Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Seninle Başlayacak Sabahların Muştusu

Seninle başlayacak sabahların
Muştusunu veriyor penceremde kuşlar
Sakat doğmuş çocuklarının
Rüyalarında çılgınca koştuğu yalan *******in sonrasında.
Ben ki,
Dört yanı duvarlarla çevrilmiş bir avluda açan çiçek gibi
Tutsak yaşamışım yıllar yılı
Ve yokluğun
Etime saplanan kırık bir cam parçası gibi
Acıtmış sürekli canımı

Kollarına zincirler vurulmadan,
Kapanmadan demir kapılar üzerine
Yani özgürken tutsak olmak nasıldır bilir misin?

Bir baksana
Zaman nasıl değiştirmiş bizi
Nasıl eskimiş gülüşlerimiz,
Siyah beyaz öpüşlerimiz
'Ağlamak bize yakışmaz 'derlerdi eskiden
Şimdi ne zaman hatırlasam eski dostlarımın yüzlerini
İki gözüm iki çeşme...

Militan kuşlar uçuşuyor penceremin önünde
Seninle yaşanacak günlerin muştusunu veriyorlar yine bana
Belli ki bu sabah güneş biraz daha parlak doğacak...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Seninle Öğrendim Ben Şair Olmayı

.......Suskunluğumun çığlık çığlığa haykırdığı bir bahar gecesiydi başkaldırdığımda duygularımın yağmalanmasına. Nehirler aktı yüreğimin dik yamaçlarından sayfaların düzlüğüne. *******ce hiç durmadı mürekkepten yağmurlarım. Sel oldu, tufan oldu, alıp sürükledi o güne dek içime attığım her ne varsa...

.......Sen kağıtta ustalığım
.......Dilimde en büyük acemiliğimdin benim
.......Seninle öğrendim ben deniz olmayı,
.......Güneşin yedi rengi karışınca gövdeme, yağmur olmayı öğrendim. İlk damlam saçlarına düştü, buğulandı çocuk gözlerin ikinci damlamda.

.......Üçüncü damlamda bana ne kadar sevdalı olduğunu öğrendim toprağın, ben onsuz yaşabilsem de onun bensiz asla hayata tutunamayacağını.

.......Dördüncü damlamda çamur olmayı öğrendim yoksul mahallelerin sokaklarında. Mavi önlüğüne bulaştım okul yolunda solgun yüzlü bir çocuğun.

.......Seninle öğrendim ben kar tanesi olmayı. Kristalleşti gözyaşlarım seninleyken sensiz olmanın buz kesen soluğunda. Nice sevdalı yürek donup kaldı deli boranlarımda.

.......Gülüşün gamzesiydi bahar güneşinin.Seninle öğrendin ben nehir olmayı, sel olmayı tufan olmayı, alıp sürüklemeyi içimde sana dair ne varsa.

.......Sen kağıtta ustalığım
.......Dilimde acemiliğimdin benim
.......Ben seninle öğrendim şair olmayı...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Seninle Özgürleşmeyen Bedenimden Utanıyorum

Kim çizdi bu korkunç resmi
Şehrin üstüne
Kimin elinde o siyah kalem
Yarını karalayan

En keskin yerindeyim kılıcın
Utanıyorum türkü söyleyen sesimden
Kalem tutan elimden,
Bu akşam seninle birlikte ölmeyen bedenimden utanıyorum

Zalimin elinde oyuncak olurken gelecek
Kapitalizmin en uç noktasından
Bir emperyalizm bakıyor bana kanlı gözleriyle
Bomba bomba yağıyor üzerine

Özgürlük diyorlar artık adına ölümün
Bak işte özgürlük yağıyor gökyüzünden üzerine
Alevler içinde bir hürriyet çığlık çığlığa can veriyor uzaklarda
Seninle özgürleşmeyen beynimden utanıyorum bu gece...

21 Mart 2003
21: 20

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Serseri Kurşun Gibi Ömürlerimiz

Bir serseri kurşun gibi ömürlerimizde
Savrulup gidiyoruz
Yolların nereye çıkacağını bilemeden

Belki o serseri kurşunlarla bitecek olan ömürlerimizle
Terk edip gideceğiz bütün sevdaları
Bütün kavgaları yetim bırakıp
Kendi kuytuluğumuzda kaybolacak günlerimiz
Hiçbir sorguda geçmeyecek artık adımız
Tüm tutanaklardan çıkartılacak sözlerimiz

Kaderini alnına yazar gibi yarıp gövdeni
Yarınını silecek takvimlerden
Çalacak yazılmamış şiirlerini kaleminden

Bozkırda sahipsiz bir çiçekte olsan
Yada gri betonları içinde de kalmış olsan bu ışıklı kentin
Sevip de hesapsızca,
Sevilmemişsen hiçbir zaman
Yada ayrı düşmüşsen sevdiklerinden
Bir kağıt parçası gibi atılmış olsan da çöpe
İnsan olduğunu hatırla her seferinde

Ve her zaman mücadele edebileceğin
Bir düşmanın olsun ömründe
Sana hala yaşadığını anımsatacak
Tertemiz bir kavgan olsun
Yüreğini koyabileceğin orta yere...

