Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Toprak Çatlardı

Yarı çıplaktır çocuklar, üşürler
Masala, ninniye gidemez düşleri
Külün içinde aranırlarken minnacık elleriyle,
Ahlarını yüklediler kendi dilinde ezgilere.

Açlıkları büyürdü ellerinden
Elleri açlıklarından çekerdi

Yine de gelişirdi bedenleri
Bedenlerinden ağır yük altında.

Su yataklarının baş ucuna uzanmış
Kayaların oyuğunda kalmıştı kafatasları
Meşe diplerinde bir sırdı bağdaş kurmaları
Kürdün evladıydı acıda, açlıkta kıvranan

Nasıl üşümesin ki çocukları...

Atadan kalma evleri harebeler içinde
Ayak izlerini ararken çıplak gözlerle
Dilini bilmediği topraklara uzanırlar.

Kendine kalan yitimlerden başka
Ne kalmıştı ki torunlarına,
Kendi renginde ezgilerle yanmaktan öte...

İçinde dilden dile asırların taşıdığı ezgilerle
İçinde çağlayan suların öfkesi, kini saklı toprağıyla
Nasıl taşınırdı atasının aşkı Newroz ateşi içinde
Bütün olunmazlıklara, haksızlıklara karşın
Bitmeyen yaşama inancı ve inadında
Dinmeyen özgürlük kavgası,

Kendi toprağını çatlatıyordu.

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Tor

-Bu Tor Munzur'a Akan
bir Dere'de Yapılmıştır-
Kırmızı Pullu Alabalıklar İçin.

Sen yenisin, ikimiz beraber çalışmalıyız
önce gidip bir yer bulmalıyız seninle
bizi fazla zahmete sokmayacak bir yer olsun
ortasında küçük bir gölü de bulunsun
içinde yüzerken O Pullu Alabalıklar
al al pulları gözlerimize ışıldasın

Duvarını gölün iki kıyısından öreceğiz
uzatıp Akan Suya bir yön vereceğiz
bir tarafı kuma bakmalı Duvarın
Bu Derenin Suyu toplanıp
ördüğümüz o iki Duvarın arasından
o Beyaz Salı geçene kadar
tüm hızıyla tora akıtmalıyız

bu Su, ördüğümüz Duvarlardan sızmalı
ama O Pullu Alabalıklar sızmamalı
bu Derenin Suyu tora akmasına akmalı
birikmeden orada, tordan süzülüp gitmeli de
unutma, toru tor yapan süzgecidir
şimdi sıra Duvarlarında...

Duvarlarını Su'dan yükseğe çıkarmalıyız
üzerinden atlayamayacakları yükseklikte
sonra kenara çekilip
şu küçücük tepenin başındaki ağaçların altında
yüzükoyun yere uzandıktan sonra
Bu Alabalıkların oyununa dalmalıyız
ellerini oynatırsan görürler
konuşursan duyarlar
Al Al Pullarıyla Onlar Birer Alabalık
her Suya girip te böylesine yüzmezler...

İşte görüyor musun, zamanı geldi
Gölün içinden öncü gücü çıktı bile
gitti gitti, gidiyorlar iki tanesi
Ördüğümüz Duvarlara doğru
şimdi boydan boya gidip
keşfini yapıp dönecekler
dönebilirlerse...

İkisi de tora yaklaştı, görüyor musun
ne de hızlı akıyor Bu Derenin Suyu
ellerimizle koyduğumuz Bu Beyaz Taşın üstünden
biri anlamalı ki hızla döndü geriye
diğeri daha ilk turunda geldi tora.

hemen yerinden kalkma dur, bekle
kurtuluşu yok oradakinin
kaçacak delik bulamaz, etrafı örülü
biraz zıplar duvara vurunca durur
asıl, Dönen yerine ulaşsın da, sen gör...

İşte Göle kovuştu bile
toplandı Alabalık Sürüsü, görüyor musun
şimdi gövde gösterisini yapmanın zamanı
Al Al Pulları üst üste ışıldıyor bu Alabalıkların
yüzüyor yüzüyor yüzüyorlar
yığınlar halinde Yüzüyorlar
dosdoğru torun içine...

