WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Fırtınalara Sakladım
Kar fırtınasına dönen hayat
Kendine doğan güneş
Ve
Çırpınamıyan bir yürek...
Uzakta,çok uzakta
Bir sevgilinin hayali
Ve
Uçuşan saçlarında boğluan sevdam...
Sevmek mi dedin?
Hani,
Tan yerinde astığım kavram,
Öyle mi?
Sanki gün batarken yeniden doğarım
Geceye salarım imkansızlığımı
Ay doğar,ay batar
Ben yeniden sevdaya gebe kalırım.
Fırtınalara sakladım kendimi
Tıpkı
Bir ağacın gölgesine sığınmış
O gibi...
Güneş ağlar
Kan kusar,ben gibi
Ama heyhat,
Doğacaktır çaresiz.
Silecek gözyaşını,
İçi, buzlarla örülmüş bir kovan
Dışı seni saran...

[WrAtBoY]

Fıstık'ıma
sana sarılmayı özledim dostum
içimi sana açmayı,
omuzlarını gözyaşlarımla sulamayı özledim.
bu kadar ayrı kalmamıştık ya birbirimizden
kalplerimizi bağlayan melekler de yoruldu
gel artık...
bak behçemizdeki çiçeklere,
büktüler boyunlarını.
seni onlar da özledi.
benim için olmasa da onlar için gel...
sana yolluyorum dostum güvercinle
papatyalar yoluyorum
seversin sen...
ben de seni severim
sen beni seversin...
ama artık nilay kendini özletmesin...

[WrAtBoY]

Fizan



Şu sürgün diyarına değdi yârin gözleri,
Onun bakışlarında yakına geldi Fizan.
Lili Marlen çaldıkça Paris radyolarında,
Bir fizara dönüşüp içimi deldi Fizan.

Sanki yıllansın diye konulduğu mahzende,
Hayata yün iplikle bağlanan teldi Fizan.
Gidenin dönmediği o eski şarkılarda
Galiçya’dan Yemen’e akan bir seldi Fizan

Sevda çarşılarında pazarlanan şairin,
Masallardan çaldığı mat bir hayaldi Fizan.
Rakim mağarasında yedi kişilik uyku,
Yetim bir çocuktaki donuk bir haldi Fizan.

Kaf dağının ardına gitti telli duvaklı,
Dilimizden düşmeyen özge bir dildi Fizan.
Sevgilinin kalbinden sürgün olup gidince,
Beni bağrına basan biricik ildi Fizan.

Ölüme yasak konmuş tapınak kapısında,
Can havliyle elime uzanan eldi Fizan.
Yılan kusmuğu içen ölümcül hasta gibi,
Baldıran zehri içip kendine geldi Fizan.

[WrAtBoY]

Flört
-1-

biz şimdi flört ediyoruz sözüm ona
bir vahşi hayvan sesleniyor içimizden
gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
sonra dudakların, küçük, öptükçe güzelleşen

bir mahzun oluşun var kadınca, kadınlarca
bir çağrışın var ellerimi, sevişmeye uzun
ah anlatamam utanırım, yıllarca, yüzyıllarca
ansızın gitsen bile, içimde kalır yokluğun.

-2-

ipek çoraplarında gözlerim biraz daha tutkun
bir şeydir o şeyler, bir şeydir görüyorum
kaçmaya alışkın ayakların öyle yorgun
bak sen tutup önce dizlerinden öpüyorum

sana sen diyeceğim, sizlerden usandım
ellerin ellerin diyeceğim, sıcacık, küçücük
eskiden bir sevgilim vardı, onu hatırladım
her öpüşmemizde biraz daha ölürdük

-3-

lafı mı olur yanında güzelliğin, taptazeliğin
baş döndüren bir çiçektir tenin pembemsi, ak
kollarında, elbet bir şarkıyım söylediğin
elleri kelepçeli mahkum, ayakları prangalı, tutsak

seninle bir çok evlerde, bir çok odalarda
çoğalıp küplerce, karelerce bir çok olmuşuz
biz hep o yerlerde, oralarda oralarda
soyunup tüm korkulardan sevişmeye durmuşuz.

[WrAtBoY]

Fosil Sevda


Başkalarıyla yaşamak istedikçe değer kazanıyor senin sevdan
Esneyişlerin kalbimeymiş, boşluğa değil
sıradanlığın bile muhteşemliğinmiş, basitliğin değil..
Tarifi imkansız duygular içerisindeyim
Elde edemeyeceğimi bile bile yaşamaya çalışırken varlığını
Ansızın bir taş oluyorum, değeri anlaşılmayan
Eziliyorum sonra cüzdan sevdası yaşayanların ayaklarının altında..
Susarak haykırıyorum çaresizliğimi,
var gücümle bağırıyorum sessizce..
Ucu olmayan bir kalem oluyorum sonra
Ne hissettiğimi bildiğim halde yazamıyorum bir türlü.
Kurumuş bir ağaç budağından yeniden filizlenmiş bir çiçek gibi,
tutmak istiyorum sevdanı
yaşamak istiyorum yalnızlığını.
Sana açmak istiyorum bütün çiçeklerimi..
Artık seni her hissedişimde
Buluşmak istemiyorum yalnızlığımın sokağında kahrolmuşluğumla
Uçsuz bucaksız bir başlangıcım şimdi
Huzurunda huzursuzlandıkça huzurum
çıldırasıya özlüyorum hoş sohbetini
Aşk musluğundan sızdıkca sevgi damlacıkları
kalbimin okyanusunda boğuluyor yüzme bilmeyen ruhum.
Sabrımı zorlasa da sabırsızlığım
Beklerim türkü gözlüm
Bir umut diyerek fosil sevdamla...

