Zülfikar Yapar Kaleli

[GooD aNd EvıL]

Sevda Pınarı
Sevda pınarının, aşk diyarının,
Sefer türküsünün Yemen’i misin?
Doğum sancılısı sensin yarının,
Gökte güneş, yerin çemeni misin?

Vatanımda attın gurbet eline,
Düğümledin, kattın aşkın seline,
Beni mecnun ettin zülfün teline,
Sevdalı başlarda yemeni misin?

Beni, benden aldın, sana yürüttün,
Gölgem dedin, ardın sıra sürüttün,
Kurtlanmış misali teni çürüttün,
Başı karlı dağın dumanı mısın?

Sevda fısıldar ya sırdır yardaki,
Dövdüğü zihni bir, sinesi iki,
Şu uçsuz bucaksız deryalardaki,
Sevda gemisinin dümeni misin?

Engel tanımadın, çağladın, aktın
Terime batırıp, gölgemi yaktın,
Deryada balıktım, oltana taktın,
Sefil Kaleli’nin emeni misin?

[GooD aNd EvıL]

Sevda Tepesi
Bir musibet bin öğütten ileri
Ele çayır çimen, bana lığ düştü
Hasret durağının tarumar yeri
Rüzgâr esmez, dağlarıma çığ düştü

Dağın eteğinde dert yığın yığın
Arası saniye, var ile yoğun
Bir dil sürçmesiyle devrilen dağın
Tepesinden ak tolgayla, tuğ düştü

Sevda tepesinde eriyince kar
Gönül diyarından cenaze kalkar
Dünya dipsiz kuyu, boşluğu çalkar
Sevdalara acımasız tığ düştü

Kışlarımda akşam ve gönlümde sen
Son ışık da söndü karşı ki evden
Gözlerim bir anda düne giderken
Yüreğime beklenmedik zoğ düştü

Dalınca bir anda göz buğulanır
Boğaza dizilir söz buğulanır
Bir ateş alır ki yüz buğulanır
İki tepe arasına ağ düştü

İki dağ arası, yerin küresi
Binlerce yüzyılı saklar süresi
Erlik yaylasında yiğit töresi
Bozulmaya başlayınca çağ düştü

[GooD aNd EvıL]

Sevda Yükü
Sıla buram buram hasret kokuyor,
Sevdaları esen yele yükledim.
Çaresizlik yüreğimi yakıyor,
Umutları nurlu ele yükledim.

Barkana sandıkta basılı kaldı,
Ana oğul ile küsülü kaldı,
Gözlerim enginde asılı kaldı,
Hasretleri tatlı dile yükledim.

Gözlerim takılı ufuk yerinde,
İş kalmadı hatununda, erinde,
Bülbül ötmeyince seherlerinde,
Mahmurluğu kızıl güle yükledim.

Seherde gün ile ışıyamadım,
Yıllar geçti, bir gün yaşıyamadım,
Uğraştım didindim taşıyamadım,
Dertleri içimde file yükledim.

Felek ağu katar tatlı aşına,
Ne gelmedi Kaleli’nin başına...
Baktım ki para, pul, makam boşuna,
Dünyayı yağmura, sele yükledim.

[GooD aNd EvıL]

Sevdalanmışım
Çalışalım mutlu olsun Türkiye
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben
Bir olalım huzur bulsun Türkiye
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben

Allah bir, Resul hak diyelim önce
Dünyanın güzeli Türkiye bence
Zindanlarda çile dolduran gence
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben

Uçurun hey! ! Zaman mı var törene?
Bu uğurda canı veren verene
Güzel yurdum ananene, törene
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben

Kaderimiz buymuş ağlama ana
Sevgimizi taşımışız zindana
Gece gündüz gözlediğim hakana
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben

Gece biter ne kaldı ki sabaha
Gönlümüzü verdik Resulullah'a
Aleme nizamı veren Allah'a
Sevdalanmışız hey sevdalıyım ben

[GooD aNd EvıL]

Sevdalarım Cananıma Ulaşsın...
Selam saldım ılık esen yel ile
Sevdalarım cananına ulaşsın
Buluta yükledim muhabbet hele
Türkiye'nin her yanına ulaşsın

