Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

-Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime Bak

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi,
Umutla kurudum sensiz.
Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin.
Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan
Bir boşluktan içeri girdim her gece,
Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu?
Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip,
Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik.
Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan,
sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık *******ime yol göstermeni istedim.

Acıyı görmek mi istiyorsun.
Gözlerime bak!
Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku,
Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık.
Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece.
Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü.
Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde.
Tek avuntum bu şimdilik.

Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben,
Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın?
Ölüm'müş,terk edilişmiş umurumda değil,gelme istersen.
Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde,
Kavuşma vakti olacak benim için ölüm.
Dudaklarımda ki acı tat?
Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek?
Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Sen uzakta çok uzakta
Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın,
Benim gibi.

Seni seviyorum,
Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime,
Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de
İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı,
Haykırışı bu sevdiğim.
Sana ulaşamasam da,
Biliyorum ki zavallı kalbim
Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde
Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın
Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

Biliyorum beni sevdiğini
Acıyı tattığını da benden uzaklarda
Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin?
Acı tek taraflı olsaydı,
Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu.
Ama yokluk kötü sevdiğim.
Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü.

Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların,
Yüzüne hasret kaldığım günlerde
Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim.
Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını
Ve eminim ağlayacaksın.
Ağlamak seni ben yapar sevdiğim
Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak.
Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
Oysa konuşan sendin hep benimle,
Ne martıların vapurlara takılışı,
Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim.
Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında.
Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde
Bir gün seninle bir bankta oturup
Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda.
Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki
Adım adım yok oluşumu izliyorum
Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle.
Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara,
karanlıklara bakıyorum mütemediyen
Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum?
Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp
Rabbime ettiğim dualarım,
Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden
Rabbimin bir bildiği var deyip
Kabul olmadığında dualarımın
Tekrar tekrar yalvarmalarım.

Seni okyanusların diplerinde
Bir midyenin içinde ki
İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım
Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde
Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde
Tek bir şey düşündüm?

Dokunamadan tenine,
Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı.
Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama
İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler
Seni seviyorum meleğim.

Acımasız olan ne sensin ne de ben,
Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım.
İnsan yaşamın değerini
Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor
Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil
Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin
Gözlerinin önünden geçmesi değil.
Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı
Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin
Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş
Ve ben o ateşle yanmayı,
Sırf seni sevmek olduğu için
İnan bana çok sevdim.

01,08,2006
Oysa
Doğum günüme sadece 10 gün kalmıştı
Eğer yanımda olsaydın
Yaşama daha bir sıkı sarılacaktım..
Şimdi ölüm ne anlam taşıyor?
Yaşamak ne anlam?
Hiç anlayamayacağım
Sensiz bedenim toprağa girmedikçe

[GooD aNd EvıL]

-Beni hiç sevmedin mi sen?

Beni dikenli aşk bahçelerinin
Umutsuz yarınlarına terk ettin sen.
Ve yağmurlar yağdırdın üzerime
Beni hiç sevmedin mi sen?

Korkma benden!
Ne yarınlarına çıkarım
Ne telefonlarına
Benden korkma!
Ben hiç yokmuşçasına beklerim
Sokak köşelerinde.
Gözünün gördüğü hiç bir yerde olmam
Korkma!

Senden kopacağım artık
Sensizliğin rıhtımında
Dalgalarıyla boğuşacağım yalnızlığımın
Sensiz yaşayacağım bu koskoca alemde
Bir daha hayal edilemeyecek aşkının
Umuduyla kavrulacağım.

Senden beni alacağım
Benden seni söküp aldığın gibi
Yerime yaşanmamış mutluluklar bırakacağım.
Hatırlamayacaksın bile gözlerimi
Ne yağmurlarımda ıslanacak
Ne de güneşimle ısınacaksın
Söz veriyorum hayatından çıkacağım
Ağlatmayacağım artık seni

Benden artık korkma!
Ben kaybolacağım
O kahverengi derinliklerinde gözlerinin
Yaşamaksa eğer bu yaşayacağım
Gün 24 saat ve ben hep uzaklarda kalacağım
Sabırsızca toprağa düşmek isteyen ilk cemre misali,
Sensizliğin kuytusunda azaplar içinde ölümü bekleyeceğim.

