Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Ampulsüz Avize

Ciyak şakır defolu laf tüccarı,
Edebiyat muzdur sanır şempanze…
Bir tek odur her sayfanın acarı,
Ateşi kırk reklâmıdır yelpaze…

Dağdan yansır her fasulye baruttur,
Mermileri yarım pişmiş nohuttur,
Cesedi çok musalla boş tabuttur,
Bir cücedir dev geçinir kepaze…

Karsız dağda kanat takar kayağa,
Kalem kısır sözcük düşer ayağa,
Mana üryan adak olmuş dayağa,
Cansız ceset ne satırdır ne dize…

Davacıdır öksür kaçar davadan,
Tohumu yok ekin alır havadan,
Yüzü kara dibi yanmış tavadan,
Işığı kör bir ampulsüz avize…

Cantekin der; saygım sonsuz emeğe,
Bir kenedir âşık hazır yemeğe,
Bin tanık şart yoza edip demeğe,
Beyin yorar çene yaysız geveze…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Anadolu

Bilge yaşlılar,
Ağır başlılar,
Veledi zina derlerdi,
İflah olmaz yaramaza…

Vergisiz sigortasız,
Dumanlı dumansız,
Türemiş fabrikalar,
Seri üretimde serseri…

Vitrinde fikri zina,
Makyajlı temelsiz bina,
Kıvrak oryantallerden,
Binlerce oynak balina…

Bakar kör gözler,
Kurtlu lor özler,
Yakıyor içten içe,
Yellenen közler…

Kıyımda orman,
Tanesiz harman,
Güzelim Anadolu,
Hüzünlü liman…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Anı Defteri

Başucumda mazi düşün barajı,
Dünün kalbi sensin anı defterim…
Avucumda sevda kuşun garajı,
Aşkın celbi yaprağında var terim…

Her sayfanda nazlı yârin parmağı,
Kokar hala kurumuş gül yaprağı,
Acı tatlı anıların toprağı,
Kâh kanatsın kâh inleten halterim…

Sen mazisin sevdamızın parkısın,
Her satırda duyguların arkısın,
Sevdamızın gül yapraklı barkısın,
Bazen bahar bazen kıştan beterim…

Sevincimsin gözyaşımsın gizimsin,
Aşk yolunda sen gölgemsin izimsin,
Yazı şiir resim çizgi bizimsin,
Kefene cep cepte seni isterim…

Cantekin der; defter değil canımsın,
Al gül açan çok tez solan anımsın,
Aşk konağım tek durağım hanımsın,
Ben amperim defter sensin şalterim…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Ankara Havası

Ankara’da bakan çok,
Bakar görmez gel de çöz…
Bankalara takan çok,
Akar gider yelde toz…

Bize zırnık alır bol,
Bağlar kolu atar gol,
Ateştendir bizim yol,
Aldığımız elde köz…

Bal kaymaktır ihale,
Günde yapar merhale,
Güler bizim bu hale,
Duymak bilmez kelde göz…

Geldik bin bir oyuna,
Döndük dilsiz koyuna,
Yazık insan soyuna,
Göz boyuyor dilde söz…

Cantekin der; Ankara,
Kıvranıyor fukara,
Tapma artık çıkara,
Bıçak daldı selde doz…

1995

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Anlat Bana

Siyah saçlı ela gözlü esmerim.
Nemrut’a doğan Güneş gibi,
Doğ buza kesmiş yüreğime…
Garibi ısıtan kor ateş gibi,
Zemheri gününde ısıt beni…
Al kollarını bir tanem,
Sar beni sarmaşıklar gibi…
Sar beni gerçek âşıklar gibi…

Sevda masalları anlat bana,
“Memo Zin” gibi…
Duydum ki çoğalmış Kâhta’da Beko’lar,
Günü gelir lazım olur!
Tek tek düş kara lekeleri ak sayfalara…
Yaşayan tarih gibi…

Kahramanlık destanları anlat bana,
“Meme Alan” gibi.
“Köroğlu” gibi,
“Che” gibi…

Kâhta’mızı anlat bana,
Sokak sokak hane hane…
Çilesini cefasını zevkini sefasını,
İnsanların ihanetini vefasını,
Anlat bana tane tane…
Duydum ki şirin Kâhta’mda,
Benim canım toprağımda,
Baykuşlar öter olmuş bülbül yerine…
Diken biter olmuş gül yerine.
Açalım sorunları inelim derine.
Sorunları yatıralım bilimin neşterine.
Çözelim binelim çağdaşlık trenine.
Yaşayalım çağdaş insanlar gibi…

Sen seni anlat bana,
Anlat sen seni,
Giderelim yılların özlemini…
Varsın yaklaşsın ömrün son limanı,
Varsın tütsün ciğerimin dumanı,
Varsın kırmış olsun zulmün fermanı,
Çocukluğumuzu yeniden yaşar gibi,
Düşlerimize yeniden koşar gibi,
Dağları yeniden aşar gibi,
Anlat bana sen seni,
Sensin bu Dünya’ya bağlayan beni…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Anneler

