Abdulkadir Kahraman

[GooD aNd EvıL]

Bir Akşam
Itır kokan gözlerinde bir akşam...
Gidersem ne olur susuzluğumu! ...
Bakışların tutsa, sarsa her akşam...
Issızlıkta güçsüz kalan ruhumu! ...

Uzansan yardıma muhtaç birine
İkrâm, sevgi sunsan, kır ellerine
Kül olsan, ne olur! Onun yerine
Sen olsan hep düşlerinin yorumu! ...

Kuşatsan özlemimdeki ânları...
Yaşatsan define heyecanları...
Yazdırsan, göklere aşk ilanları...
Aydınlatsa özlemdeki yolumu!

Yüklesen kâlbime sözün yükünü..
Sen olsan derdimin cüzün, yekûnu...
Bürüse varlığın sevgi mülkünü...
Söndürsen bir akşam sönmez korumu! ...

[GooD aNd EvıL]

Bir Destan Şehir
Bir şehir ki; âlemde yoktur dengi, benzeri
Baygın baygın, herkesin ona bakar gözleri
Bakışları mest eder, tutuşturur özleri
Sevdiğine kendini tam verir bu şehir
Sevmediğine acı, gam verir bu şehir.

Bağrı yanık tarihin, içi ezik mensubu
Gözü yaşlı zamanın, düşlerdeki efsunu
Hayal olmuş tâlihin, tortulaşmış yosunu
İsimsizlere isim, nâm verir bu şehir
Sevmediğine acı, gam verir bu şehir.

Ah bu şehir, bu şehir; sevgisi coşkun nehir
Manzarası emsalsiz, güzelliğiyse mâhir
Onunla olmak Kevser, onsuz kalmaksa zehir
Hizmet edenlerine dem verir bu şehir
İhânet edenlere gam verir bu şehir.

Yedi tepede sönmez meşâle ezel, ebet
Ayrılığı idamlık, muhabbeti müebbet
Sevenlerine yârdır, bilinsin ilelebet
Derde devâ, hastaya em verir bu şehir
İhânet edenlere gam verir bu şehir.

[GooD aNd EvıL]

Bir Gülün Hikayesi
Buz gibiydi toprak
gökyüzü karmakarışıktı
üşüyordu elleri
bulutların donuk donuktu gözleri
tesadüfen atılmış bir tohumun
beklentisi çok az bir ışıktı
henüz dalına doğru yönelmemişti yaprak…

kar yağdı lapa lapa
rüzgar esti çılgıncasına
raks ettiren melodiler çalarak
sürgün yapraklara
dallarda çiçek yerine kuşlar açıldı
ay saklandı bulutlar arkasına
yıldızlar çıkmayı hiç istemedi
ayazın tipili balosuna

bir fidanda bir zerre uzandı dal ucuna
dudağında
her renkten renkler vardı hediye
son verdi zaman üşüten orucuna
yeniden fırsat doğdu sürgündeki sevgiye

güneşin gitti ürkekliği
ay salınmaya başladı sereserpe
yıldızlar dansa tutuştu
burçlarla her gece
depreşti gülnihâlin yürekliliği
duyguları heyecanlarla tutuştu

ısındı toprak
ne kadar şükretse azdı cemreye
su ısındı
nazlanmalar kendiliğinden bitti
açıldı yaprak
goncalarla doldu fidanlar
duygular tomurcuklandı
bir gül açıldı binlerce güle bedel
sevgiden
her yüreğe saçıldı
İtiraz yükselmedi kimseden
San ki o güldü…özlenen…beklenen! .

Bütün güllerin sevildiği
ondandır
güle benzetildiği sevgililerin…sevenlerin

bütün güller soldu
kurudu bütün fidanlar
sevgi gülü solmayacak
görecek yaşayanlar
gülün sevgisi tükenmeyecek
ölmeyecek…ölmemeli…sonsuza kadar.

[GooD aNd EvıL]

Bir iflas İlamı
Gözü dönmüş
Kana susamış kâtiller
Bırakmış bir tarafa insanlığı, aklı
-Kim bilir içlerinde ne hınçlar saklı
Kinle demlemiş vicdânı
-Olduğu şüpheli vicdânın
Her kötülüğü yapmakta
Ne zaman, nasıl isterse canı
-Hiç insanlığı kalmaz mıymış insanın?