[WrAtBoY]

Fosillerin Gözyaşı
Fosillerin gözyaşı turbaları emziren
Bir gözün öfkesidir sonsuzluktaki şimşek!
Öyküsü yalnızlığın izbeleri ezdiren
Canlardaki yaradan, rahat olmayan döşek!

Mutluluğu çökerten bir rüya görüntüsü
Elemlerin koyağı gözyaşlarının göğsü
Metânet, sabır, rızâ yaşamanın ölçüsü
İmkânsız son dâveti reddetmek ve gitmemek

Başkaldıran neyine güveniyor, nesi var?
Issızlık kurur muydu, dönse geri yolcular?
Dökülmese damlalar kahrolurdu acılar
Ağlamak, gerekince, olur mu hiç gülmemek?

Yer neyi varsa verir, nispet ederek göğe
Dalların canı çıkar, başını eğe eğe
Arıya bal yaptıran, balı koyan çiçeğe
Bilgiyi yok edemez, anlamamak, bilmemek!..

Düğümler, kördüğümler: canı rehine alan
Doğruları öldüren ihânet, isyan, yalan
Hiçbir şeyi olmazsa edemez kimse talan
Ölümsüzlük düşünen, elinde mi ölmemek?

Almak ise muradın; ver hep, karşılıksız ver!
Karşılık istiyor mu, bak! Verirken yerler, gökler
Emredileni işle, inan ki sana yeter
Sakla ve saklan haydi, mümkünse görünmemek.

[WrAtBoY]

Fotoğraf
Resmine baktığım güzel kız, genç kız
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni
Eski bir albümde durursun yalnız
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni

İki harf, bir imza, bir tarih; garip
Besbelli üçü de mutsuz muzdarip
Aklımı zorlama karşımda durup
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni

Bilemem aradan geçti kaç sene
Memleketin nere, kimsin adın ne ?
"Hatırla" diyerek bakma yüzüme
Unuttum, Unuttum, Unuttum seni.

[WrAtBoY]

Fotoğraf



Karışık bir yaşam kesiti,
Eksikleri olan bir halkın,
Her parçasında varolan
Tutsak bir yaşam fotoğrafı.

Yitik Filistinlilerin
İğdiş edilmiş topraklarda
Verilen savaşlar gibi...
Kanayanların, kanatanların fotoğrafı.

Başkasının yüklediği bir acıyı,
Başkasına yükleyen bir halkın.
Gözleri acık bir babanın
Vurulan evladının fotoğrafı.

Her karesinde barbarlığı anlatan,
Her acıda intikamı körükleyen,
Her intikamda can veren,
Ezilmiş bir çoğunluğun resmi.

[WrAtBoY]

Fransız İhtilali


Bu gönül kaç derde hep sabreder
Yumruklarımı sıktım
Ama acılarımı sineme çektim daim..
Yorgunum,
Miadı dolmuş bir kentin sevdası
Hala içimde sessizce uyur,
Akdenizin dalgaları her akşam
Yalnızlığımı yüzüme vurur..
Kimse kimseyi bilmez
Ne derlerse desinler
Mevla der ya;
Bu dünyada herkesin kendine yeter derdi var..

Ben en çok güllere vurgunum
En sevdiğim dostuma “gülüm” derim daim
En çok kızdığım kimseye de yine; “bak gülüm” derim
Tek sermayem güldür benim
Ben gül alıp gül satarım,
Gül mevsiminin
Ve gül şehrinin aşığıyım ben,
Solan her gül için
Benim ömründen bir gün daha gider..

Bir dost arıyorum,
Kaç derde düştüm
Yakınımda göremedim kimseyi
Elimden tutan olmadı benim
Üstelik de gittiler teker teker,
En son “Fransız İhtilali” yaşamıştı ruhum!
Yumruklarımı sıktım
Bu derdi iyi bilirim
Anlayacağınız ilk değil bu
Bu gönül bu derde de sabreder yine..

Bir dost arıyorum,
Ama param yok!
Meşhur bir zatın sözüdür, hep derim
Yeri gelmişken tekrar edeyim;
Ben aldanabilirim belki, e malum insanım,
Fakat aldatmam hiçbir kimseyi,
Çünkü ben müslümanım, müslüman..

Bir dost arıyorum
Fransız ihtilalini unutmak istiyorum,
Bu yola tek sermayem olan
Sevgi ile çıkmışım..

[WrAtBoY]

Frensiz Yürek

Tanrı standart yaratmış tüm yürekleri
Kuralsız, hatalı sevmelere açık
Kollayamazsın asla ne olacağı belli olmaz
Ne bir işaret ne de sevda kuralı
Yarım aklım da esen lodosa inat
Takvimlerde kalır yaşattığı buhranları
Neden engel olamaz insan neden
Neden şerit ihlali yapar frensiz kalbinde
Öksüz kalmış yuvasız kuşlar gibi
Biçare dolanır arar o çok sevdiğini
Hikaye bu ya yalan dolu
Tüm sevmelere nispet yaparcasına
Koyamaz freni bilir ki bu aşk yolu
Ey seni şaşkın laf dinlemez yüreğim
Akıllanmadın mı daha bu kaçıncı acı
Yetmedi mi daha bu kaçıncı bitmeyen şarkı
Ah be deli yüreğim
Çok acıtıyorsun canımı çok
Gittiğin eller de almadın mı dersini
Hala mı frensizsin yakma boşuna kendini
Gücüme gidiyor be hoyrat kalbim
Adını böyle koydum sakın unutmayasın
Şeridin de ölmelisin beni çoktan bitirdin
Ölene kadar frensiz yüreğim kanasın