Sevgi yağsın gökyüzü hep şenlensin
Gün yürüsün gölge dağa yaslansın
Çoban koyun kuzusuna seslensin
Feryat etsin civanına ulaşsın

Bu dava öksüzdür bu dava yetim
Bu davaya feda kemiğim etim
Bir kutlu menzile ermek niyetim
Hak yolunun kervanına ulaşsın

İslamdır rehberi bu asrın çağın
O yüce selamın nuruyla doğun
İnsanlık aşkıyla yanan ocağın
Alevine dumanına ulaşsın

Kuran insanlığa ilahi kelam
Müminlere rahmettir o vesselam
Bütün insanlığa verdiğim selam
Resulullah zamanına ulaşsın

Sadece insanlık davamız bizim
Kaleli: Türkiye yuvamız bizim
Fikrimiz zikrimiz sevdamız bizim
Yüce Mevla divanına ulaşsın

[GooD aNd EvıL]

Sevdalı Mektuplar...1 (Şiir)
Bu beşinci mektup yazdığım, emi,
Yazdım yazdım, bir cevabın gelmedi.
Bunlardan ibaret değildi cemi,
Bozdum bozdum, bir cevabın gelmedi.

Nasıl, ne haldesin bilmek isterim,
Hak nasip ederse, gelmek isterim,
Seninle dertleri bölmek isterim,
Sızdım sızdım, bir cevabın gelmedi.

Gözüm yolda kaldı, gönlümde acı,
Gelir, geçer haber vermez postacı,
Telefonda hep “yok” dedi bir bacı,
Kızdım, kızdım bir cevabın gelmedi.

Sizin ile gülemedim, yastayım,
Sonumu Hak bilir, fakat hastayım,
Sizler hürriyette, ben mahpustayım,
Gezdim gezdim, bir cevabın gelmedi.

Kim derse ki dünyalığa vuruldu,
İnanmam ben, ama bana soruldu,
Muhabbet tükendi, selam yoruldu,
Sezdim sezdim, bir cevabın gelmedi.

Söyle mecnun göremez mi önünü?
Cihan duydu yiğitlerin ününü,
Bekle bekle, Kaleli’nin gönlünü,
Üzdüm üzdüm, bir cevabın gelmedi.

[GooD aNd EvıL]

Sevdalı Mektuplar...2 (Düzyazı)
Sevgili Kızım;

Rahmetli babam her mektubuna önce selamla başlar, “gözlerinden öperimle” devam ederdi. Her şeye selamla başlamak gerçekte de güzel değil mi?

“Babam” şiirini okuduktan sonra seni tanıma arzusu dayanılmaz bir hal aldı. Bir fırsat doğması için kendimce olmadık bahaneler aramaya çıktım gönül diyarımda. Bir vesileyle yolum Kayseri’ye düştü. Bu kadar; arzu, iştiyak, beklenti ve heyecan oradan Erzincan üzeri memlekete dönmemize engeldi. Samsun’a yöneldi yolum. İçimde dayanılmaz bir hasret vardı. İki kızıma birden kavuşacaktım.

Gece Samsuna vasıl oldum. Sabah, ilk işim seni aramak oldu. Özlemim doruğa ulaşmıştı. Telefonla konuşurken sesimin titrediğinin fark ettim. Eve gelme saatini dört gözle bekler oldum. Eşim: “ne kadar heyecanlısın, biraz sabır” diye de uyardı. Hastanın vuslata, koyunun kuzusuna, keçinin tuza, derenin deryaya, çölün suya özlemi gibiydi vuslat, dayanılmazdı. Gönül kutucuğumun içinde mercan olacağın aklıma gelmezdi, ama oldu.

Seni karşımda görünce; çilenin, kederin, gamın yekununu okudum gözlerinde. Her şeye rağmen hayata kalma mücadelene hayran kaldım.

