Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Arkadaşlarla
arkadaşlarla koştuk umuda
paylaştık sade somunu
çöp yüzdürürken
kirli bulanık sularda
berrak dünyalara dair hayallerle çoğaldık
parasızdık
ama hiç arkadaşsız kalmadık
hiçbir oyunun sonu gelsin istemedik
ama paylaşmaktan yana hiç oyuncu olmadık
aşklarımızda çocuksu
dal gibi kırılgan
masum
kavgalarımızda
hep asi
ve dürüst

şimdi
buğdaylar başak verdiğince
toprağın onuru gibi onurlu bakıyoruz dünyaya
çıplak güneşin altında emeğin bayramıdır arkadaşlık
şimdi
çıplak ayaklı çocuklarla
mahalle aralarında top oynamak kadar samimi
mücadele etmek emperyalizme karşı
aynı felluce'de sevdaya tutulan
ayakları lastik pabuçlu çocuklar gibi

biz
onuru olduk yarınların bile
ayakta kalarak faşizme karşı
1950'de açtık göğsümüzü Berlin'de
kurşunlar vuramadı tebessümümüzü
amilcar cabbar'ın çiçeği burnunda çocukları
ho amcanın çekik gözlü umudu
lumumba'nın kömür karası direnç tomurcukları
arafat'ın sapanı olduk
boyun eğmedik yalana

öyle yalın
öyle dopdolu ağlamaksı
rüzgarla yarışta
yılkı atlarının özgürlüğe son koşusu
arkadaşlar
boynumda kırmızı bir atkı kadar sıcak
ellerimi ısıtan güneşin mağrurluğu
arkadaşlar
taptatlı flamingoların göç hikayesi
kanat kanat öfke
damla damla yağmur zerresi sadeliği
tarihin en büyük aşkı
ekmek ile vatan'ın öyküsü

arkadaşlar
son toplantıda
yürümeyi konuşuyorlar
buz dağlarını aşıp
açıklara
en açıklara
ulaşılmaz doruklarına insanlığın
arkadaşlar
gökkuşağının doğduğu yere götürecek bizleri

her birimiz
ayrı renkten
ama seslerimiz aynı
paylaşmak istiyoruz
geleceği eşit kılmak için
serçelere

[GooD aNd EvıL]

Aslan Payı
beni bıraktığınca ben benim
yalnızlığımca çoğul
çoğulluğumca yalnız
çocukluğumun filmleri gibi umarsız kır pidesi sade sevişliyim
göksel hülyalarda ağlayışlarda
halep bilyeleriydin yastığımın altında sakladığım
üstüne çok düşülmüş çocuk mutsuzluğuydu oysa mevsimler ve dünya
ağlayıp unutmak güzelliği sesinde yıkanırdı düşlerimiz
insan hep olmayacak şeyler kurarmış ama inanarak
çocuk düşlerimizde karton uçaklarla salıverdik çaresizliği
boşluğuna evrenin
yanaklarında biriken yağmur sularıyla yıkanmak da güzel
varlığına hiçbir güzel anlam biçilememiş
yokluğun dahi yaşama nedeniyken
kelebek ömrü sevincinde soluğunun
yıldızlara çakılı kalmak payıma düşen
aslan payı bende farketmek seni
bakmak uzak ışıklara
bakmak seni düşünerek
uzun süreli yolculuklara hazırlanarak

[GooD aNd EvıL]

Aşıkımıza Tragedya
bir deprem olursun yolların çamurlu yalnızlığında
sıkıntılı ağaçlar seyreder sürgit güzelliğini
baharın gelişi sessiz bir operadır tango bulut gölgeleri
doğa sana yönelmiş doyurgan bir kadın eli su içiren
ıssız dere köprüsü olursun ben yamacında kimsesiz ot
aşkımız semtime bile uğramayan uç uç böceği çocuksu
nokta nokta hüzün kuşlar gökyüzü uçurtmasızlığım
ben serseri mayın bostan korkuluğu şirinliksiz
sen cır cır böceği kulaklarımda çınlayan
kargalar güler halimize yer gök aşkımıza tragedya

[GooD aNd EvıL]

Aşk Bugündür Daima
sana seslendiğim an evren oluyorum biçim biçim kucaklamak
dert ki can düşmanı ulaşmasız hayat unutmam onu
tesadüftü herşey sevmek dışında
sen ben ve evren misafir oyuncu ölüm
gözlerimi çevirdiğim yerde düşüncelerin yanıyor usul usul
parmaklarımda gezinen kanadı kırık güvercindir
üşüdüğün gereksizlik ayrılık oysa bulutsudur istemek
seneler sonra gözlerini açacaksın yeni bir sayfa gibi
o ben değilim benim gitmişliğim küçüğüm büsbüyük ağlamaklı
gerçi ölüm kaçınılmaz
işte bu dediğimiz an gelincik tarlası yaşanmışlık
bak kalem düşmez elimden yaşlanmasız
şu halimle bile iyiyim senli sevmek yıkılmışı
zamanını al ömrüm o sendin gelincik elimde olmadan
olgun dağları seçen sevmek için
güneş de batarmış
mehtapta öpüşmek gibi geçmişi anmak
kitaplarımda gizlediğim bahara isyan yaprakları senmişsin meğer
benmişim işte
serçelere kanan oysa acılar dallarında kirpiklerimin gri ve kara
uğultular kırığı varlığım aydınlığa yürüyen su
seni sevmek var her işin ucunda
yaz ortasında kalmış kardan adam şair
kışa aldanan bahar kelebeği sankilerim belkilerim gibilerim
yarın ölsem geçmişinim artık
aşk bugündür daima ansız kahkaha
kolkola ayrılıktır aşk düne özenen bugün tekrarsız
faydasız göçüyorum sensizliğe dündeyim affet küçüğüm
bağlaçlarımı atıyorum defterimden
susuzluk gibi ayracımsın beni benden ayıran
bana rağmen bensin içimde
bana rağmen beni bitiren

