Gidiyordun...

[GooD aNd EvıL]

Yürüdükçe sevdam kayboldu benden
Vuslatı sevdamdan usanır oldum
Ruhuma gideyim candan, bedenden
Belirdikçe aşkım utanır oldum

Çırpınır, duramaz, can kafesinde
Son sözü sonsuzluk, son nefesinde
Kırıldı kalemim aşk celsesinde
Urgana sehpasız uzanır oldum

Tabib bildiğini varsın söylesin
İster mevzu, ister mecnun eylesin
Dört mevsim üzdüğüm hazan neylesin
Öldükçe bedenim uyanır oldum

[GooD aNd EvıL]

Aklıma düştükçe doğduğum yerler
Bir daha dünyaya gelesim gelir
İçimi döktükçe divane derler
Derdimi dağlarla bölesim gelir

Ölesim gelir, ölesim gelir
Belki öldüğümde gülesim gelir

Isıtan ateştim yaktılar beni
Zulüm halkasına taktılar beni
Bükülmez çınardım yıktılar beni
Çaldıkça sazımı çalasım gelir

Ölesim gelir, ölesim gelir
Belki öldüğümde gülesim gelir

[GooD aNd EvıL]

Aşkım sana bir muamma
Çöz çözebildiğin kadar
Mürekkebin yetmez ama
Çiz çizebildiğin kadar

Ayırdım candan bedeni
Hatan ile sevdim seni
Öfken dahi okşar beni
Kız kızabildiğin kadar

Dilin olayımda söyle
Nasıl yandım sana böyle
Al yolunda toprak eyle
Gez gezebildiğin kadar

Aldım ruhunun tadını
Ölsem duyarım yadını
Mezar taşıma adını
Yaz yazabildiğin kadar

Yokluğumla avunurum
Benliği yere vururum
Ayağindadir gururum
Ez ezebildiğin kadar

Dilin olayım da söyle
Nasıl yandı

[GooD aNd EvıL]

Annesinin elini bırakmış çocuk gibi,
Bu yabancı diyarda korkudan titriyorum.
Ben, sıcak kucağına dönmeye yemin ettim,
Göğsüne yasla beni. Daha ne bekliyorsun?

Her yolcuyla hep gittim, aslâ geri dönmedim.
Yangınım hep büyüdü: Azalmadı, sinmedim.
Dağıttı çiğnediler, üflediler, sönmedim
Gel artık demek için sâhi ne bekliyorsun?

Ben, yeşil yapraklardan gözyaşı sağıyorum
Gül kırmızısından kan, üstüme yağıyorum
Bu yağan yağmur değil: Susmadım, ağlıyorum
Sen de özledin beni...

[GooD aNd EvıL]

İlan edemezken gönül halimi
İçini döküşün beni anlattı
Lal eylerdi derinliğin alimi
Engine çıkışın beni anlattı

Aşk elinden nağmeleri sesleyip
Sükut ile ifadeyi süsleyip
Duyguları gözyaşıyla besleyip
Sel gibi akışın beni anlattı

Canevime hapsol diyen o çağrı
Titretti adeta felç olan bağrı
Maziye gerilip atiye doğru
İçini döküşün beni anlattı

Vakit daraldıkça açıldı perde
Yokluğun korkusu başladı serde
Zamanın en erken olduğu yerde
Boynunu büküşün beni anlattı

Kaderin zuhu

[GooD aNd EvıL]

Gözlerimdir kalemim
Yüreğimdir kağıdım
Kesilirim velakin
Bükülmez bir yiğidim

Çıra olup deste deste
Yanıyorum her nefeste

Soran varsa işte buyum
Can cıkmadan cıkmaz huyum
İçmişim aşk şarabını
Ben sevdanın sarhoşuyum

Her demde bir asırım
Zamansızlık kusurum
Hürriyetler utansın
Gönüllere esirim

Cıra olup deste deste
Yanıyorum her nefeste

Soran varsa ıste buyum
Can cıkmadan cıkmaz huyum
İcmişim aşk şarabını
Ben sevdanın sarhoşuyum

[GooD aNd EvıL]

Sir dügümlü ahimda
Şu gönül dergahimda
Sensizligin ateşi
Alev olur ruhumda

Rüzgar eser savurur
Yaprak gider dal vurur
Sonsuzlugun ateşi
Yakar beni kavurur

Yanip kül olmak güzel
Sararip solmak güzel
Hasretle dolmak güzel
Ölümsüzlük bagrinda
Bu sevdanin ugrunda
Yaşamak ölmek güzel

[GooD aNd EvıL]

Bir sicak tutkunluk bir gönül bagi
Çalar yüregimi saz benim yarim
Tatli tatli yakar gönül çirami
Mevsimler kiş olsa yaz benim yarim

Aşkin baglarinda bülbüller öter
Hasretlik sancisi gözümde tüter
Kalmaz çile elem dertlerim biter
Virane gönlüme haz benim yarim

[GooD aNd EvıL]

Attığım her adım benden uzakta
Bastığım her yerde yokmuşum meğer
Çırprnırken 'ben' denilen tuzakta
'Ben' bana saplanan okmuşum meğer...

Aklım kumsal iken, ben toz paresi
Çıktıkça yükseğe alçalır oldum
Düşündüm derdimin nedir çaresi
Susarak konuşmak, sonunda buldum...

Esrarlı vuslata bir adım kala
Hasretin vecdiyle, ben kement attım
Deryada boğulmak ne güzel bela
Battıkça kurtuldum, çıktıkça battım...

Görünmez cevheri buldum diyerek
Körlüğü kör ettim, deli bir taşla

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar var,
Çoğu seni unutmuş.
Çocuklar koşuyor ip-mip atlıyor.
Ben,
Uyur-uyanır seni yanımda
Bulamazsam diye ödüm patlıyor...

Evlerden geliyor, ellerden tutup
Çocuklar ağlıyor; ya anne, baba...
Parklarda salıncak, yolda araba
Onlar oyun diyor, ben sâbit fikir;
Merhaba kadim zikir,
Merhaba...

En çok, yıllar önce ben sevdim seni
En çok, yıllar önce özleyen bendim
Küçük kollarım çok açılmadı da;
Gösterememiştim ondan sevgimi...

Burası karanlık,
Ben üşüyorum,
Önce gelenler