Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Ben ki Bensem

ben ki bensem öteden beri
ben ki bildiğim bensem dedi
dinler miyim kuru sıkı atanı
severmiyim
günahını kapımda çıkaranı

atımı bağlar mıyım acaba
zincirle demirden bir kazığa

medenice olsun dersem
öyle bir bağlarım ki ayağına
yularının ucunu...

dilediği kadar otlasın derim
çayır çimen içinde
giderse de gitsin
gözü varsa ötede

dert değil derim, ya da kendi bilir
benim atım olmuş ne değişir
ot uğruna
yem olduktan sonra
aç kurtlara...

ben değil
kurtlar sevinsin

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Beni Hatırladın mı

hava mı değişti, bana mı öyle geliyor
kaç gündür bekliyorum yolunu
çıkar gelirsin diye

havada bir tuhaflık var san ki
yağacak mı, açacak mı
dizlerim titriyor seni beklemekten

yoruldum desem kuru yalan
sevdiğini beklerken insan yorulmazdı
ister ayakta çırılçıplak ister askıda
bir yerden sonra fark etmezdi insan
nerdeysen çık gel artık sen de
yürüyemiyorsan uçmayı dene üzerimden
ben anlarım sen olduğunu

hava mı değişti, sokaklar mı
verdiğin adresi aradım kendi başıma
hani bir terslik olursa diye demiştin ya
bulmak ne mümkün, sen yoksun yanımda

sonra sözün geldi aklıma sen gelmişin gibi
koyu metropol sohpetinden kalma...
yıldızlar açmaya başladı kafamda...
hemen gidip simitçiden sordum
bir güzel tarif etti bana
ben de katkı olsun diye! ...
hazır karnım da acıkmışken! ...
bir simit aldım, dünden kalma
iki katından fazlasını ödedim
adamın söylediği fiyat öyle
yoksa paramın çok oluşundan değil...

adresi buldum bulmasına da
elimle koymuş gibi oldu birazcık
ya da elleriyle koymuşlar gibi...
karakolda gözlerimi açtığımda
beni hatırladın mı demez mi adamın biri
oysa dediğin gibi yapmıştım simite dokunmadan
bırakmıştım zulada bir kaldırım taşının üstüne.

hoşçakal bebeğim, hoşçakal sevdiğim
seninle yaptığım o metropol sohpetlerini
inan ki unutmaya çalışacağım
bana kır çiçeklerinden haber gönder
unutayım deme sakın, olmaz mı...

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Beni Taşımanızdan Yoruldum

siz gidin, artık yol sizin
kar fırtınasına aldırmadan
kabilenin düzenini bozmadan gidin

beni taşımanızdan yoruldum
yaşayabileceğiniz iklimler bekliyor sizi
güzel yemişli topraklar
ve berrak sular

ayağım uymuyor ayağınıza
siz genç, ben yaşlı
sizden kopmanın zamanı
bu yorgun bedenin

bırakıpta gidin, gitmeler kolay değil
tanıdık sayılır bu toprakları
birşey almadan yol vermezler

gidin, arkanıza bakmadan gidin
yeterki gözünüz kalmasın

böyle yazılı bu toprakların kanunu
ne gördüm, ne yaşadım

üleşip duran bu vahşi yaratıklara
benim sırtımdan bir gün daha
yaşamaları için
onlara kendi ellerimle hazırladığım
yaşlanmış bu bedeni sunmuş olacağım
başka da elimden bir şey gelmez

sizler kendi yolunuzda olacaksınız
alaca karanlıklar çöktüğünde
o vahşi sesleri duyacaksınız

(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 2. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Benim İçin Ağlama

ben ölmedim, ölmedim
oy lemıne lemıne
bin kez suyla yıkandım
dağlar dururken yerinde

benim için ağlama
oy lemıne lemıne
karaları bağlama
gün gelir devran döner
oy lemıne lemıne
yeniden güneş doğar

ben giderim, giderim
oy lemıne lemıne
doğru bilince söylerim
kelepçeler vız gelir
oy lemıne lemıne
özgürlüğün bedelidir

tohum oldum gögerdim
oy lemıne lemıne
fidan oldum yeşerdim
ovalara serpildim

tutacak kimin gücüdür
oy lemıne lemıne
çıkıp harbice söylesin
söylemezse durmasın
çatlayıncaya köpürsün

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Benim Şiirim

yaşıyorum diye değil
varlığım-yokluğum bilinmeyen bir dünyada
ne kadar yaşayacağımı kim bilir
ama bildiğim birşey var ki, sen
girmeyeceksin o yüzükara insanların
kana bunanan ellerine
ve diğeri ölmeyeceksin hiç yere

ben durdukça ayaklarımın üstünde
anlayacağın, biryerlere yaslanmadan
yani kendi alınterimin izinden giderek,
yani toprakla barışık...
sense bol bol çile çekeceksin
alınterinin değdiği yeri yazmaktan
ve toprağı tanımlamaktan
taa ki, kıvamında pişinceye

çektiklerim yüzünden
ağrıları saplanacaktır başına
her vuruluşta doğururcasına kendini
birileri görür - görmez
birileri, birileridir işte...