Ava çıkmış
Gece/gündüz, büyük/küçük ayırt etmeden
İnsan avına
Her cephede
Yetişin imdada yetişin!
Can çekişen değerler bitmeden
Vatan yok
Özgürlük yok
Yiyecek, içecek, giyecek
Tutan yok
Mâsum, mağdur, mazlum bir cephede

-Niye kan, barut, acımasızlık, zulüm emeller?
Bugün ona
Yarın sana
İlişme deme bana
Tarihte çok yaşandı bu haller

Ne olmuş ki bunların sevgisine?
Sevgi dağıtması gerekirken
Tetik çeker hemcinsine
Bir merhametsiz gölgesine sine sine
Hani, nerde bunlara dur diyecek eller?

Talan eder sızlamadan
Canı, malı, vatanı
Kininde ölmüş kâtiller

Seyredin
Kanı donduracak umarsızlıkla seyredin siz
Sızlamadan içiniz
Târihin görmediği bu talan katliâmı
-Niye, böylesine acımasızlık
Böylesine insafsızlık
Niye böylesine kısırlaşmış îzan, anlayış?
-İşte en büyük yanlış
En büyük aldanış

Hiç kin ve garazdan başka
Filiz veriri mi, boy atar mı
Kan ile sulanan temeller?

Binmiş tarihi bir zâlim korumasız
Tarihi gariban bir milletin ensesine
Olan bitenden
Tuzu kuruların nesine
Bu duyguların kangren olduğunun
Umutların öldüğünün
Belgesi değil de, ne?

Bir çöküş başlamış ki
Yok oluş olacak devâmı
Kesmiş herkes birbiriden yardımı, ikramı
Bir düşünün
Nîmet mi bu, belâ mı?
Değil, elbette değil
Ne yazık! ne acı ki!
Bu insan ve insanlığın iflasının îlamı.

[GooD aNd EvıL]

Bir İstanbul Sevdalısı
Nazlı bir güzeldi o, bahtında yazı idim
Hüsnüne yüreğimin yanık avazı idim
Her şeyimi uğruna vermeye râzı idim
Belli değil süresi, tutuşturdu yanarım
Yazık ki ayırdılar, özlemiyle kanarım.

Sevdâlılara durak, düşkünlere limandı
Hissizlerin elinde teli kırık kemandı
Her seheri hikaye, her mehtâbı romandı
Sisler içinde kaldı içimdeki dağlarım
Yazık ki ayırdılar, özlemiyle kanarım.

Kahrolurum küserse, gönlüm bahtına küser
Boğazda doğan meltem, buruk bağrıma eser
Ufkumda gurup idi, ruhumda coşan Kevser
Şimdi hüzün akıtır, Kevser akan pınarım
Yazık ki ayırdılar,özlemiyle kanarım.

Tutuldu fırtınaya, sevdâsında yüreğim
Ahd ettim kavuşmaya, dümenimde özlemim
Ondan sürgünde olmak, girdabım ve elemim
Kimse bilmez hicranla için için ağlarım
Yazık ki ayırdılar,özlemiyle kanarım.

Yedi tepede yedi meşalemdi, yanardım
Ey şehir! Aşkın için herkese gül sunardım
Sana hor bakanları hor görürdüm, kınardım
Gülşenim hazan şimdi, viran bahar bağlarım
Yazık ki ayırdılar,özlemiyle kanarım.

Sanmam âlemde başka bulunsun bir benzeri
Bilirim ki âlemin ondadır aç gözleri
Söndüremem, içime atmış sevdâ közleri
Böyle yanmak zor mu zor, şaşkınım, bîkararım
Yazık ki ayırdılar,özlemiyle kanarım.

[GooD aNd EvıL]

Bir Kırmızı Gül
Bir kırmızı gül sarı
Sapsarı duyguları...
Bir sarı gül tozpembe
Rengarenk kaygıları...

Bir tozpembe gül mâvi
Hayran kumral bir yüze..
Bakışları havâi
Eritir süze süze...