8 Nisan 2003
00: 18

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sesin Çöl Yağmurudur Susuzluğumda

Sesin çöl yağmurudur susuzluğumda
Susma
Sararıyor yapraklarım
Dalından zamansız kopan bir meyve oluyorum
Kokusuz, tatsız.
Koparma dalımdan
Bir kurşun atımı zamanda
Bitiyor bütün baharlarım
Eski bir Temmuz gibi düşüyorsun aklıma

Susma
Kuruyor bütün kelimelerim
Çatlaklar açılıyor cümlelerimin göğsünde
Ama diyorum ki yine de sana
Madem ki sadece bir sonu var bu sararmış hikayenin
En güzelidir
Susuzluğunda ölmek...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sesini Sesime Kat

Yürüyorum,
Pusuya düşürülmüş sevinçlerimin hürriyeti için
Tazelemek için çürüyen şu bilincimi
Nefesim gökyüzünü delen bir mızrak
Ve nerdeyse dile gelecek caddeler, binalar
Yürüyorum,
Bin bir farklı yüz
Ve farklı düşüncenin özgürlüğü için

Öyle bir türküdür ki bu
Çıplak sesle söyletilmeyecek kadar güzel
Kısık sesle söylenmeyecek kadar gürültülü

Yürüyorum,
Çalınmış umutlarımın hürriyeti için
Tazelemek için beni ayakta tutan yaşama sevincini

Sesini sesime kat
Yalnız başına duyulmaz bu türkü...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sev Beni Sebepsiz Yere

Gördüm toprakta karaltıyı
Duydum dizlerimde
İğrenç sızısını güneşsizliğimin.
Çölleşen göğsüm
Yağmura hasret nicedir.

Mutlu günlerimde oldu saniyeler gibi geçen
Mutsuzluğumdu asırlar boyu sürüp giden
Sahipsiz gönlüm
Sebebi olmadan sevilmeye hasret yıllardır.
Ne aynı kanı taşıdığın için damarlarında
Ne de aynı şarkılara ağladığın için hüzünlü akşamlarında.
Gönlüm severek sevilmeye hasret yıllardır
“Seni seviyorum
Çünkü…………” demeden sevilmeye.

Ne olur sev beni sebepsiz yere...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sev Beni Sevilmediğim Kadar

Al beni
Sahip çık sahipsizliğime,
Hak ol gel
Haram edilmiş günlerime,
Sev beni hiç sevilmediğim kadar
Ve hatırla en çok unutulduğum anda...

Hiçbir şeyim eksik kalmadı senin kadar
Ne yıllar yılı bekledim
Paslı demirler ardında hürriyeti
Ne açlık bir kurt gibi kemirdi midemi

Adını bile hiç duymadığım türküydün sen
Hiç yazılamamış,
Saklı bir şiirdin dudaklarımda.

Silip boşa geçen tüm zamanları
Bir güne sığdırabilmek güzelliğini
Ve güneş doğmadan fırlayıp yatağımdan
Seninle başlayan bir günü gözümü kırpmadan izlemek isterdim...

Al beni
Tertemiz gülüş ol sevincime
Sımsıcak öpüş ol suskun dudağımda
Annem kadar hiçbir kadın sevmedi beni
Sevilmediğim kadar çok sev beni...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sevgilerdir Bu Dünyada

Sevgilerdir bu dünyada
Yaratan
Cenneti ve cehennemi,
Yaratandır tüm güzellikleri
Ve çirkinlikleri kimi zaman
Kimi kana bular dünyayı
Sevgisi uğruna
Kimi çiçek diker
Elinin erişebildiği her yere

Seversin ülkeni,
Kolsuz, bacaksız, başsız kalırsın
Cansız kalırsın gerekirse,
Seversin birisini
Farkına varmaz sevginin
Çürütür yüreğini
Bir ömür boyu,
Seversin özgürlüğü,
Söyledin diye sevgini haykırarak
İnadına esir ederler seni,

O sevgidir
Yaratan
Cenneti ve cehennemi
Yaratandır
Tüm güzellikleri ve çirkinlikleri,
Bizi ve yarattıklarımızı

4 Kasım 2002
23: 38

[GooD aNd EvıL]

Sevgilerin Alınıp Satıldığı Zamanlar

Sevgilerin alınıp satıldığı zamanlarda
Ceplerine şiir doldurup
Gezmek sokaklarda
Delilikse eğer
Nedir akıllılık
Nasıl yaşanmalı bu hayat
Sabahlayarak mı satılmış *******inde bir şehrin
Zulüm çarkının dişlilerinden biri olarak mı
Veya Das Kapitali okumanın sonsuz gereksizliğine
İnanan bir burjuva çocuğunun
Hain bakışları gibi mi yoksa...

Tehlikeli şiirler yazıp
Karanlığa küfrettiğimiz günler
Çok mu uzaklarda kaldı şimdi
Dostlar çok mu eskilerde kaldınız
Ben mi çok yenilerdeyim yoksa
Kalmadı mı içinizde
Bir türkü diyeniniz...
Bir şiir taşıyanınız cebinde
O inançlı bakışlarınız nerelerdedir şimdi
Nerede taşıdığınız bayrak
Bağırışlarınız nerede
Yenildiniz mi yoksa.
Yenildinizse eğer
Nerede kazananı bu kavganın
Nedendir bugün kendimi
Böyle yalnız ve sahipsiz hissedişim

Siyah beyaz resimlerden çıkıp gelen
Buruk bir inançtır son bakışlarınız...
Ve son şiir diyeninizde yitti
Bir darağacında...

Bekliyorum bir gün dirilir diye yitenler
Geri getirirler yitirdiğimiz ne varsa
Gelirler
Bayrakları
Türküleri
Ve şiirleriyle
Gelirler umutların yittiği
Bir bahar akşamında
Yaşatırlar yine umudu...

15 Kasım 2002
21: 52

Melih Coşkun