Zülfikar Yapar Kaleli

[GooD aNd EvıL]

Sır
Evim yoktur, barkım yoktur
Saray kurdum bir kapıda!
Bir'den gayrı korkum yoktur
İşte gönlüm, gör kapıda!

Dinle hele, dinle hele
Bak bu gözümdeki sele
Gidiyorum bile bile
Ölüm adlı sır kapıda!

Sobam yanar, odunu yok
Şiirimin kadını yok
Demem artık adını, yok
Adın beni yer kapıda!

Fakirler çok dövünmesin
Zenginler de övünmesin
Genç olanlar sevinmesin
İhtiyarlık her kapıda!

Kötülükten el etek çek
Hayat yalan, ölüm gerçek
Arı gibi çiçek- çiçek
Petek petek der kapıda!

Gönül düşünce oduna
Doymak mümkün mü tadına?
Hatayı hayâ adına
Toparlayıp dür kapıda!

Yalnız yalnızlığa tayı
Sür,anladınsa hatayı
Unuttum haftayı, ayı
Bir saniye ver kapıda!

Arı çatlak, sarısı yok
Yarı çatlak, yarısı yok
Biri çatlak, birisi yok
Birisini sür kapıda!

[GooD aNd EvıL]

Sila...
Yanık bir türküdür ah, garibin dudağında
Sevdalar yankılanır, muhabbet onu izler
Bülbülün gözü kalmış, şu gülün budağında
Düşünce düşlerine, çekilmez olur nazlar

Ne bir ezân okunur, ne evde duman tüter
Çeşmesinde suyu yok, bağında geven biter
Bekçi, muhtar mezarda, garipliğe bu yeter
Baykuşlara yurt olmuş, insanın içi sızlar

Yıkıntılar üstünde mutlu ağarmıyor tan
Ah şu sıla dediğim, koskoca bir kabristan
Gönüller ağıt söyler, ne mâni, var ne destan
Ne de bacalarında horon tepiyor kızlar

Bir hasret ki bağrımda, yakar da beni nara
Devası yok hasretin, sıla gönlümde yara
Bu özlem işkencesi, benle gider mezara
Baharların adı güz, beni ısıtmaz yazlar

Yoluna düş sılanın, karalı git, aklı gel
Gözler sürme, kaş kalem, kirpikleri oklu gel
Çeşmin yolda, iç buruk, düğüm- düğüm saklı gel
Gönlüne özlem düşer, buruktur sılasızlar

[GooD aNd EvıL]

Sitem
Sesi sesimizdir, ünü ünümüz,
Sunaların gözündeki yaştayım.
Onda yarınımız, onda dünümüz,
Şu mezarın başındaki taştayım.

Yetmiş yerde yedi yüz dert duruyor,
Yedi sevda bir yürekte vuruyor,
Yelde sesler tellerini arıyor.
Düşlerimin buz tuttuğu kıştayım.

Her türlü çileye derde dayanan,
Çise ile kızıl kana boyanan,
Ninnilerle, türkülerle uyanan,
Sevdalara sevdalanan baştayım.

Derenin deryaya sevdası bitmez,
Toprak kanar, yüreğime kar etmez,
Hayaller az gelir, rüyalar yetmez,
Gönüllere köz düşüren kaştayım.

Bulutları soktum gönül bağına,
Bülbülü kondurdum gül yaprağına,
Servetimi gömdüm el toprağına,
Çıkınımda soğan, ekmek aştayım.

[GooD aNd EvıL]

Sitemim Olsun (Usandım)
El yettikçe ahvalini sorardım
Şimdi unutulmuş izden usandım.
Ben derdim içinde derman arardım
Yüreği yakmayan közden usandım.

Postalın kopuğu koçaklanıyor
Deniz kabarınca, su aklanıyor
Hakikat arkadan bıçaklanıyor
Sohbete gücendim, sözden usandım.

Çınar gibi düşer evin direği
Korkunun bir adı işin gereği
Anaların kan ağlıyor yüreği
Görüp kızarmayan, yüzden usandım.

Hep lâf ettik, gelemedik yüz yüze
Aldandık arkadan söylenen söze
Bir gönülde iki sevda çok bize
Bir’e meyletmeyen özden usandım.

Geniş yaşar, dar günümü özlerim
Bilmem, dalgın dalgın neyi izlerim
Ne durursun, ağlasana gözlerim
Sendeki cilveden, nazdan usandım.

[GooD aNd EvıL]

Sizde İnsaf Yok Mudur...
Aramayıp gerçeği
Bilmediniz ağrımı
Yoldurdunuz çiçeği
Delersiniz bağrımı

Her tarafta, tek yönde
Yalan, dolan en önde
Kahrolduğum şu günde
Döversiniz sağrımı

Ben demeden anlayın
Çirkefliği önleyin
Bir de beni dinleyin
Duymadınız çağrımı

Tattım külün közünden
Özüme kat özünden
Bir zorbanın yüzünden
Katlettiniz doğrumu

[GooD aNd EvıL]

Sohbet.....
Şu fani dünyanın düşkün halına
Nazar et, bir kere baksana gönül.
Hayalini emen dostun iline
Ahh ile, hasretle aksana gönül.

