Ölümdür Yaşanan Tek Başına Aşk İki Kişilikdir

[KoJiRo]

NİSANLIK ÖLDÜ MÜ?



koşulacak bir sancı gibi inceden

genceden aktım geceye

ihtiyar sokaklarda acemi lambalar

ve ıslak bir ışık ilkbahara

ilkbaharın günahı olmaz nasılsa...



çocuklar bulmuş, getirdiler

kanadı kırılmış bir nisan yağmurunu

nisan'ın kuyruğuna teneke bağlar mı insan,

çocuk olmasa?...

aşk şakasını kaldırır mı insan,

çocuk olmasa...



bir celsede boşanıyor mağrur bir yağmur,

nisanların yenildiği yalancı baharlarda...

ilkbaharın günahı olmaz nasılsa !

[KoJiRo]

YASAK



yasak bana gözlerini anlamak

ellerin

bana yasak



ah olaydım

gözünde yaş

fikrinde telaş

düşünce suçun

beraatin olaydım



fakat yasak

yasak bana gözlerini anlamak

ellerin bana yasak



ah olaydım

yüzünde sürgün

yatağında mülteci

vatanın

anayurdun olaydım



fakat yasak

yasak bana gözlerini anlamak

ellerin, uyruğum

bana yasak.............

[KoJiRo]

YAŞAYABİLME İHTİMALİ



soğuk ve şehirlerarası

otobüslerde vazgeçtim

çocuk olmaktan

ve beslenme çantamda

otlu peynir kokusuydu babam...



Ben seninle bir gün Veyselkarani`de haşlama yeme ihtimalini sevdim.



İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında

(ankara`da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman)

özlemeye başladım herkesi...

Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki,

adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra...



Bizim Kemalettin Tuğcu`larımız vardı...

Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...

Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan

kahverengi sıralarda, solculuk oynamaya başladık...

Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...

Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu, pütürlü duvarlara

ve Türk Dil Kurumu`na inat bir Türkçeyle...

Ağbilerimizden öğrendik, Ş harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi...



Ankara`ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.

Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri

Oysa Ankara`da hiç sevişmedim ben.

Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim...

(Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak...)

Ankara`ya usul usul kurşun yağıyordu...

Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri...

Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim...

Ve hiçbir mahkeme tutanağına geçmedi adım...

çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece...



sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde

ama sen yoktun...

Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni tenefüs saatlerinde...

Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu...

Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum...



Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.

yaz sıcağı toprağa çekiyordu tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini...

Sonra otobüs oluyordum,

kırık yarık yoların çare bilmez sürgünü...

Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum Muş ovasının yalancı maviliği...

Otobüs oluyordum bir süre...

Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum,

yanağım otobüs camının garantisinde...

Otobüs oluyordum...

Bir ülkeden bir iç ülkeye...

Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum...



Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin...

Korkuyordum...

Sonra iniyordum otobüsten...

Çarşıdan bizim eve giden,

ömrümün en uzun,

ömrümün en kısa,

ömrümün en çocuk,

ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum...

Çünkü sonunda annem oluyordum

babam kokuyordum sonunda...



Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim, çocuk olmaktan...

Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...



Ben seninle bir gün Van`daki bir kahvaltı salonunda...

Ben seninle (sadece bilmek zorunda kalanların bildiği) bir yol üstü lokantasında...

Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan Doğubeyazıt`ın herhangi bir toprak damında...

Ben seninle herhangi bir insan elinin terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim...



Ben senin,

beni sevebilme ihtimalini sevdim!

[KoJiRo]

YAĞDIKÇA



Yer ile yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü,

Kavim göçlerinden bu yana ağlayan

Ve durmadan

Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler

Çalan, çaldıran, yakalatan

Adı bende gizli bir kadındı İstanbul



Şehre bir yağmur yağdı

Ben ağladım



Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan

Yalan dolan yoktu gözlerde sadece ses

Verilen sözler birdi edilen yeminler sıfır

Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden

Bir aşkın izlerini yok edecek yeni bir aşk

sipariş edildi yeniden



Bir şehre yağmur yağdı

Ben ağladım



Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında

Hangisi talandı demli öpücüklerin

Ve buğularda yitirilen kimin adıydı

Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu

Soyulur muydu kabuğu hayatın

Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?