ama sen öğreneceksin kalemini dik tutmasını
elbette ölümünü isteyenler olacak, hem
yaşamanı isteyenlerden daha fazla
karayüzlü adamlar gölgelerini bırakacaktır üstüne

rakamlara takılıp kalma, güne bağlanır kalır onlar
sen kendi ellerinle bulup çıkarırsın istersen
toprağın rengini alan taştan
toplarsın, bölersin istiyorsan
mini minnacık parçalara

dedim ya sen ölmeyeceksin
serseri bir kurşun yada kör bir bıçağın ağzında
kendini doğurabilecek kudretin varsa eğer
birşeyleri bildiğimden, yada bilmediğimden say
ne değişir, çektikten sonra bunca çileyi

sen benim şiirimsin, beni yazmaya eli gitmeyen
beni anlamaktan uzak
ne gözağrımsın, ne de ağlama duvarım
ben ölür ölür, toprağa dönerim birgün
sen bir tay misali, dörtnala koşarak
o topraktan çıkan bitkiye dokunursun
koklarsın belki, kim tutabilir ki seni...
benden başka...

sen benim şiirimsin, bana yabancı
bir o kadar da acımasız
anlatamazsın beni, yazamazsın
kelimeler bir bir düğümlenir gırtlağında
ama bildiğim, her sabah
her sabah üşenmeden zirvesine vurarak dağın
en kuytu köşelerine değin giren, güneş
kuşları uyandırır en derin uykularından
ve gece-gündüz durmaksızın yolundan giden, nehir
belki nemini verir üstüme
bir-iki kelime belki, ikisine duyduğum saygıdan
kendileriyle taşırlar belki, sessiz yattığım toprağa....

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bêqes

-Bêqes
amo zon
qêşi qêno-

Gose sıma
mı sero
ez qı ezo
ezo bêqeso
beqêşina mı
alem zano
hometi
sıma qi
bızanê
tometı niya.
Ez qı ezo
ezo beqêso
reina qı
ennı sa
na dina
zengelo
belona
qotidı
benê sa
bıbê
qotidı
estê sa
tedini
ama
tedini
ji bı ji
top qonı
mezelora
düri dı
wêsnonı.

K-03

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bırak da Kendimin Olayım

dallarımı tuttuğunda bir ahtapot gibi
sevindiğini
hatta sevdiğini düşünürdüm beni
taa ki birer birer
burkuncaya kadar dallarımı
işleninceye yüreğime o çekilmez acı

her daim zamansız yakalanırdım sana
sanki ellerindeydi zaman
tutup da burktuğunda dallarımı birer birer
uçup giderdi rengim yabancı ellerde
tadım da bozulurdu ki, bir ben bilirim

duyuyorum, hala anlatıyorsun
etrafında dolaşanlara
zorla topladığın insanlar anlamaz
uçan remgimin rengini
bozulan tadımın tadını
sen, ne obur adamsın be
koca bir dünyada
doymadın gitti bir türlü

benim saflığım da burada ya
sana inanmazlar sanırdım
etrafını çeviren o insanlar
arasından biri sorar diye bekledim
sense, biliyordun işini
öyle bir zamanda
öyle bir yerimden tutuyordun ki beni
gözle görülürdü soluk rengim
tadımda tat mı bırakırdın sanki
bozduğunda doğanın da dengesini
söyle haydi çekinme, o insanlara doymadığını söyle

de lo lo lo
hele bir bırak beni bana, etim ne budum ne benim
güneşin önünde kendimle durayım istiyorum
doya doya içip özümü bileyim diyorum
bu kadarı bile yeterlidir bana

haydi obur adam, ellerini çekiver dallarımdan...
çiçeklenmek üzereyim
çiçeklenince döllenecek
meyveye döneceğim ardınan

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bırakıp Gittin O Ela Gözlerinle

Çakmak çakmaktı gözlerin
Yitik kalbin ezgisiyle
Gecenin karasına gömüldüğünde,
Mavi yoktu.

Çoban yıldızı kaymıştı
Ay kaçmıştı havai fişeklerden,
Mavi yoktu

Açlığını karanlığa bırakmıştın
Geceye gömüldüğünde,
Mavi yoktu...

(Kaynak: Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1. Kitap)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Bilgi Sayar

Resmi tarih gibisin, bu fani dünyanın
sayılı, sayısız günlerin bekçisiymişsin gibi.
kalem, kağıt neyine lazım.
Renklerini çiçeklerin
yıldızlaşanları insanların
yıldızlarını dilden dile
isimlerini
güzel - çirkin resimlerini, heykellerini
pişmiş, pişmemiş sözleri
dünyanın acılı tatlı günlerini
toplayıp toplayıp önüme seriyorsun ya.
Bir tek eksigini yakaladım senin
şimdiye değin
dizelerin arasında saklanmış sözleri
bulamıyorsun ya
illa ki adını vermek mi lazım
incitmeden
yakalayıp getirmen için..

(3.k.)

Ercan Cengiz

[GooD aNd EvıL]

Biliyordun

yüküm ağır diyorsun mektubunda
yükü omuzladığında da ağırdı oysa
ama sen, kararlı bir şekilde diyordun
yol aldığın insanlara
çağın sevilerini ulaştırdığım yüreklerde
yoldaşça bölüşürüm...

umut yüklüydü bu sözlerin, sıcaktı...
yoksa sevilerin nefrete mi dönüştü...
rahat yatak, güzel yemek peşinden
koştuysan eğer...

sevilerin de değişir biliyorsun
ezilenin yanında olacağına sıcacık yüreğinle
sen de mi ezenin pabucunu yalarsın
bunun da adı sevilere ihanettir, biliyorsun

gözden geçiresin diye bana yazdıklarını
iade ediyorum yine bir zarfın içinde
olmaya ki hafife alasın
ya da parmaklarınla konuşasın...

Ercan Cengiz