İlhan İrem

[GooD aNd EvıL]

1945

Bir tepe..
Gözü dönük..
Meme..
Ya da rüzgar saçlı bir büyücü karı..
Tek bir göz..
Tepede..
Tepegöz..
Dönüyor dört..
Ötede,
Beyaz ciponları,
Kedi merdiveni rulolrıyla
Graponlu
Japon küçükleri var..
Mitralyozun yanındaki buğulu spottan
Cam kırıkları fırlıyor..
Yarılıyor çocukların ayakları..
Taze bir kan kokusu
Melon şapkalar dolusu..
Ve cam kırıkları
Dolduruyor yarıkları..
Uzak doğuya uçan bir halı..
Minicik bir 'kaset çalar'
'Yürüyen adam..'
Japon malı..
Daha öteye
İki çizgi çekilmiş..
Paralel gibi..
Biraz
Çapraz..
Biri siyah..
Öteki beyaz..
Biri püskü..
Biri gıcır..
İki bilgisayar..
İki ayrı çizgi
İki ayrı -kod- numarası..
(1945.........2945)
Birincisi
Varlığı yok ediyor,
İkincisi
Yokluğu....
Yokluğu getiriyor bugünlere..
Ve (var) ediyor..
Beyaz bi kağıt üzerinde..
Denize atın
Atın konserveli ciğfeliğinizi..
Savaşacak birşey kalmadı..
Bakın..
Çıkarın miğferinizi..
Metronomun en üstüne çektim sarkacı..
Şimdi ninemin yağlı kalçaları gibi
Bıngıldak bir miskintiyle
Yürüyor zaman..
Ağır..Vıcık - vıcık..
Üstelik geriye..
Nereye?..


İlhan İrem