Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Hoşgeldin
Hiç aklımdan çıkmıyor rıhtımdaki o ağlayışın
Sonsuz bir hüzün içinde bana mendil sallayışın
Gitmemek için arkana dönüp yalvarır bakışın
Gitme diyemem güzelim, gitmek zorundasın.

Seneye yine bu rıhtımda seni bekleyeceğim
İnan bana güzelim bu rıhtıma hep geleceğim
Dönüşünde sana kucak dolusu gül vereceğim
Gitme diyemem güzelim, gitmek zorundasın.

Bak işte kavuştuk nasıl geçti koskoca yıl
Bırak şimdi ağlamayı, koş boynuma sarıl
Geldin diye duruldu deniz bak nasıl pırıl pırıl
Sefalar getirdin güzelim işte kollarımdasın.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Islak Mavi
Gözlerinde azgın denizler sakinleşiyor
Mendirek oluyor o güzelim kirpiklerin
Denizler mavi ötesi renge dönüşüyor
En anlatılmazı oluyor ıslak mavilerin.

Bıkmam usanmam hep böyle bak gözlerime
O muhteşem denizlerinde kaybolup gideyim
İster meltemle ister kasırgayla gir bedenime
Parça parça eyle ıslak maviyle birleşeyim.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İ t i b a r
Sakın ola ki itibar etmeyin paraya pula
Fakirliktir karşısında dönmek köleye kula.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İhtirastan Öptüm
İhtirastan öptüm seni sevgiden değil
Sevdiğim birine benzettim belki o an
Sonra fark ettim ki dudakların sersefil
Bazen bunu yapıyor istemeden insan

Hani aç insan ekmeği pasta bilir ya
İşte öyle bir ana denkti bu öpüşüm
Veya sıkışana dar gelir ya bu dünya
Ben de rahatlamak için seni öpmüşüm.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İ k i Y ü z l ü
Tutarsızlığını gördükçe konuşuyorum
Kendi kendime
Kızgın, üzgün ve dargınca.
Ama dostum olduğun gelince aklıma
Unutup her şeyi, susuyorum
Birden bire.

Susuyor, düşünüyor ve görüyorum.
O güzel anılar geçiyor
Hafızamın en saygın yollarından,
Ardı ardına,
Sevgi seline dönüştükçe
Sevinçle seyrediyorum
Teşekkür ederek her birine.

Ama, bir müddet sonra
Diğer yüzünü görüyor, aklımın diğer yüzü.
İstesem de istemesem de dinliyor kalbim
Aklımın akıl almaz emirlerini.
Güzel denizleri kirleten atıklardan
Çöplük olmuş duygulardan takılıyorsun oltama bir- bir.

Hayretle, öfkeyle, üzüntüyle bakıyorum
Görünmezliğinde sana.
Yay gibi gergin sinirlerimle vuruyorum
Kadersizliğe, çirkinliğe, ikiyüzlülüğe
Lanet çizgisinde gidip geliyorum.

Düşünceleri titrek, elleri korkak,
Aklı karmakarışık beynimin.
Neyi görmek, neyi duymak istediğinin
Bilmezliğini yaşıyor.
Şaşırıyor bu durumuna sevginin
Kar yağıyor gönlümün enginlerine
İki yüzlü duygular onu üşütüyor
Biliyor musun?


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İlk Göz Ağrımsın 'Eşime'
Sen benim ilk göz ağrımsın sevgilim
Seni nasıl bırakır da giderim
Başkasıyla söyle nasıl ederim
Sen benim ilk göz ağrımsın sevgilim.

Uzun yıllar beraberiz seninle
Sevincimiz kederimiz birlikte
Uzan şöyle uyuyup kal dizimde
Sen benim ilk göz ağrımsın sevgilim.

İnan! senden ayrı kalmam ölümdür
Yersiz şüphe kendimize zulümdür
Sana sevgi, bağlılık son sözümdür
Sen benim ilk göz ağrımsın sevgilim.




Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İnsanlığın İpleri
İnsanlığın, hoşgörünün ipleri kopmuş
Bağ kurulmuyor gönülden gönüle.
Teslim olmuşuz hiç direnmeden
Gecesi gündüzü belirsiz sendeciliğe

Bir zamanlar uzak da olsak
Mektuplarla gelir giderdik birbirimize
Bir iki damla gözyaşı olurduk
Kıyısında, köşesinde alev alev
Dokunur, koklar avunurduk
Kelimeler acıya bürünmüş olsa da.

Şimdi kurudu sevginin, hasretin gözyaşları
Kızgın bir çöl yalnızlığıdır yaşadığımız
Sadece seraptır uzakta göz kırpanlar
Ama hala bembeyaz kağıtlarımız.