Kilisedeki gençten aldığın Türkçe cevaba: “Sen Türk müsün, bir Türk’ü burada hiç beklemiyordum” deyişin hala kulaklarımda. “Kur’an bilir misin sen. Hiç Kur’an okudun mu? İslam’ı ne kadar inceledin de Hırıstiyanlığı seçtin” deyişini unutamıyorum. O zaman çocuklarının doğumuna vesile olup, onların kafalarını, gönüllerini boş bırakan ebeveynlere isyan etmek geldi içimden, bin kere, yüz bin kere sitem yolladım onlara.
Biliyorum sen Şüheda kanıyla yoğrulmuş ecdat yadigarı bu topraklarda, amaçları sadece Allah rızasını kazanmak olan ecdadın torunlarının böyle oluşuna içerlemiştin.
Hayran kaldım sağduyuna, duyarlılığına. İçimdeki muhabbet bir kat daha büyüdü. Sana kızım demekten tarifi imkansız gurur duydum.

Bu memlekette yanık yüreklerin, yüreğindeki ateşin sönmesine imkan yok. Bak işte Aslan Masadov da Hakka yürüdü. Yangın yüreğine benzin dökülsün artık.

Ömrümün en güzel anlarını muhabbetinde yaşadım sevgili kızım. Ayrılığın beni hüzne boğdu, içimi acıttı. Kalktım; evde bilgisayar olmasına rağmen, bir Internet cafeye gittim. Niyetim kafamı toparlamaktı. Mesajlarıma bakacaktım. Senin adını yazdı klavyenin tuşları. Yeni şiirler eklemişsin okudum. İçim bir tuhaf oldu, yorum yazdım, kimsenin yorum yazma zahmetine katlanmadığı şiirine. Anladım ki; bu site “ver gülüm, al gülüm “sitesi. “Körler sağırlar, birbirini ağırlar” sitesi. Bununla teselli buldum. Doğrusu da buydu zaten. Bunca adına şiir demekten imtina ettiğim karalamaya yorum yazılınca, gerçek şiire yazacak kelime kalmıyor herhalde.
Şiirlerden birini usanmadan bütün gruplara postaladım. Gidiş o gidiş bir kişiden cevap geldi. “İşte bizim şiire bakışımız” demekten kendimi alamadım.

Belki konuşacak çok şey vardı. Babalar çocuklarının halinden, ahvalinden haberdar olmalıydı ama telefonunun ikide bir çalması, zamanın daralması sorularımı engelledi.
Artık bir daha ya kısmet, sevdalı yüreğimin kızıyla buluşmasına. Artık bundan geri sana “sevdalı mektuplar” yazarım.
Gönül fincanını elime alır sallarım bazen, uyandırırım içindeki Sakine mercanını, sohbet ederim doyumca. Hüznüm boğar beni, duygularım yorulur, yanarım içten.

Bu mektubum biraz heyecanlı, biraz acemice oldu. Bundan otuz yıl önce sevgili eşime nişanlandığımda yazmıştım ilk mektubumu gizli gizli. Aradan uzun yıllar geçti köreldi mektup yazma becerisi. Artık turnaların kanatlarına asılmıyor telli nameler. Kara tren getirmiyor götürdüklerini. Artık mezarlar hasret taşır sevgililere. Otuz yıl aradan sonra tek sana yazdım sevgili kızım.

Rabbimden seni mutlulukların en güzeliyle onurlandırmasını niyaz ediyorum.

Selamların en güzelini gönderiyorum. Ben garibi dualarından eksik etme, unutma.... Dualarım seninle….

Bir daha ya kısmet sevgili kızım. 8.3.2005

“Babam” dediğin,

[GooD aNd EvıL]

Sevdalı Mektuplar...4 (Düzyazı)
Yavrucuğum;
Ayrılığın bu kadar acı olacağını ummuyordum. Dün bu saatlerde cıvıl cıvıl olan bülbül yuvası hanemiz, baykuş tünemiş viraneye döndü. Varlığınla ne kadar çok huzur bulmuşuz meğer. Meğer ne kadar alışmışız sana. Meğer ne kadar sevmişiz seni. Ayrılığın içimi hüzün doldurdu. İçim izahında zorlandığım bir hal aldı. Gönlüme tarifi imkansız bir gariplik düştü.

İlk tanıştığınız kadar içten olmasan da, bunu biraz saygına, biraz da utangaçlığına bağlıyorum. Elbette her işin bir sorumluluğu, bir ciddiyeti vardır. Bu sorumluluğun idrakinde olmana ziyadesiyle memnun oluyorum. Dilerim sonuna kadar böyle devam eder. Dilerim o masumiyeti, o saflığı, o temizliği her zaman taşırsın.