Yağmur şehre bir yağdı

Ben ağladım



Ben giderken ençok seni götürdüm

Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları

Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı

Kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası

Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi

Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı



Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı

Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı

Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı



Ben...

Yağmur...

Ağladım...

[KoJiRo]

SANA BAKMAK



Herşey yapılabilir

Bir beyaz kağıtla

Uçak örneğin, uçurtma mesela.

Altına konulabilir

Bir ayağı ötekinden kısa olduğu için

Sallanan bir masanın.

Veya şiir yazılabilir

Süresi ötekilerden kısa

Bir ömür üzerine..



Bir beyaz kağıda

Herşey yazılabilir,

Senin dışında..

Güzelliğine benzetme bulmak zor,

Sen iyisimi sana benzemeye çalışan

Herşeyden:

Bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor.

Belki tabiattadır çaresi

Senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin..

Ve benim

Bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim..

Anlarım bitkiden filan

Ama anlatamam

Toprağın güneşle konuşmasını

Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla



Sen bana ışık ver yeter

Bende filiz çok..

Köklerim içimde gizlidir

Gelen giden, açan soran, bere budak yok

Bir şiir istersin

"içinde benzetmeler" olan

Kusura bakma sevgilim

Heybemde sana benzeyecek kadar

Güzel birşey yok



Uzun bir yoldan gelen

Tedariksiz, katıksız bir yolcuyum

Yaralı yarasız sevdalardan geçtim

Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu

Herşeyi anlattım..

Olan olmayan, acıtan sancıtan..

Bilsem ki sana varmak içindi

Bütün mola sancıları

Bütün stabilize arkadaşlıklar

Daha hızlı koşardım

Severadım gelirdim

Gözlerinin mercan maviliğine..



Sana bakmak

Suya bakmaktır..

Sana bakmak

Bir mucizeyi anlamaktır..



Sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır

Aşk sorgusunda şahanem

Yalnız kelepçeler sanıktır

Ne yazsam olmuyor

Çünkü bilenler hatırlar..

Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar

Bahçıvan değil tüccarlardır

Sen öyle göz,

Sen öyle toprak ve güneş ortaklığı

Sen teninde cennet kayganlığı iken,

Sana şiir yazmak ahmaklıktır..



Bir tek söz kalır

Dişlerimin arasından

Ben sana gülüm derim

Gülün ömrü uzamaya başlar



Verdiğim bütün sözler

Sende kalsın isterim

Ben sana gülüm derim

Gül sana benzediği için ölümsüz..

Yazdığım bütün şiirler

Sana başlayan bir kitap için önsöz



Sana bakmak

Bir beyaz kağıda bakmaktır.

Her şey olmaya hazır

sana bakmak

suya bakmaktır..

gördüğün suretten utanmak..

sana bakmak

bütün rastlantıları reddedip

bir mucizeyi anlamaktır..

sana bakmak

Allah’a inanmaktır.

[KoJiRo]

PASTIRMA YAZI



böyle zamansız güneşli,

umulmadık mavi günlerde

bir bekleme salonu yalnızlığına

bürünüyorum...

iliklerimdeki yitik aşkı

sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum...



sanki şiirini bilmediğim

bir fransız akşamında

kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin...

içimde ayak izlerin,

aylak bir yaz geçiyor avuçlarımdan...



ve ben ne zaman,

kiminle sevişsem,

hâlâ seni aldatıyorum!