Sevinç kuşku sancı sürer dokuz ay,
Anne melek gönüllüdür zahmete…
Evlat dünya kendi olur dolunay,
Ölene dek devam eder himmete…

Candır evlat kurban eder uykuyu,
Hiçbir güçlük eksiltemez tutkuyu,
Evladından bekler her gün utkuyu,
Canını kor toz kondurmaz zimmete…

Gözü gibi bakar canı evlada,
İğne batsa o an başlar feryada,
Diz bağına darbedir her elveda,
Anne layık her dem büyük hürmete…

Annesinin ciğeridir her evlat,
Toprak alsa yine kopmaz bu halat,
Kolu kanat bağrı kalkan tam pulat,
Rastlanılmaz anne gibi nimete…

Cantekin der; yufka anne yüreği,
Annelerdir her bir evin direği,
Sevgisinden onlar çeker küreği,
Sev say her an o ermeden rahmete…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Anneme Babama Açık Mektup

“Kara günün eseri”

Yanıt istiyorum yanıt!
Dertli annem! Çilekeş babam!
Canlarında can bulduklarım…
Canlarına kurban olduklarım…
Aç kurtlar sofrasına,
Niye saldınız beni?
Bir lokma ekmek parasına,
Koşturdunuz bir ömür bu bedeni…

Yanıt istiyorum yanıt!
Dertli annem! Çilekeş babam!
Talih kader hangisi oldu size yâr?
Çocukların yarınları garanti,
Diyen kanun mu memlekette var?
Günlerin karasına niye saldınız beni?
Döndüm çamın çırasına,
Arşa çıktı yüreğimin dumanı…

Yanıt istiyorum yanıt!
Dertli annem! Çilekeş babam!
Mektup mu yazdım size allı güllü?
Davetiye mi saldım ucu pullu?
Telefon mu ettim faks mı çektim?
Vahşetin arenasına niye saldınız beni?
Beyinlerin yüreklerin karasına,
Çiğnettiniz bu teni…

Yanıt istiyorum yanıt!
Dertli annem! Çilekeş babam!
Kanıt istiyorum kanıt!
Hani bağ bahçe hamam han?
Hani daireler hani apartman?
Altın tahvil bankalarda paranız,
Söyleyin oldu mu hiçbir zaman?
Ben beni nasıl korurum üryan…

Yanıt istiyorum yanıt!
Dertli annem! Çilekeş babam!
Vahşetin arenasına,
Arsızlar yüzsüzler sofrasına,
Korumasız niye attınız beni…
Hırçın dalgalarda salım,
Nasıl koruyayım ben beni…
Dört yan ayaz kavurdu teni…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Aradığım Dostluktur

Bu nankör dünyada açtım gözümü,
Aradım dostluğu ihanet gördüm…
Bilimle pişirdim ben bu özümü,
Aradım güneşi cehalet gördüm…

Karanlığın ağı sarmış dört yanı,
Çıkar batağında boğmuş insanı…
Arsızlar doldurmuş koca cihanı,
Aradım barışı sefalet gördüm…

Eş dost dediklerim vurdu hançeri.
Ömür boyu oldum zulüm göçeri…
Fikrimden dolayı düştüm içeri,
Aradım huzuru rezalet gördüm…

Peynir ekmek gibi dillerde yalan,
Saygın denen kirli ellerde talan,
Onurun ödülü değildir palan,
Kişiliği viran şahsiyet gördüm…

Cantekin der; giymiş markalı urba,
Tıka basa haram boynunda torba,
Aç gözlüdür doymaz arsızdır zorba,
Zulme kader diyen zihniyet gördüm…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Arpa Boyu Aşk

Bahtsız gönlüm kummuş aşkın zemini,
Çıkar seli hasar verdi limana…
Rüzgâr almış bin bir sözü yemini,
Aşk benzedi ikiyüzlü zamana…

Tatlı dili akrep yılan ısırmış,
Köşk dediği gönül meğer hasırmış,
Yalan nehir sevgi ana kısırmış,
Ateş düştü umut dolu harmana…

Mahmur gözler pusudaki oklarmış,
Çıkara aç candan aşka toklarmış,
Varlıkta var dar günlerde yoklarmış,
Güzel sözler döndü isli dumana…

Gül yüz maske bir muşmula suratmış,
Aşkı sahte maşa tutmak muratmış,
Düşlediği bir sosyetik hayatmış,
Düştü gönül bir cambaza yamana…

Cantekin der; çıkar senin koyundur,
Gönlün katran yalan dolan huyundur,
Sevdan cüce arpa da aşk boyundur,
Sen hicransın düşen başlar âmâna…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Arsız

Kasetçalar kız söyler,
Balkonlarda raks eder…
Şişti kafam hey beyler!
Ana, baba ne şeyler…

Mahmut Cantekin