Ben her zaman Yüce Allah’ın takdirine sığınır, onun tarafından zuhur eden hadiselerin hikmetine inanırım. Bu inançtır ki beni Kayseri’ye getirdi. Bundan dolayı Allah’a şükrediyorum. Kainattaki bütün mahlukatın rızkını veren Allah bizim nasibimizle sizin rızkınızı aynı yerde ve zamanda yaratmış, ki bizim tanışmanıza olmadık hadiseler vesile olmuştur. Bundan dolayı da hamt ediyorum. Belki de farkında olmadan “Hülyalı Düşleri” bu duygular içinde yazmıştım.

Alıcı kuşların ömürleri az olurmuş, artık buna daha çok inanıyorum. Bu güne kadar elimi neye uzatmışsam Rabbim bir vesile yaratmış ve ben ona sahip olmuşumdur. Bu güne kadar bunca çileye, bunca meşakkate ve bunca ıstıraba rağmen hayatta kalmış olmamı rahmetli annemim dualarının azizliğine bağlıyorum. Artık ata duasının kabul gördüğüne ve dua edileni koruduğuna bütün kalbimle inanıyorum. Zaten, bütün kalbimle onayladığın “duanın müminin silahı” olduğundan hiçbir zaman şüphe içerisinde olmamıştım.
Sevgili Kızım: İçimde bir his vardı. Onu defalarca dillendirmişimdir. Bunu sende biliyorsun.Bu hissinin tesirinden hâlâ çıkmış değilim. Hâlâ öyle bir sonun olabileceğini düşünüyorum. Korkarım ki özlemlerimin muradı gözünde kalacak.

Ruhumun derinliklerinde kopan fırtınanın bir numunesi olan bu mektupla ruhunu karartmak muradında değildim. “Babacığım mektubuma cevap yazmadın” sözün üzerine yazmaya çalıştım, biraz buruk, biraz hüzünlü, biraz umutlarımın yarım kalacağı düşüncesini taşıyarak. Sana uzun, mutlu, huzurlu ve muhabbetin zirveye ulaştığı günler ihsan etmesini diliyorum, içim buruk, boğazımda hıçkırık düğümü. Rabbim gönlüne göre versin yavrucuğum. Seni seviyoruz.
18.04.2005

“Babacım, babam, baba- baba- baba” dediğin

[GooD aNd EvıL]

Sevgi Çınarları
Beşikten mezara ilimle amil
Bir ümmi sultanın ümmetisiniz
Gayretiniz olsun cihana şamil
Allah’ın mazluma himmetisiniz

Meyvesiz, mevsimin, şükürsüz anın
Sefalet semtinde yükselen şanın
Adı yere batsın Ali İhsanın
Siz dostluk tapusu, zimmetisiniz.

Herkesin her şeyi bildiği yerde!
Cehaletin cebren geldiği yerde
Adaletin zelil olduğu yerde
Mazlumun kemiği ve etisiniz.

Hayatını hakikatin ördüğü
İnsanlığın kurtarıcı gördüğü
Resûlün övdüğü, Hakkın sevdiği
“Kılıcım” dediği milletisiniz.

Sağken ölü, ölü iken sağsınız
Sancaksınız, bayraksınız, tuğsunuz
Alimlerin sırt verdiği dağsınız
Cahilin başının illetisiniz.

[GooD aNd EvıL]

Seviyorum! ! !
Sunaların berrak berrak
Üçlerini seviyorum
Yiğitlerin birer bayrak
Öçlerini seviyorum

Gönlü Hakk'a ayanların
Milli sızı duyanların
Yoluna baş koyanların
Suçlarını seviyorum

Viraneye aşk sermeyen
Düşmanı iri görmeyen
Ser verip de sır vermeyen
Koçlarını seviyorum.

İnsanının gönlü engin
Cihanda bulunmaz dengin
Şükrünü bilmiyor zengin
Açlarını seviyorum.

Gönlüme taht kurmuş adın
Hiç eksilmedi feryadın
Anadolu adlı kadın
Saçlarını seviyorum.