[GooD aNd EvıL]

Aşk Firar Etmektir Ölümden
işte yine gidiyorum elim yüzüm yağmur bulaşığı
ne söyleyebilirim ki biten bir maceraydı vakitsiz
siyanür etkisi beynimde ağlayış sarmaşığı
saatler dörtyanımın çiçeği çocuklar sahipsiz

dudağımda bıraktığın öpücükle bakıyorum
tutunduğum sıradışı ayrılığıma tecrübesiz
haydi dediğin yerde kendimi yakıyorum
şiirler ölçüsüz artık şarkılar ezgisiz

farketmeden ayrıldım hayata gelmek gibi
sonu olandır başlayan aşk da olsa hayat da
olacağı vardı ağlamıştım oysa çocuklar gibi
biliyorum kızaran benim sessiz yanağında
not:
aynılıktaki ayrılıktayız aşk firar etmek ölümden

[GooD aNd EvıL]

Aşk Kurgularına Aforizmalar
aramızda ayrı bir lisandı aşk imlasız
gemi azıya alan yanıydı sakarlığımızın
bana dair unutmama fasıllarının kurgusu

aşkımızın kumsalı deniz kumu yoksunu
elbisesi ayrılıklara biçilmiş kaftan
yarınımızın dün olması gibi bugüne ihanetli

yıldız kayması aldatmaktır avunmaları
yeni güne hazırlıksız yakalanır güneş kendi kendine
farketmeden aşıktır belki geceye tüm mümkünlerin
kapalı olduğu ben o'yum ayrı olmasıyım günün gecenin

sustuğum an sessizlik infilak eder inatlaşa inatlaşa
aşk susmazmış bunu senden öğrendim sana suskunluğumdan
soru işaretleri üç noktalıdır muhakkak bol ünlemli
kaçıncı sinir harbi kadehlerde dudak kalıntıları
aramızda ayrı bir lisandı sevişmek imlasız
öpüşlerimizin haritası ölçeksiz
elimin terazisi varmıyor aşkı tartmaya
bu dağı aşan biziz mesafeler katetmişlik
uzaklıkla yakınlığı ters yüz eden
biri ve diğer biri

[GooD aNd EvıL]

Aşk Müzayedesi
seksi tutulurum yağmura huyum batsın
ömrüm aptal ıslatan
aşk ömürboyu habersiz yakalanmak yağmura
yağmura tutulmak dudaklarında gülüşün
tutuldum sana

bendeki bu manyak yürek geçsin yerin dibine
ölürüüüüm delikanlı mert civan
hasret alemler boyu ülkeler üstü düşmek dara
şarkılı sevişmektir yanaklarında biten düşün
katıldım sana

aldın mazlum aşkın ahını binbir bela
çıktı aheste aheste aşksızlığın afgan mülteci
dilencidir ölmek hayattan zaman dileyen ucuz mu ucuz
hayatım ressamsız çerçevesiz sınırsız tek başına aşk tablosu
satıldım sana

[GooD aNd EvıL]

Aşk Sarrafı
kış özlemi çekiyoruz eni konu yaz mutsuzluk
kağıda sıçramış kalemimden tesadüfi sen
sayfasız defter notasız şarkı yolsuz yolculuk
gülüm diyemem ama gecemsin diken diken

paylaşımsız doğan güne bakmak kadar yorucu
saatleri sensiz geçen ülkede mahçup sürgün
yaşamamın nadir sıkılgan esaslı sorgucu
bana bıraktığın bulanık denizler kadar azgın

satırlarım çıldırdı peşine yetişmekten yorgun
aşk sarrafıdır yaralarımın cerahati deşilmiş
sedir ağaçlarının gölgesinde tadın tuzun
sabah çisentisiyle yaban mezarıma eşilmiş

[GooD aNd EvıL]

Aşk yalnızlığına söylenmiştir(haiku)
düşüncemde sen
iç haritamda ölçek
aşk yalnızlığı

[GooD aNd EvıL]