Hiç bir şey yerini tutamayacak inan bana
Ve ben hep bunun ezikliğiyle yaşayacağım.
Seni sevdiğim için özür dilerim
Yaşattığım acılar ve gözyaşları için
Ama bir kez daha olsaydı yine severdim

Şimdi gitmeliyim artık
Beni bekleyen tatmadığım hüzünler var
Yazılmamış şiirler
Anımsanacak güzel hatıralarımız var

Sana kimler dokunacak
Kimler öpecek düşünmek bile istemiyorum
Beni en çok yaralayan bu zaten

Umarım mutlu olursun
Sana söylemek istediğim son bir şey var
Seni daima sevdim bunu sakın unutma


9 MAYIS 2003

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

-Sensizlikten Yoruldum İnan

Sana
Kapamadım kalbimin kapısını
Gülüşlerini unutmadım
Sen Düşlerimde olmadan nefes alamam ki

Rüzgârın yön değiştirdiği yerdeyim şimdi
Sensizlikteyim
Dudaklarımı aralayıp
Hep söylediğim kelimelerdesin
Özlemlerimde, hasretimde, yalnızlığımdasın
Uykularımın en yorgun zamanlarında
Uyanıp ansızın gece yarıları
Yüzüme düşen sensizliğin hüznündesin
Unuttum sanma,
Ben nerde yaşıyorsam sen ordasın

Sana ne yazsam
Ve ne kadar anlatamasam dostlarıma
Bir o kadar büyürsün içimde
Ve bir o kadar gizemli

Şimdi
Hüznümün başa çıkılmaz anında
Bir sigara yakmalıyım önce
Kuytu akşamların
Senli vakitlerini düşleyip
Sesini anımsamalıyım yine
Tebessüm etmeliyim
Ve dünyanın en şanslı şairi olmalıyım
Sırf seni sevdiğim için
ve sana yazılan her duygum okunduğu için
Onur duymalıyım

Gittin biliyorum
Beni yiyip bitiren bir merak,
Yüzünü göremediğim günlerin acısı kalbimde
Ellerinde olamamamın çaresizliği
Ve yalnızlığımın baki kalması
Hep acı verecek biliyorum

Gündüzlerin aydınlığında
Kısıp gözlerimi semaya bakıp
Bir parça bulut arayacak gözlerim
Umut ederek yağmurun değmesini tenime
Bekleyeceğim.
Senin için yanan tenime
Biliyorum,
Dokunmayacaksın

Kayıp şehirlerin
Karanlık sokaklarında çaresiz kaldım
Ayaklarımda umudumun ağır prangaları
Ellerimde yokluğunun kelepçeleri
Kimselerin bulamayacağı bir yerdeyim
Sendeyim

Sana en az pencerene gelen bir serçe
Yolda gördüğün bir çocuk
Sahilde tek başına oturduğun bir bank
Gizli gizli ağladığını gören bir ayna
Ellerinden dudaklarına değen bir sigara
Üzerine alelacele giydiğin bir elbise
Uyumak için
Ellerinle bir sevgiliyi sardığın gibi sardığın bir yastık
Gözlerine düşen uykusuzluk
Okuduğun bir kitap
Canını sıkan bir insan
Öpülesi dudaklarınla ısırdığın bir erik
Ve hep beklediğin
Hayallerini süslediğin o sevgili kadar yakın olmak istedim
Biliyorum ben sana dokunamadan
Avuçlarında bir hayatı tadamayacağım
Biliyorum
Sensizliğin karanlıklarında şiirler yazıp
Her şeye rağmen içimde yaşayacaksın
Senin yerin orası biliyorum

Sokağımdan geçmesen de
Kokunu duymasam da en güzel çiçeklerde
Sırf yakın olmak adına
Balkonundaki bir kaktüsün dikenlerinde
Küçük ellerine batmak için
Her zaman dua edeceğim

Yoruldum inan
Düşler kurmaktan
Nefessiz kalmaktan
Boş bir evde
Yalnızlığın şarkılarını söylemekten bıktım
Yoruldum inan
Yoruldum sensizlikten

Her sabah soğuk suyu vurup yüzüme
Aynada kendimi mutsuz görmekten
En güzel günlerinde baharın
Sahillerde boş boş gezmekten
Durup durup sana yazdığım şiirleri
Duvarlara okumaktan
Ve cevap beklemekten bıktım inan..


Seni seviyorum
Seni özlüyorum
Diye söyleyemediğim
Telefonumun çalmasını beklerken
Yüreğimin sesini duyamadığım
Her an için kendime kızıyorum inan
Sana da kızıyorum
Beni bu boş âlemde
Sevgisiz bıraktığın
Yüzümü güldürmediğin için

Sesinin kulaklarımı okşamasını
Dokunamadığım teninde
Olabilmeyi
Şiirlerime güzelliğini yazmayı her fırsatta
Ne kadar istiyorum bilsen

Oysa
Yoksun
İçinde sana dokunamadığım
Seninle olamadığım bir dünyada
Bahar gelmiş
Çiçekler açmış
Gülmüş, ağlamışım ne önemi var
Ben yokluğunda geçen zamanı
Hiç yaşanmamış saydım

Biliyorum
Ölümüm seni düşünürken
Ve yanımda olmadığın bir vakit
Ansızın gelecek
sen hiç acısını çekmediğin yokluğumda...
Bilmeyeceksin bile öldüğümü
Ben hiç tamamlanmamış sayacağım
Gözlerimi kapattığım hayatımı
Ve verdiğim son nefeste bile
Acılar çekerken
Seni arayacağım
Biliyorum
Gözlerimin baktığı
Dudaklarımın seni sayıkladığı hiçbir yerde olmayacaksın
Ölümün acısı hafif kalacak
Sesini duyamadan çıkan canımdan

Sen bensiz bir hayatı
Bensiz geçen zamanı sevdin
Hep gizemli kalmayı
Kaçmayı
Ve sevilmeyi sevdin
Hiç çaba sarf etmedin
Bir nebze olsun
Cesaret edemedin sevmeyi beni
Düşlerde bir masal
Rüyalarda bir gizem kalmayı seçtin
Olamadın benimle
Bir kez yüzüme bakıp
İçinden geldiği gibi
Seni seviyorum
Seni özlüyorum diyemedin

Ben senli zamanların içinde
Hep sevinçten gülen
Heyecandan ne yaptığını bilmeyen
İçi içine sığmayan koca bir adam değil de
Oyuncağı eline verilmiş bir çocuk gibi
Hep gülücükler saçtım
Ağlayarak geçen koskoca bir zamana inat


23.05.2006
Dünyanın en güzel yeri gözlerinin içinde saklı
Baharın yemyeşil dallarında artık hüzün var şimdi
Rüzgârlar sesini kesmiş
Ve yağmurlar boşa ıslatıyor kaldırımları
Gözlerimin uykuya düştüğü
Ve karanlığın aydınlığa hasret kaldığı yerdeyim
Sensizlikteyim.

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Anneme

(Anneme

Ne ben onsuz şen kahkahalar atabilirim
Ne o bensiz
Ne ben acılarımı paylaşacak bir kucak bulabilirim
Ne o teselli edecek bir evlat
Öylesine koptuk birbirimizden
Ne ben ağlayabiliyorum artık acısıyla
Ne o dualarıma karşılık veriyor

16.02.2005
06,06,2006

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Biz) Olamadık

Zamanımız kalmadı
(biz) li günlere
Artık sadece
Sen
Ve
Ben
Kaldık
(biz) olamadık bir türlü
Yalvarmama rağmen
Adamlığıma bakmadan.
Olamadık
(biz) olamadık
Sen
Ben
Kaldık koca şehirde
Aynı kaldırımlarda yürüdük,
Farklı zamanların
Aynı düşleriydi belki el ele
Ne mutlu baktık
Martıların üzerimizde uçuşmalarına
Her şey iyiydi de
(biz) olamadık
Sen
Ben
Kaldık
Şehrin,
Herhangi bir yerinde
Hep (biz) olmayı hayal ettiğimiz
Düşlerinde
Yazık
Çok yazık
Bir aile olamadık seninle


28.12.2005
Saat:
Oysa
Ne çok istemiştim biz olmayı

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Davacı

Dava açtım sana
Bir aşkın
En yüksek mahkemesinden
Ellerine
Ayrılığın kelepçelerini taktım
Ayaklarına
Yalnızlığın prangalarını
Suçlu sensin, davacı ben
Bir ömür hapsettim seni
Gönlümün zindanlarına.
Ne hakim karşı çıkabildi
Ne jüri, ne diğerleri
Sen benimdin
Ben hapsettim seni

Dava açtım sana
En yüce divandan
En adi suçtan
Sadakatsizlikten
Mahkûmiyetinin ilk ağır bedeli
Bensizlik olarak karar verildi

21 ağustos 1998 cuma
Düzenleme.

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Emanet Hüzünler

Yaşama ayak uyduracağım diye
Kaç pabuç eskittim şu hayatın yollarında
Bir alan olmadı sattığım hüzünleri
Oysa bedava verecektim hepsini
Bir leğen,
Bir avuç mandala
Kaldı elimde eski bir düş gibi
Sevda masallarıyla süslediğim,
O asude ve derin yalnızlıklarım.


Emanet sanmıştım
Yıllarca bekledim
Ne gelip aldılar
Ne de sordular bu hüzünler kimin

10.10.2005

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Gittin Sen

Gittin sen
Ben kaldım sensizliğin
Gerçeğe hiç dönüşmemiş
Rüyalarında sımsıcak,
S e n i n - g i b i..

Hüzünlerim çıkıverdi ansızın
Yıldızlara emanet bıraktığım
Ağrılarım çoğaldı,
Bir adım yaklaştı,
Seni
Tanıdığımda uzaklaşan,
Y a l n ı z l ı ğ ı m..

Sen gittin
Yarım kaldı şiirlerim
Oysa daha yeni başlamıştım
Ne çok şiirler vardı
Y a z ı l m a y ı - b e k l e y e n..

Doğmamış çocuklarımıza
Gözlerinin rengine
Düzenine hayatının
Güzelliğine ayrılmış
Ne çok şiirlerim vardı
Y a r ı m - k a l d ı

Ben sensiz
Ne yapacağım?
Kime şiirler yazacağım?
Kim ısıracak kolumu?
Kim kızacak?
Uykusuz bıraktığım vakitler
Kim gülecek?
Kim dinleyecek? ,
B i r - n e b z e - ö y k ü m ü

Sen gittin
Çöktü üzerime
Taşıması zor külfeti sensizliğin
Yine boş boş oturacağım
Banklarında sahillerin
Yine dikeceğim gözümü
Bir an ayırmaksızın
Ölümlere..
Biliyorum
Düşünmemi bile istemezdin
Oysa yoksun artık
Düşüneceğim
Ö l ü m l e r i.

Kim hastalandığımda
Üzerime titreyecek
Kim tavsiyelerde bulunacak,
Uyumam için,
Kim mesajlar çekecek,
Günaydın diye
Günlerimin anlamı
Bembeyaz parmaklarıyla,
K i m?

Sen gittin
Yarım kaldım.
Bir yanım sende kaldı
Arayıp ta isteyemediğim.
Artık şiirler bekleme benden
Ş a i r - d e ğ i l i m

Korkmaktı beni sevmek
Biraz olsun,
Biliyorum,
Ayrılınca ağlamaktı
Yine nadasa bırakmaktı acı çeken yüreğini
Yeni bir beraberlik
Midende ağrı
İ ş t a h s ı z l k t ı - k u ş -s ü t ü - e k s i k - s o f r a n d a

Bende yalnızlıktı
Boş duvarlarda
Kimsesiz evde konuşmaktı,
Deli gibi
Mezarlığa bakan penceremde
Ölümdü..
Anlayan tek dosttu şiirler
İfade eden hüzünlerimi
Sendin bir de
Heyecanla sabahı okumanı beklediğim
Ş i i r l e r i m i.

Farklı bir tattı yakaladığım
Seninle
Sıyrıldığımı sanmıştım
Hayatımda yer etmiş ayrılıklardan
Neyse,
Böyle sayfalarca gitmesin şiir
Bitsin...
Yazılması gereken yerde,
Yeniden bulursun şiirlerimi
Zamanı gelince
Şimdilik yokum bir müddet
Beni beklediğin,
Heyecan neşe veren saatlerde
Bir müddet,
Dinlemeliyim hüzünlerimi
Sormalıyım tekrar
N e y d i - i s t e d i k l e r i...

Sen gittin nasıl olsa
Bir müddet anlamsız
Bir müddet yabancı şiirler
En azından mutlu olanlar..

Hadi ben kaçtım hayatından


24,12,2005
D.23,03,2006
Yinede bekleyeceğim seni
Sabahın ilk ışıklarına kadar
Olurda gelirsen
Seninim tekrar
Sakın unutma.....

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Gündüzlerimi Bana Geri Ver

Geceyi örten bu yalnızlık
Bu akıl almaz düşünceler
Bir bir takılır aklıma..
Bana söylediğin o tatlı sözler


Ben bir sevda masalının
Yarım kalmış yanıyım sensiz
Uykularda seninle
Uyandığımda yapayalnız..

Sen varlığınla ışıksın
Gözlerinle hayat
Seninle olmak yeter bana
Sensizlik boşluk,
Sensizlik acı bir feryat…

08,mart.2006

Gece karanlık
Ve sensiz geçecekse
Ve hep seni düşleyeceksem
Duvarlara boş boş bakıp..

İçinde gülüşlerim olan
Gündüzlerimi bana geri ver

Ertuğrul Bayam

[GooD aNd EvıL]

(Kukla

İstediğin,
Yöne çek beni,
İstersen,
İp bağla kollarıma,
Güldürecekse
Kukla misali oynat beni.

Neşen kaçarsa,
Kırmızı boya sür burnuma
Uzun uçlu pabuç giydir
Palyaço yap beni.

Ağlayacaksan
Koy başını omzuma
Ellerimden tut
Ağla hadi...

Bağıracaksan
Azarla beni
Çocuklar gibi,

Seveceksen
Bırak kadınlığını
Sev hadi
Adam gibi.

25.03.2006
Ama
Ne olur
Bir kez olsun
Kırma!
Seni seven kalbimi

Ertuğrul Bayam