Gine bir tanesi kurtuldu, görüyor musun
o Öncekilerdendi, ondan temkinli
Duvarı tuta tuta yerine gidiyor
karışma gitsin, daha anlamadın mı yoksa
O, Bize çalışıyor...

-O Dere hala kurumadı
daha da hırçın akıyor-

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2.Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Torê Masalla

Porê mı bi sıpi
xona
ra a ni mehkemi nê zonı
tore masalla
masalla qı torê
xona nama yi wiştini
corra cer tedıni
ama tedıni
nas qenay...

K-28

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Torê Savaci qı

Torê savaci qı guna to megêri
qunnay qı cımat xebera xo bızanı
xebera xo qı nezanay
uskut uskut ronisı
gos sernı.

Gosê xo rınd yakı
qam qı savano til mebı
dıma qi meso.

Torê savaci qı guna to megêri.

Angorê aqıle xoya
peşti danay qami sa
peşta xo herdra nêdarinawe
nai to rınd zanay.

Baqılay hasa, hasa qı hasa
ronistana to hêtêdera
ravistana to hêtêdı
xora sa benay
tore savaci qı

guna to torê bo
rocê ena senê hala bo
na baqılina to
elênga ma waydena ya...^

Guna to megèri
çepıqorê estay
tengıdı çinnay
teyna qı menday
zırcenay
zobi sê qenay
ez torê savaci
guna to torê bo
to vacı.

K-29

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Tuzak

tuzak kuruyorsunuz ya
boz ayılar için
kendinizin de
düşebileceğini
bir gün o tuzağa
gözde tutun derim
ne olur, ne olmaz
boz ayılardır ki
çift canlıdır diyorlar
benden söylemesi.

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Umut

Kendimi bildiğimden beri
seni de bildim, anlıyorsun değil mi
içli dışlı olduk seninle
çalıştım, çabaladım bir ömür
elimden geldiğinden de fazla
en ağır bedelini de ödedim
düştüğüm de oldu arada bir
her seni gördüğümde ayağa kalktım
çünkü sen vardın, biryerlerde sır gibi
hoş, elimden tutmadın değil
buğüne kadar ezildimse
senin yüzünden
olsun, yüreğimdesin ya.
Ben, seni eskitmeden
buğüne kadar getirdim
iki elimi açıp ta yalvarmadım
ne kendim adına ne de başkasının,
demir kapıları zorladığım oldu ama
karanlıklarda avaz avaz bağırdığım da
pekala biliyorsun bunları
bildiğini varsayıyorum,
işte şimdi zamanı geldi
yazdan dönen baharın zamanı
gidiyorum, gözü kapalı
seni gördüm ya
emekleyip duruyordun hepten
haydi doğrul yerinden
doğrulda bizi uğurla...
hayatımızı karartan
bütün sonbaharların
kışların inadına kalk yerinden
kalk ta kendini göster
yazdan dönen baharlara...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Ustaya

Sen bir duvar ustası
Ben bir amele,
Sen kurduğun iskelenin üstündesin
Bense altında,
Sen marifetini nakışınla işlersin
Çatısını attığın evlerin köşe taşına
Bense senin de sayende
Taş duvarın içinde
Göze gelmeyen küçük bir taş parçası,

İkimiz de biliriz ki be usta
Elimizin değdiği yapılardayız,
Sen beni tutarsın o yapılarda
Ben de seni.

Senin işin
Bir ömür duvar örersin be usta
Çekiç sesleri altında
Bir ömür verirsin
Yapının içindesin,
Beş para sana verirler
Üç para da bana.

İkimiz de biliriz ki be usta
Ne sen oturursun o evlerde
Ne de ben be usta
Sen de ölürsün ben de,
Ölürüm
Sen ustasın benim ustam
Yapı ustası,
Senin ismin kazınır mermer taşına
Benimse toprağım kapılır yağmur suyuna,
İşte böyle bir dünyadayız be usta
Kara derili atalarımızdan sonra,
Bize kalan acınılası bir dünya.