Bir mavi gül eflatun
Zamanların elinde...
Bir elâ göze meftun...
El âlemin dilinde...

Bir eflatun gül alev
Alev yanar içinden...
Aşkı ezelden ödev
Ağlar, kanar içinden...

Bir hercai menekşe
Bükmüş boynunu üşür
Bir lâle çilekeşe
Çileleri bölüşür...

Her gülün sevdâlısı
Var...aşka düşmüşler…
Âşıklar belâlısı
Hasreti öldürmüşler...

Yediverenin derdi
Kimsede yok...ayrılık!
Bilse zehir içerdi
Çelenge mahkum artık...

[GooD aNd EvıL]

Bir Yetimin İlenci
Emzikteyken düşman ana, babamı
Vurdurtmuş da yetim, öksüz kalmışım.
Depreştirmen, deşeleyip yaramı
Körpe iken belâlarla dalmışım.

Bilmeden nâmerdi, merdi, mertliği
Doğru mu kaderin bana ettiği
Doğrultup namluyu, çekip tetiği
Öldürüp düşmanım, öcüm almışım.

Evim Islahevi, mahkumluk işim
Özlemim özgürlük, buzul dağlarda
Ne sevmeyi bilmiş ne sevilmişim
Hayatım toz duman kardır çığlarda.

Baba sevgisinden mahrum bir yürek
Ana kucağına hasret çekerek
Gözyaşı dökerek, boyun bükerek
Acıların deryasında solmuşum.

Koğuşlar çok soğuk, vicdanlar katı
Görmedim ömrümce huzur, rahatı
Yaşadım hep kaçak, göçek hayatı
Ben hayatı çile, cefâ bilmişim.

Kaderim, kaderim; kara kaderim
Böyle imiş, kime, nasıl, ne derim?
Özgürlük içimde kör mum misali
Yanar sönük, sönük, ondan kederim.

[GooD aNd EvıL]

Bu Gidiş!
Anlıyorum, öylesi bir gidiş ki bu gidiş
Kâlbi koparılıyor gibiyim köklerinden
Gidiş değil, aldatma, bu apaçık bir terk ediş
Terk etsen de kurtulman imkansız yüklerimden.

Her hoş gülüş bir yara, her hoş bakış bir sızı
Misâli yüreğimde zamanla depreşecek
Yokluğunda aşkımın ritmi bozuk yıldızı
Kendini bilmez hâlde boşluklara düşecek.

Hatırladıkça içten söylediğin sözleri
Oluşacak özümde özlemden yanardağlar
Her tarafta hayâlin, yoracak bu gözleri
Bilmeyecek hiç kimse bu deli niçin ağlar.

Eğer kulak verirsen kapını yumruklayan
Çok uzak diyarlardan arza gelen rüzgara
Diyecektir, bıkmadan adını sayıklayan
Biri var terk ettiğin, perişan, onu ara.

Kim bilir belki de çok kızacaksın kim diye?
Gelmeyeceğim belki aklına hiç kim bilir?
Neden bu ansız kaçış, ayrılık niçin, niye?
Nereye gidersen git ruhum peşinden gelir.

[GooD aNd EvıL]

Buseler
Esrarengiz tılsım gibi gel diyor
Buseler, alevli dudaklarından.
Havai aklımı, öp de çel diyor
Buseler, alevli dudaklarından.

Bakışların kanun, gözün ney gibi
Düşürdü ağına tuttu toy gibi
Her an ince ince yağar çiy gibi
Buseler, alevli dudaklarından.

[GooD aNd EvıL]

Buzdağı Sevda
Sevdân kalbimde buzdağı
Eri, bende eriyeyim.
Ol yüreğimin tutsağı
Çürü, bende çürüyeyim.


Sığınağım, siperim ol
Müjdeleyen haberim ol
Kılavuzum, rehberim ol
Yürü, bende yürüyeyim.


Gam etme hiç yakılanı
Bırak yenen, yıkılanı
Sana candan sokulanı
Koru, bende koruyayım.


Çekilir çekilmez çile
Tutuşalım gel el ele
Gelmek istemesem bile
Sürü, bende sürüyeyim.