Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk bana uzaktı
Bakışların bir tuzaktı
Sevmek bana yasaktı
Mecnun oldum inci tanem.

Gülüşün kalbimi çaldı
Hasretin beni sardı
Güzelliğin aklımı aldı
Mecnun oldum inci tanem.

Sana kavuşmak dileğim
Seni özler yüreğim
Beni sevdiğini bileyim
Seni seviyorum meleğim.

Rüyalarımda sen varsın
Sevdam dağları aşsın
Kalbimdeki bitmeyen aşksın
Mecnun oldum inci tanem.

[GooD aNd EvıL]

Pencereden baktığımda görüyorum;
Senin yüzün, incir yaprağında.
Senin ürkekliğin,
Duvar üstünde yürüyen,
Bir kedinin kıvraklığında.

Aynada dururken, görüyorum;
Kırmızı öpüşün, sol yanağımda.
Dişimi fırçalarken senin ağzın,
Serin suların berraklığında.

Rakı devrilmiş masalarda yokluğun,
Veya benden önce kalkıp gitmişliğin;
Gece boyu dolandığım barlarda.
Sarhoşlara tekrarladığım adın;
Balıkçı kahvesinde, çorbacıda,
Kenarlarda...

Dökülmek istemiyorum, hayır!
Çingene çiçekçiler,
Habire yaltaklandığında;
Bilmediğim soruların açtığı çukuru,
Yalanlarla doldurmak istemiyorum!

Seni kaybettim galiba...
İki taşın arasında kaldım!
Bu, benim hatam değildi,
Seni ben çok geç tanıdım!

Derin acılar bahçıvanı,
Yüreğime ne ektin böyle?
Aşk, korkağını bağışlar mı,
Söyle?..

Aramak ne kötü, herkeste seni,
Her gözde bulup yanılmak seni!.
Ah turuncu rüyalar güzeli!
Hem kendini yok ettin,
Hem beni...

Başka ne acıtabilir içimi,
Yaşım kırkı devirmişken,
Seni böyle patavatsızca sevmişken,
Ve tam aynayı güneşe çevirmişken;
Başka ne?..

Seni vefasız aşklara bırakıyorum
Yüzümü kırılan bardaklarda ara...
Düşünme, ben ne olurum?
Sanırım, bir daha onarılmaz,
İncinen gururum...

[GooD aNd EvıL]

Öyle kolay ki incinmek
Yeterli buna tek bir söz
Olası mı söyleyememek.

Yeniden kurardım dünyayı
Mümkün olaydı eğer,
Tertemiz bir yaprak misali.

Gönlümce yazardım beyaza
Dilediğimce incitmeksizin
Oysa bahar çoktan erdi yaza.

Ardından sonbahar
Acımasızca bastıran kış
Gömülür kalır karlara umutlar.

Yeşerir mi?
Kim bilir?
Uzatır mı başını dünyaya
Yarı çekingen, yarı utangaç, yarı ürkek
Yüzüne çarpacak, soğuktan korkarak!

[GooD aNd EvıL]

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.

Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Irmak senden incinmesin.

Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.

[GooD aNd EvıL]

Yürüdüğün yoldan haberin olsun,
Çalıyı, dikeni incitme, sakın.
Yollarda ağaçlar yoldaşın olsun,
Dalını, yaprağı incitme, sakın.

Hatırdan çıkarma kim olduğunu,
Yoldan çıkaranın kin olduğunu,
Her yolun sonunun sin olduğunu,
Dostu, arkadaşı incitme, sakın.

Kalbini temiz tut, gönlünü ferah,
Canlıdan, cansızdan almayasın ah,
Dünya işi için etmeyesin, vah
Bacıyı, kardeşi incitme, sakın.

Aşk için, aşk ile yürü yolunda,
Neler göreceksin sağın, solunda
Sabahta, akşamda, hele bayramda,
Anayı, atayı incitme, sakın.

[GooD aNd EvıL]

Bir infazın eşiğindedir hayat
Anlayamazsın ne zaman öleceğini,
Sorgulayamazsın,anlatamazsın derdini kimselere.
ve her şey sevmeyle başlar,
Birisine bağlanmakla.
Güzel yada çirkin fark etmez
Sadece sevmek yeterlidir
Onun dışında hiçbir şeyin önemi yoktur gözünde.