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Usulüne Göre

adım adım kodluyorum zamanı
tesbih taneleri, başında imame
büyüklüğünü gösterircesine

yol gitmektir benimkisi
iz sürmek değil, sürte sürte burnunu
kaderime yanayım
bir imam, bir şeyh
bir de muhtarsa öncüllerim

tartar olurum ölümü
iki dudağın arasındayım
ucundayım bir parmağın
ne zaman ölse bir insan
durduk yere! ...

bırakıp gitmez ki azrail
etrafa serpilmiş boş kovanlar
toplaması an meselesi

ölen ölmüştür allah rahmet eyleye
sözün sahibi imamdır artık
işini bilir imam
vadesi dolmuş deyip çıkıverir içinden

tartar dururum ölümü
ölümün böylesi düşman başına
üç insan arasında
bir yanımda cellat
bir yanımda tabutçu
tam karşımda bir imam

işe yarıyor olmalı ki ölümüm
ekmek kapısıyım üçüne birden

öleceğimi bile bile teraziye vuruyorum kendimi
bir kefesinde ölüm diğerinde kalbim durur

toprak düşüyor aklıma bir de qurbestık

tabuta koyarlarsa cesedimi
zorundalar da, avlusuna kadar taşımaya
beni kaldıran bir caminin
ben benden habersiz döndürülmüş olurum kıbleye

ve imam, üç kere soracaktır cemaate
usulden tam üç kere ey cemaat diyecektir
nasıl bilirdiniz meftayı
helal ediyor musunuz hakkınızı

cemaat çoktaaan hazırlamıştır kendini
diyeceklerdir de arka arkaya
imam gibi de tam üç kere
helal olsun hakkımız! ...

tabutun çivisi çıksın tahtaları dökülsün bir bir
hakları varsa üzerimde azrailden öte! ...

azrail mi çift şarjörlüdür bu ara
usulünce de dolaşır oldu sallaya sallaya elini

silahları yasaldır, kovanları illegal
herşey kitabına göre...

(qurbestık: ölüm ile beslenen bir yaratık)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Uyandığında

her sabah uyandığında
gülmeyecek gibi duruyorsun çocuk
yaşın kaç başın kaç daha
senin, senin gibilerinin
adı mı çıkardı çarşıda,
oysa ne kadar da yakışırdı sana
senin gibilere gülmek ağız tadı ile
çocuk, çocuk
gel inadı bırak, gülmeyi dene
bir kerecik açsın o yanakların
doya doya gülüp de
farzet ki
çocukca oynamayı sokaklarda
ne var yani, şimdi
bir iki taş değmişse eğer
saraylarının camına...
para mı yoktu saraylarda
çocuk, çocuk
baklavayı mı çekti canın
al sana, al sana, al sana
demezler mi be çocuk
şimdi git yat doya doya
düdük sesi ile uyandığında
toplanmış olmalı yatağın,
annen gelemez çocuk
anneni bırakmazlar yanına
yoksa biliyorsun anneni
uyandırmadan önce her seferinde
öper idi yanaklarından
elleriyle okşarken saçlarını,
yatak toplamak da mı şimdi
sana düştü çocuk...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Uyandırın Silkinsin

Uyandırın, beceriniz de varsa
Ellerinden tutup kaldırın ayağa
Karanlığa yatanı
En güzeli de olsa uykusunu,
Koysun yılanın koynuna.
Uyandırın derdine kadeh kaldıranı
Ellerinden tutun
Kadehini kaldırırken de birileri
Hizmet etmektedir ona.

Uyandırın,
Elinden çalınan ekmeğin kavgasına
Beynine girmeden korkunun duvarı
Uyandırın silkinsin.

...

Uyandırın yoğurmak için emeğini
Kan deryasında kaybolmadan izi,
Yük kaçkınları türemiş gezinirler
Gözlerini açıp parmaklarınızla gösterin
Ağırlaşır yükü bu sevdanın altında.

Ellerine bakarsın ateşlenmiş kalbinle
Yılların öfkesini çıkarırcasına yuvasından
Sevdası büyür ellerinin yükü de büyürdü
O nasırlı ellerin...

Geleceğini küçük adımlarında mı görürsün
Atamadan üstünden yük kaçkınlarının yükünü
Nesiller boyu gitmek istersin ya kök köke
Dedene kadar ancak, gözlerinin ışığı...
Bırakırsan olduğu yerde yük kaçkınlarını
İsyanındır, çığlığındır der kulak veririm
Sevdanın şarkısında dile gelen sesine...

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)

Ercan Cengiz