[KoJiRo]

Abartılmış Sevdalar

bazen öyle bir an gelir ki
abartılmış sevdanızın
gerçekle yüzleşmesini yaşarsınız
sizi çok sevdiğini sandığınız ses
geçiştirmek için bir seni seviyorum kondurur
yüreciğinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde

halbuki içten bir canım
kaç seni seviyorum eder değil mi
yalnız hissedersiniz kendinizi
sığınmaK istersiniz delice
sarılmak ağlamak sonra da gülmek
ışık açıktır ama etraf karanlık gelir
yazdır ama nedense soğuktur
hava durumu bozuktur gönül yaylarında
kar yağar abartılmış sevgilerinize birden
kim seviyor ulan bu dünyada beni gerçekten
diye haykırmak ister yürek değil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok o da nafile
zaten o sayılmaz ki

işte bazen böle gelir
bazen düzelir ama
kanarsınız yine abartılmış sevgilerinize
kimsesizliğin hikayesidir işte bu
yanlış bir yerdeyim dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaşar bu hikayeyi
tıpkı benim şu an yaşadığım gibi
insanoğlu olmaktan gelir
bu hikaye
en az abartılmış sevgileriniz kadar
abartılmıştır
biraz eksik çoğu fazla !

[KoJiRo]

Acı Dost

Nerde o eski sözler, yaşanmış güzel günler
Su gibi akıp kaybolup gittiler
Dostum deyip hissettiğim sevgiler
Bir anda yüreğimden silindiler

En kötü günümde yalnız bıraktı
beni düşmanım değil de dostlarım yıktı

Nerde, nerde benim dostum diyenler
Gerçekleri benden gizleyenler
Yüzüme bakıp yalan söyleyenler
Acımasızca terk edip gidenler

En kötü günümde yalnız bıraktı
beni düşmanım değil de dostlarım yıktı

[KoJiRo]

Acılarım ve Ben


Seni sevmek imkansızlaşıyor artık, uzaklara kaçmak geliyor içimden
Sana dair hiç bir şey kalmasın istiyorum anılarımda ve bu günümde
Yeter artık yalnız kalmak istiyorum..senden kalan acılarımla ve ben
Bazen yeni bir ümitle başlıyorum güne.bazense inanıyorum yaşarken öldüğüme

Her şey senin eserin, her şey senden hediye acılarım ve ben
Bir gün dönüp bakarsan maziye..yıkılan ben kaybeden sen..
Tüm saatler sana kurulu, Tüm hayatım sana tutsak...
Yavaş yavaş ölüyorum oysa acılarımla ben...

Zaman geçti..güneşlerim battı benim..bir sen kalmıştın işte..
Delicesine, ölürcesine sevdiğim bir tek sen vardın sen
Oysa öyle düşler kurmuştum , öyle doğrularım vardı ki benim.
Şimdi her şey yalan oldu..seni içime gömdüm..acılarım kaldı bir de BEN

[KoJiRo]

Bir şiirde anlatıyordu seni şair
Kapattım elimdeki kitabı
Büyük bir sükûnet içinde dinledim...
Anlatılanlar anlatmasına anlatıyordu ya seni,
Yine de tam anlamıyla toplayamamışlar ,
Darmadağınık yüreğini...
Bir ara gözlerimin dolduğunu
Yüreğimdeki eski bir hatıranın hâlâ sızlayarak yaşadığını fark ettim...
Ve Seni dinlemeyi yarıda bırakıp
Kendimi yani içimdeki sızıyı Seni dinlemeye gittim...
Ayaklarım nereye götürüyordu bilmiyorum...
Kıyıda köşede saklanmışsa Hala hatıralar
Ve senden sonra ortaya çıkması
Her şeyi unutmuşken off...
Bilmiyorum... Hayatın neresindeyim bilmiyorum…
Belki de çoktan kaybolmuşumdur bu kentte...
Acımı tazeledim Seni duyunca...
Gönlüm ağladı içinden...
Ve mutsuzluğunu hissettim nedense...
Oysa sen mutlu olma hayalleriyle
Sevdamı yüzüme çarpıp gitmiştin...
Şimdi ise...
Of çekiyorum ama sana değil...
Kendime...
Eski sayfaları karıştırdıkça
Beynim de kızgın düşünceler,
Onun tersini söyleyen yüreğimde onu söndürecek gözyaşı...
Bilemiyorum Sen gittiğinden beri
Ben Susmayı çok iyi öğrendim....
Şimdi yine içimdeki anlamsız sızıyı dinliyorum
Bu defa bir damla yaş akıyor gözlerimden yüreğime doğru
Ve düşüncelerimde kabul etmişti artık
Seni Ne Kadar Çok Sevdiğimi....