'de Cevahirle
Bütünleştiler... toprakla, suyla...

Tank, top, idam sehpalarındaki
Zayıflıktır zalimin gücü,
Yetmedi çağlayışına, yetmeyecek hewal.
Ayak altındaki beden silkiniyor artık
Doğrulup silkinmesi karanlığı ürkütür.

Ölümün izi vardır derin uykularda
Yaşamanın sırrı bugünlerde belirir
Çarkın dişleri arasında kalmış
Bir ezgili yürek
Çekip alır rengini zalimin elinden.
Fırat'ın çağlayışına kattılar seslerini
Küllerinden doğanlar...
Süzüle süzüle patikalardan geldiler
Toprağa yayılıp kapladılar suyu
Berrak sular içinde halklar sofrasına
Yarınlara...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toprağın Sevinci

Şu ağaca düyorum doğanın kaçıncı gücü
toprağını böylesine begenir,
daha bir kaç yıl oldu gözenin altına dikeli
ne çabuk açıldı, seçildi dal budak verdi üstüne

Temmuz'un ortasında otururduk dibinde
ne de güzel severdik dikine gelen güneşin
yapraklarından yansıyarak soframıza inmesini

Şu ağaca diyorum huyundan mıdır, suyundan mıdır
kuşları dallarına bizi gölgesine alması
anlamadım gitti
üstten dalları, alttan damarları
kendi başına, bir parmak suyu sahiplenmesini

Topu topu bir kök ağaç
korkarım gözeden unutup giderse bizi
hani kuşlar da yararlanıyordu desem
buz gibi suyundan en az bizim kadar
ağaç ta görüyordu
ne zorlukla içtiklerini kuşların damla damla suyu
su ki aynı su hayata bağlıyor insanı,
derinliğine bırakırsa kendini
bir başka katmanında toprağın
aramaya başlarsa yolunu...
dağılır mı, kaybolup gider mi yoksa
gözlerimizin önünden

Bu işin sırrı bir ustanın elinde
suyun dilinden anlayan nasırlı elleriyle
ağaç ta yerini beğendiğine göre
bize söz mü düşerdi
su da yoluna girecekti nasılsa
biz mi, toplandık etrafına ustanın
o ağaca da seslendik
toprağın yüzümüze gülmesini
bir kez daha selamladık
dilimizden anlayan türkülerimizle...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz