WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Gece ve Gündüz Yanlış mıydı bütün korkularımız
korkularımızın arkasına saklanıp bir şeylere
Haksızlık mı ettik hayatın bize yaptığı gibi
Ben gecenin karanlığından değil gündüzden korkuyorum
Kefenin rengi beyaz değil miydi gündüz gibi aydınlık
Mezar taşımız ya
Gece dürüsttür saklar bütün ayıplarımızı,
Dürüsttür işte kimler kötü söyler gece
Gece cömerttir unutturur, unutmak istediklerimizi
Gece, sevecendir alır bizi koynuna vardırır sabaha uyutur bizi kendisi uyumadan
Gece, dünyanın kendi doğası vardır güçlüler görür sabahı
Gecedir bizi aşka getiren
Ve gecenin karanlığı değil midir gündüzün hayallerini verdiğimiz
Gece insaflıdır unutturur bütün acıları
Gece değil midir aynaya bakmadan sokağa çıkabildiğimiz
Oysa gündüz kalleştir bütün acıları serer önüne
Gündüz değil mi herkesin maskeyle dolaştığı
Gündüz değil mi iyiyi kötüyü saklayan
O değil mi bizleri ayrılığa iten
O değil mi hayallerimizi ümitlerimizi yutan
O değil mi bütün bunları yapan
Gündüz çığırtkandır geceye kadar bize bizleri duymamamız için neler yapmıyor ki
Yok yok biz yanlış şeylerden korkup iyi olana haksızlık yapmışız
ve ben her karanlıkta aydınlıktan korkuyorum işte...

[WrAtBoY]

Gece Yarısı Yine gecenin ortasındayım
Elimde sigaram, dilimde şarkın
Ayrılıktan bahsedern o acı beste
Yüreğimi dağlayan bir kor parçası
Avunmaya çalıştığım küçük bir resim
Masasmın önünde dimdik ayakta duran
Bana yaşama umudu veren
Yarınları umutlarla bekleten
Ufacık bir resim
Sigaramın dumanında sanki sen varsın
Dolmuşsun odanın her yanına
Açmıyorum ne pencereyi ne de kapıyı
Korkuyorum beni bırakıp gidersin diye
Uyukmaktan korkmazdım seni bilmezken
Şimdi korkuyorum uyurken seni düşünemem diye
Aklımdan çıkmıyorsun her an
Kitapların üzerinde sanki sen varsın
Duvarlarda o güzel gülüşün
Bırakıp seni yatmaya gidemiyorum
Son derece bitkin ve harap düşmüş yüreğim
Belkide en büyük savaşını veriyor
Yokluğunla avunmaya çalışıyor
En sounda sigaram bitiyor
Yalnız kalıyor gene bu yürek
Ve anlıyor ki, hayallar de yetmiyor..

[WrAtBoY]

Gece Yarısı Her gece periler uyur odamda,
Derinlerden gelir uzun nefesler,
Yanan mum bir rüya seyreder camda,
Bir ağır hastanın nabzıdır sesler.

Gittikçe alçalır, yükselir tavan,
Duvarda küçülür, büyür parmaklar,
Elbisem çivide canlanır o ân,
İçinde bir başka vücudu saklar.

Her perdeden çıkar sivri sinekler,
Sanki bir tel gevşer, bir tel burulur.
Sokakta uyanık kalan köpekler,
Yıldızlara bakıp durmadan ulur.

Birdenbire bir şey çıtırdar, derken,
Merdivenden gelir bir ayak sesi,
Basamaklar birer birer esnerken,
Kilitli kapının düşer perdesi.

Gözler parlayınca karanlıklarda,
Kemikten parmaklar terimi siler,
Yanyana oturmuş, bekler dışarda,
Sarışın kediler, siyah kediler...

[WrAtBoY]

Gece Yarısı attım kendimi sokağa vakit gece yarısı
herkes uyku derdinde bende gönül kaygısı
yol kenarındaki ağacın son yaprağı düşüyor
bende kalan son ümit ise hala yaşıyor
döneceğine dair

[WrAtBoY]

Gecede Keman Hıçkırıkları Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gözlerimde mavi *******in yıldızları
yüreğimde özlemin ince sızıları
yorgun güvercinlerin kanat çırpınışlarında soluğum
bakakalırım her akşam öyle dalgın dargın ve ıraklardan ırak
yalnızlığımdır damlayan karanlığın kirpik uçlarında her gece
her sabah bir çocuktur icimde
alıp gider başını, başı dumanlı dağların doruklarına
yıllar varki tek bir çiçek açmadı gönül bahçemde
kabr-i hanemde tek bir yolcu geçmedi
çöl oldu gülüstanım
şiiristanım, düşistanım

oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime, keşifsiz denizlerdi
yıllarca bir ayrılığı biriktirdim deltalarda, bir yalnızlığı
kendimden kaçıp kaçıp kurtulmak isteyen bir gemiydim belki
belki bir deliydim herkesin akıllı olduğu bir dünyada
oysa yıllar varki tek bir gemi gecmedi denizlerimde
göğümde tek bir martı uçmadı
yaşlı ve yalnız bir ağaç gibi, sürgün kaldım yüreğimin içinde
bilirimki, her akşam gözlerimde akıp giden o çağıltı
avuçlarımda taşıdığın ateşle sudur
o uzak dağların ardında bıraktığım menekşe gözlü kızın kokusudur
her dizede yüreğime kanayan sözcüklerle yazılan

akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
yüzümde sınırları çizilmemiş bir hüznün camları parçalanıyor
depremler başlıyor her gece, şehirler çöküyor içimdeki çukura
ve her sabah yeniden yüreğimde sızılarla uyanır bir dağçiçeği
bakakalırım öyle uzaklara kanayan gülüşlerle, kırık düşlerle
ki, metropol duvarlara yapıştırılmış
boynu bükük bir resim karesi gibiyim sanki
hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla

Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gecede keman hıçkırıkları, başımda gam
belki analar ağlamaktadır uzak bir kentte
yittik çocuklar, yorgun babalar ve yüreklerinde ezikliği çaresizliğin
belki herkes bir yarayı sarmaktadır kendi içinde kimbilir
kimsesiz bir ölümü karanlığında

yıllar varki, ayrılıklar yaralı bir nehir gibi akmaktadır içime
rüzgarlar eserken alnımın sahillerinden, uzak denizlere savrulur düşlerim
kirlenir mavi gülüşlerim, martılar yaralanır, havada asit ve kir kalır
simsiyah bir bulut gölgeler yüzümü her gece, *******ki, yaslandığım tek sığınak

akşam olmakta yine
ey geceden gelip geceye giden trenler
bir gün yanlış saatlerin gözlerimde buluştuğu bir noktada
bir damla su gibi düşünce hayatın uçurumundan
son isyanını çekince yüreğim, alıp beni götür buralardan
insanın uğramadığı uzak kıyılara
bir derviş gibi ıssızda yanmak için, kendi içimde sarmak için yaramı .

[WrAtBoY]

Geceden Kalan Uyanıyor İstanbul,
Bir sis perdesi altında
Gün doğuyor yavaş, yavaş
Kimine göre ışıltılı
Kimine göre ışıksız
Kimine eğlenceli, kimine hüzünlü
Sıcak geceden, soğuk geceden
Tok uykudan, aç uykudan
Uyanıyor İstanbul…

Güneş cömert,
Herkese eşit sunuyor
Işığını, sıcaklığını,
Mutluya, mutsuza
Umutluya, umutsuza
Tok yatana, aç yatana
Ekmek peşinde koşana
Hırlıya, hırsıza
Herkese yetiyor
Müthiş adalet,
Tanrı’nın adaleti…

Uyanıyor koca şehir,
Kimine hoş, kimine boş
Uyusa boş, uyansa boş…

Bir yandan da,
Sobaalarında kuruu da meşe, ya-nı-yor efemm…

[WrAtBoY]

******* Birgün daha biter
Gün batar karanlık çöker,
Sevda yine kapımda
günaylar biter kavrulur *******

Gözümde yine bir perde
Gönlümde sonsuzluğa giden bir sevgi
Hasret yakan o gözler
Ahh o ******* *******.

[WrAtBoY]

*******


Eser içerime bir rüzgâr gibi,
Doldurur ruhumu serin *******.
Gündüzün elinden çekerek beni,
Uyutur göğsünde derin *******.

Gece ki döşeği tatlı uykunun,
Akan gözyaşının, derin duygunun,
Kanayan, sızlayan, taşan ruhumun,
Üstüne perdeyi gerin *******.

Sararken ruhumu derin düşünce,
İçimde bir rüzgâr esiverince,
Gitgide yollar da ikileşince,
Bana düşünceyi verin *******.

[WrAtBoY]

*******

******* yalnızlık düşer yüreğime
Hüzünlenir gözlerim aniden
Loş ışıklar arasında
Beklerim seni nedense

******* bilmezki kırgın yüreğimi
Gelsen bile seni sevemeyeceğimi
Gün geçtikçe bir kar tanesi gibi
Kaybolup gideceğini

Ama alıştım *******e
Artık korkutmuyor beni o karanlık
Elbet bir sabah gelecek olan sevgilime
Bırakacağım tüm ruhumu kendimce...

[WrAtBoY]

******* Güneş kurtarıcı rolüne soyundu yine
Geldi geçti,zordu ama bak bitti işte
Yalnızlığa katlandığımız bu gecede...
Sonunda kavuşacağımızı bilsem de,
Yine de kavgalıyım *******le.
Sensiz beni,
Bensiz seni üzerler diye...