Ağlamak ise sevilmemekle başlar
ya da sevdiğini unutmak zorundasındır
Belki biraz zor gelir ama,
Unutmak kaçınılmazdır.
Hiç unutmadıklarında olur
Sadece anarsın,sessiz yalnızlıkta.
Gözler kalpler bir olmasa da...

Sevdiğin olmayınca hayatında pek fazla önemi yoktur
Hayata anlam katan sevmek ve sevilmektir.
Gerisi ya masal ya da hikayelerde olur
Anlıyorsun değil mi?
Hayatı, sevmeyi,onu,bunu,her şeyi.

[GooD aNd EvıL]

Bıktım artık,sıkıldım,düş yakamdan
Nedir bu çektiğim dertten,cefadan
Yinede ne olursa olsun inkar etmiyorum
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM.......

Sana gülüm desem dikenini batırırsın,
Sana aşkım desem ayrılık dersin,
Ama sana artık ne gülüm nede aşkım......
Demeyeceğim bundan böyle aklım yerinde

Sana kalsa aşkımız yaşayacaktı
Uğruna destanlar yazılacaktı
Bütün alem bizi konuşacaktı
Ama ben bıktım,,,,sana kolay gelsin

Bilki güzelim ne desem,ne yapsam
Yina inkar etmiyorum
Çünkü;;;;;;;;;;;;;;
SENİ ÇOK SEVİYORUM..

[GooD aNd EvıL]

Ölülerde yolculuk yapar,
Onların otobüsü,hiç durmaz.
Taki son durağa kadar
Sessiz,sedasız
Amansız,sevdasız
İnmek zorundadırlar!
Artlarına bile bakmadan,
Son durağı kaçırmadan
İnmek zorundadırlar!
Terk etmek acı olsada hayatı.
Bırakmak koysa da,ardında kalanı
İnmek zorundadırlar!
Şimdi bende yolcuyum.
Ebediyen gidiyorum.
Yanıma hiç bir şey almadan,
Aklıma seni takmadan.
İnmek zorundayım!
Sessiz,sedasız
Amansız,sevdasız.
Son durağı kaçırmadan.
İnmek zorundayım...

[GooD aNd EvıL]

Ne ahlâk, ne vicdan, ne namus tanır...
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Ne Allah'tan korkar, kuldan utanır,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Hakaret diz boyu, saygısız diller...
Utanmaz bir çehre, karanlık eller.
Güllere kelepçe, suskun bülbüller,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Bir yanda, yürekler dağlayan açlar.
Bir parça ekmeğe, aşa muhtaçlar.
Bir yanda kibirli, doyumsuz başlar,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Hak hukuk değersiz, sürünür yerde.
"Kim güçlü, haklıdır" düşüncelerde.
Mazlumlar ah! Eder, adalet nerde?
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Düşünce, hoşgörü, uzlaşma bir bir
Göç etmiş; özgürlük, suçludur fikir.
Ruhlarda, zihinde, hayalde hep kir...
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Saygının sevginin en temel taşı.
Vicdanın, yüreğin, aklın yoldaşı
Toplum huzurunun, her şeyin başı:
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

Gözü aç, gönlü aç ruhun şifası.
Olgun insanların zevk ü sefası.
Ve fani dünyanın baki vefası:
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!

[GooD aNd EvıL]

Senin sol göğsünün altında vuran,
Kalp değil, taştır be, taştır insafsız.
Sen arap kısrağı, bense küheylan
Peşinden koştur haa koştur insafsız

Bakışın gücünü bende mi sınar?
İnlesem azarlar, ağlasam kınar.
Sen ceylansın diye gözlerim pınar,
O yüzde yastır be yastır insafsız.

Tercüman olmaktan aciz halime,
Osmanlı dilinde yüzbin kelime,
Bir şarap kadehi verdin elime,
Unuttuğun ekmektir, aştır insafsız.

İçimde cevapsız kalan merak var.
İki yay altında binlerce ok var.
Ava mı çıktın ki bu kadar çok var?
O nasıl kirpiktir, kaştır insafsız?

Bülbülden ibret al, duy avazından.
Dinle isyanını kendi ağzından.
O dahi uslanmış gülün nazından.
Gönülde küstür be küstür insafsız.

Ey derd-i aşkımla iftihar eden,
Sordun mu kimdir bu intihar eden?
O ömür törpüsü gözlerden tüten,
Esrara kestir be kestir insafsız.