Aşkı Tükettik
aşkı tükettik
karşılığı yok yaşamın
herşey düz bir çizgi
gurbete çıkmış yapraklar ağaçlarda
yağmur kendine ıslak
sıcak güneş kendine
rüzgar kendine serin
kollar kendine açık
yaşlar akıyor içine gözün
aşkı tükettik

aşkı tükettik
anlar dondu
resimler zamansız tebessüm
anılar yıpranık sevişler gibi
teselliler ne bencil
benciller ne kadar ötekinde anlamsız
çocuklar koşmuyor peşimizden
üstelik hepimiz de büyüdük
aşkı tükettik

aşkı tükettik
oysa tek kelimeye sığıyordu dünya
şimdi milyon kere ifadeler sözlüksüz
şimdi ne sen kendinle barışık
şimdi ne ben seninle savaşta
hani herşey zıttıyla anlamlıydı
hani çelişkiydi gelişmenin tek nedeni
hani tek ölüm ayırabilirdi bizi
şimdi tek başına ölüm bizsiz
yok karşıtı yaşamın
aşkı tükettik

aşkı tükettik
şimdi acıyorum sadece ölüme
ömürler değersiz
ah ölüm ne denli yalnız
ah bakışları ne denli zavallı
aman ki aman nasıl bitti bu telaş
ya şu karmaşa nasıl son buldu içimde
çözümler çözümsüzlükte buldu çareyi
herşey içi boş bir sonsuzlukta buldu ayakta kalmanın sözde tılsımını
herşey böylesine kof devirdi devranı anarşik
aşkı tükettik

aşkı tükettik
bu defa on ikiden vurulduk
bu defa yalnızlık ilk defa
bu defa yalnızlık sensiz popüler
yazgımız bardağı taşıran son damlası yaşamın
ölüm başköşesinde anlamsızlığın içine kapanık
biz birbirimizle
biz birbirimizde yittik
tutkular soğukluğa esir
biz yittiğimizle birbirimiz
şarkısını yitirmiş ara müziği ömürler
aşkı tükettik

aşkı tükettik
ilk defa ölüm yaşamla böyle ve bu kadar eş anlamlı
gündüz geceyle böyle ve bu kadar sesteş
artık düşünmek yok
artık beklemenin eski tadı
artık beklemek beklemeyi
tek erek
terk eylerek baharı
kurşuna dizdi dalında umudu
gerçeğe geçit yok
tüm mecazlar iş üstünde
suratlar kırık ayna
boşvermişlik bile iğreti üstümüzde
aşkı tükettik

haydi dinleyelim
şarkılar nasılsa boş
seyran eyleyelim evren yeknesak
tüm diller bir tek sözcük
sessizlik esperanto
göç yolları kapanmış kuşların
çocuklar düşünmüyor artık yağmurun nedenini
aşkı tükettik

aşkı tükettik
içilmemiş su kadar kırık kalbim
demek yazmakmış tek
uğramakmış hecelerine bebelerin hayalli
bir ırmağa girip geleceğe kanmakmış
yetersizmiş dostlar sağolsunun samimiyeti
kadehler yalnız bitmek içinmiş
sofraların başında beklemezmiş melekler
aşkı tükettik

aşkı tükettik
kirlendik
aşkın sonu bu değil
bir şarkıyı mı sır etmedik ki aramızda
aynı kitabın aynı sayfanın aynı satırın aynı cümlenin aynı sözcüğün aynı harfini mi sevemedik aynı anda
biz demek paylaşmaktı oysa
paylaştırmaktı bir elmayı insanlığa
biz demek nelere değmezdi değil mi
biz
öykünmekti baldırı çıplak bir devrime aşk
bir ormanın büyümesini beklemekti
titizce ölmekti hatta bizin anlamı
aşkı tükettik

aşkı tükettik
sayfalara sığamam boşuna
son pişmanlığın sonu bu olsa gerek
ah şirin ellerin ayrı rotaların yıldızı
ah şirin ellerin kimin göğünde kayar şimdi yeni dileklere
ah şirin ellerin en güzel şiirim değil artık
aşkı tükettik

aşkı tükettik
ben yalnızca şair
ben artık yalnızca işçen soyadlı
bir adım bile yok
adımdın sen
artık yalnızca yazmaksın bilmez miyim
aşkı tükettik

aşkı tükettik
bu ilk
harcadık bakışlarımızı
bakışlarımızda harcandık
utanıyorum
tanıyorum ölüm birden fazla ama birbirine bitişik
sanıyorum aşk beraberliğimizle çelişik
bir şair yazdığı müddet yaşar yalanını bırakıyorum
çünkü biz aşkı tükettik
hem de aşk tüketmeden bizi
farklılığımız aşkı yendi
farklılığımızı aramızda hallettik
çünkü biz aşkı tükettik
hem de aşk bizi tüketmeden
aşkı tükettik

aşkı tükettik
sonsuz bir şey kalmadı evrende
aşkı iç ettik aramızda
en doğal karşı devrimdi bu
bunlar güneşin batış öyküsü
belki uyanmaya can attığımız çok kötü
düş demeye dilimin varmadığı
çok kötü bir rüya
beni unuttuğun gibi
vefasızlığı gibi şu seni yazan ellerimin kendime
aşkı tükettik aşkım
aşkı tükettik