Dümensiz gemiyle çıkıp sefere
Alim nere, zahit nere, sen nere?
Sevdaların hasret çektiği yere
Özünü bağlayıp çıksana gönül.

Şahsında hayali düşe güldüren
Ferhat'a aşılmaz dağı deldiren
Seni günde seksen kere öldüren
Vuslat ocağını yaksana gönül.

Sahralara düşüp mecnun misali
Ümitle ararken sonsuz visali
Bulutlar hüzünlü, yıldız tasalı
Göğün kemerini sıksana gönül.

Doksan kez boşalıp, yüz kere dolup
Bazen veli, bazen divane olup
Görünen her şeyde Allah'ı bulup
Hasret konağını yıksana gönül.

İnsan vardır tanınır hoş sesinden
İnsan vardır fark edilmez süsünden
İnsan belli olmaz görüntüsünden
Gülü gülistana soksana gönül..

[GooD aNd EvıL]

Sokak Ortasındayım...
Bir yaz öğlesinin karanlığında
Sarılmışım, sokak ortasındayım
Omzum sorumluluk ağırlığında
Yarılmışım, sokak ortasındayım.

Gecikmiş muştunun karanlık ardı
Güneş bizim ufkumuzdan doğardı
Yağmur benim gökyüzümden yağardı
Durulmuşum, sokak ortasındayım.

Diriliş âhdinin müjdesi ölüm
Yüreğim yeşerir, kurusa dilim
Şimdi vakti değil ölümün gülüm
Yorulmuşum, sokak ortasındayım.

Umudun ufkuna asılı gözler
Güneşin şavkısı gölgemi izler
Sular bir özlemle denizi özler
Burulmuşum, sokak ortasındayım.

Buharın buluta hasreti yaman
Gecikti emeller eridi zaman
Korkunun pençesi peşimde her an
Sorulmuşum, sokak ortasındayım.

Yüreğin yükünü taşımaz tenim
Düşlerim tavafta, Mekke’ye yönüm
Dünyanın en yalnız insanı benim
Darılmışım, sokak ortasındayım.

Dilimin kilidi bağrımda yara
Çöller suya hasret, gönül bahara
Yeşeren yüreği göklerde ara
Kırılmışım, sokak ortasındayım.

Şu başıma yağan sevda karını
Eritemem, sevdam günün sorunu
Yaşardım bugünden dünü, yarını
Vurulmuşum, sokak ortasındayım.

[GooD aNd EvıL]

Son Karar.! !
Ateşim karardı, közüm küllendi
Artık ayrı gayri neyime benim.
Ormanım doğrandı, bağım bellendi
Yollarım bağlandı eyime benim.

Kararsa gözleri, kızarmaz yüzü
Hakikat sırrına ermemiş özü
Ne tatlı nasihat, ne atasözü
Ne de aklım yatar deyime benim.

Bir dünyam var idi ağa yaşardım
Bir söz ile her zorluğu aşardım
Bekâra kolaydı, ben de boşardım
Şimdi sözüm geçmez köyüme benim.

Hak etti bu gönlüm, acıya kansın
Ağustosta donsun, Ocakta yansın
Sokak ortasında koyan utansın
Çok söz külahıma, şeyime benim.

[GooD aNd EvıL]

Son Söz...
Gönülde besteledim fazilet türküsünü
Aşk adlı gülümü bağdan soldurdu
Anladım korkuluğun riyâsız korkusunu
Sevdalı baş sandığım, gönlüme köz doldurdu

Yüreğimi yitirdim korkunun pazarında
Aşkı seven ne bilsin ayrılık yaşamadan
Başları fedâ ettik, cellâdın hızarında
Şaşırdık yolumuzu, tepeyi aşamadan

Kapat gönül kapını, girmesin vefasızlar
Bu sevgiyi hisseden işte sevda bu desin
Güle bir el uzansa, bülbülün bağrı sızlar
Gül bülbülün, sen benim her an hayalimdesin.

Yine uykuya hasret, hayal dolu gözlerim
Ismarlama deccallar, felaket tellâlları
Dinmek bilmiyor hasret, ben hep seni özlerim
Ve de özlediklerim doldurmuşlar salları

Naçar kalsa, ümidi olmasa da yarından
Sıtkı sadık aşıklar döner mi kararından?
Candan bezdik, usandık, her mevsimin karından
Şükrolsun ki Kaleli, dönmedi ikrarından.

[GooD aNd EvıL]

Soru? !
Mecnunu rakip seçtim, çöllerle savaştayım
Birbirine düğümlü yollarla savaştayım
“Menfaat hakkım” diyen kullarla savaştayım

Üç günlük dünya için gerinmek, kanmak diye
Yılan bağı otluyor, sebepsiz sanmak niye?