Meziyet Ak

[GooD aNd EvıL]

Nedendir

Gönül neden yıkılır mutluyum dediği an,
Nedendir bu olanlar hırçın geçiyor zaman.
Gülen yüzler bilmem ki neden hep kahroluyor,
Olanların hesabı hiç mi hiç sorulmuyor.

Gör bak şu yüreğime derin bir mezar kazdım,
O mezarın içinde hüzünleri bıraktım.
Arkamı dönüp gittim bırakmadı peşimi,
Bilmem nedendir dünya kaybettirdi neşemi.

Keder bırak yakamı seni istemiyorum,
Herkes gülüp oynarken neden gülemiyorum.
Nedense seviyorum doğayı yaşatmayı,
Hiç bırakmıyacakmısın gönlümü ağlatmayı.

Tam mutlu olacakken kader oyun oynarsın,
Yaşamımı kahredip hep kederler yazarsın.
İzin vermesen de sen ben mutlu olacağım,
İnadına dirençle karşında duracağım.

Meziyet Ak

[GooD aNd EvıL]

Nefreti Aşalım

İşte gülüyor dedim kader bu kez yüzüme,
Bulacağım belki de mutluluklar önümde.
Gözlerimi bulutlar perdeliyor sonradan,
Ağlamamak için ben kaçarım mutsuzluktan.

Görmediğim şehirler güzellikler var daha,
Gezmediğim ülkeler ışıltılar ruhumda.
Kitaplar okunmamış nice hatıralar var.
Yazmadığım şiirler içinde sevgiler var.

Mutlaka bilirsiniz siz de hissedersiniz,
Hepiniz benim gbi kadere küsersiniz.
Başarıları gelin birleştirelim bizde,
Aşalım kendimizi ikibin yedilerde.

Bırakıp kavgaları saçalım sevgimizi,
Birleştirelim gelin hep bilgilerimizi.
Kavgalara son verip koş barış durağına,
Birliktiklerimiz girsin huzur yoluna.

sevgi dostluk içinde ne işi var kavganın,
Atıp o silâhları hep beraber anlaşın.
Bilginin ışığıyla aydınlansın birlikte,
Çökmesin karanlıklar ışıklı her yürekte.

Meziyet Ak