Tükendi sevginin sevgiye saygısı
Ne yönden bakarsan bak, kirlendi kelimeler
Vadilerde yaralı kartal kızgınlığında duymaktayız
Hasret adına oluşan rüzgarları.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İstanbul'u Sevebilmek
Seni sevmek ne yazık ki elimde değil
Elimde değil artık seni methetmek
İstersen kul köle ol önümde eğil
İçimden gelmiyor seviyor görünmek.

Çok eski bir dosttan bu insafsız yergiler
Can kulağıyla dinlemelisin kızsan bile
Kolay- kolay bitmese de eski sevgiler
Bu tükeniş karşısında bunlar geliyor dile.

Şarap rengi *******in kaybolmuş
Kaybolmuş ay ışığı renkli yüzün
Gözlerindeki mavilik yok olmuş
Yok olmuş neşen, artmış hüznün.

Ne sandal gezintileri, ne mehtaplı *******
Hayal oldu artık Tambur-i Cemil’i dinlemek
Şimdi O’nun yerini doldurmuşken tepinenler
Böyle böyle mümkün mü seni sevebilmek?

Rüzgarların bile renksiz ve hissiz esiyor
Acı içinde kıvranıyor sandalların, mavnaların
Her geçen gün bir şeylerin yok olup gidiyor
Beton nakletmiş ciğerlerine sözde dostların.

Bir zamanlar martılar öpüşürdü denizinle
Zevke gelip bağırırlardı çığlık çığlığa
Atılan her olta çekilirdi çupra yada lüferle
Şimdi masa, koltuk, pet şişe takılıyor ağa!

Nerede efendilerin, nerede o güzel Türkçe’n
Nerede o ince belli narin hanımefendiler
Nerede çiçek pasajın, nerede kanunlar, neyler
Sevenlerine bir bak, var mı hiç yüzü gülen?

Sakın aldanma uğrunda nutuk çekenlere
Böyle böyle getirdiler seni şimdiki duruma
Aklını kullan, gül varken sarılma dikenlere
Tut ellerini sevgililerinin, başkasına bakma.

Ne olur alınma bu sözlerime, üzülürüm sonra
'Bir dostun acı sözleriydi' deyip geçiver bir an
Bu kadar güvenip kendini teslim etme insanlara
Seninle birlikte yine ben olurum üzülen, ağlayan.

Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Sen ve Ben
İstanbul Sen ve Ben

Buram buram İstanbul'sun, İstanbul kokuyorsun
Ellerin Emirgan, yüzün Bebek
Saçların Kınalı Ada, gözlerin Marmara
Nefesin şarap, boynunda inciler taşıyorsun...
Dedim ya!
Buram buram İstanbul'sun, İstanbul kokuyorsun
Ayrı düşünmek mümkün değil sizi;
İstanbul sen, sen İstanbul olmuşsun.

İstanbul kokuyor tıpkı sevdalarım gibi her yanın
Martı kanatlarından yağan yağmurlarla ıslı saçların
Dalga dalga akmış gözlerine rengi o serin suların
En doyulmazını yaşadım sizde segilerin, aşkların...
Ayrı düşünmek mümkün değil sizi;
İstanbul sen, sen İstanbul olmuşsun.

Fatih’ in gençlik ateşi var kanında, kıpır kıpırsın
Bir elini Asya’ ya, diğerini Avrupa’ ya uzatmışsın
Hem vefalı-güvenilir, hem de güçlü ve uygarsın
Sen sadece benim değil, gözbebeğisin dünyanın...
Ayrı düşünmek mümkün değil sizi;
İstanbul sen, sen İstanbul olmuşsun.

Denize sevdalı martılar, kıyıya tutkun dalgalarla yarıştasın
Emirgan’da içtiğim çay, Kalamış’ta mehtaba daldığım ansın
Florya’da sevda ile uyanışım, Marmara’ya dalıp giden Ay’ımsın
Sana tutkun nice sanatkar gibi, benim de ilham kaynağımsın...
Ayrı düşünmek mümkün değil sizi;
İstanbul sen, sen İstanbul olmuşsun.

Seni sevip, seyretmemi esirgeme ne olursun benden
Bunun için ne istersen vermeye hazırım dünden
Duy beni özlemle her seslenişimde Anadoludan, Rumeliden
Aşkıma cevap ver, şiirler- şarkılar okuyup O. Veli'den, M.Nurettin'den...
Ayrı düşünmek mümkün değil sizi;
İstanbul sen, sen İstanbul olmuşsun.

Hiçbir şey istemem senden, neyin varsa senin olsun
Benim en büyük servetim sensin, bir de göğe yükselen ezanlar!
Allah kimseye nasip etmemiştir Ata'larınız gibi soylu Atalar
Cümlesine vefa borcumuz var, Cennet mekanları olsun...
Ayrı düşünmek mümkün değil asla bizi;
İstanbul sen ve ben; sen ve ben İstanbul olmuşuz.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

İtibar
Sakın ola ki itibar etmeyin paraya pula
Fakirliktir karşısında dönmek köleye kula.


Kemal Çakır